evliliğe dair

o radikal kararlar da cesaret istiyor.doğru söylüyorsunuz haklısınız sıkıntının tanımı farklı olsada kişiden kişiye hissettirdiği 3aşağı 5yukarı aynı. sanırım çok doruklarda yaşıyoruz biz ilişkimizi eşimle çünkü bi yemek bi konser ya da sinema değil meselemiz.cuma günü gittik beraber yemeğe ordan kayınvalideye geçtik.evde olduğum için sıkılıyorum durumu değil yaşamı paylaşmak gailem.istiyorum ki değerli olduğumu hissettirsin.bunu başka kimse yapamaz benim için tek bi evliliğim tek bir eşim var sonuçta.arkadaşlarımla vakit geçirebilirim ama çok farklı konumdalar içimde..anlatıyorum bazen konuşmak bile yoruyor bize çünkü iki gün iyiz 3gün yine aynı zaman gerekiyor sanırım ama o zaman beni çok yıpratıyor asıl mesele bu teşekkür ediyorum yardımınız için..
Mutlaka bas basa gecirilen zamanlar oluyordur ama benim kastim sirf bu amac icin birseyler yapmak istiyor olmaniz yani bas basa yemege gidin ama sirf bozulan,soguyan hangi duygu varsa onun adina konusun ve duzeltebilmek icin neler yapmaniz gerektigini konusun mesela.Yemek yiyip ufaktan romantizm yapalim hadi bitti gidelim degil.Diyeceksiniz ki bunu evde de yapabiliriz.Insana degisik ortamlarda paylasimlar,sohbetler daha iyi geliyor psikolojik olarak yenileniyor.Evinizde mutlu zamanlar gecirmeye calisin.Hatta tartismalarinizi bile yatak odanizda yapmamaya calisin.Bunu su sebepten soyluyorum.
Mesela sevdiginizle zamaninda gezip dolastiginiz yerlerde mutlu zamanlar gecirdi iseniz ayrilmis olsaniz bile uzerinden ne kadar zaman gecerse gecsin her ordan gecmenizde bu duygular tazelenir.Sanki ayni duygulari yasiyor gibi olursunuz.Aklinizdan cikmaz konusulan seyler de dahil.Olumlu veya olumsuz ne varsa fark etmez.Sizde iz birakmis olmasi yeterlidir..
Evinizde ettiginiz buyuk bir kavga sonrasinda tatliya baglamis olsaniz dahi her o odada zaman gecirmenizde akliniza gelir orda yer eder ve gerer insani ister istemez..
Olumsuz olanlar disarda olumlu olan durumlari evde yasamaya calisin.Aslinda bunlar ufak gereksiz gibi gorunen ama onemli detaylar.Insan psikolojisi cok farkli birsey.Ne farkinda olmadigimiz kacirdigimiz seyler vardir kimbilir..
Deger görmek istemeniz cok tabii ama siz karsi tarafa deger verdiginizi bunu ona hissettirdiginizi dusunuyor musunuz?
Bir duygunun guzel veya kotu oldugunu bunu ona bizzat yasatarak ögretmek en guzel ogretme seklidir.Kalici ve güclü olur..
Bende zamaninda bir evlilik yasadim yasamis oldugunuz duygu-durum karmasanizi anliyorum aslinda.
Bazen gecer duzelir bunlar ciddi bir sorun degil diyorsun bazen bunlar asilamaz hayat boyle gecmez birseyler olmak zorunda diyorsun.Nedenler farklidir sadece.
Biz de ya cok iyiydi ya cok kotuydu hersey.Bu da yordu zamanla.Belli bir zaman sonra da iliskideki bu dengesizlik farkli farkli sorunlar cikardi karsimiza..Bu yuzden olabildigince hararet seviyesi dengede kalabilmeli..Basta cekici geliyor ama sonradan uclarda zirvede yasanan bu duygularla cakiliyorsun belli bir sure sonra.Doruklarda yasiyoruz iliskimizi dediginizden anladigim bu oldugu icin kendimden örnek vermek istedim..
Ve en onemli konu cinsellik..En iyisi olsun yapabileceginizin en iyisi.Umarim ten uyumunuz vardir.Cinsel anlamda tatmin bazen bir cok seyin ustesinden gelebiliyor. Zamaninda buna cok inanmayan birisi olarak soyluyorum bunu..
Kisilikler,karakterler zor degisir bu anlamda isiniz zor.Ama karsilikli konusarak,anlasmalar yaparak ve uzlasarak bazi seylerin kalici olmasini saglayabilirsiniz.
Psikolog degilim sadece yasadiklarimi ve gözlemlerimi aktarabilirim.Umarim bir faydasi olmustur..
Kisacasi demeyeceğim cunku baya uzun oldu :)
Uzun lafin kisasi anlasabilmek,uzlasabilmek bu sirada sevgiyi,aşkı öldürmemek.Taze tutmayi basarabilmek duygulari..Cok fazla yipranmadan,yipratmadan ve unutmadan..
Biz başaramamıştık,umarim siz başarabilenlerden olursunuz..
 
