Evliligimden bıktım:(

Adam böyle, ama siz doktor doktor dolaşmışsınız ilginç.

Ben zaten şunu anlamıyorum kötü bıkılan bir adamla aynı yatağa bile nasıl girilir aklım almıyor.

Allah çocuğunuza sabır versin zira gelecekte çok ihtiyacı olacak.
 
Daha 19 yaşında kendini tanımadan dünyayı görmeden evlenmişsin. Bu kadar gençken 3 yılını doktorda gezip çocuk yapmak için uğraşmışsın ama en başında adamın nasıl biri olduğu belliymiş. Sen değişir umuduyla sonu belli olan yolda yürümüşsün. Yaşayarak tecrübe kazanmışsın.
Bebeği yere atar gibi davranan, sana saygı ve sevgi duymayan sırf çocuk var ayrılmaz kafasında olan bir erkek...
Mutlu olmadığın ortada o evde çocukta mutlu olmayacaktır. Ailenle görüş, mutsuz olduğunu anlat. Sana destek olurlar boşanır yoluna bakarsın
 
3 sene uğraşırsanız tabikide olur çocuk. Ta ozaman boşanacaktın sana onca şeyi yaparken kalkıp birde adamı baba yapmış,ödüllendirmişsin. Asla o adama çocuk teslim edip uyuma,herşey beklenir. Soruna gelince evet boşan,çocuğunla kendine hayat kur. Öyle babayla büyüyeceğine babasız büyüsün.
 
23 yaşındayım 4 yıllık evliyim daha yeni 2aylik boncuk bir oğlum oldu. Evliligim 4 yıldır kavga gürültü güven kırıklığı baskı herşeyle doluydu 3 kez boşanmadan döndüm eşimin ısrarıyla hep degişecegini söyledi ama değişmedi neden çocuk yaptınız derseniz doktorlar olmayacağını söyledi bunun rahatlığı vardı zaten hiç bir zamn istemedim çocuk ama oldu şimdi şükrediyorum. Uzun olacak ama lütfen okuyun çocuğumuz olmadığı için 3 yıl deli gibi doktor dolaştık eşim bütün tedavileri ilaç vs herşeyi yaptı çocuğu herşeyden çok istedi sonra bir mucize hamile kaldım ve hiç ilgilenmedi karnıma elini koymazdı hastane kontrollerine gelmemek için bahane arardı sürekli kavga eder beni üzerdi fizigimle dalga geçer ben hamileliğim boyunca bebegimden nefret ettim hep eşimin yüzüne ağladım. Bebegim doğdu bebekle ilgilenmiyor hatta bir kez sabah 5 te çocuğa biraz bak ben yatacam dedim sadece yarim saat baktı ve çocuğumu yere çalacaktı fırlatır gibi oldu bana attı gitti çok zoruma gitti kendisi şiddet megimli birisi biraz beni sürekli bakılıyor önceden çok cesur sözünü esirgemeyen biriydim şimdi ağzımı açmaya korkuyorum bir lafı bir seferden başka söyleyemez izin almadan markete gidemez oldum herkez farkında değişimimin izin isteyerek arkadaşıma gitmek istiyorum bahane bulup gitme diyor. Şimdi çocuk var nasıl olsa boşanmaz artık diyor ama ben artık bu hayattan sıkıldım boşanmak hala aklımda bunu dile getirip bizimkilere söylemek istiyorum ama bir yanimda yanlışmı yapıyorum bilmiyorum bebeğimi babasız büyütmekmi yoksa birbirine saygısı sevgisi olmayan bir ailede büyütmekmi
Benimde çok dertim var 😔🥺
 
Eğer çocuğunu böyle bir babayla buyutugunde ilerde pişman olursun. Bak sağlıklı düşün sen bir bireysin köle değil izin almalar falan. Ben izin bile almazdım. Bir uere gitme lafını bile bana yaptırmazdi. Sonra aklımı başıma aldım ben ne yapıyorum ben bunları yaşamak için evlenmedim beni ailem bu yüzden büyütmedi dedim. Çocuğum babasız büyür mü diye hiç düşünmedim. Çocuğunu sevip düşünmek kalitesiz vasıfsız bir babaya katlanmak değildir. Çocuğunu sevmek ilk önce kendin huzuru bulup sonra o huzuru mutluluğu evladına vermektir. Ömrünü ziyan etme inana değmez.
 
