evliliğe, ev işine ve aileden ayrılmaya alışmak..

merhaba hanımlar;
bu konuda çok denk geldiğiniz bir konu belki ama benim için yeni bir süreç, tavsiyelerinize iht var. 1 ay kdr sonra evleniyorum nasipse, son bi kaç gündür "ailemden ayrılıcam, ben olmadan kalıcaklar, onları özlicem" gibi hislerim başladı fazlasıyla.. evlenince aynı şehirdeyiz ama onlar yakanın bir ucu ben bir ucu. haftada bi falan gelirim diyorum ama nişanlımın işi ağır çocuk dinlenicem bi hsonu da derse belki 15 de bir gelicem, sorum siz nasıl alıştınız aileden ayrılmaya?

aradan çıkarmak istediğim diğer soru ise buna göre daha kolay :) evine yardımcı almayanlar icin soruyorum evinizi kac günde bir temizliyosunuz? ben acikcasi ev, yemek, iş vs derken sanki yetemicem gibi düsünebiliyorum bazen bu arada yaşım 31.

tesekkurler, iyi aksamlar

Ben evlenmeden önce ne ev isi yapardim nede yemek. Herseyi annem yapardi. 2 yil önce evlendim temizligimide yapiyorum yemekte yapiyorum calisiyorumda... Yapmak zorunda kaldiginda bak nasil yapiyorsun
Ayrica ben ailemi 4 haftada 1 falan görebiliyorum aslinda daha cok görmeyi isterdim ama is güc herzaman olmuyor ama artik görüntülü konusma, mesajlasma (whatsapp) var eskisi gibi degilki istediginde ulasiyorsun aninda

Evlenince eşin inşallah ben annemi özlediiaamm diye ağlamaz.
Eşin istemezse sen kendin gidip görebilirsin aileni,ona da karışmaz herhalde.
Ayrıca 15 günde bir yoğun görüşmek demek bana göre.Zira reşit bile olmadan evden ayrıldım desem yeri :)
Yılda bir belki 3 yılda bir görüyorum .
Ev işi de kolay ya,kendi evin olunca yapılır ,canın ne zaman nasıl isterse yaparsın.

Annem hic is yaptirmazdi bize. Dolayısıyla cok korkardim koca evi nasil cekip ceviricem diye. Ama evi sevince icinden oyle bi geliyo ki temizlemek. Sonra da bi kahve yapıp mis kokan evde ayaklari uzatıp keyif yapmak. Diger soruya cevap veremicem 5 dk mesafede annem istedigim zaman gidiyorum. Eşin senden ilgisini sevgisini eksik etmezse cok aramazsin anneni sağlıklı olsun yeter dersin. 2 haftada bir de ozlem giderirsin uzun bi süre degil.

Ben de aynı kaygıları yaşıyorum, yemek yapmayı bilmem ev işlerinden anlamam herşey gözümde büyüyor dağ gibi.. Bir yardımcı bulmam şart galiba konuyu takipteyim

Ev isini kafana takma. Ihtiyac hissettikce temizle. Cok cesitli ugrastiran yemekler yapma. Nasil alistirirsan oyle gider. Ailenden pek uzak kalmis olmuyorsun zaten ona da alisirsin.

2 senelik evliyim. İlk senem çok zor geçti. Evlerimiz yakın olduğu halde her gün anneme gittim. Eşim hiç ses çıkarmadı. Ama sonra baktım olacak gibi değil alışamıyorum araya gün koydum iki gün de bir sonra 3 e çıkardım öyle öyle hafta da bir ya da iki gidiyorum.
Evin uzak olması daha iyi adapte olmanı sağlayacak emin ol. Ev işini de her türlü halledersin. İki kişisiniz pek bi iş çıkmayacak. Hafta da bir sil süpür tamam

10 aydır evliyim, anne oluyorum inş ama hala alışamadım. Bazı geceler annemi babamı özledim diye az ağlamıyorum. Sen sen ol, memleketinden, ailenden uzağa gitme şimdiden böyle hissediyorsan çok yıpranırsın benim gibi yani uzak memlekete gitme çok zor.

