Siz Olsanız Gider miydiniz?

Siz olsanız gider miydiniz?

  • İşi bırakıp giderdim

  • Gitmezdim, beklerdim


Oylama sonuçları oy kullanıldıktan sonra görülebilir.
tabi tabi mutlaka görüşürüm, evet kabinde gelebiliyor ama oradaki karantina süreci sıkıntılı. eğer web sitesinde yazıldığı gibi uygulanıyorsa 1 hafta sizden alıp asla iletişim kurmanıza vs izin verilmeden ayrı tutuyorlarmış. Gerçi zaten karantinanın kelime anlamı da o :( bu benim için çok büyük ve zor bi karar çünkü hiç ayrı kalmadık ve gerçekten evlat gibi görüyorum onu. başına bu yüzden bir şey gelirse mahvolurum.
Anladım karantina kısmını okumamışım. benimde kedim var ayrılmak zor gelir neden karantinaya alıyorlarmış ki hastalık vs için mi? tek bundan dolayı düşünürdüm sanırım gitmeyi o zaman.
 
Anladım karantina kısmını okumamışım. benimde kedim var ayrılmak zor gelir neden karantinaya alıyorlarmış ki hastalık vs için mi? tek bundan dolayı düşünürdüm sanırım gitmeyi o zaman.
hastalık var mı diye kontrol etmek amaçlıymış evet
 
yorumunuz için çok teşekkür ederim. Evet orada çalışmadan kendimi bir şekilde oyalayabilirim asıl döndüğüm zaman burda ne yapacağımla ilgili kafamda çok büyük soru işaretleri var. Çünkü orada kalacağımızı zannetmiyorum çok uzun vadede.
Bence eğer orada kendinizi oyalamak amacıyla giderseniz bir kaç ay sonra boşluğa düşebilirsiniz. Ekonomik açıdan size katkı saglamasi çok güzel elbette ama bireysel olarak da sizi tatmin etmesini sağlamalısınız. O iki yılı mutlaka kendinizi bir üst basamağa taşıyacak bir ugrasiniz olmali. Örnegin Asya mutfagi yemek kursu alıp geldikten sonra ola ki iş bulamadınız kendinize bir uzmanlik alanı yaratmış olabilirsiniz ya da mesleğiniz de faydalı olacaksa oranın yerel dilini en az B1 seviye öğrenmeyi hedefleyebilirsiniz ya da 2 yıllık yazılım okullarına kaydolabilirsiniz online eğitimle ve böylelikle size başka bir uzmanlik alanı açılır. Özetle şöyle demek istiyorum Asya'da evliliğiniz için bulunmak güzel ve eşinizi yalnız birakmamak istemeniz de çok naif bir davranis. Ancak çalışma hayatına alışmış bir kadının iki yıl evde oturması ve döndüğünde is bulmada sorun yasamasi demek o kadının 2 yıl değil 5 yıl geriye gitmesi demek bence. Mutlaka size de mesleki anlamda katkı saglayacagi bir zemini sağlamalısınız, ancak o zaman bu deneyim hem sizin hem eşinizin ortak kazancı olur.
 
Bence eğer orada kendinizi oyalamak amacıyla giderseniz bir kaç ay sonra boşluğa düşebilirsiniz. Ekonomik açıdan size katkı saglamasi çok güzel elbette ama bireysel olarak da sizi tatmin etmesini sağlamalısınız. O iki yılı mutlaka kendinizi bir üst basamağa taşıyacak bir ugrasiniz olmali. Örnegin Asya mutfagi yemek kursu alıp geldikten sonra ola ki iş bulamadınız kendinize bir uzmanlik alanı yaratmış olabilirsiniz ya da mesleğiniz de faydalı olacaksa oranın yerel dilini en az B1 seviye öğrenmeyi hedefleyebilirsiniz ya da 2 yıllık yazılım okullarına kaydolabilirsiniz online eğitimle ve böylelikle size başka bir uzmanlik alanı açılır. Özetle şöyle demek istiyorum Asya'da evliliğiniz için bulunmak güzel ve eşinizi yalnız birakmamak istemeniz de çok naif bir davranis. Ancak çalışma hayatına alışmış bir kadının iki yıl evde oturması ve döndüğünde is bulmada sorun yasamasi demek o kadının 2 yıl değil 5 yıl geriye gitmesi demek bence. Mutlaka size de mesleki anlamda katkı saglayacagi bir zemini sağlamalısınız, ancak o zaman bu deneyim hem sizin hem eşinizin ortak kazancı olur.
Çok haklısınız, çok teşekkür ederim. doğru diyorsunuz oraya gideceksem kendime bir şeyler katmam gerekiyor
 
