Evliliği HİÇ Düşünmeyen Kadınlar

Illa evliligi asiri isteyip, olmuyor diye hayatini zindan etmen ya da onune ilk cikanla evlenmen gerekmiyor ki. Oluşuna birak. " Ben evlenmem, kafamdan attim, karşiyim" bilmem ne olaylarina da gerek yok. Sen hayatini yaşa onune ne cikar bilemezsin.

Hic oyle illa evleneyim veya ben evlenmem gibi dusuncelerim yoktu. Flort ettim, sevgililerim oldu keyfini cikarttim. Sonunda game over evliyim. :KK70:

Bana da bekarken evlenme konusu sorulduğunda “yok öyle bir yaratık” derdim. Şimdi evliyim ve dünyalar güzeli bir kızım var.
Olmaz demeyin, asla evlilik düşünmüyorum diye de kimseye söylemeyin, Allah korusun bazı ipsiz,sapsız heriflerin hedefi haline gelirsiniz. Burda konular var bunla ilgili,belki denk gelmişsinizdir.

Bana kalsa bende evlilik düşünmüyorum evlilik sorumluluk demek bense çok tembelim ütü masasıyla karşılaşmamak için o odaya girmeyen bir insanım falan:KK53:
Etrafımda "evlenmeyen ölüyor" nidaları atan teyzeler olmasa hayat güzel geçecek aslında:KK53:

Nasıl olması gerekiyorsa öyle olur. Senin evlenmeyi istemen ya da tamamıyla reddetmen hicbiseyi degistirmiycek.
Ben yalnız kalmaktan tamamen keyif almaya basladigimda aşık oldum.

Bence bu konu "evlenirim" ya da "asla evlenmem" diye net şekilde karar verilebilecek bir konu değil.
Evlilik, çocuk yapmak olmazsa olmaz değil ama anladığım kadarıyla siz hayatınızda biri de olsun istemiyorsunuz.
"Sevgilim olsun" ya da "evlenmem lazım" diye tutturmak doğru değil ama hayatın sürprizlerine de kapatmayın bence kendinizi. Hayatın karşınıza ne çıkaracağını bilemezsiniz.

aile gibi bir ailem yoktu demişsiniz ya
Sırf bu duyguyu yaşamak için bile olsa iyi biri çıkarsa karşınıza mutlaka evlenin

Bence bu düşünerek karar verilecek bir mevzu değil; karşınıza biri çıkar aşık olursunuz evlenirsiniz ya da yine de evlenmez başka şekilde yürütürsünüz ilişkinizi. Herkes aynı şekilde mutlu olmaz etrafımda bekar mutlu Kadınlar da var evli mutlu Kadınlar da. Tersine bekar mutsuz Kadınlar da var evli mutsuz olanlar da. Sakın çevrenin lafına uyup sırf evlenmek için evlenmeyin bağımsız durabilecek bi ruha sahip olduğunuz belli aşksız evlilik size çekilmez gelir. Ayrıca evlenince yalnız kalmayacağının da garantisi yok vakitsiz kaybedersin terkedilirsin hepsi insanlar için

Ben illada hayatinda erkek olsun diyenlerden degilim ama esim olmasaydi hayatim daha zor olurdu cogu seyi onunla paylastigim icin daha kolay geliyor sukur eger benim.gorislerim geregi evlenmeden beraber yasamaya olunlu baksaydim evlenmezdim ama hayatimda yine kocam olurdu :)

Karsina biri cikar onunla bir gelecegini paylasmak istersin. Yoksa yalniz kalmayayim , hasta oldugumda bana baksin diye biriyle evlenilmez.

Bence siz evlenmek sevilmek istiyorsunuz sadece sevebileceginiz birisi denk gelmedigi ve birkac sıkıntınız oldugu icin istemiyorum kesinlikle diye kendinizi sartlandirmaya calisiyorsunuz ben oyle anladim yorumlarinizdan.. Herkes evlenmek zorunda degil herkes cocuk sahibi olmak zorunda degil toplum baskisi yuzunden sanki mecburmus gibi algilaniyor. Ama ben kesinlikle yapmam kesinlikle olmazlarada karsiyim akisina birakin belki cok sevip sevebileciginiz biri denk gelir ozaman neden olmasin..

Başlığı gördüm koşarak geldim :)
Valla ben evliliğe doğru giderken köprüden önceki son çıkıştan kaçtım.
Neden bilmiyorum ama artık pek evlilik isteği yok içimde.

