Öncelikle merhabalar...Nereden nasıl başlasam bilemiyorum.15 yıl önce eşimle tanıştık, memleketlerimiz de sınır birbirine. İkimiz de bir kamu kurumunda çalışıyoruz. Kısa sürede anlaştık ve tam beş yıl birliktelikten sonra evlenmeye karar verdik. Eşimin ailesi temel problemimiz, oldukça kıskanç bir anne ve ablaya sahip eşim. Tam 6 kardeşler ve hepsi birbirinden dişli maalesef. Evlendik, sorunlarımız hiç bitmedi, her gün annesi arar, 45 yaşındaki adamdan ilgi bekler. Kocası ile 20 yıldır ayrı yaşıyorlar, kocası memeleketinde kendisi İstanbul'da. Bu nedenle çok bağlı çocuklarına özellikle erkek çocuklarına. Kocasından görmediği ilgiyi oğlundan bekliyor anlayacağınız, ayrıca gelinlerini de acayip kıskanır, sürekli bir yarış hali. Aynı şehirde değiliz ama eşimin ailesinden ciddi anlamda rahatsızım, özellikle annesinden. Bizim olduğumuz şehirde de annesinin evi var, her yıl altı ay kadar kalıyor ve bu süre zarfınca eşimden her gün kendisine uğramasını bekliyor. Her neyse, aslında çok yazacağım şeyler var da, boşanmayı düşünüyorum ciddi ciddi, iki oğlumuz var birisi 4 yaşında ikincisi 7 aylık. Çocuklarımız hem bana hem babalarına oldukça düşkünler. İpleri koparan olay kayınvalidem yüzünden dayak yemem oldu. Bir gün onun evinde iken tartıştık, acayip manipülatif birisi. Beni oyuna getirdi, kocam da annesine inandı, bana demediği laf kalmadı ama kocam annesine ağzını açmadı. Anlayacağınız eşim beni sevmiyor veya hiç sevmemiş. Kendisi için bir anlam ifade etmediğimi, çocuklar için bana katlandığını söyledi. Annesi daha değerliymiş. İnanın çok yoruldum, beş yıllık evliliğimde bu meseleler gerekçesiyle çok bunaldım, bazen intiharı bile düşünüyorum. Boşansam dert boşanmasam başka bir dert. Düşüncelerinizi merak ediyorum.
