- 17 Ocak 2023
- 46
- 18
- 36
-
- Konu Sahibi Nildaceren
- #141
Gelirim iyi.hatta ben bu konuda eşimi düşünüyorum.onun geliri şuan kendini idare edecek kadar değil.ben ayaklarımın üstünde durabilirim ama sanırım ona da destek olmam gerekecek.
geliriniz varmı? aileniz arkanızda destekçi değil çocuklar nasıl bakılacak siz çalışırken kendilerine bakabileceklermi? siz boşandığınızda ailenizin evine gidebilecekmisiniz sığabilecek misiniz hemen evmi tutacaksınız? geçinebilecek misiniz önce bunları düşünün boşanma anlık birşey eğer boşanmaya kararlıysanız ilk ayaklarınızın üstünde durmanız lazım
Kocanizin iliskisi olmasın yani yaşınız genç sonucta bir erkek illa ister bilemedimSorun da burda hiç kavga etmiyoruz ama hiç iletişim yok en baştan beri.mesela ben yarım saat ,atıyorum elmadan bahsediyorum.o evet evet diyor .5 dakika bana elma diye soru soruyor.meger bir kelimesini bile dinlememiş .dokunmak diye birşey yok aramızda.yatakta herkes sırtını dönüp yatıyor.konusmuyoruz bile.
Elbetteki çocuklarımız için yaşamalıyız ama bu hayat sizin hayatınız sevmek sevilmek çok güzel duygular bunu yaşamak içinde geç değil boşayin kocanizi az öncede yazdım bence eşinizin ilişkisi vardır bu kadar cinsellikten uzaklaşmak normal değil sanıyorum bence bosanin kaç yıldır deniyorsunuz olmamista şimdi mi olacak eşiniz bosanmayi iyi karsilarsa birbirinize yakın evler tutun çocuklar için de bu süreç zor olmamis olur derim benMerhaba hanımlar. Ben 37 yaşında 2 çocuk annesi 15 yıllık evli calisan bir kadınım.Esimle görücü usulü evlendik.hic elektrik olmadı ona karşı ama çok iyi bir insan olduğu için ve evlenince alışırım diyerek evlendim.daha ilk gunden tiksinme duydum.ona dokunmak bile istemedim. Sanırım ten uyumsuzluğu denen şey bu.kimseye anlatamadım.bosansam insanlara ne diyeceğim,kusur bende diye düşündüm hep.2 ayda bir ancak birlikte oluyorduk.o da hiç rahatsız değildi bu durumdan.bu esnada çocuklar oldu tabi.O beni çok seviyor ve iyi insan ,iyi baba diyerek bu güne geldik. Fakat artık evde iki ev arkadaşı gibiyiz.hic konuşmuyoruz bile.artik dayanılmaz noktaya geldik.ama çocuklar için devam mı etmeliyim yoksa artık bitmeli mi karar veremiyorum.lutfen olumsuz yorum yapmayın.ayni zamanda psikolog ile de görüşüyorum fakat o karar senin diyor.yorumlariniza ihtiyacım var.
Merak ettiğim 2 ayda bir ancak beraber olurken nasıl 2 çocuk sahibi olabildiniz ?Merhaba hanımlar. Ben 37 yaşında 2 çocuk annesi 15 yıllık evli calisan bir kadınım.Esimle görücü usulü evlendik.hic elektrik olmadı ona karşı ama çok iyi bir insan olduğu için ve evlenince alışırım diyerek evlendim.daha ilk gunden tiksinme duydum.ona dokunmak bile istemedim. Sanırım ten uyumsuzluğu denen şey bu.kimseye anlatamadım.bosansam insanlara ne diyeceğim,kusur bende diye düşündüm hep.2 ayda bir ancak birlikte oluyorduk.o da hiç rahatsız değildi bu durumdan.bu esnada çocuklar oldu tabi.O beni çok seviyor ve iyi insan ,iyi baba diyerek bu güne geldik. Fakat artık evde iki ev arkadaşı gibiyiz.hic konuşmuyoruz bile.artik dayanılmaz noktaya geldik.ama çocuklar için devam mı etmeliyim yoksa artık bitmeli mi karar veremiyorum.lutfen olumsuz yorum yapmayın.ayni zamanda psikolog ile de görüşüyorum fakat o karar senin diyor.yorumlariniza ihtiyacım var.
Anneyi babayı karıştırmayın işin içineŞuan geriye baktığımda ben de o küçücük halime o kadar üzülüyorum ki.sadece beni çok seviyordu.ben sevmesem de o beni seviyor en azından dedim hep.bir de çocuklar vardı.babalarina çok düşkünler bosansam ortada kavga gürültü yok diye beni suclarlar diye korktum hep.anneme anlattım geçenlerde.o da çok üzüldü boşan dedi.sonra babama anlatmış.babamda bu kadar dayandiysa bundan sonra da çocukları için dayansın demiş.ne yapacağımı şaşırdım gerçekten.