Evlilik kadın için daha çok sorumluluk demek, açıkçası pek gözüm yemiyor

Bence evlenmeme fikrini tamamen kafanda netleştirmemişsin sadece bir şeylerin olmaması, seni "ya hiç evlenemezsem ya da sevebileceğim biri çıkmazsa" düşüncesine itmiş. Bu ihtimalle de barışık olmak için kendini ikna etmeye çalışıyorsun.
Yaşın kaç bilmiyorum ben de senin gibiyim yani aslında anne olmayı çok isterim ve çocukları çok severim ama hayatımda kimse yok, uzun süreli flörtüm de olmadı, karşıma biri de çıkmadı ya da beni seveni ben istemedim/benim istediğim beni istemedi
Yalnız yaşamaya alışık olduğum için bazen biriyle aynı evi paylaşma fikri beni korkutsa da, sevdiğin insanla ortak yaşam kurmak güzel olabilir. Asla evlenmem de demiyorum, illa evlenmem lazım da. Ben sende bu konuyla ilgili biraz kafa karışıklığı seziyorum.
Evlilik mutlaka olması gereken bir şey değil bence. Evlenmeyip mutlu olan da var. Tek başına da mutlu olma şansını yakaladıysan, illa ki birinin seni mutlu etmesine ya da yanında olmasına ihtiyaç duymazsın. Fakat sende gelgitler var. Önce bunu netleştir. Evlenmemek bir acaba sebebi olmamalı, kendi isteğinle düşünmediğin bir durumsa ona lafım yok. Yani karşına biri çıkar ama ona dersin ki, "ben evlenmeyi düşünmüyorum". Burada iki şey olabilir, ya o kişiyle ayrılırsınız ya da evlenmeden de flört etmenin keyfini çıkartırsınız. Diyelim ki böyle beraberliğin içindesin, evlenmeden cinsellik yaşamak konusunda çekincelerin var mı? (Sanki buna da karşısın gibi bir izlenim oluştu bende)
Hayat her şekilde güzel yeter ki yaşamayı ve her andan tat almayı bilelim.
Hayatının dümeni senin elinde, evlilik konusunda ya da başka konuda da kararı verecek olan sensin. Kendi içinde bu durumu netleştirdikten sonra emin ol dıştan gelen hiç bir yorum seni etkilemeyecektir.

Şu an bence doğru yoldasınız. Yani şöyle açıklayayim burada gencecik kızlar evlenmiyorum hayatımda kimse olmadı evlenemiycem, evde kalacağım gibi konular açıyor sürekli bunu düşünerek hayatı kendine zindan ediyolar ya o durum daha vahim bence. Zaten bu düşüncede olanların çoğu da sırf evlenmek için evleniyolar ve genelde hayal kırıklığı yaşıyolar. Anladığım kadarıyla sizin kriterleriniz var ve istediğiniz gibi biri karşınıza çıksaydı evliliği düşünürdünüz ancak şimdiye kadar aradığınız kişiyi bulamayınca öğrenilmiş çaresizlik oluşmuş evlenmiycem diyorsunuz. Mutlaka evlenmeliyim demek de yanlış ama asla evlenmem de demeyin bu soru üzerine çok dusunmeyin. Hayatın ne getirecegi belli olmuyo. Akıntıya sürüklenip gidiyoruz bazen. Ayrıca burada evli mutsuz kadınlara da genelde tek başına yetebilmeyi kendiyle mutlu olabilmesi öğütleniyo bu bekar ve yalnız kadinlar için de geçerli. Tek başına yaşamayı öğrenmeliyiz. Hem yalnızlık bazen çok güzel oluyor :) bu arada bende otuzlarin başında bekar ve evlenmeyi düşünmeyen bir bayanım. Yaşadığım bir hayal kırıklığı sonucunda bu fikirden uzaklaştım.

Hayatta hiçbir konuda kesin kararlı olmamak ve büyük konuşmamak gerek. Bu kadar siyah-beyaz değil dunya. Gri de var hatta kırmızı da, yeşil de. Demek istediğim insanın asgari hayat görüşü olması gerek elbette ama evlilik/ilişki konusunun sadece bizim kararımızla ilgili olmadığına inanıyorum. Kapatmaya gerek olmadığı gibi olmuyor diye çıldırmaya da bir o kadar gerek yok.