3 sene tedavi olurken destek olan eşin ne oldu da hamileliğinde senden nefret eder gibi oldu neredeyse? Eşinin yaşı kaç? Hem olmaz diye takıldım hem tedavi için dolaştım diyorsun sen de kendi içinde tezatsın ama çook erken evlenmişsin o yaşlarımı düşününce bir günüm bir günüme uymazdı, kızmak da istemiyorum sana.

valla bebeğin biraz büyüsün bir işe gir çalış derim calismiyorsan. Eğitimin nedir? Üni okumadıysan açıktan falan bir bölüm oku hiç degilse diploman olsun. İşe vs girerken de faydasi olur. Kendini adama bağlama, kurtulluş yollarını oluştur şimdiden
Ben değil eşim doktor yollarinda çok gezdi sorun ondaydı bana aşılama için çok baskı yapardı bana doktorlar bize tüp bebekle bile olmaz dedi
 
Boşanmazsan o çocuk şiddetin içinde büyücek baba baskısı anne ezilmesi sürekli bunları görerek büyücek. Babasından hiç bir zaman sevgi görmicek eksiklik hissetcek psikolojisi bozulcak böyle bir ailede büyüdüğü için bence yollarınızı ayırın çocuğun hayatı sakin huzurlu geçsin güzel bir hayat yaşasın
 
23 yaşındayım 4 yıllık evliyim daha yeni 2aylik boncuk bir oğlum oldu. Evliligim 4 yıldır kavga gürültü güven kırıklığı baskı herşeyle doluydu 3 kez boşanmadan döndüm eşimin ısrarıyla hep degişecegini söyledi ama değişmedi neden çocuk yaptınız derseniz doktorlar olmayacağını söyledi bunun rahatlığı vardı zaten hiç bir zamn istemedim çocuk ama oldu şimdi şükrediyorum. Uzun olacak ama lütfen okuyun çocuğumuz olmadığı için 3 yıl deli gibi doktor dolaştık eşim bütün tedavileri ilaç vs herşeyi yaptı çocuğu herşeyden çok istedi sonra bir mucize hamile kaldım ve hiç ilgilenmedi karnıma elini koymazdı hastane kontrollerine gelmemek için bahane arardı sürekli kavga eder beni üzerdi fizigimle dalga geçer ben hamileliğim boyunca bebegimden nefret ettim hep eşimin yüzüne ağladım. Bebegim doğdu bebekle ilgilenmiyor hatta bir kez sabah 5 te çocuğa biraz bak ben yatacam dedim sadece yarim saat baktı ve çocuğumu yere çalacaktı fırlatır gibi oldu bana attı gitti çok zoruma gitti kendisi şiddet megimli birisi biraz beni sürekli bakılıyor önceden çok cesur sözünü esirgemeyen biriydim şimdi ağzımı açmaya korkuyorum bir lafı bir seferden başka söyleyemez izin almadan markete gidemez oldum herkez farkında değişimimin izin isteyerek arkadaşıma gitmek istiyorum bahane bulup gitme diyor. Şimdi çocuk var nasıl olsa boşanmaz artık diyor ama ben artık bu hayattan sıkıldım boşanmak hala aklımda bunu dile getirip bizimkilere söylemek istiyorum ama bir yanimda yanlışmı yapıyorum bilmiyorum bebeğimi babasız büyütmekmi yoksa birbirine saygısı sevgisi olmayan bir ailede büyütmekmi
O bebegi kurban oldugum allah size verecegine burda binlerce kizcagiz var aglayip isteyen keske onlara verseydi. Nasilsa olmayacak diye rahata guvenip keske rahat davranmasaydiniz bir yerlerinize sahip ciksaydiniz. O bebek tabiki aglayacak. Oyle bir adama emanet edilirmi bebek
 
başta ne oldugu beli bir adamın çocuk neyine ki... evliliği gerçekten basit bir şey gibi görüyorsunuz 19 yaşında ne gerek vardı evlenmeye... nerden tutmaya kalkarsan elinde kalıyor.. şiddet egimli bir baba , ne yapacagını tam olarak bilmeyen bir anne way o çocugun haline.. iyi düşünüp iyi karar vermelisiniz.. boşanmak istediğinizi söylediğinizde ailenizin tepkisi ne olur ? eşinizin sizin bu kararınıza tepkisi ne olur? detaylı bir şekilde düşünün.. boşanırsanız en azından çocugunuza anneniz bakar sizde bir işe girer çalışır geçiminizi bir şekilde saglamaya çalışırsınız...
problemli bir ailede çocuk büyüse bile ilerde oda problemli olacak.... baba oğlunuza rol model olacak....
 
Eğer çocuğunu böyle bir babayla buyutugunde ilerde pişman olursun. Bak sağlıklı düşün sen bir bireysin köle değil izin almalar falan. Ben izin bile almazdım. Bir uere gitme lafını bile bana yaptırmazdi. Sonra aklımı başıma aldım ben ne yapıyorum ben bunları yaşamak için evlenmedim beni ailem bu yüzden büyütmedi dedim. Çocuğum babasız büyür mü diye hiç düşünmedim. Çocuğunu sevip düşünmek kalitesiz vasıfsız bir babaya katlanmak değildir. Çocuğunu sevmek ilk önce kendin huzuru bulup sonra o huzuru mutluluğu evladına vermektir. Ömrünü ziyan etme inana değmez.
Çok doğru söylüyorsun
 
X