Merhaba ben bu sayfaya yeni kayit oldum ama uzun zamandir takip ediyordum. Benim kendime göre cok büyük bir sorunum var. Evleneli daha 1 yil oldu ama bazen bosansam mi diye düsünüyorum. Kocami cok seviyorum ve cok da severek ve isteyerek evlendim onunla. Evlenmeden önce 3 yil birlikteydik. Demesine göre ben onun ilk sevgilisiydim ama o benim ilkim degildi. Bastan da biliyordu bunu. Ara sira ufak tekef tartismalarimiz oldugunda "sen aliskinsin tabi" yada "beni digerleriyle karistirma" gibi sözler söylüyordu ama ben gecer diyorum. Simdi evliyken bunlar daha da cogaldi. Sürekli yüzüme vuruyor gecmisimi. Ne olursa olsun ben hep kötüyüm. Tüm ailemle görüsmem yasak cünkü onlar ondan öncekileri de taniyormus ve o da bir erkekmis ve gururu varmis. Hepsine tamam dedim. Belki de tam orda hata ettim. Hep sakinlesir ve düzelir diye bekledim. Tek görüstürdügü kisi annem. Ona da bazen surat yapiyor gidecegim zaman ama engel de olamiyor. Hayatimizda ne olursa olsun hep ben kötüyüm, aliskinim eskiden de öyle ve böyleydim - dilimin varmadigi sözler söylüyor bana. Sonra sakinlesince cok pisman oluyor. Geliyor sariliyor ve ben hep affediyorum cünkü cok seviyorum. Ondan ayrilmayi hic istemiyorum. Özünde cok mutluyuz (bu simdi size tuhaf gelebilir ama anlattigim durumun disinda cok mutluyuz). Cok da uyumluyuz aslinda. Hayatta istedigimiz seyler hemen hemen ayni, gelecek icin planlarimiz düsüncelerimiz herseyimiz ayni. Ama ara sira akli karisinca bana hayati zindan ediyor. Bazen buna deger mi diyorum. Bir kac kere esylarimi topladim gidicektim ama ya o bana engel oldu yada ben gidemedim. Cok hasta bir iliskimiz var. Bir anda cok tutkulu iki asikken, diger anda birden en büyük düsmanim olabiliyor. Hep akli gecmisimde. Hala da acik biseyler ariyor. Sürekli bir arastirma icinde. Acaba daha baska seyler var da ben mi anlatmadim diye... Cok yoruldum arkadaslar ve ne yapacagimi hic bilmiyorum. Ben onunla sadece mutlu olmak istiyorum, bir yeri agrisa ben ondan daha cok üzülüyorum, onu cok seviyorum ve biliyorum ki o da beni ölesiye seviyor. Ben bu durumla nasil bas edecegimi artik bilemez oldum. Belki ayni seyleri yasayan biri daha vardir ve bana bir akil verebilir. Benim aklim artik calismiyor. Onu kaybetmek istemiyorum ama onu kaybetmemeye calisirken kendimi kaybetmekten korkuyorum...
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
evliligim beni cok yordu...
- Konu Sahibi yeter82
- Başlangıç Tarihi
- 14 Mayıs 2010
- 16.477
- 22.430
- 598
bu kadar şeye rağmen hala onu kaybetmek istemiyorum diyorsun ya anlamıyorum adam ailenle görüştürmüyor geçmişini sorgulayıp en ufak fırsatta önüne sunuyor,sürekli acıklarını yakalamaya calısıyor ve sen her türlü zulmüne tamam demişsin ,yapıyor ediyor ama sonra nasılsa özür diliyor sende yelkenlerı suya indiriyorsun,sevmek sevilmek güzel şey bir yuva kolay kurulmaz kolayda yıkılmaz ama tek taraflı cabayla olmaz senın kadar esınde özverılı davranmalı gecmısın gecmıste kaldıgını artık yenı bir hayat kurdugunuzun bilincine varamamış ve madem geçmişin onun için bu kadar önemliydi neden evlendi?