Herkese zaman ayirip fikirlerinizi paylastiginiz onerilerde bulundugunuz icin ayri ayri tesekkur ederim.
Yorumlar birikince herkese ayri ayri yazamadim kusura bakmayin

Aslinda cok acmak istemiyordum ama konu yarim kalmasin yada aklınızda soru isareti kalmasin diye paylasmak istedim oncelikle evlenmek istemeyisimde uzun zaman karsima dogru insanin cikmayisinin etkisi fazla ama tek nedenim bu degil yada evlenmek istemeyisimin nedeni ogrenilmis caresizlik sartlanmislik yada olmayacagini bilmek degil cok detay vermek istemiyorum

Hayatimi etkileyecdk derecede olmasada psikolojik bir rahatsizligim var bu sıkıntımı her insanin kaldirabilecegini dusunmiyorum ama dogru insani buluncaya kadarda derdimi her karsima cikanla paylaşip boyle bir sıkıntım var eger bu sorunumu kabul ederim diyorsan gibi bir aciklama yapipta kisisel problemimi kimseyle paylasmak istemiyorum cunku ben bu saglik sorunumu ailem yada arkadas cevremden kimseyle paylasamiyorken kalkip benimle evlenmeyi dusunen herkese bunun aciklamasini yapamam o yuzden durumu bu sekilde kabul edip evlilik fikrini kafamdan silmek alabilecegim en dogru karardi bende bunu yaptim
 
Ben bunun eksikligini daha simdiden yasiyorum ki helede hasta okdugum zamsnlar keske biri olsaydida yaninda varligini hissetseydim yeter dedigim anlar ama gercekten bu zamana kadar dogru insanin gelmeyisi sonradan cikan bazi nedenler vazgecmek zorunda kaldim diyeyim
Bak net olamamana dair sinyalleri vermişsin :)
Şöyle anlatayım, hastayken ayakta geçirmeye çalışırım genelde, işime giderim ama bazen kılımı kıpırdatamayacak kadar hasta olurum inan bana bir su verenim bile yok ama napıyım kimseden bişey istemem yatar uyurum, wc falan kalktığımda süt, yoğurt, meyve, salata , çorba ile doyururum karnımı yine yatar uyur dinlenirim geçer
Kimseye de hastaym demem sadece işten izin alırım hepsi bu.
Yani insan tek başınayken de kendine yetebilmeli
Ama diğer yandan duygularımız var ve bunlara ket vuramayız. Güçlü kadınlarız amenna ama bazen güçsüzlükle de barışık olmalıyız ve eğer ki omzuna yaslanıp hayatın tasasını düşünmeyeceğimiz bir adam çıkarsa neden bunu tepelim ki?
Demem o ki, katı kurallar koyma kendine. Kalbinin ritmini değiştirecek biri çıkabilir pekala. O zaman da akışında yaşarsın zaten iç sesin sana doğru yolu gösterir. :KK66:

Illa evliligi asiri isteyip, olmuyor diye hayatini zindan etmen ya da onune ilk cikanla evlenmen gerekmiyor ki. Oluşuna birak. " Ben evlenmem, kafamdan attim, karşiyim" bilmem ne olaylarina da gerek yok. Sen hayatini yaşa onune ne cikar bilemezsin.

Hic oyle illa evleneyim veya ben evlenmem gibi dusuncelerim yoktu. Flort ettim, sevgililerim oldu keyfini cikarttim. Sonunda game over evliyim. :KK70:
Ahahaha :KK70: "game over" demek? Aslında tam tersi değil mi? Yani evlenince asıl oyun başlamıyor mu?
Tam olarak anlatamasamda soyle ifade edeyim
Pisikolojik bi kac rahatsizligim oldu anksiyete vb bir kac sey cokta detaylandirmak istemiyorum ama benim icin baskasinin belkide hayatinda istemeyecdgi bir durum

Yqni bende belki kabul eder acaba olur mu duduncesiyle bu durumumu herkesle paylasmak istemem cunku ailemle dahi paylasmadugim bir durum
Peki sen ne yapardın böyle bir durumda?
Diyelim ki hayatında biri var ve hasta olduğunu öğrendin. Bırakır mıydın?

