evliliğim bitiyor

gamze_90

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Nisan 2013
182
22
33
evet kızlar sanırım evliliğim bitiyor nedenini yazıcam fakat nolur beni yargılamayın şuanda birilerinin desteğine çok ihtiyacım var eşimle 2 ay önce evlendik çok mutlu bi yuvamız vardı ama bu eşimin ikinci evliliği ve ilk evliliğinden 10 yaşında bi kızı var benim ilk evliliğim kızıyla başlarda çok iyi anlaşıyoduk uzun bi süredir hiç konuşmuyoruz annesi yüzünden annesi dolduruyo sanırım çocuğu bu yüzden çok hırçın oldu bize geldiğinde hayatımı kabusa çeviriyo beni eşimle bile aynı yatakta yatırmıyo terbiyesizlik hat safhada işte tüm bunlardan dolayı soğudum çocuktan nefret ettim resmen dün bunu söyledim eşime senin kızını sevmiyorum dedim o da tahmin ettiğim gibi bağırdı falan dedi gidicem bi daha gelmicem bu eve naparsan yap falan dedi sonra dedimki kızını sevmek zorunda değilim ben getirirsende bişey demem ama sevmiyorum dedim bunu benden istemeye hakkın yok zorla olmuyo falan dedim sonra o gece evde kaldı sabah gitti ablasındadır herhalde zaten iş için oraya gidicekti msj attım evliliğimizi bitirme diye hiç cvp gelmedi eve de gelmez artık sanırım :( bugünden beri dualar ediyorum nolur bitmesin diye eşimi çok seviyorum o da beni seviyor fakat abartıyo biraz durumu napıcam ben şimdi hiç bilmiyorum nolur yargılamayın beni dualarınıza ihtiyacım var
 
aynı şeyi eşin sana söleseydi senin çocuğunu sevmiyorum deseydi.daha çocuk 10 yaşında bide kız diyorsun.illaki kıskanma olayı olacak ama keşke daha nazik bi dille söleseydiniz.
 
Sen kızmakta kendince haklı olabilirsin Ama Sonuçta eşinin evladı .. adaletli düşünemeyebilir .. bence sen sinirle ağzından çıkan sözler olduğuna dair bi mesaj at ve bekle arama derim. . Ayrılacağınızı pek sanmıyorum barışırsınız büyük olasılıkla .. bence mutlaka ii bir evlilik danışmanına gidin derim konu çok hassas..
 
Keşke uygun bir dille söyleseydin..Kızıyla konuşmasını ve kızının çok hırcın olduğunu..
Keza kız çocukları babalarını paylasamaz ve siz şu anda gözünde annesini elinden alan kişisiniz..Bu dönemi atlatacaktır ama anlayışla üstesinden gelmeniz lazım 2 yıl sonra ergenliğe girecek..Bence eşinizin yanına gidin ve bunu sinirden söylediğinizi o anlık öfkenizden olduğunu dile getirin.Affetmesini isteyin.
 
Çocuğu sevmemek için caba harcayacaginiza sevmek icin de cabalayabilirsiniz. Aranizi duzeltebilirsiniz. Böylece ortada sorun kalmaz.
Cocugun sizi kabullenememesi cok cok normal. Bi anda kabullenmesini beklemeyin.
Esiniz de tepki vermekte hakli. Kendi evladini eşinin sevmemesi cok aci verici olsa gerek...
 
Sen kızmakta kendince haklı olabilirsin Ama Sonuçta eşinin evladı .. adaletli düşünemeyebilir .. bence sen sinirle ağzından çıkan sözler olduğuna dair bi mesaj at ve bekle arama derim. . Ayrılacağınızı pek sanmıyorum barışırsınız büyük olasılıkla .. bence mutlaka ii bir evlilik danışmanına gidin derim konu çok hassas..
ben kendime göre haklıyım evet ama o daha da haklı anlıyorum tabikide ama benimde kırgınlıklarım var evlendik parasızlıktan düğün yapamadık bir gelinlik dahi giyemedim dahası eski evliliğnden olan fotoğrafları hala duruyo kayınvalidemde onları gösterdi bide bana eşim elinden almasa görücektim gelinlikli fotoğrafını hepsini içime attım yuttum hadi huzurumuz bozulmasın diye bir tek laf etmedim millet arkamızdan konuştu ama hep içime ata ata dayanamadım sonunda patladım bende bitek onun kızı bitek onun ailesi var sanki hep onunkileri el üstünde tutuyoruz aslında yinede çok bişey söylemedim ben ona terketmesini anlayamıyorum
 
