Şu anda eşimle hala aynı çatı altında yaşıyoruz ama evliliğimiz çeşitli sebeplerden çok önce bitti,ben resmen boşanmak istiyorum ancak eşim bebeğimiz çok küçük olduğu için biraz daha beklememiz gerektiğini söylüyor,birbirimizi daha fazla kırmadan bir an önce yolları ayırıp kendi düzenimizi kurmak mı yoksa sürdürmeye çalışıp beklemek mi daha doğru bilmiyorum, siz olsanız ne yapardınız?
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Evliliğim bitti,boşanmalı mıyım?beklemeli miyim?
- Konu Sahibi piraye
- Başlangıç Tarihi
- Durum
boşanma sebebiniz,eğer halolabilecek bir konuysa ki,
hala aynı çatı altında yaşamanızdan bunu anlıyorum,
ikinizde evliliğinizi kurtarmak için çabalamalısınız bence...
boşanmak kolay bir olay değil,
üstelik bebeğinizde var ama yine diyorum
üstesinden gelebileceğiniz bir konudan dolayı ayrılma kararı almışsanız,
tekrar gözden geçirmenizde fayda var diye düşünüyorum...
sevgiler...
hala aynı çatı altında yaşamanızdan bunu anlıyorum,
ikinizde evliliğinizi kurtarmak için çabalamalısınız bence...
boşanmak kolay bir olay değil,
üstelik bebeğinizde var ama yine diyorum
üstesinden gelebileceğiniz bir konudan dolayı ayrılma kararı almışsanız,
tekrar gözden geçirmenizde fayda var diye düşünüyorum...
sevgiler...
canım çok uzun zamandır bekliyorum aslında herşey daha kötüye gidiyor,ailesi yüzünden evliiğimizi harcadı,beni düşman gibi görüyor, ailesi ile iyi geçinmemi daha doğrusu hakaretlerine,saldırılarına göz yummamı şart koşuyor,hamilelğimde yaşadığım şiddet yüzünden bebeğim sakat doğdu bu herşeyi daha da kötüleştirdi,"boşanalım yeniden evlenirsin sağlıklı çocukların olur" dediğimde o da olacak diyor,evlendiğimiz günden beri ailesi yakamızda ve eşim bana hiç sahip çıkmadı,konuşmak,mesafe koymak,tavır almak,boyun eğmek, hepsini denedim ama artık bebeğimi düşünmek zorundayım,ruh ve akıl sağlığımdan endişe ediyorum
- 24 Kasım 2007
- 1.168
- 288
- 688
inanamıyorum
hamileyken esin sana sidddet uyguladı
ve de bebegın sakat mı dogdu??
sen neden beklemek istiosun ki anlamıyorum
bence daha hamileliginde dayak yediginde koymalıydın kapının önüne..
canım aslında bebeğimin durumu yediğim dayaktan çok ailesi sayesinde yaşadığım psikolojik şiddetten kaynaklandı,9 ay boyunca ağlamadığım gün yoktu,o dayak da annesi yüzündendi,işin komiği çocuğu da ben değil onlar doğurmamı istedi,aldırmama izin vermediler,şimdi de boşanmak istemiyorlar,delirmek üzereyim
şunu da söyleyeyim kazara hamile kaldığımı öğrendiğimde bu olup bitenlerden dolayı aldırmak istedim bebeğimi,zarar göreceğini biliyordum ama eşim izin vermedi aldırmama,aylarca yalvardım, herşey yoluna girsin yine olur bebeğimiz dedim,dinlemedi,sahip çıkacağına söz verdi ama yapamadı,iki bebek vardı karnımda ,3. aydaki arbededen sonra biri karnımda öldü,diğeri de hasbelkader tutundu bana ama her olaydan sonra acile yatarak,serumlarla,gözyaşlarıyla doğdu,meleğim sakat şu anda ama benim yaşama sebebim o,ona her baktığımda ölüyorum üzüntüden,öfkeden ama elimden birşey gelmiyor,eşimse beni sevdiğini ama bunlara sebep olanların benden ve bebeğimden daha değerli olduğunu , gerekirse onları seçeceğini söylüyor doğumdan beri, sanırım sakat bir bebek ağır geliyor ona,dün "sen de üzülüyorsun,boşanalım,yeniden evlenirsin,sağlıklı çocukların olur" dedim,cevap vermedi,bana yol göründü yani arkadaşlar,bu meleği tek başıma yaşattım,bundan sonra da tek başıma bakıcam anlaşılan, lütfen bizim için dua edin...