Bak ben de ölümden döndüm, yoğun bakımda yattım, büyük bir ameliyat geçirdim ve tedavim son nefesime kadar devam edecek. Ama evlilik konusunda hiç bir zaman ya evlenemezsem beni hastalığımdan dolayı istemezse demedim bir erkek için. Hatta ailem benim evlenmemi beklemiyor nasılsa hasta diye bense tam tersi bu durumla okeyim :)
Hayatta insanın başına her şey gelir. Her olumsuzluk bize bir şey katıyor ve eninde sonunda geçiyor. Evlat acısı yaşayan anne bile hayatına devam edebiliyor çünkü hayat devam etmek zorunda!
Sana diyebileceğim şey şu ki, evlilikle ilgili karar vermeden önce, ona sebep olan şeylerle yüzleş ve barış. Sonrası zaten olması gerektiği gibi olacaktır :)
Not: Aklıma geçen hafta okuduğum kitap geldi, sana da tavsiye ederim - Doğan Cüceloğlu'dan Evlenmeden Önce. İçinde gerçek mektuplardan derlemeler ve uzman görüşüyle yorumlar var, gayet akıcı ve güzel bir kitap.
 
Her insanın içinde bulunduğu durum farklı olduğu için evlilik konusu bir piyango gibi aslında.
Şahsen ben yıllardır anne-babamın geçimsizliğini gördükçe evlilikten soğuyanlardanım fakat hiçbir zaman da aklımdan tam çıkarmadım.
Zaten zamanımın geldiğini düşünmüyorum hem psikolojik açıdan hem ekonomik açıdan. Yaşım da bayağı bir geldi geçiyor gibi ama daha yolu var :)
Geç olması güç olmasından iyidir.
Evlenip mutsuz çocuk yetiştireceğime hiç evlenmemem daha mantıklı ama yine de anaç ruhum el vermiyor.
İsterim tabiki hayırlı bir eş ve evlat sahibi olmak.
Rabbim herkese vaktinde mutluluk versin inşallah.
Evlilik çetrefilli bir konu ve eski zaman gibi aceleye gelmemesi gerekiyor
Misal eskiden,
Yaşı 20-25 oldu bekar, evde kaldı düşünceleri yok.
Eski evlilikler ile şimdiki evlilikler arasında çok fark var.
İmkanlar değiştikçe kafa yapıları da değişiyor bence.
Allah herkese karakterine uygun bir eş nasip etsin.
Her daim özenirim karı koca arasında muhabbet edebilene her derdini ortak bilip sadece eşiyle üstesinden gelebilene helal olsun.
İnşallah ben de böyle bir evlilik yapabilirim.
 
Esimin halasi var ... hic evlenmedi. Evlenmemekden ziyada cocugu olmadigi icin cokkk asiri üzgün :( :(
 
Öncelikle cok gecmis olsun. İnsallah cabuk atlatirsin. Acilar paylasildikca azalir, mutluluklar paylasildikca cogalir derler. Es dedigimiz de hayati paylastigimiz insandir(es derken illa nikahi kasdetmiyorum) evet yeri gelir ailene anlatamadigini anlatirsin ve birlikte atlatirsin. Ben simdi ne kadar anlatsam da cok bir sey ifade etmeyecek. İnsallah yasar ve görürsün. Yalnizlik Allaha mahsustur. Dilerim cok mutlu olursun..


Cok tesekkur ederim ayni sekilde bende sizin icin mutluluk dilerim :)

Benim durumuma gelince kimseye anlaymadan birinin hayatina dahil olacagim yada birini hayatima dahil edecegim bir durum ddgil belki anlatsam cok obemli birsey olmasada herkesin kabul edecegi bir durum degil bunun aciklamasini hetkese yapmaktansa hayatima boyle bir duvar cekmek daha uygun geldi yoksa bende evlenip mutlu bir yuvada beni seven biriyle hayatimi gecirmek isterdim :)
 
Hayatimi etkileyecdk derecede olmasada psikolojik bir rahatsizligim var bu sıkıntımı her insanin kaldirabilecegini dusunmiyorum ama dogru insani buluncaya kadarda derdimi her karsima cikanla paylaşip boyle bir sıkıntım var eger bu sorunumu kabul ederim diyorsan gibi bir aciklama yapipta kisisel problemimi kimseyle paylasmak istemiyorum cunku ben bu saglik sorunumu ailem yada arkadas cevremden kimseyle paylasamiyorken kalkip benimle evlenmeyi dusunen herkese bunun aciklamasini yapamam o yuzden durumu bu sekilde kabul edip evlilik fikrini kafamdan silmek alabilecegim en dogru karardi bende bunu yaptim

Erkeklerin erkek olmasi basli basina bir rahatsizlik.:deli: Onlarin sorunlarini tek tek paylastigini sanmiyorum. :dondurma:

Herkese acmayacaksin tabi ki. Ilac kullanacak kadar ciddiyse sadece guvendigin an , guvendigin kisiye bu durumu aciklayacaksin. Bir sorun olacagini dusunmuyorum.
 