Son düzenleme:
özünde mutluyuz ne demek?
insan hakarete uğrarken ailesiyle görüşemezken saygı duyulmazken nasıl mutlu olur, seviyorum aşığım diyosun bu senin hayattaki önceliğinse o sana hakaret ederken dişini sıkıp oturcaksın mecbur sonra o gelip özür dilicek belki ilerde özürde dilemez bilemiyorum,senin hayatında bu yapacak bişey yok,bişey yapmak istemiyosun çünkü
insan hakarete uğrarken ailesiyle görüşemezken saygı duyulmazken nasıl mutlu olur, seviyorum aşığım diyosun bu senin hayattaki önceliğinse o sana hakaret ederken dişini sıkıp oturcaksın mecbur sonra o gelip özür dilicek belki ilerde özürde dilemez bilemiyorum,senin hayatında bu yapacak bişey yok,bişey yapmak istemiyosun çünkü
Bir kere gecmisinize kafayi takmissa zor düzelir.
Ne olursa olsun her zaman önünüze koyacak bu durumu.
Bence alip karsiniza konusun.
"Ya artik beni seninle dogmus kabul eder ve huzurumuzu kacirmazsin yada artik ben dayanamiyorum bitirecegim" deyin.
Ve gercekten kararli olun.
Yoksa böyle gelmis böyle gider yani.
Ne olursa olsun her zaman önünüze koyacak bu durumu.
Bence alip karsiniza konusun.
"Ya artik beni seninle dogmus kabul eder ve huzurumuzu kacirmazsin yada artik ben dayanamiyorum bitirecegim" deyin.
Ve gercekten kararli olun.
Yoksa böyle gelmis böyle gider yani.
eşimde buna benzer saçma sapan laf sokmaları olur ara sıra ama bu kadar hastalıklı derecede değil , hele hele bu tarz bi konu için ailemle görüştürmüycek insan anasının karnından doğmadı benim için,
siz acaba herşeyine tamam mı dediniz de bu kadar saçmaladı , evden gidicektim tuttu dediniz size ne vaad etti tamam düzelticem kendimi mi dedi dediyse neden devam ediyor,
sıkı bir resti hakediyor ya adam olur yada gidersiniz , yada sürekli sıkıntılı bir hayatınız olur
siz acaba herşeyine tamam mı dediniz de bu kadar saçmaladı , evden gidicektim tuttu dediniz size ne vaad etti tamam düzelticem kendimi mi dedi dediyse neden devam ediyor,
sıkı bir resti hakediyor ya adam olur yada gidersiniz , yada sürekli sıkıntılı bir hayatınız olur
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.232
- 498
Siz evlenmeden aklı neredeymiş. O zaman bilmiyor muydu gerçekleri de şimdi batmaya başladı..
Nedense bu tür olaylarda kızın ilk olmadığı zamanlarda adam saf bakir çıkıyor. Bu da enteresan.
Ne deyim canım. Ya bunu aşacaksınız ya da yolunuza bakacaksınız. Ama erkekleri anlamak çok zor başından madem başlamasaydın.
- 16 Mart 2013
- 1.196
- 115
- 363
aslinda bunu bende düsündüm ve kendisiyle de konustum. yaptiklarinin normal olmadigini o da biliyor ama doktora ne diyecegim diyor. karimin gecmisi beni delirtiyor ne yapacagimi bilmiyorum mu diyeyim diyor. bende evet aynen onu diyeceksin diyorum ama sanirim ya utaniyor yada kendin yediremiyor bunu yapmayi
- 28 Ocak 2013
- 1.740
- 21
- 88
- 38
ya cok cıddı bır sekılde karsınıza alıp konusacaksınız kararlı oldugunuz göstereceksınız öyle hemen affetmeyeceksınız yada madem sevgısıne guvenıyorsunuz evi terkedeceksınız bakalım sızı kaybetmemek ıcın neler yapacak..yoksa bır ömur boyu bunlar sızde bırıkecek olan sevıgınızde ıse yaramayacak maalesef..kesın tavrınızı koymadıgınız surece böyle olmaya devam edecektır..
- 14 Mayıs 2010
- 16.477
- 22.430
- 598
cok konustuk ve her seferinde haklisin degiscem diyor, sonra en ufacik seyde yine kendini kaybediyor. cikip gitsem nereye gidecegimi de bilemiyorum. ailemin yanina dönemem. onlarin düzeni ben gidince degisti. tabiki beni kapidan cevirmezler ama ailemin yanina gidip herkese dert anlatmak istemiyorum. kendi basima ev tutsam bu da zaman alir. o arada nerde kalirim bilmiyorum. sonucta bu da maddiata dayaniyor. tamam bir isim ve cok sükür iyi de bir maasim var ama evlenirken borclandik ve bazi borclar tek benim adima. her ay onlari ödüyorum taksitle. bu taksitler varken yeni bir hayat kurmak da cok zor. ne yapacagimi gercekten sasirdim. ayril git birak demesi kolay tabi herkes icin ama bu esyalari toplayip cikip gitmekle olmuyor. ardindan cok sey getiriyor. aileler karisacak herkes laf sahibi olacak. onun ailesi bizim durumumuzdan habersiz, kimse gecmisimi bilmiyor onlarin tarafindan. ben gidersem onlara ne diyecegiz? birde orasi var. hadi düzeldi baristik diyelim bu sefer herkes bana baska gözle bakacak ki bunu da ben istemiyorum dogal olarak...