Çocuğu sevmemek için caba harcayacaginiza sevmek icin de cabalayabilirsiniz. Aranizi duzeltebilirsiniz. Böylece ortada sorun kalmaz.
Cocugun sizi kabullenememesi cok cok normal. Bi anda kabullenmesini beklemeyin.
Esiniz de tepki vermekte hakli. Kendi evladini eşinin sevmemesi cok aci verici olsa gerek...
çocuk beni kabullenmişti hatta konuşuyoduk gelinliğimi bile beraber seçicektik gelinliğimde olmadı ya zaten sonraları bişeyler oldu herhalde annesi doldurdu çocuğu koptuk birden bire iyice hırçın oldu çekilmez hale geldi
 
çocuk beni kabullenmişti hatta konuşuyoduk gelinliğimi bile beraber seçicektik gelinliğimde olmadı ya zaten sonraları bişeyler oldu herhalde annesi doldurdu çocuğu koptuk birden bire iyice hırçın oldu çekilmez hale geldi

Himm peki siz kac yasindasiniz? Ve esiniz kac yasinda acaba? 90li misiniz?
 
Konusma tarziniz yanlis olmus. Oyle pat diye kiaini sevmiyorum denir mi hic? Etkiye tepki olmus esinizin tavri. Sen kizimi sevmezsen,bende seni sevmem demis resmen. Cok haksizda değil hani... Esinizle uygun dille konusup orta yolu buliursunuz. Bu sebebten bosanilmaz.
 
Keşke uygun bir dille söyleseydin..Kızıyla konuşmasını ve kızının çok hırcın olduğunu..
Keza kız çocukları babalarını paylasamaz ve siz şu anda gözünde annesini elinden alan kişisiniz..Bu dönemi atlatacaktır ama anlayışla üstesinden gelmeniz lazım 2 yıl sonra ergenliğe girecek..Bence eşinizin yanına gidin ve bunu sinirden söylediğinizi o anlık öfkenizden olduğunu dile getirin.Affetmesini isteyin.
eşimi görebilirsem af diliycem kendime göre her ne kadar haklıda olsam ama beni severmi eskisi gibi bilmiyorum kendi ellerimle yıktım herşeyi hata bende yalan söyleyemiyorum napayım
 
Büyüklerimizin çok güzel bir lafı var , Gülü seven dikenine katlanır...
Sevmek zorunda değilsin ama saygı duymak zorundasın... Cocuk daha çok kucuk elbette babasını kimseyle paylaşmak istmeyecek...
Yarin oburgün çocuğun başına bir şey gelirse ya da cçocuk ileriye gidip babasına senin ona tokat attığın yalanını söylerse sana değil de ona inanması icin açık kapı birakmissin resmen...

Sadece dua etmek yetmez, yalvarmakla da olmaz... Hatanı kabul ediyorsan bir anlık sinirle söylediğini kabul ettirmelisin ve eşinin gönlünü almalısın.

Çocuk daha ergenlik çağına girmemiş o zaman daha neler neler çektirerek size çünkü hayati sorgulamaya başlayacak kendini tanımaya çalışacak ama bunların hepsini bilinçli yapmayacak çünkü o bir çocuk!
Bununla basa cikabilmeye alistirin kendinizi...
 
Büyüklerimizin çok güzel bir lafı var , Gülü seven dikenine katlanır...
Sevmek zorunda değilsin ama saygı duymak zorundasın... Cocuk daha çok kucuk elbette babasını kimseyle paylaşmak istmeyecek...
Yarin oburgün çocuğun başına bir şey gelirse ya da cçocuk ileriye gidip babasına senin ona tokat attığın yalanını söylerse sana değil de ona inanması icin açık kapı birakmissin resmen...