Psikolojik rahatsızlıklar evliliğe engel değil ayrıca bu durumu da her tanıştığına baştan açıklamak zorunda değilsin
Tanışır görüşürsün iş ilerler ciddiye binerse anlatırsın zaten o kişi seni olduğun gibi seviyorsa bunu dert etmez

Bir arkadaşımın eşinin de psikolojik sorunları var. Daha yeni evliler 1 yıllık, kız 6 aydır rahatsızmış adam daha yeni öğrendim dedi ama o eşine çok destek şu an. Tek derdi eşinin iyi olması. Adamı zorlayan şey eşiyle dertleşememek ya da işte stresli bir gün geçirdiyse bunu anlatıp kafasını boşaltamamak ama o kadar sabırlı biri ki, gerçekten gıptayla baktığım bir çift ve takdir ettiğim bir arkadaş kendisi.
 
Herkese zaman ayirip fikirlerinizi paylastiginiz onerilerde bulundugunuz icin ayri ayri tesekkur ederim.
Yorumlar birikince herkese ayri ayri yazamadim kusura bakmayin

Aslinda cok acmak istemiyordum ama konu yarim kalmasin yada aklınızda soru isareti kalmasin diye paylasmak istedim oncelikle evlenmek istemeyisimde uzun zaman karsima dogru insanin cikmayisinin etkisi fazla ama tek nedenim bu degil yada evlenmek istemeyisimin nedeni ogrenilmis caresizlik sartlanmislik yada olmayacagini bilmek degil cok detay vermek istemiyorum

Hayatimi etkileyecdk derecede olmasada psikolojik bir rahatsizligim var bu sıkıntımı her insanin kaldirabilecegini dusunmiyorum ama dogru insani buluncaya kadarda derdimi her karsima cikanla paylaşip boyle bir sıkıntım var eger bu sorunumu kabul ederim diyorsan gibi bir aciklama yapipta kisisel problemimi kimseyle paylasmak istemiyorum cunku ben bu saglik sorunumu ailem yada arkadas cevremden kimseyle paylasamiyorken kalkip benimle evlenmeyi dusunen herkese bunun aciklamasini yapamam o yuzden durumu bu sekilde kabul edip evlilik fikrini kafamdan silmek alabilecegim en dogru karardi bende bunu yaptim
Seni tanımıyoruz ki bu gizlilikte yazmaya devam edersen de yorum yapma imkanımız bulunmuyor maalesef. Hiçbir hastalık uğruna hayatı yalnız geçirmeye karar verecek kadar çözümsüz olamaz. Kaldı ki hastalık bu. Psikolojinizin mantıklı düşünmenize izin vermediği aşikar (yanlışsam kusura bakmayın yazdığınız kadarıyla konuşuyorum) umarım bu kararınızla ilgili geç bir pişmanlık yaşamazsınız. illa evlenin değil olay. sağlıksız düşünce biçimi. Profesyonel destek alma şansınız vardır umarım. :(
 
aşk evliliği yapmış bir arkadaşım şöyle derdi: evlilik kadın için yük erkek için konfor...ki eşi iyi kötü yardımcı da oluyor niye öyle diyor ki :) evlilik yolunda ilerlediğim beyefendi ise bana, çocuğu anne yetiştirir bebeğin altını asla almam bunu anne yapar demişti.işte bu ve benzer durumlar beni evlenme isteğinden uzaklaştırıyor.gerçekten evlilik zor hele kadın için daha zor tabi asla evlenmem diye kestirip atmak da yanlış bence siz de kestirip atmayın zamana oluruna bırakın hastalık ya da her ne sorununuz olursa olsun bunlar aşılır severseniz mutlu olacağınıza inanırsanız evlilik de gerçekleşir.
 