Ben evlendim 1000 km uzağa gittim. Üniversiteyi de ayrı okuduğum için o konuda zorluk çekmedim. Lakin ev işlerini yapmak zorunda olduğum bir şey olarak görmediğim için o konuda bişey diyemem. Ben evlendiğimde çalışmadığım halde ev işleri ortaktır dedim. Şimdi çalışıyorum mesela bu hafta çoğu işi eşim yaptı..h.sonu da hiç tatilim yok gibi bişeydi h.sonu hiçbir şey yapmadım
Demem o ki o ev işlerini yapmak zorunda olduğun senin üstüne zimmetli işler gibi görürsen çok zorlanırsın. Ama kadınların çoğu öyle görüyor ki kocalarıyla arası bozulmasın napsın. Başta halledeceksin

inci_ser .!.:

Ben evlendim 1000 km uzağa gittim. Üniversiteyi de ayrı okuduğum için o konuda zorluk çekmedim. Lakin ev işlerini yapmak zorunda olduğum bir şey olarak görmediğim için o konuda bişey diyemem. Ben evlendiğimde çalışmadığım halde ev işleri ortaktır dedim. Şimdi çalışıyorum mesela bu hafta çoğu işi eşim yaptı..h.sonu da hiç tatilim yok gibi bişeydi h.sonu hiçbir şey yapmadım
Demem o ki o ev işlerini yapmak zorunda olduğun senin üstüne zimmetli işler gibi görürsen çok zorlanırsın. Ama kadınların çoğu öyle görüyor ki kocalarıyla arası bozulmasın napsın. Başta halledeceksin

Genişletmek için tıkla...

Takdir ettim dogrusu sizin gibi herseyi eline alan 10 kadin biri oluyo genelde

evleniyorsunuz diye aileden ayrılmak zorunda değil hiçbir kadın.
erkekler ailelerinden ayrılmıyor da nedir bu kadınların ayrılığı?

evlenmek bu değil hanımlar.
bazı şeyleri çok kanıksamış kadınlar... ezilmeye dünden razılar.

Bende ewlenecegım zaman cok dusunmustum annem yanlız napıcak nasıl kalıcak dıye uzuluyordum sonra annemın tasını taragını topladım yanıma getırdım gelıs o gelıs 3 yıllık evlıyım 3 yıldur beraber yasıyoruz ne aklım kaldı nede ne yapıyo yanlız basına dıye dusunmedım

Canım ben el bebek gül bebek büyüdüm. Baba evinde bir çekirdek kaldırmadığım zamanlar olurdu. 1 yıl önce evlendim ve ilk aylar hep misafirliğe geldim, yakında annemin yanına dönücem diye düşünüyordum. Sonra baktım annemin evi yabancı geliyor. :) gittiğim zaman kendi evimi arıyorum.. Evime eşime yerime alıştım. Ama iş yapmaya alışamadım bir türlü. Alışamıcam da sanırım :))

liimonlubahce .!.:

merhaba hanımlar;
bu konuda çok denk geldiğiniz bir konu belki ama benim için yeni bir süreç, tavsiyelerinize iht var. 1 ay kdr sonra evleniyorum nasipse, son bi kaç gündür "ailemden ayrılıcam, ben olmadan kalıcaklar, onları özlicem" gibi hislerim başladı fazlasıyla.. evlenince aynı şehirdeyiz ama onlar yakanın bir ucu ben bir ucu. haftada bi falan gelirim diyorum ama nişanlımın işi ağır çocuk dinlenicem bi hsonu da derse belki 15 de bir gelicem, sorum siz nasıl alıştınız aileden ayrılmaya?

aradan çıkarmak istediğim diğer soru ise buna göre daha kolay :) evine yardımcı almayanlar icin soruyorum evinizi kac günde bir temizliyosunuz? ben acikcasi ev, yemek, iş vs derken sanki yetemicem gibi düsünebiliyorum bazen bu arada yaşım 31.

tesekkurler, iyi aksamlar

Genişletmek için tıkla...