Son düzenleme:
Mutlaka bas basa gecirilen zamanlar oluyordur ama benim kastim sirf bu amac icin birseyler yapmak istiyor olmaniz yani bas basa yemege gidin ama sirf bozulan,soguyan hangi duygu varsa onun adina konusun ve duzeltebilmek icin neler yapmaniz gerektigini konusun mesela.Yemek yiyip ufaktan romantizm yapalim hadi bitti gidelim degil.Diyeceksiniz ki bunu evde de yapabiliriz.Insana degisik ortamlarda paylasimlar,sohbetler daha iyi geliyor psikolojik olarak yenileniyor.Evinizde mutlu zamanlar gecirmeye calisin.Hatta tartismalarinizi bile yatak odanizda yapmamaya calisin.Bunu su sebepten soyluyorum.
Mesela sevdiginizle zamaninda gezip dolastiginiz yerlerde mutlu zamanlar gecirdi iseniz ayrilmis olsaniz bile uzerinden ne kadar zaman gecerse gecsin her ordan gecmenizde bu duygular tazelenir.Sanki ayni duygulari yasiyor gibi olursunuz.Aklinizdan cikmaz konusulan seyler de dahil.Olumlu veya olumsuz ne varsa fark etmez.Sizde iz birakmis olmasi yeterlidir..
Evinizde ettiginiz buyuk bir kavga sonrasinda tatliya baglamis olsaniz dahi her o odada zaman gecirmenizde akliniza gelir orda yer eder ve gerer insani ister istemez..
Olumsuz olanlar disarda olumlu olan durumlari evde yasamaya calisin.Aslinda bunlar ufak gereksiz gibi gorunen ama onemli detaylar.Insan psikolojisi cok farkli birsey.Ne farkinda olmadigimiz kacirdigimiz seyler vardir kimbilir..
Deger görmek istemeniz cok tabii ama siz karsi tarafa deger verdiginizi bunu ona hissettirdiginizi dusunuyor musunuz?
Bir duygunun guzel veya kotu oldugunu en guzel bunu ona bizzat yasatarak ögretmek en guzel ogretme seklidir.Kalici ve güclü olur..
Bende zamaninda bir evlilik yasadim yasamis oldugunuz duygu-durum karmasanizi anliyorum aslinda.
Bazen gecer duzelir bunlar ciddi bir sorun degil diyorsun bazen bunlar asilamaz hayat boyle gecmez birseyler olmak zorunda diyorsun.Nedenler farklidir sadece.
Biz de ya cok iyiydi ya cok kotuydu hersey.Bu da yordu zamanla.Belli bir zaman sonra da iliskideki bu dengesizlik farkli farkli sorunlar cikardi karsimiza..Bu yuzden olabildigince hararet seviyesi dengede kalabilmeli..Basta cekici geliyor ama sonradan uclarda zirvede yasanan bu duygularla cakiliyorsun belli bir sure sonra.Doruklarda yasiyoruz iliskimizi dediginizden anladigim bu oldugu icin kendimden örnek vermek istedim..
Ve en onemli konu cinsellik..En iyisi olsun yapabileceginizin en iyisi.Umarim ten uyumunuz vardir.Cinsel anlamda tatmin bazen bir cok seyin ustesinden gelebiliyor. Zamaninda buna cok inanmayan birisi olarak soyluyorum bunu..
Kisilikler,karakterler zor degisir bu anlamda isiniz zor.Ama karsilikli konusarak,anlasmalar yaparak ve uzlasarak bazi seylerin kalici olmasini saglayabilirsiniz.
Psikolog degilim sadece yasadiklarimi ve gözlemlerimi aktarabilirim.Umarim bir faydasi olmustur..
Kisacasi demeyeceğim cunku baya uzun oldu :)
Uzun lafin kisasi anlasabilmek,uzlasabilmek bu sirada sevgiyi,aşkı öldürmemek.Taze tutmayi basarabilmek duygulari..Cok fazla yipranmadan,yipratmadan ve unutmadan..
Biz başaramamıştık,umarim siz başarabilenlerden olursunuz..
 