Sadece dua etmek yetmez, yalvarmakla da olmaz... Hatanı kabul ediyorsan bir anlık sinirle söylediğini kabul ettirmelisin ve eşinin gönlünü almalısın.

Çocuk daha ergenlik çağına girmemiş o zaman daha neler neler çektirerek size çünkü hayati sorgulamaya başlayacak kendini tanımaya çalışacak ama bunların hepsini bilinçli yapmayacak çünkü o bir çocuk!
Bununla basa cikabilmeye alistirin kendinizi...
aslında öyle bi çocuk değil annesi yapıyo bunları
 
aynı şeyi eşin sana söleseydi senin çocuğunu sevmiyorum deseydi.daha çocuk 10 yaşında bide kız diyorsun.illaki kıskanma olayı olacak ama keşke daha nazik bi dille söleseydiniz.
ben kendimi onun yerine koydum bende kızardım ama evi terketmezdim herhalde boşanmaya kalkmazdım birbirlerine yakınlaştırmaya çalışırdım belkide
 
Konusma tarziniz yanlis olmus. Oyle pat diye kiaini sevmiyorum denir mi hic? Etkiye tepki olmus esinizin tavri. Sen kizimi sevmezsen,bende seni sevmem demis resmen. Cok haksizda değil hani... Esinizle uygun dille konusup orta yolu buliursunuz. Bu sebebten bosanilmaz.
inşallah dediğin gibi olur ben daha yeni evliyim ve çok korkuyorum boşanmaktan
 
ben kendime göre haklıyım evet ama o daha da haklı anlıyorum tabikide ama benimde kırgınlıklarım var evlendik parasızlıktan düğün yapamadık bir gelinlik dahi giyemedim dahası eski evliliğnden olan fotoğrafları hala duruyo kayınvalidemde onları gösterdi bide bana eşim elinden almasa görücektim gelinlikli fotoğrafını hepsini içime attım yuttum hadi huzurumuz bozulmasın diye bir tek laf etmedim millet arkamızdan konuştu ama hep içime ata ata dayanamadım sonunda patladım bende bitek onun kızı bitek onun ailesi var sanki hep onunkileri el üstünde tutuyoruz aslında yinede çok bişey söylemedim ben ona terketmesini anlayamıyorum
Sen galiba şu zamana kadar hep kabul eden Susan sineye çeken taraf olmuşsun eşin senden tepki almaya alışık değil anladığım kadarıyla .. keşke tüm bu içinde kalan şeyleri onunla olaylar yaşanırken konuşsaydın .. hepsinin acısını tek bir konudan çıkarmak pek doğru olmamış .. seninde psikolojin bozulmuş bireysel ya da eşinle mutlaka bi danışmana gitmenizi Tavsiye ederim .
 
ben kendimi onun yerine koydum bende kızardım ama evi terketmezdim herhalde boşanmaya kalkmazdım birbirlerine yakınlaştırmaya çalışırdım belkide
eve getirme istemiyorum demişşsiniz.e eşin kızıyla tabii ki görüşecek dışarda mı görüşecek.gerekirse gelip kalacak ki kalıyoda zaten eşinde bunları düşünüp sizden ayrılmayı istemiş olabilir.yani sizi değilde kızını tercih etmiş...
 
Sen galiba şu zamana kadar hep kabul eden Susan sineye çeken taraf olmuşsun eşin senden tepki almaya alışık değil anladığım kadarıyla .. keşke tüm bu içinde kalan şeyleri onunla olaylar yaşanırken konuşsaydın .. hepsinin acısını tek bir konudan çıkarmak pek doğru olmamış .. seninde psikolojin bozulmuş bireysel ya da eşinle mutlaka bi danışmana gitmenizi Tavsiye ederim .
mecbur sustum görüyorum olmadığını napayım bunalmasın diye sustum hep kötü zamanlarımızda hep destek oldum 2 aylık evliyiz ama 1 yıldır beraberliğimiz olduğu için hep yanındaydım beraber yaşadık tüm zorlukları hiçbişey istemedim ondan sadece huzur istedim dediğin gibi tek bi konudan çıkarmak doğru olmadı
 
Back
X