Hem ağlarım hem giderim misali....
O evden çıkınca alışıyorsun bir şekilde mecbur.
Ben baska bir sehre gittim evliligimin ilk yılı.
Sinraki yıl geldik tekrar ailemin yanına alıştığım büyüdüğüm şehre.
Ama zaten o evden çıkınca sonra geldiginde kendi evini özlüyorsun tuhaf bir durum.
Söylüyorlardu inanmazdım ama bizzat yaşadım büyüdüğün ev sanki sana yabancı oluyor.
Ev işi felan ben hiç ornek vermeyinm :))))) duzgun bir ornek olmaz .
Ben kafama göre takılıyorum eşimde allah razı olsun hic bisey demez.
Yemek yoksa niye yemek yok demez tamam makarna yapayim ben der.
Temizlemediysem tamm birak sonea birlkte yapalım der.
Bem ev işleri konusumda pek becerikli degilim. Yemek hariç :) oda canım isterse
Mutluluklar şimdiden

Gene gayet yakinsiniz, dua edin halinize.

Ya biz napak, ölek mi?

Haftada 1 yada 15 günde 1 görmekten bahsediyorsunuz.
Ben ailemden uzakta evli ve çalışıyorum.
Yeri geliyor aylarca gidemedim oluyor.
Sizden daha zor durumda olanları düşünüp halinize şükredin bence.
Evlendiğim ilk aylar aman şöyle temizlik yapayım aman böyle temizlik yapayım, yemeklerim dört dörtlük olsun diye ölüyordum.
Ama şimdi haftada bir temizlik yapıp günlük ufak tefek silip süpürmelerim oluyor ve her gün evimi düzenli tutmaya çalışıyorum.
Bir süre sonra herşey rayına oturuyor.
Şimdiden kendinizi bunaltmayın bence.

liimonlubahce .!.:

merhaba hanımlar;
bu konuda çok denk geldiğiniz bir konu belki ama benim için yeni bir süreç, tavsiyelerinize iht var. 1 ay kdr sonra evleniyorum nasipse, son bi kaç gündür "ailemden ayrılıcam, ben olmadan kalıcaklar, onları özlicem" gibi hislerim başladı fazlasıyla.. evlenince aynı şehirdeyiz ama onlar yakanın bir ucu ben bir ucu. haftada bi falan gelirim diyorum ama nişanlımın işi ağır çocuk dinlenicem bi hsonu da derse belki 15 de bir gelicem, sorum siz nasıl alıştınız aileden ayrılmaya?

aradan çıkarmak istediğim diğer soru ise buna göre daha kolay :) evine yardımcı almayanlar icin soruyorum evinizi kac günde bir temizliyosunuz? ben acikcasi ev, yemek, iş vs derken sanki yetemicem gibi düsünebiliyorum bazen bu arada yaşım 31.

tesekkurler, iyi aksamlar

Genişletmek için tıkla...

sen yine aynı sehirdeymissin merak etme alısılıyor .zaten bu son zamanlar kafaya cok takılır üzülünür evlenirsin biraz ararsın git gel .birsüre sonra evim evim güzel evim dersin baska yerde yatıya kalmak istemessin.

haftada iki defa temizlersen yetiyor zatn iki kişisiniz biride calısıyorsa daha az evde oluyor.

liimonlubahce .!.:

merhaba hanımlar;
bu konuda çok denk geldiğiniz bir konu belki ama benim için yeni bir süreç, tavsiyelerinize iht var. 1 ay kdr sonra evleniyorum nasipse, son bi kaç gündür "ailemden ayrılıcam, ben olmadan kalıcaklar, onları özlicem" gibi hislerim başladı fazlasıyla.. evlenince aynı şehirdeyiz ama onlar yakanın bir ucu ben bir ucu. haftada bi falan gelirim diyorum ama nişanlımın işi ağır çocuk dinlenicem bi hsonu da derse belki 15 de bir gelicem, sorum siz nasıl alıştınız aileden ayrılmaya?

