23 yaşındayım 4 yıllık evliyim daha yeni 2aylik boncuk bir oğlum oldu. Evliligim 4 yıldır kavga gürültü güven kırıklığı baskı herşeyle doluydu 3 kez boşanmadan döndüm eşimin ısrarıyla hep degişecegini söyledi ama değişmedi neden çocuk yaptınız derseniz doktorlar olmayacağını söyledi bunun rahatlığı vardı zaten hiç bir zamn istemedim çocuk ama oldu şimdi şükrediyorum. Uzun olacak ama lütfen okuyun çocuğumuz olmadığı için 3 yıl deli gibi doktor dolaştık eşim bütün tedavileri ilaç vs herşeyi yaptı çocuğu herşeyden çok istedi sonra bir mucize hamile kaldım ve hiç ilgilenmedi karnıma elini koymazdı hastane kontrollerine gelmemek için bahane arardı sürekli kavga eder beni üzerdi fizigimle dalga geçer ben hamileliğim boyunca bebegimden nefret ettim hep eşimin yüzüne ağladım. Bebegim doğdu bebekle ilgilenmiyor hatta bir kez sabah 5 te çocuğa biraz bak ben yatacam dedim sadece yarim saat baktı ve çocuğumu yere çalacaktı fırlatır gibi oldu bana attı gitti çok zoruma gitti kendisi şiddet megimli birisi biraz beni sürekli bakılıyor önceden çok cesur sözünü esirgemeyen biriydim şimdi ağzımı açmaya korkuyorum bir lafı bir seferden başka söyleyemez izin almadan markete gidemez oldum herkez farkında değişimimin izin isteyerek arkadaşıma gitmek istiyorum bahane bulup gitme diyor. Şimdi çocuk var nasıl olsa boşanmaz artık diyor ama ben artık bu hayattan sıkıldım boşanmak hala aklımda bunu dile getirip bizimkilere söylemek istiyorum ama bir yanimda yanlışmı yapıyorum bilmiyorum bebeğimi babasız büyütmekmi yoksa birbirine saygısı sevgisi olmayan bir ailede büyütmekmi