Bennnn birisi bana evlenmekten bahsettimi işkence gibi geliyordu hatta Allah ım sen koru diyodum :) ev deseler hayır evlenmicem moduna giriyordum o derece kesin ve net asla sonraa onu tabıdımonw kavusacağım günü sabırsızlıkla bekliyorum birgün doğru birisi geliyor karşına bütün asla ların değişiyor :) hatta bazen diyorum çektiğim acılar onla olan mutlu günlerimin bedeliydi belkide onyüzden sen istediğin kadsr soğuk ol o kalbin bir çarptı mı değişiyor siter istemez
 
Bu arada yeni gördüm ne kadsr çok benziyoruz bende de vardı öyle bir sorun hatta ölmeyi deneyecek neden ben diye ağlayacak bir durumdaydım ve bunu astım dahası astık lütfen inan
 
Bennnn birisi bana evlenmekten bahsettimi işkence gibi geliyordu hatta Allah ım sen koru diyodum :) ev deseler hayır evlenmicem moduna giriyordum o derece kesin ve net asla sonraa onu tabıdımonw kavusacağım günü sabırsızlıkla bekliyorum birgün doğru birisi geliyor karşına bütün asla ların değişiyor :) hatta bazen diyorum çektiğim acılar onla olan mutlu günlerimin bedeliydi belkide onyüzden sen istediğin kadsr soğuk ol o kalbin bir çarptı mı değişiyor siter istemez
Bn de buna benzer bir şey yazmıştım profilime :) hala duruyor sanırım ama o kişi henüz gelmedi :D
 
Bende bu konuda gelgitliyim.Karsima istediğim gibi birinin çıkmaması,benim kimseye öyle güçlü şeyler hissetmemem vs. sanki hep böyle gidecekmis gibi geliyor ve ben de bu fikirden uzaklasiyorum gün geçtikce.Evlilik odakli değilim hicbir zaman.Evliliği yaşla da sınırlamıyorum şu yastayim evlenmeliyim gibi.Zaten yalnizliğa da alistim.Bunlar kendime söylediğim baskin şeyler.
Ama içimizde kendimizin kapatamadiği bir duygusal boşluk oluyor ya hani...O beni ara ara yoklar ve gercekten isterim o zaman biri olsun.Destek olsun,dertleselim,ilgi göreyim,her haliyle seveyim,her halimle sevileyim,bana hayat arkadasi olsun...İstiyor insan,insaniz sonucta duygularimiz var.Bazen ruhumuz aç olabiliyor böyle seylere.
Ben senin gibi set cekmedim kafamdan atmaya calismiyorum acikcasi.Neden olmasin olabilir kafasindayim.Ama dediğim gibi benim gelgitim o insanin hiç karsima cikmayacagina yavas yavas inaniyor olmamdan,sonra 'ne bilim belki olur' diye ümitleniyor olmamdan.Belki seninki de böyle birseydir.Arada tereddüt etmen bundandir.
Ayrica hastaliğina da çok takilma.Bu durum artik herkeste var.Psikolojik rahatsizlik çağimizin hastaliği resmen.Böyle bir durum sevene engel olmamali.
 
Benim var tanidiklarim.. evlenmiycem dediler dediler.. cok gec evlendiler genede ama simdide yas cok gec cocuk istiyo olmuyo : (
 
Ben de evliliği hiç düşünmüyorum ama evliyim.
Bu hatayı nasıl yaptım, aklım almıyor.
Bu kadar gereksiz bir eylem, niye kutsal sayılıyor anlamış da değilim.
Belki toplum örf adetlerimizce beraber yaşamak normal olsaydı ya da eşim bu kadar açık görüşlü olabilseydi, kesinlikle evlenmezdim.
Yasal olarak birine bağlanmanın çocuk konusunda eşit haklara sahip olmak dışında, hiçbir getiri yok, aksine kadına dünya kadar götürüsü var.
 
Ben 26 yaşındayım ama evlilik için kendimi çok genç görüyorum . Daha hazır değilim evlenmeye , sorumluluğa. Ama kesin evlenmeyecegim demiyorum karşıma biri çıkar kalbim çarpar işte bu benim hayat arkadaşım olacak kişi derim evlenirim. O da kader kısmet, nasipte varsa çıkar karsina zaten , çıktığı zaman da sen de engel olamazsin evlenirsin. O kalbin gerçekten çarpınca engel olamazsin.
 