daha önce de anlatmıştım başka bir konu başlığında,kopyaladım,o günden beri değişen tek şey eşimin ve ailesinin gittikçe kötüleşen tavırları oldu,boşanma benim için kurtuluştu,kabul eder sanıyordum ama bu kadar kolay bırakmayacaklar , intiharı düşünüyorum son çare ,istedikleri bu anladığım kadarıyla ama kızıma kim bakar? kime bırakırım?kaçayım desem öğretmenim,izimi bulmaları kolay olur,bulurlarsa kızıma da zarar verirler,zaten nereye kaçıcam? yardım edin delirmek üzereyim
daha önce de anlatmıştım başka bir konu başlığında,kopyaladım,o günden beri değişen tek şey eşimin ve ailesinin gittikçe kötüleşen tavırları oldu,boşanma benim için kurtuluştu,kabul eder sanıyordum ama bu kadar kolay bırakmayacaklar , intiharı düşünüyorum son çare ,istedikleri bu anladığım kadarıyla ama kızıma kim bakar? kime bırakırım?kaçayım desem öğretmenim,izimi bulmaları kolay olur,bulurlarsa kızıma da zarar verirler,zaten nereye kaçıcam? yardım edin delirmek üzereyim
- 1 Ağustos 2007
- 975
- 40
- 298
bence kesinlikle beklemelisin canım. çocuk varsa boşanma en son seçenek olmalı. ben bunu bizzat yaşadım ve yaşıyorum. boşanma belki sizin için daha iyi olabilir ama inan bana olan çocuklara oluyor. 5 yıl önce boşandım. her ikimizde yeniden evlendik. şu anki eşimi çok seviyorum. ama bir yanım hep eksik. çocuklar mahvoluyor. asla kapanmayacak bir vicdan yarası haline geldi bu durum. keşke onlar için katlansaymışım. dünyaya gelirken bize sormadılar, sahip olduğumuz en kıymetli varlıklarımız çocuklarımız. anne ve babasıyla aynı çatı altında yaşamak her çocuğun hakkı. her gece yatağımda saatlerce ağlıyorum. çocuklarımı okuldan geldiğinde karşılayamıyorum, anne babası ile aynı masada oturamıyorlar. onların yaşadığı her günde ya anne yada baba eksik...
bin kere düşün, sorunlar mutlak aşılır. bekle ve evliliğini kurtarmaya çalış. sevgiler...
- 1 Ağustos 2007
- 975
- 40
- 298
yaşadıklarını okurken kanım dondu. yaşadıklarımız çok benzer benimde boşanma sebebim onun ailesiydi. ama şiddet görmedim. az önce boşanmamalısın demiştim ama o hayatı yaşayan sensin. hakkından hayırlısı olsun. bazan boşanma kaçınılmaz. bende psikoloğ eşliğinde boşandım. yani bitmek zorundaydı. ama kahretsin çocuk olunca eskiyi silemiyorsun. hayatının sonuna kadar bir yandan çocuğun için üzülecek, bir yandan da yaşamaya devam edeceksin. allah yardımcın olsun...
evde yasanan kavgaları ve sıddetı gorerek buyumek anne babasının ayrı olmasından cok daha kotu bır cocuk ıcın.bence beklemeden bosan ama bosanmadan oncede kocanı karsına al son bır kez konus.asıl amacı ne bu sekılde davranarak ne yapmak ıstıyor.cocuk ıcın en onemlısı huzur eger bırlıkteyken bu ımkanı sunamıyorsanız cocuga bosanın daha ıyı.
inanamıyoruum,gerçekten beynim almıyor
hangi insan evladı hamile karsını döver,karnındaki çocuğa zarar verir
hadi senii hiç düşünmedi bebeğinizidemi düşünmedi
bu nasıl bir vicdandır aklım ermiyor açıkcası
eşinizin aileside çok vicdansız ve gaddar insanlarmış
canım senin bir ailen yokmu onlara anlat durumu:çok üzgünüm:
ve mahkemeye ver şiddet gördünü söyle
sonuçta hakimde boşayacak,ve kendi hayatını kur
boşandıktan sonra sana bişey yapıcak değil ya artık ayırsınız sonuçta
ve en önemlisi dediğim gibi ailenle paylaş herşeyi
Allah yardım cın olsun,inşallah en yakın zamanda kurtulusun:Saruboceq:
bebek küçük fela bunlarada aldırış etme,sen onlar yüzünden öteki bebeğinden olmşsun
onlar yüzünden yavrucak sakat doğmuş:teselli:
canım yaşadıklarına çok üzüldüm, en çok da günahsız yavruna
ama sana bunları yaşatan adamla nasıl hala aynı evde kalabiliyorsun buna çok şaşırdım
ben yapamazdım, adamı her gördüğümde yaşadıklarım aklıma gelir sinirden ölürdüm heralde
aynı odada oturmak aynı evde yaşamak işkence gibi gelirdi bana
şartlarını en iyi sen bilrsin tabi ama kendine yazık etme, hakkında hayırlısı olsun
ama sana bunları yaşatan adamla nasıl hala aynı evde kalabiliyorsun buna çok şaşırdım
ben yapamazdım, adamı her gördüğümde yaşadıklarım aklıma gelir sinirden ölürdüm heralde
aynı odada oturmak aynı evde yaşamak işkence gibi gelirdi bana
şartlarını en iyi sen bilrsin tabi ama kendine yazık etme, hakkında hayırlısı olsun
Bilmem ki çek git diymediğim hala resmiyette evli olduğun bir adam...