geçmişi ısıtıp ısıtıp önüne sürüyor desene canım.. eşinin öfke kontrolü yok anladığım kadarıyla, her söylediğinden sonra pişmanlık duyması başka bir düşüncesi, tasası mı var acaba diye düşündürdü beni.. bazen zihnimizdekileri çözemez ve sanki en yakınımız suçluymuş gibi ondan alırız hıncımızı.. şahsen çok büyük problemler, boşanma nedenleri göremedim ben yazdıklarında.. hepsi çözülebilecek meseleler.. hele de arada büyük bir sevgi varsa, biraz ilgilenme bakalım belki hatasını anlar.
bekaret meselesini biliyordu. sorun o degil. yani tabi özünde sorun o ama asil sonradan ögrendigi benim utandigim ve o yüzden anlatmadigim biseydi. daha dogrusu basima gelen bir olaydi. kandirildim ve anlatmaya kendime yediremedim. sonra baska yollardan ögrenip yüzüme vurdu ve ben utancimi tabiki saklayamadim. ögrendigi bu yani
bunu kendinize yapan sizsiniz eşinize çok tahammül etmiş ve kendi kişiliğinizi onunki için ezdirip durmuşsunuz. sizin ailenizle görüşmenizden ona ne ilk defa bu kadar saçma sebep duydum benden öncekini tanıyorlar bahaneside neyin nesi çok saçma. ki ayrıca sizin sevgiliniz olduğunu daha önce biliyormuş öyle kabul etmiş şimdi mi aklı başına gelmiş sevgilinizin olması daha önce gayet normal herhalde geleceği görecek bir medyum değildiniz ki eşinizi bekleyesiniz. sizde eşinize o zaman adam olsaydın da senin de sevgilin olsaydı deseniz hoşuna gider mi gitmez. bence hayatınıza bu akdar müdahale ettirmeyin saygı olmadan sevgi olmaz çün
kü
kü
- 29 Eylül 2012
- 4.121
- 753
- 248
Bekaret mevzu bahisse, ne dense boş, seni üzmek istemem ama bu şekilde takıntı yaptıysa aklından hiç çıkarmayacak demektir hayatı boyunca..
Simdi taslar daha iyi oturdu yerlerine.
Valla arkadasim ne yaparsan yap bence esin bu sorunu asamaz.
Cok cok zor yani.
Sen ne kadar da bekaret önemli degil dedi desen aslinda bence özü o bu olaylarin.
Esin seni sevdigi icin basta herseyi kabul etmis ama simdi seninle birlikte olduktan ve kabaca tabiri ile o ilk hevesi gectikten sonra gecmisini kafasinda kurup takmaya baslamis.
Belki düzelebilir ama coook cok zor.
Bir gününüz güzel gecse ikinci gün en ufak olayda hepsini yine cikarip önüne koyar.
Haaa evliliginiz sürer mi, sürer ama seninde iflagin kesilir, ne kisiligin kalir ne özgüvenin. cok ezilirsin.
Valla arkadasim ne yaparsan yap bence esin bu sorunu asamaz.
Cok cok zor yani.
Sen ne kadar da bekaret önemli degil dedi desen aslinda bence özü o bu olaylarin.
Esin seni sevdigi icin basta herseyi kabul etmis ama simdi seninle birlikte olduktan ve kabaca tabiri ile o ilk hevesi gectikten sonra gecmisini kafasinda kurup takmaya baslamis.
Belki düzelebilir ama coook cok zor.
Bir gününüz güzel gecse ikinci gün en ufak olayda hepsini yine cikarip önüne koyar.
Haaa evliliginiz sürer mi, sürer ama seninde iflagin kesilir, ne kisiligin kalir ne özgüvenin. cok ezilirsin.