çooook teşekkür ediyoru hislerime tercüman oldunuz.uzun demişsiniz ben anlatamazdım böyle güzel.Hiç düşünmemiştim mekanın önemini çok haklısınız hele ki benim gibi duygularına esir bi insan için çok mühim anılar..ben eşim gelince anlattım forumu yorumları ona güldü çok memnuniyetsizsin abartıyorsun diye.bense çare arıyorum kırgınlıklarıma şimdiden çoook faydanız oldu bana çooook teşekkür ediyorum dediklerinizi denicem ki şunu söyleyebilirim haddimi aşmazsam eğer psikoloğ değilim demişsiniz,daldan düşünen halinden daldan düşen anlar demişler inanın psikoloğumdan daha çok yorum yapıp daha çok yol gösterdiniz iyi ki vasınız(:
 
çooook teşekkür ediyoru hislerime tercüman oldunuz.uzun demişsiniz ben anlatamazdım böyle güzel.Hiç düşünmemiştim mekanın önemini çok haklısınız hele ki benim gibi duygularına esir bi insan için çok mühim anılar..ben eşim gelince anlattım forumu yorumları ona güldü çok memnuniyetsizsin abartıyorsun diye.bense çare arıyorum kırgınlıklarıma şimdiden çoook faydanız oldu bana çooook teşekkür ediyorum dediklerinizi denicem ki şunu söyleyebilirim haddimi aşmazsam eğer psikoloğ değilim demişsiniz,daldan düşünen halinden daldan düşen anlar demişler inanın psikoloğumdan daha çok yorum yapıp daha çok yol gösterdiniz iyi ki vasınız:-)
Burasi cok sey katiyor insana.Farkli bakis acilari,farkli yorumlar farkli farkindaliklar katiyor insana.Sizin icin de ufak sevimli bir an olusturmus ne güzel sevindim :)
Rica ederim faydam dokunabildi size iyi geldi ise ne mutlu bana.
Kirginliklar da olur mutluluklar da.Onemli olan mutlu anilar biriktirebilmek ve birakabilmek hayata..
Mutlu mutlu anilariniz olsun insallah..
Sevgi ve aşk ile kalın. ❤
 