Herkese merhaba, ikilemde kaldığımız bi konuyla alakalı fikirlerinizi almak istediğim için bu başlığı açtım. Eşimle 3 yıldır evliyiz çocuğumuz yok. İstanbulda ikamet ediyoruz.

Bu yıl eşim yurt dışından (bir Asya ülkesinden) iş teklifi aldı. Başta kabul etmek istemedik ama dezavantajları ve avantajlarını karşılaştırınca kabul etmeye karar verdik. 2 yıllık bir proje için gidecek, kazancı çok iyi ve döndüğünde ev almayı planladığımız için kabul ettik aslında. Ancak sadece 6 ayda bir 2 haftalığına ziyarete gelebilecek. Yakın bir ülke olmadığı için de benim de sık sık gitme imkanım olmayacak. Size danışmak istediğim kısım ise şu.

Ben de çalışan bir kadınım, eşim eğer istersem onunla gidebileceğimi söylüyor. Bu konuda çok kararsızım, rahat okunabilmesi için şu şekilde yazacağım:

  1. Onunla gidersem işi bırakmam gerekecek. Ve çalıştığım sektör çok kısıtlı bir sektör olduğundan geri döndüğümde uzun bir süre iş bulamayacağım. Geçen yıl işsizdim mesela iş bulamadığım için daha önce çalışıp ayrıldığım iş yerine dönmek zorunda kaldım. Şimdi ise işim aşırı rahat evime çok yakın ortamı çok iyi. Kazancı da fena sayılmaz çok iyi olmasa da.
  2. Benim bir kedim var 10 yaşında. Gideceğimiz ülkeye onsuz yerleşmem mümkün değil. Yol çok uzun, 15-20 saat arası uçak, hadi bunu göze aldım diyelim oraya vardığımızda hayvanları 1 hafta karantinaya alıyorlarmış. Kedimle benim evladım gibi, hiç bilmediğimiz bi yerde üzerinde ne yapacaklarını bilmeden onu yabancı insanlara teslim etmek istemiyorum açıkçası. Bir de 2 yıl sonra bu hayvan 12 yaşında olacak. Şu an her ne kadar dinç olsa da beli o zaman o yolculuğu kaldıramayacak durumda da olabilir bilmiyoruz bunu.
  3. Burada kalırsam aslında size ben de çalıştığım için daha fazla para biriktirebilirmişim gibi gelebilir ama tam tersi eğer oraya gidersem daha fazla birikimimiz oluyor. Çünkü burada ev kirası elektrik su doğalgaz, kullandığım arabanın masrafları falan derken kazandığımdan fazlasını harcamamız gerekecek. Ama gidersem evi kapatıp eşyaları depoya kaldırıp arabayı da satacağız.
  4. Eğer oraya gidersem ve orada yaşamayı seversek temelli de kalabiliriz diyor eşim. Bir proje bitip diğeri başlıyormuş çünkü.
  5. Burada kalırsam 2 yılda sadece 4-5 kez görüşmüş olacağız. Eşime güveniyorum aldatma gibi şeylerden korkmuyorum ama aramıza bir soğukluk girerse birbirimizden uzaklaşırsak yani o mesafe bize yaramazsa diye de korkuyorum açıkçası.
  6. Ülke kültürel açıdan bize aşırı uzak, eğer gidersem bayağı adaptasyon sürecim olacak. spor salonuna yazılırım dil kursuna başlarım kendimi oyalarım diyorum ama sonuçta eşimin bir işi olacak bense sadece yapay gündemlerle kendimi oyalayacakmışım gibi hissediyorum. İşsiz kaldığım dönemde İstanbuldayken yüksek lisansımı tamamlamış, ehliyet almış, ingilizcemi geliştirmiştim ona rağmen çok sıkılmış nerdeyse depresyona girmiştim. işe girince rahatladım.

