Evliliğimi bitirmek üzereyim

Hayırlı akşamlar hanımlar eşimle 10 yıldır birlikteyiz 2011 yılında üniversite hazırlığı yaparken son ayrılık konuşması yapmaya çıkıp beni rızam olmadan beni kaçırması ile evlendik ve nikahımızdan 10 gün sonra bana söylediği söz "ben seninle mecburen evlendim boşanıcaz o yüzden fazla bağlanma" ilk tartışmamızı bu sözü üzere yaşadık daha sonra tartışmalar ardı ardına geldi 2013 yılında kızıma hamile olduğumu öğrendim ve testi gördüğünde ağzından sadece "pazartesi git aldır" sözü oldu ve hamileliğimi burnumdan getirdi anlayamadığım konu benim için yanıp tutuşan adam nikah kıyılır kıyılmaz benden ayrılmak istedi o günden sonra da hayatımı kararmaya devam etti bugüne kadar haftanın 4 günü tartışma 3 günü yarı küs yarı barışık geçti bizim için ne olursa olsun haklı da olsa haksız da olsa hep özür dileyen ben oldum usandım artık yatak ayırması yüzüme bakmaması çekemiyorum akşamları eve gelir kızıma 2 bakar sonra yemek yer telefon televizyon başına geçer evlendiğimiz günden bu yana ilgisizliği var ne yaptıysam çözemedim adamı özel günlerin benim için önemi yok der bende tam tersiyim birbirimizi tamamlayamıyoruz çok ters karakterleriz ve annemin üst katında oturuyoruz ne zaman tartışsak annem duyar ve benden daha çok üzülür ama daha önce boşanmak istediğimi anneme söylediğimde kocandır görmezden gel diye caydırdı artık anneme kulak asmak istemiyorum yoruldum henüz yaşım 24 ve ben kendimi çok fazla yorgun bezmiş hissediyorum eşimi çok seviyorum yani şuan bana gelip yahu seni seviyorum bakma böyle yaptığıma benim de sıkıntım var dese düşüncelerimden vazgeçicem ama yapmıyo daha önceleri problemleri çözmek adına çok fazla konuştum ama bildiğin duvara konuşuyorum ses çıkarmıyo tepki vermiyo beni delirtiyo sizden ricam nasıl yok izleyip ayrılmak istediğimi söylemeliyim...

Siz bu adamı sizi kaçırdığı için hapse tıkacağınıza birde çocuk vermişsiniz...
Bunca olumsuzluğa rağmen birde hala seviyorum diyorsunuz...
Bu resmen insanın kendine eziyet etmesi ve tecavüzcüsüne aşık olma sendromu

Şöyle söyleyeyim birbirimizin ilkiyiz yani alışmışlık vardı ailelerin ilişkimizden haberdar olmasının da rahatlığı vardı fakat el ne der sözü var ya o söz daha ağır bastı aa yıllarca gezdi gezdi de bak bıraktı dedikoduları çıkar da ailem üzülür diye dönmedim geri yoksa o dönemde evlenme niyetim yoktu üniversiteye hazırlanıyordum.

Üzülerek söylüyorum ama ayrılmaya hazır değilsin. Hayatının baharındasın daha 24 yaşındasın... insanların üniversiteyi bitirdiği hayata adım atmak için yeni heveslerinin olduğu yaştasın...
Ama yaşadıkların içini tüketmiş... değer mi kendine bunları yaşatan bir adamla bir ömür geçirmeye???
Anneler idare et der ama babalar daha sağlam durur. Babanla konuşmanı tavsiye ederim.
Hayatını yeniden kurmak mutlu olmak ve çocuğunu sağlıklı bir ortamda büyütmek için geç değil....
Ve İnan genceciksin, meslek sahibi olabilir kendi ayakların üzerinde durabilirsin.
O adamla birlikte geçirdiğin her yıl cesaretini daha çok kaybedecek, en önemlisi hayat amacını yaşama sevincini yokedeceksin.

Çok teşekkür ederim aslında uzun uzadıya anlatmak gerekirse arkamda duracak bir anne babaya sahip değilim kanatsızlığımın ve eşime katlanışımın bir sebebi de bu bir esasında bir meslek sahibiyim yani lisede eğitimini aldığım meslek alanı güzellik ve saç bakımı hizmetleri o kadar karışık bir hayatım var ki kendimi bildim bileli sürekli birilerinin yonlendirmesiyle yürüttüm hayatımı ne zaman kendim adına karar verecek olsam birilerinin onaylanmasından geçmeden karar kılamadım fikirlerime saygısı olmadı kimsenin sanırım kendimden çok taviz verdim meslek seçimin tamamen annemin kararıydı evliliğim eşimin ve çocuk sahibi olma kararımızı da yine annem verdi ne gülünç durum üst katında oturuyor olmam benim evlenip bi yuva kurduğum gerçeğini gösteremedi anneme bu yazdıklarımın altında yaşadıklarımdan birilerini suçluyorum gibi bir algı yatmıyor kesinlikle yanlış anlamayın ama ben hayatımda oluşturduğum çizgileri kendim çizemedim çok üzgünüm .. .