Son düzenleme:
Benim de sizden farklı değil durumum. Gerçi şöyle bir fark var; biz daha büyük kavgalar ettik şiddet oldu vs vs sonra sözler verildi toparlanalım dedik ve psikoloğa gidiyoruz. Sizden daha beter durumdayız sanırım.
Evliliğe gelirsek herkes mi böyle zamanla insanlar bu hale mi geliyor ben de bilmiyorum ve son zamanlarda en çok sorguladığım şey bu. Eşimin telefonu elinden düşmez, arkadaşlarıyla planlar yapar bayılır onlarla olmaya. Evin içinde ben bebekle ilgilenirim o telefonuyla. İletişim neredeyse kopuk. Film izleriz birlikte onda bile elindedir telefonu! Bana sevgisini hissedebilmem için birlikte olmam gerekir. Oysa bakıyorum etrafıma, yok diyorum evlilik bu değil. Birlikte arkadaş olduğun kişiyle evlenmeli diyorlar doğruymuş. Ben eşime içimi dökmeye korkuyorum yarın aleyhimde kullanır diye. Mutsuz bir hayatı sürdürme çabası sanki ama onsuz mutlu olacağımı da bilmiyorum. Çok doğru bir noktaya parmak basmışsınız. Bizim gibi evlilik yürütenler nasıllar ben de merak ettim...
Herkes mi böyle? sorunuza cevabım 'hayır.'
Eşimle 27 yıldır birlikteyiz, 25 yıllık da evliyiz.
Beraber güler,dizi,yarışma,film izler,
beraber ev işi,alışveriş,yemek yaparız.
Evlenmek kolay, sürdürmek zor,çok emek istiyor.
Tartışma,kavga,anlaşmazlık olmuyor mu?
Oluyor elbette, ama saygı sınırını ve belli bir dozu aşmadan.
 
meraba kızlar ben iki yıllık evliyim eşimle severek evlendik gerçi pek mükemmel bi çift değildik hiç bir zaman ama artık hiç iletişim kuramuyoruz birbirimizle onun kariyerli bi işi var ben henüz istedğim yere gelemedim maddi olarak sıkıntımız yok ben çok sevgisiz hissediyorum kendimi aç kaldım sanki ilgiye eşim 2yılda çok yaşlandığımı söylüyor ve maalesef ben de öyle hissediyorum eşimin elinden telefon düşmüyor sürekli bi oyun derdinde arkadaşlarıyla vakit geçirmeye bayılıyor benim zorumla hsonu evde oluyo ama ya pc başında ya tel elinde hiç bir şey şekilde bana yardımcı olmuyor ev işleri de hep benim üzerimde bi yerde okumuştum bekarken birlikte güldüğünüz kimse ile evlenin diyordu içime dert oldu kaldı biz değil beraber gülmek beraber üzülmüyoruz bile ne yaşadığımdan haberi dahi yok dışardan bakınca belki bir çok kişinin özendiği bi hayat benim ki oysa dışı seni içi beni yakıyor bazen fevri çıkışlarım oluyor o kadar çok sineye çektiğim yaram var ki benim fıtratım naiftir ince düşünürüm erkek milleti düz mantık derler eşim ise dahada düz anlatınca dahi of puff der eser gürler çok isterdim aynı dili konuştuğum biriyle hayatımı paylaşmak ben sanki bi oyunda kendimi kandırıyorum zaman tüketiyorum öylece kendimi haksızlığa uğramış hissediyorum farkındayım eşimde mutsuz beklentimi aza indireyim diyorum sonra bi bakıyorum kendim yazıp oynuyorum eşim hiç bir şeyin farkında değil böyle düşünmemiştim hiç bir şeyi benim gibi hisseden var mı aranızda?
Bu kadar kısa sürede ne yaşadınız da bu kadar çabuk tükettiniz herşeyi
2 yıl kısa bir süre bence
 
Mükemmeli bilmiyorum ama güzel ve doyurucu evlilikler var,hala sohbet etmeyi çok seven birbirinin anlattıklarını can kulağıyla dinleyen çiftler var kötü bi evliliği çok daha kötü yapan yanlış zamanda çocuk sahibi olmaktır,ben böyle bi evliliğe çocuk düşünmezdim heralde.
 
Mutsuzsunuz, eşinizle evlilikten beklentiniz farklı. Evlilik zaten kadınlar üstünde yük. Kendi iyiliğiniz için ne iyi diyorsanız onu yapın.
 
Herkes mi böyle? sorunuza cevabım 'hayır.'
Eşimle 27 yıldır birlikteyiz, 25 yıllık da evliyiz.
Beraber güler,dizi,yarışma,film izler,
beraber ev işi,alışveriş,yemek yaparız.
Evlenmek kolay, sürdürmek zor,çok emek istiyor.
Tartışma,kavga,anlaşmazlık olmuyor mu?
Oluyor elbette, ama saygı sınırını ve belli bir dozu aşmadan.
Ne güzel sevindim sizin adınıza siz şanslı olan gruba dahilsiniz sanırım dile kolay 27sene evliliğin ilk zamanından beri gep mi böyleydi?birbirinize uyum süreciniz sıkıntılı olmadı mı?
 