aradan çıkarmak istediğim diğer soru ise buna göre daha kolay :) evine yardımcı almayanlar icin soruyorum evinizi kac günde bir temizliyosunuz? ben acikcasi ev, yemek, iş vs derken sanki yetemicem gibi düsünebiliyorum bazen bu arada yaşım 31.

tesekkurler, iyi aksamlar

Genişletmek için tıkla...

evlenmeden önce bende de aynı hisler oluşmuştu, ailemden ayrılacağımı düşününce gizli gizli ağlıyordum ki çok saçma, çünkü üniversiteyi kazandığımdan itibaren 8 yıl yalnız yaşadım, 5 yılı şehir dışında 3 yılı yurtdışında. yine de evleneceğim zaman ailemi terkediyormuşum gibi olmuştum. çözümü anadolu yakasında çalışmama rağmen ailemle aynı semtte avrupa yakasında oturmakta buldum. işe gidişim epey aktarmalı ama annemlere 20 dk yürüme mesafesindeyim. eve geç gelip yemek yapamayacağım zaman direkt annemlerde buluşuyoruz eşimle:)))

temizlik ve ütü için haftada bir kadın alıyorum, o da annemlere senelerdir gelen kadın, annemin evindeki düzeni devam ettiriyor sağolsun. ben yalnız yaşamaya alışkın olduğum için ev işi temizlik vs sorun değildi ilk evlendiğimde ama şimdi bebekle yetişemiyorum.

4 sene bitti bitecek evlilikte. İlk yıl temizlik konusunu çok takmıyordum, çok da bilmiyordum açıkcası (yapamıyordum değil, hani gözüme kirli gözükmüyordu vs anlamında). Ama ne zaman kısa bir süre kv kp ile onlarda kaldım, o zaman temizlik derdi peydah oldu bende. 8 aylık hamileyim, bırak temizliği koltuktan zor kalkıyorum (özellikle bel ağrısından) ama gene de o ev haftada bir de olsa temizlenmeli (dip köşe), yapamazsam aşırı sinirli ve gergin oluyorum -ki eşim yapmama engel oluyor. Üstelik ev de acayip dağınık (özellikle bu hafta). Bana sorarsan temizlik ve düzen konusunda sınıfta kalıyorum. :) Ama bebeği ve fiziksel durumu işin içine katarsak gayet temizim sanırım.

Evlenmeden önce de eşime ev işi kadın işidir olarak görmediğimi, o zihniyeti asla kabul etmeyeceğimi, benle evlenecekse 'yardım etmek' gibi bir şeyin mümkün olmadığını, 'paylaşacağını' söylemiştim. Ama gel gelelim uygulamak pek mümkün olmadı (eşim çok yoruluyor, kıyamıyorum diye). Ama hakkını da inkar edemem, işin ucundan tutar, yemekleri yapar (yemekleri ondan öğrendim resmen).

Çok uzattım, özetle: mutlaka her hafta evi temizlerim (koltukları çekmek dışında her yeri süpürür silerim hala), her sabah kahvaltı hazırlamadan önce mutfağı toplar makineyi çalıştırırım. Cuma akşamları ve cumartesi günleri çamaşırları yıkarım. Genelde pazar günü akşam da ütü vs yapardım ama o kadar ayakta duramadığım için ne giyeceksek o sabah ütülüyorum. Ama bunların hepsi yeterli vaktim olduğunu düşünürsek mümkün. Pikniğe falan gidersek evi temizleme işi parça parça olabiliyor ancak. Yani özetle, her şeyi sırtlanmaya kalkarsan ya da eşin senin kadar eve özen gösteren biri değilse ve çalışıyorsan bazısı eksik olmak zorunda. (En azından benim için, ev dergiden çıkmış gibi gözükecek diye de kendimi parçalayamam sonuçta)

Aileden ayrılma kısmına yorum yapmak istemiyorum. Zira evlenmeden önce evden gitmek için can atıyordum (acayip stresliydi ev için). Kaldi ki üniversteyi de başka yerde okudum zaten. Ama hayırlıyorum da ilk aylarda az da olsa zorlanmıştım, özellikle de yalnız kaldığımda.