Ben de böyle diyordum , bi' ara iyice sıyırmıştım hatta evlenmemek üzerine.Bunu dile getirince annem çıldırırdı "Deli edicek bu kız beni." diye.Sevgilim varken bile evli olduğumuzu kurgulardım kafamda , afakanlar basardı.Aman yok evlilik falan iyiyim böyle iyi derdim kendi kendime.İlişkimizin 5. yılında akıntıya kapılır gibi evlendim.Bunları neden anlattım , şöyle ki: Evlenin ya da evlenmeyin , ama aşka sevgiye sakın küsmeyin.Zaten öyle bişeyle karşılaştığınızda kendi kendine evliliğe doğru gidiyor ilişki.Allah size sizi Mutlu edecek şekilde bir hayat sürmeyi nasip etsin evli ya da bekar fark etmez.
 
Bak net olamamana dair sinyalleri vermişsin :)
Şöyle anlatayım, hastayken ayakta geçirmeye çalışırım genelde, işime giderim ama bazen kılımı kıpırdatamayacak kadar hasta olurum inan bana bir su verenim bile yok ama napıyım kimseden bişey istemem yatar uyurum, wc falan kalktığımda süt, yoğurt, meyve, salata , çorba ile doyururum karnımı yine yatar uyur dinlenirim geçer
Kimseye de hastaym demem sadece işten izin alırım hepsi bu.
Yani insan tek başınayken de kendine yetebilmeli
Ama diğer yandan duygularımız var ve bunlara ket vuramayız. Güçlü kadınlarız amenna ama bazen güçsüzlükle de barışık olmalıyız ve eğer ki omzuna yaslanıp hayatın tasasını düşünmeyeceğimiz bir adam çıkarsa neden bunu tepelim ki?
Demem o ki, katı kurallar koyma kendine. Kalbinin ritmini değiştirecek biri çıkabilir pekala. O zaman da akışında yaşarsın zaten iç sesin sana doğru yolu gösterir. :KK66:


Ahahaha :KK70: "game over" demek? Aslında tam tersi değil mi? Yani evlenince asıl oyun başlamıyor mu?

Peki sen ne yapardın böyle bir durumda?
Diyelim ki hayatında biri var ve hasta olduğunu öğrendin. Bırakır mıydın?

Bak ben de ölümden döndüm, yoğun bakımda yattım, büyük bir ameliyat geçirdim ve tedavim son nefesime kadar devam edecek. Ama evlilik konusunda hiç bir zaman ya evlenemezsem beni hastalığımdan dolayı istemezse demedim bir erkek için. Hatta ailem benim evlenmemi beklemiyor nasılsa hasta diye bense tam tersi bu durumla okeyim :)
Hayatta insanın başına her şey gelir. Her olumsuzluk bize bir şey katıyor ve eninde sonunda geçiyor. Evlat acısı yaşayan anne bile hayatına devam edebiliyor çünkü hayat devam etmek zorunda!
Sana diyebileceğim şey şu ki, evlilikle ilgili karar vermeden önce, ona sebep olan şeylerle yüzleş ve barış. Sonrası zaten olması gerektiği gibi olacaktır :)
Not: Aklıma geçen hafta okuduğum kitap geldi, sana da tavsiye ederim - Doğan Cüceloğlu'dan Evlenmeden Önce. İçinde gerçek mektuplardan derlemeler ve uzman görüşüyle yorumlar var, gayet akıcı ve güzel bir kitap.

Evlenince oyun baslamiyor gercekler basliyor bence. :D Bu da kisilere gore degisebilir aslinda. Bekarken herne kadar iliskin olursa olsun evlilik gibi olmuyor. Uzun sureli iliskimde oldu ama ayni sey degildi.
Evlilikteki kadar sorumluluk hissetmiyor, cok fazla onemsemiyordum hayatimdaki kisileri. Tabi ki sevdigim, asik oldugum, uzuldugum de oldu ama aile olmak baska bisey.
 
Ben varım. 37 yaşındayım,7 yıl önce bir nişanlılıkta geçirdim. Ancak evliliğin bana göre olmadığını anladım. Mutluyum,huzurluyum geriside boş.
Çocuk sevgim çok fazlaydı,o da geçti.
İki tanıdık,akraba çocuğu sevdimmi arada yetiyor.
Evlenipte mutlu olanına denk gelmedim,bir avuç ömrümün kalan zamanınıda bir adam için heba edemiycem.
Yaşınız kaç bilmiyorum ama,içinizden gelmiyorsa zaten doğru karardasınız demektir.
 
Back
X