Bu kadar kısa sürede ne yaşadınız da bu kadar çabuk tükettiniz herşeyi
2 yıl kısa bir süre bence
Süreden mühim olan yoğunluk bence izafiyet teoresi gibi malesef çok uzun süre yaralar açtık birbirimizde ve biri iyileşmeden diğeri açıldı çok mu kötü desen tartışılır ama çoook yorucu oldugu kesin ve ben çok yıpranmış hissediyorum kendimi zaman sanırım her şeyin ilacı..
Mükemmeli bilmiyorum ama güzel ve doyurucu evlilikler var,hala sohbet etmeyi çok seven birbirinin anlattıklarını can kulağıyla dinleyen çiftler var kötü bi evliliği çok daha kötü yapan yanlış zamanda çocuk sahibi olmaktır,ben böyle bi evliliğe çocuk düşünmezdim heralde.
Çocuk gbi bi planım yok zaten ben biribrimize iyi gelme derdindeyim önceki heyecanımız aşkımz yok işler güçler olabilir bazen kendimi süper kahraman gbi hissediyorum her şeyin üstesinden gelebilceğim konusunda bazense hiç derman hissetmiorum kendim de garip bi yılgınlık evliliğimizn ilk yıllarnın hiç hoşlanmadgmz bir şehirde geçmiş olması da bunda önemli bi etken tabi..
 
Uzuldum adiniza ama boyle biri ile hangi akla hizmet evlendiniz? Belki cevaplarinizda vardir ama butun sayfalari okumadim.
 
Boşanın.
Boşanmam derseniz , düzelene kadar çocuk yapmayın.
Çocuktan sonra herşey dahada zorlaşacak.
 
Ne güzel sevindim sizin adınıza siz şanslı olan gruba dahilsiniz sanırım dile kolay 27sene evliliğin ilk zamanından beri gep mi böyleydi?birbirinize uyum süreciniz sıkıntılı olmadı mı?
Bence biz şanslı olmanın yanında biz evliliğe emek veren gruptayız.
Eşimle ikimiz de çatışmalı ve mutsuz evlilik sürdüren ebeveynlerin çocuklarıyız.
Sanırım ebeveynlerimiz gibi olmama isteği bizi kurtaran duygu oldu.

Sıkıntı olmaz olur mu?
İki ayrı yapıdaki insanın aynı evde yaşaması kolay mı?
Elbette çok sıkıntılı,kavgalı günlerimiz de oldu.

Bununla birlikte ne yaşarsak yaşayalım, annelerimiz dahil üçüncü şahısların evliliğimize ve kararlarımıza kararlarımıza karışmasına ikimiz de izin vermedik.
Eşim zaten ketum biridir, ben normalde konuşkanımdır ama annemden öğrendiğim şudur ki; eşle olan tartışma,kavga anneye bile anlatılmamalı, su akar yolunu bulur.

Eşim zaten evcimen biri, ben de dırdır edip onu evden kaçırmam.
Anasını,bacısını kötülemem, hoş zaten iyi insanlardır ama niyetim eksik,kusur aramak olsaydı bulurdum.
Kusur aramadım,gördüğüm ufak tefek şeyleri de gündeme getirmedim çünkü hem ben kusursuz değilim hem de onlar eşimin canı,ciğeri.

Alınması,yapılması gecikmiş şeyler için söylenmem,özellikle eşya konusunda nasibe çok inanırım,vardır bir zamanı derim,çok şükür istediğim hiç bir şeyden de kusur kalmadım.
Evimde tenceremizi hep kaynattık sadece çorba bile olsa.Ben evde yemek pişmesinin o evi yuva yaptığına inananlardanım.