cemile buse .!.:

Çok teşekkür ederim aslında uzun uzadıya anlatmak gerekirse arkamda duracak bir anne babaya sahip değilim kanatsızlığımın ve eşime katlanışımın bir sebebi de bu bir esasında bir meslek sahibiyim yani lisede eğitimini aldığım meslek alanı güzellik ve saç bakımı hizmetleri o kadar karışık bir hayatım var ki kendimi bildim bileli sürekli birilerinin yonlendirmesiyle yürüttüm hayatımı ne zaman kendim adına karar verecek olsam birilerinin onaylanmasından geçmeden karar kılamadım fikirlerime saygısı olmadı kimsenin sanırım kendimden çok taviz verdim meslek seçimin tamamen annemin kararıydı evliliğim eşimin ve çocuk sahibi olma kararımızı da yine annem verdi ne gülünç durum üst katında oturuyor olmam benim evlenip bi yuva kurduğum gerçeğini gösteremedi anneme bu yazdıklarımın altında yaşadıklarımdan birilerini suçluyorum gibi bir algı yatmıyor kesinlikle yanlış anlamayın ama ben hayatımda oluşturduğum çizgileri kendim çizemedim çok üzgünüm .. .

Genişletmek için tıkla...

Üzgün olma, kendini suçlama, geçmiş gitmiş bitmiş... önüne bak.
Madem ailen arkanda değil, sen önce kendi arkana maddi gücünü al... çalış ve maddi olarak kira, giderler mutfak masrafları çocuğun bakımı karşılayabilir misin ya da karşılayamadığın durumlarda destek alabilir misin belirle...
kendini garantiye aldığında da, hakettiğin hayatı elde edebilmek için durma devam et....
Emin ol çok gençsin, hem vereceğin kararlarla hem de gücünle İnan kaderini değiştirebilirsin... unutma bu senin hayatın... sadece sen karar verebilir ya da bir ömür pişmanlıkla geçirebilirsin...
Seçim senin

ünv hazirliği yaparken adam sana zorla sahip oldu.
sende mecbur evlendin adamla
180 derecede degişti evlenince..
çocuk olunca git aldir demiş.
zaten adam boşanmak istemiş baştan beri..
hapse girmemek için evlenmiş sora evlenip boşanayim demiş
biraz fatmagülün suçu ne hikayesine benzettim hayatını.4 adam dişindaa.. tek adam hariç.

cemile buse .!.:

Çok teşekkür ederim aslında uzun uzadıya anlatmak gerekirse arkamda duracak bir anne babaya sahip değilim kanatsızlığımın ve eşime katlanışımın bir sebebi de bu bir esasında bir meslek sahibiyim yani lisede eğitimini aldığım meslek alanı güzellik ve saç bakımı hizmetleri o kadar karışık bir hayatım var ki kendimi bildim bileli sürekli birilerinin yonlendirmesiyle yürüttüm hayatımı ne zaman kendim adına karar verecek olsam birilerinin onaylanmasından geçmeden karar kılamadım fikirlerime saygısı olmadı kimsenin sanırım kendimden çok taviz verdim meslek seçimin tamamen annemin kararıydı evliliğim eşimin ve çocuk sahibi olma kararımızı da yine annem verdi ne gülünç durum üst katında oturuyor olmam benim evlenip bi yuva kurduğum gerçeğini gösteremedi anneme bu yazdıklarımın altında yaşadıklarımdan birilerini suçluyorum gibi bir algı yatmıyor kesinlikle yanlış anlamayın ama ben hayatımda oluşturduğum çizgileri kendim çizemedim çok üzgünüm .. .

Genişletmek için tıkla...

sen bu adamdan çoktan kurtulman lazim nasıl katlaniyosun bilmiyorum.
boşanip ustalık belge alip kuaför dükkani açabilirsin..
çocuğu annende bakar.. eviniz de kirayada verirsin daha ne olsun.
yada ünv okuyup diplomani alabilrsin
kendi hayatini kendin çizmelisin kimse senin hayatina el koyamazlar.

ailesine sarılmayan belasını bulur benim bildiğim bu sen elinden gelenin sonuna kadar yapmışsın.o da senden ayrılıp ömrü boyunca gül gibi yuvamı bıraktım diye vicdan azabından geberme moduna girsin.zaten bir süre sonra soğursun.