Eğer daha fazla detay isterseniz paylaşabilirim, fikirlerinizi merak ediyorum. Siz olsanız gider miydiniz kalır mıydınız?
Yakın zamanda 14 yıllık arkadaşımı kedimi kaybettim 8 aydır atlatamadım şuan 1 kez ona dokunabilmek için neler veiridim konuda kedi varsa ben hayır derim 🥲 birkaç ay en azından eşin ortama bakar ona göre karar verirsin
 
Yakın zamanda 14 yıllık arkadaşımı kedimi kaybettim 8 aydır atlatamadım şuan 1 kez ona dokunabilmek için neler veiridim konuda kedi varsa ben hayır derim 🥲 birkaç ay en azından eşin ortama bakar ona göre karar verirsin
Başınız sağ olsun :( evet en sağlıklısı öyle olacak galiba
 
Karantina her zaman pratikte uygulanmayabiliyor. Kuduz titrasyonu (zaten şart ve vakit alan bir şey, götürecekseniz öncesinde başlamanız lazım), aşı durumunun güncel olduğu bir sağlık karnesi, gerekirse veteriner hekim raporu sunarsınız, özellikle hekiminiz yaşından ötürü karantinanın sakıncalı olduğunu belirten bir rapor verirse belki işe yarar.

Ülkeler arası nakil ve karantina süreci yöneten şirketler var. Bunlarla iletişime geçerseniz size güncel prosedürü anlatırlar, belki karantinadan kaçınmanın bir yolu da vardır.
 
Söylemeyi unutmuşum orada sadece yeme-içme harcamamız olacak. ev kirası faturalar falan şirkete ait olacak. eğer ben de gidersem dediğiniz gibi arabayı satıp dövize koymayı düşündük.


Bu durumda hayli hayli giderdim. Neredeyse masrafınız yok, kalıp da ekstra masraf yapmaya gerek var mı? Biz yeni göç ettik, 3-5 ay önce Almanya’ya yerleştik. İki de çocuğumuz var üstelik. Şu anda uyum sürecindeyiz, zorlanıyoruz (normal). Çocuklar olmasaydı daha kolay adapte olurduk diye düşünüyorum. Sizin için de öyle olacaktır. Çocuksuz adapte olmak daha kolay. Çocuk olunca nereye yöneleceğini şaşırıyorsun çünkü.
 
Karantina her zaman pratikte uygulanmayabiliyor. Kuduz titrasyonu (zaten şart ve vakit alan bir şey, götürecekseniz öncesinde başlamanız lazım), aşı durumunun güncel olduğu bir sağlık karnesi, gerekirse veteriner hekim raporu sunarsınız, özellikle hekiminiz yaşından ötürü karantinanın sakıncalı olduğunu belirten bir rapor verirse belki işe yarar.

Ülkeler arası nakil ve karantina süreci yöneten şirketler var. Bunlarla iletişime geçerseniz size güncel prosedürü anlatırlar, belki karantinadan kaçınmanın bir yolu da vardır.

İnşallah vardır, araştıracağım bunu. Çok teşekkürler
 
İnşallah vardır, araştıracağım bunu. Çok teşekkürler
International pet transport diye ararsanız birçok firma var. Türkiye çıkışlı olmayanlar da en azından bilgi konusunda güncel uygulamayı anlatır ya da direkt gitmeyecekseniz aktarma noktasından sonra size yardımcı olabilirler diye düşündüm.

Ayrıca gideceğiniz ülkenin internet sitesi güncel olmayabilir. İnternette ve redditte yakın zamanda gidenler var mı diye de bir kontrol edin bence.
 
yorumunuz için çok teşekkür ederim. Evet orada çalışmadan kendimi bir şekilde oyalayabilirim asıl döndüğüm zaman burda ne yapacağımla ilgili kafamda çok büyük soru işaretleri var. Çünkü orada kalacağımızı zannetmiyorum çok uzun vadede.
Yani hayatta ayni anda her şeye sahip olamıyoruz maalesef. Zaten daha kendi kiranizi bile tam çıkarmayan bir iş icin bence değmez. Ben giderdim. Ülke de singapur gibi geldi, orasiysa eğer gerçekten de expat hayati yaşayacaksınız. Uzun vadede baska ulkeye gecmeyen tanıdığım olmadi hiç. Ama hep güzel anlatırlar. Çocuk planınız varsa onu aradan çıkarabilirsiniz belki. Açıkçası oranin yerel dilini öğrenmek icin muhtemelen ugrasmazdim ama neyse ki İngilizce yetecektir. Benim icin 2 sene eşimden ayrı kalmak seçenek olmadığı icin su an olumlama disinda aklıma bir şey gelmiyor 😅
 