Böyle konularda boşanın diyemiyorum etkilememk için...
Ama yaşadıklarınız ortada, yavrunuzun günahını kimin çekeceği de bariz...
Bence en mantıklı karar sizin... Evladınızla mutlu olacaksanız böyle şiddetli bir ortamda büyümemesei daha sağlıklı...
Eşinizin ailesine verdiği değere bakılırsa yarın birgün çocuğunuz büyüdüğünde ona da şiddet uygulamasından korkuyorum...
İnşallah hakkınızda hayırlısı olur... Kararınız size mutluluk getirsin...
Böyle konularda boşanın diyemiyorum etkilememk için...
Ama yaşadıklarınız ortada, yavrunuzun günahını kimin çekeceği de bariz...
Bence en mantıklı karar sizin... Evladınızla mutlu olacaksanız böyle şiddetli bir ortamda büyümemesei daha sağlıklı...
Eşinizin ailesine verdiği değere bakılırsa yarın birgün çocuğunuz büyüdüğünde ona da şiddet uygulamasından korkuyorum...
İnşallah hakkınızda hayırlısı olur... Kararınız size mutluluk getirsin...
Son düzenleme:
- 15 Mart 2007
- 1.640
- 6
- 683
canım ya okurken kanım dondu valla bu nasıl insandır acaba hatta insanmı acaba nasıl bir zihniyet nasıl bir mantık vardırki bu kadar dışlamış seni alsın anasıyla uyusun ozaman seni niye almış karı diye ben bir saniye bile beklemezdim senin yerinde olsam varlığıda bişi ifade etmiyor zaten çocuğuna daha aklı basında bakarsın o zaman bekleme bence bıs dakıka bıle bekleme yazık deılmı sana ya
sizin yerinizde olsam bebeğimin ikiz eşini düşüdüğümde darp raporunu alıp polise giderdim.
ben bir anne değilim ama bir annenin; evladının o halde olmasına sebep olan insanla hala nasıl aynı çatı altında durduğuna aklım almıyor.
hiç mi büyüğünüz yok sizin. anneniz, babanız, teyzeniz, amcanız..
bunlar başınıza gelirken nerdeydi herkes?
diyorsunuz ya beni bulurlar diye.
tedbir kararı çıkarın, mahkemeye verin yanınıza yaklaştırmayın.
hala çocuğum için dursa mıyım diyorsunuz ya;
karnınızdayken düşürtemedi şimdi baksın çaresine diye mi????
yok ben yazdıkça hırslanıyorum.
çok özür dilerim ama siz de suçlusun bunlardan dolayı.
siz ki bir öğretmensiniz, eğitimli bir kadınsınız; nasıl izin verirsiniz bunlara, nasıl kendinizi bu kadar ezdirirsiniz??
neyse; diyecek çooookk şey var ama haddim değil işte..
ben bir anne değilim ama bir annenin; evladının o halde olmasına sebep olan insanla hala nasıl aynı çatı altında durduğuna aklım almıyor.
hiç mi büyüğünüz yok sizin. anneniz, babanız, teyzeniz, amcanız..
bunlar başınıza gelirken nerdeydi herkes?
diyorsunuz ya beni bulurlar diye.
tedbir kararı çıkarın, mahkemeye verin yanınıza yaklaştırmayın.
hala çocuğum için dursa mıyım diyorsunuz ya;
karnınızdayken düşürtemedi şimdi baksın çaresine diye mi????
yok ben yazdıkça hırslanıyorum.
çok özür dilerim ama siz de suçlusun bunlardan dolayı.
siz ki bir öğretmensiniz, eğitimli bir kadınsınız; nasıl izin verirsiniz bunlara, nasıl kendinizi bu kadar ezdirirsiniz??
neyse; diyecek çooookk şey var ama haddim değil işte..
neler okuyorum buralarda gün geçtikçe... Karar tabiki senin ama yawrucağın için doğru kararı vermelisin bence. O da huzur.
çok üzüldüm yaşadıklarına,
ama gerçek şu ki eşinden ne köy olur , ne kasaba,
ilgiye,sevgiye,şevkate en ihtiyacın olduu dönemde sana böyle davranan bir adam,
yaşantınızın hiçbir döneminde olması gerektiği gibi bir aile babası,bir eş olamaz,
gerçekten üzgünüm,en çok da bebeğin için,
umarım en kısa zamanda kendi yolunu çizer ve huzura kavuşursun,
inşallah a.s.
ama gerçek şu ki eşinden ne köy olur , ne kasaba,
ilgiye,sevgiye,şevkate en ihtiyacın olduu dönemde sana böyle davranan bir adam,
yaşantınızın hiçbir döneminde olması gerektiği gibi bir aile babası,bir eş olamaz,
gerçekten üzgünüm,en çok da bebeğin için,
umarım en kısa zamanda kendi yolunu çizer ve huzura kavuşursun,
inşallah a.s.
- Durum