Eşime tatlı dille ve güler yüzle yaklaşırım,
kavga anları dahil ağzımdan hiç kötü söz çıkmadı.
En kötü huyum inat,inadım tuttu mu? Sürdürürüm o zaman da eşim alttan alır.
Kocam biraz çabuk parlar ve tepkiseldir,
huyunu öğrendim,tedbirli davranırım o da kavgada sesini yükseltse de ağzından kötü söz çıkmaz.
Böyle böyle birbirimizi idare etmeyi öğrendik.

Uzun lafın kısası geçinmeye gönlünüz varsa,
'ben bu adamla yaşlanmaya varım' diyorsanız ve aradaki saygıyı karşılıklı koruyabilirseniz evlilik keyifli yürür.
Bir de yıllar geçtikçe birbirinizi daha iyi tanıyorsunuz tabiri caizse evlilik oturuyor.
Umarım siz de zaman içerisinde birbirinizi daha iyi tanır ve sorunlarınızı çözmek için karşılıklı çaba sarfedersiniz.
Her şey gönlünüzce olsun.
 
Herkes mi böyle? sorunuza cevabım 'hayır.'
Eşimle 27 yıldır birlikteyiz, 25 yıllık da evliyiz.
Beraber güler,dizi,yarışma,film izler,
beraber ev işi,alışveriş,yemek yaparız.
Evlenmek kolay, sürdürmek zor,çok emek istiyor.
Tartışma,kavga,anlaşmazlık olmuyor mu?
Oluyor elbette, ama saygı sınırını ve belli bir dozu aşmadan.
Evlilik dediğiniz böyle olmalı zaten. Bizimki ne bilmiyorum :/ Allah daim etsin bu arada...
 
Bence biz şanslı olmanın yanında biz evliliğe emek veren gruptayız.
Eşimle ikimiz de çatışmalı ve mutsuz evlilik sürdüren ebeveynlerin çocuklarıyız.
Sanırım ebeveynlerimiz gibi olmama isteği bizi kurtaran duygu oldu.

Sıkıntı olmaz olur mu?
İki ayrı yapıdaki insanın aynı evde yaşaması kolay mı?
Elbette çok sıkıntılı,kavgalı günlerimiz de oldu.

Bununla birlikte ne yaşarsak yaşayalım, annelerimiz dahil üçüncü şahısların evliliğimize ve kararlarımıza kararlarımıza karışmasına ikimiz de izin vermedik.
Eşim zaten ketum biridir, ben normalde konuşkanımdır ama annemden öğrendiğim şudur ki; eşle olan tartışma,kavga anneye bile anlatılmamalı, su akar yolunu bulur.

Eşim zaten evcimen biri, ben de dırdır edip onu evden kaçırmam. Kol
Anasını,bacısını kötülemem, hoş zaten iyi insanlardır ama niyetim eksik,kusur aramak olsaydı bulurdum.
Kusur aramadım,gördüğüm ufak tefek şeyleri de gündeme getirmedim çünkü hem ben kusursuz değilim hem de onlar eşimin canı,ciğeri.

Alınması,yapılması gecikmiş şeyler için söylenmem,özellikle eşya konusunda nasibe çok inanırım,vardır bir zamanı derim,çok şükür istediğim hiç bir şeyden de kusur kalmadım.
Evimde tenceremizi hep kaynattık sadece çorba bile olsa.Ben evde yemek pişmesinin o evi yuva yaptığına inananlardanım.

Eşime tatlı dille ve güler yüzle yaklaşırım,
kavga anları dahil ağzımdan hiç kötü söz çıkmadı.
En kötü huyum inat,inadım tuttu mu? Sürdürürüm o zaman da eşim alttan alır.
Kocam biraz çabuk parlar ve tepkiseldir,
huyunu öğrendim,tedbirli davranırım o da kavgada sesini yükseltse de ağzından kötü söz çıkmaz.
Böyle böyle birbirimizi idare etmeyi öğrendik.