Yani hayatta ayni anda her şeye sahip olamıyoruz maalesef. Zaten daha kendi kiranizi bile tam çıkarmayan bir iş icin bence değmez. Ben giderdim. Ülke de singapur gibi geldi, orasiysa eğer gerçekten de expat hayati yaşayacaksınız. Uzun vadede baska ulkeye gecmeyen tanıdığım olmadi hiç. Ama hep güzel anlatırlar. Çocuk planınız varsa onu aradan çıkarabilirsiniz belki. Açıkçası oranin yerel dilini öğrenmek icin muhtemelen ugrasmazdim ama neyse ki İngilizce yetecektir. Benim icin 2 sene eşimden ayrı kalmak seçenek olmadığı icin su an olumlama disinda aklıma bir şey gelmiyor 😅
Singapur değil, tanıdık biri falan çıkar diye yazmadım açıkçası :) Dediğiniz gibi çocuk planımız da vardı eğer burda kalırsam o da otomatikman 2 yıl erteleniyor ama gidersem bu sürede o da olabilir :D Görüşünüz için çok teşekkürler
 
Kendim de gitmezdim, eşimi de yollamazdım herhalde.
İki yıl eş ile ayrı kalınmaz.
İki yıl sonra iş bulabileceğinizin garantisi de yok. Kariyerinizde boşluk da oluşacak.
Asyadaki bir ülkeye ne kadar adapte olabilirsiniz emin değilim. Bana orada temelli yaşama fikri de gerçekçi gelmedi bu yüzden. Bir de temelli yerleşseniz siz orada ne yapacaksınız?
Özetle illa para biriktirmek için gelen ilk teklife atlayıp bütün hayatınızı değiştirmenize gerek yok gibi geliyor bana.
Hangi ülkeden bahsediyorsunuz bu arada belki daha iyi yorumlar alabilirsiniz söylerseniz.
 
Singapur değil, tanıdık biri falan çıkar diye yazmadım açıkçası :) Dediğiniz gibi çocuk planımız da vardı eğer burda kalırsam o da otomatikman 2 yıl erteleniyor ama gidersem bu sürede o da olabilir :D Görüşünüz için çok teşekkürler
Yani cocuk planı olunca zaten piyasadan 2 3 sene uzak kalınıyor. Açıkçası bence sizin planınız net şekilde belli yani sormanıza bile gerek yok 😅
 
Herkese merhaba, ikilemde kaldığımız bi konuyla alakalı fikirlerinizi almak istediğim için bu başlığı açtım. Eşimle 3 yıldır evliyiz çocuğumuz yok. İstanbulda ikamet ediyoruz.

Bu yıl eşim yurt dışından (bir Asya ülkesinden) iş teklifi aldı. Başta kabul etmek istemedik ama dezavantajları ve avantajlarını karşılaştırınca kabul etmeye karar verdik. 2 yıllık bir proje için gidecek, kazancı çok iyi ve döndüğünde ev almayı planladığımız için kabul ettik aslında. Ancak sadece 6 ayda bir 2 haftalığına ziyarete gelebilecek. Yakın bir ülke olmadığı için de benim de sık sık gitme imkanım olmayacak. Size danışmak istediğim kısım ise şu.

Ben de çalışan bir kadınım, eşim eğer istersem onunla gidebileceğimi söylüyor. Bu konuda çok kararsızım, rahat okunabilmesi için şu şekilde yazacağım:

  1. Onunla gidersem işi bırakmam gerekecek. Ve çalıştığım sektör çok kısıtlı bir sektör olduğundan geri döndüğümde uzun bir süre iş bulamayacağım. Geçen yıl işsizdim mesela iş bulamadığım için daha önce çalışıp ayrıldığım iş yerine dönmek zorunda kaldım. Şimdi ise işim aşırı rahat evime çok yakın ortamı çok iyi. Kazancı da fena sayılmaz çok iyi olmasa da.
  2. Benim bir kedim var 10 yaşında. Gideceğimiz ülkeye onsuz yerleşmem mümkün değil. Yol çok uzun, 15-20 saat arası uçak, hadi bunu göze aldım diyelim oraya vardığımızda hayvanları 1 hafta karantinaya alıyorlarmış. Kedimle benim evladım gibi, hiç bilmediğimiz bi yerde üzerinde ne yapacaklarını bilmeden onu yabancı insanlara teslim etmek istemiyorum açıkçası. Bir de 2 yıl sonra bu hayvan 12 yaşında olacak. Şu an her ne kadar dinç olsa da beli o zaman o yolculuğu kaldıramayacak durumda da olabilir bilmiyoruz bunu.
  3. Burada kalırsam aslında size ben de çalıştığım için daha fazla para biriktirebilirmişim gibi gelebilir ama tam tersi eğer oraya gidersem daha fazla birikimimiz oluyor. Çünkü burada ev kirası elektrik su doğalgaz, kullandığım arabanın masrafları falan derken kazandığımdan fazlasını harcamamız gerekecek. Ama gidersem evi kapatıp eşyaları depoya kaldırıp arabayı da satacağız.
  4. Eğer oraya gidersem ve orada yaşamayı seversek temelli de kalabiliriz diyor eşim. Bir proje bitip diğeri başlıyormuş çünkü.
  5. Burada kalırsam 2 yılda sadece 4-5 kez görüşmüş olacağız. Eşime güveniyorum aldatma gibi şeylerden korkmuyorum ama aramıza bir soğukluk girerse birbirimizden uzaklaşırsak yani o mesafe bize yaramazsa diye de korkuyorum açıkçası.
  6. Ülke kültürel açıdan bize aşırı uzak, eğer gidersem bayağı adaptasyon sürecim olacak. spor salonuna yazılırım dil kursuna başlarım kendimi oyalarım diyorum ama sonuçta eşimin bir işi olacak bense sadece yapay gündemlerle kendimi oyalayacakmışım gibi hissediyorum. İşsiz kaldığım dönemde İstanbuldayken yüksek lisansımı tamamlamış, ehliyet almış, ingilizcemi geliştirmiştim ona rağmen çok sıkılmış nerdeyse depresyona girmiştim. işe girince rahatladım.

Eğer daha fazla detay isterseniz paylaşabilirim, fikirlerinizi merak ediyorum. Siz olsanız gider miydiniz kalır mıydınız?
Gidin hemen orada bir dil kursuna yazılın hatta. Dil öğrenmiş olursunuz döndügünüzde hem maddiyatonoz hem diliniz olur. Hayatta bu deneyim kaç kez denk gelir ki..ben olsam hiç kaçırmam. Hayat deneyimlerin toplamıdır
 
Bu arada benim mesaji isterseniz dikkate almayin cunku Turkiyede yasamiyorum:anne:. Arkadas2 sayfada herkes kosa kosa gideirm yazmis memleketin durumu bu kadar mi kotu:KK51:
 
Kendim de gitmezdim, eşimi de yollamazdım herhalde.
İki yıl eş ile ayrı kalınmaz.
İki yıl sonra iş bulabileceğinizin garantisi de yok. Kariyerinizde boşluk da oluşacak.
Asyadaki bir ülkeye ne kadar adapte olabilirsiniz emin değilim. Bana orada temelli yaşama fikri de gerçekçi gelmedi bu yüzden. Bir de temelli yerleşseniz siz orada ne yapacaksınız?
Özetle illa para biriktirmek için gelen ilk teklife atlayıp bütün hayatınızı değiştirmenize gerek yok gibi geliyor bana.
Hangi ülkeden bahsediyorsunuz bu arada belki daha iyi yorumlar alabilirsiniz söylerseniz.
Eşimin çalıştığı sektör de dövizin durumundan dolayı Türkiye'de daralıyor. eğer teklifi kabul etmezse belki 1 yıl sonra o da işsiz kalabilir. Bu nedenle cazip geldi açıkçası. Orada ne yapabileceğimi ben de hiç bilmiyorum gidip deneyimlemediğimiz için, belki de en doğrusu önce onun gidip 1-2 ay düzen kurması yaşaması, sonra da benim gitmem olacak gibi:işsiz:
 
Back
X