Uzun lafın kısası geçinmeye gönlünüz varsa,
'ben bu adamla yaşlanmaya varım' diyorsanız ve aradaki saygıyı karşılıklı koruyabilirseniz evlilik keyifli yürür.
Bir de yıllar geçtikçe birbirinizi daha iyi tanıyorsunuz tabiri caizse evlilik oturuyor.
Umarım siz de zaman içerisinde birbirinizi daha iyi tanır ve sorunlarınızı çözmek için karşılıklı çaba sarfedersiniz.
Her şey gönlünüzce olsun.
Bence biz şanslı olmanın yanında biz evliliğe emek veren gruptayız.
Eşimle ikimiz de çatışmalı ve mutsuz evlilik sürdüren ebeveynlerin çocuklarıyız.
Sanırım ebeveynlerimiz gibi olmama isteği bizi kurtaran duygu oldu.

Sıkıntı olmaz olur mu?
İki ayrı yapıdaki insanın aynı evde yaşaması kolay mı?
Elbette çok sıkıntılı,kavgalı günlerimiz de oldu.

Bununla birlikte ne yaşarsak yaşayalım, annelerimiz dahil üçüncü şahısların evliliğimize ve kararlarımıza kararlarımıza karışmasına ikimiz de izin vermedik.
Eşim zaten ketum biridir, ben normalde konuşkanımdır ama annemden öğrendiğim şudur ki; eşle olan tartışma,kavga anneye bile anlatılmamalı, su akar yolunu bulur.

Eşim zaten evcimen biri, ben de dırdır edip onu evden kaçırmam.
Anasını,bacısını kötülemem, hoş zaten iyi insanlardır ama niyetim eksik,kusur aramak olsaydı bulurdum.
Kusur aramadım,gördüğüm ufak tefek şeyleri de gündeme getirmedim çünkü hem ben kusursuz değilim hem de onlar eşimin canı,ciğeri.

Alınması,yapılması gecikmiş şeyler için söylenmem,özellikle eşya konusunda nasibe çok inanırım,vardır bir zamanı derim,çok şükür istediğim hiç bir şeyden de kusur kalmadım.
Evimde tenceremizi hep kaynattık sadece çorba bile olsa.Ben evde yemek pişmesinin o evi yuva yaptığına inananlardanım.

Eşime tatlı dille ve güler yüzle yaklaşırım,
kavga anları dahil ağzımdan hiç kötü söz çıkmadı.
En kötü huyum inat,inadım tuttu mu? Sürdürürüm o zaman da eşim alttan alır.
Kocam biraz çabuk parlar ve tepkiseldir,
huyunu öğrendim,tedbirli davranırım o da kavgada sesini yükseltse de ağzından kötü söz çıkmaz.
Böyle böyle birbirimizi idare etmeyi öğrendik.

Uzun lafın kısası geçinmeye gönlünüz varsa,
'ben bu adamla yaşlanmaya varım' diyorsanız ve aradaki saygıyı karşılıklı koruyabilirseniz evlilik keyifli yürür.
Bir de yıllar geçtikçe birbirinizi daha iyi tanıyorsunuz tabiri caizse evlilik oturuyor.
Umarım siz de zaman içerisinde birbirinizi daha iyi tanır ve sorunlarınızı çözmek için karşılıklı çaba sarfedersiniz.
Her şey gönlünüzce olsun.
Sizin konulara yaptığınız yorumları dikkatle okuyorum her zaman, çoğu ders niteliğinde oluyor benim için:KK36: yazmadan geçemedim..
 
Sizin konulara yaptığınız yorumları dikkatle okuyorum her zaman, çoğu ders niteliğinde oluyor benim için:KK36: yazmadan geçemedim..
Yorumunuz beni mutlu etti, teşekkür ederim.
(Bazen çok uzun ve ayrıntılı yazıyorum,
bunu çözebilsem daha iyi olacak.)
Hayat tecrübemi aktarabilmek ve genç arkadaşlarımıza bir nebze de olsa yardımcı olabilmek ne güzel.
Ben de sizlerin yorumlarından bir şeyler öğreniyorum,farklı bakış açılarını görme fırsatı buluyorum.
Mesleki anlamda da büyük bir fırsat bu platform benim için.
 
Back
X