Merhaba hanımlar
eşimle 6 senedir tanışıyoruz 3 yıldır evliyiz. Evliliğimizin başında hersey mükemmeldi diyemeceğim 1 ay sonra ben nereye düştüm dediğim zamanlar çok oldu. Saygısını aştı kırdı döktü bir süre sonra toparlandık ve anne baba olmaya karar verdik 2 yaşına girmek üzere olan bir oğlum var ve şuan supriz bir hamileliğin içindeyim. Evlenince sevgili gibi olmayı tabiki beklemedim hiçbir zaman ama bu denli aşkımızın biteceğini de hiç düşünmemiştim bir yıldır eşimle doğru düzgün konuştuğumuz bir konu bile yok işten gelir yemeği bekler telefonla, yemek biter telefonla uyuyana kadar oynar asla konuşmayız ben laf atmasam atmaz. Bana olan sevgisinden ve değerinden emin bile değilim. Seven bir insanın hamile bir eşini bu kadar yipratacağini sanmıyorum çünkü. Ona evliliğimizden memnun olmadığımı söylüyorum işten dolayı fazla yorulduğunu söylüyor ama ne hikmetse konu arkadaş olduğunda sabahlara kadar oturur aslada yorgunluğu aklına gelmez. Yaramaz bir çocuğumuz var ne zaman dışarı çıksak esim sayesinde daha da gerilmiş bir şekilde eve dönüyorum.
Son ki cinselliklerimiz de ise üstümde tepinen bişeyden farksız ay da yılda bir sevişiyoruz ve sadece 5 dakika sonra duşa atıyor kendini asla on hazırlık ya da ne bilim benim orgazmım aklına bile gelmiyor işi bitiyor ve çekiliyor.
Sevgim o kadar bitti ki artik konuşmuyorum bile konuşsam da anlamıyor. çevremde hiç dertlesebilecegim bir arkadaşım yok aileme anlatsam anlatamıyorum. Kimseyle paylaşamıyorum ama evliliğim günden güne bitiyor bu da ikimizinde umrunda değil bence. Çok severek evlendiğim adamın bu kadar değişmesini hiç beklemiyordum. Binbir hayallerle girdiğim evde şuan sadece duvarlarla berabermişim gibi. Temizlik iş güç için tutulmuş bir kadın gibiyim.
Ve çok canım yanıyor.
eşimle 6 senedir tanışıyoruz 3 yıldır evliyiz. Evliliğimizin başında hersey mükemmeldi diyemeceğim 1 ay sonra ben nereye düştüm dediğim zamanlar çok oldu. Saygısını aştı kırdı döktü bir süre sonra toparlandık ve anne baba olmaya karar verdik 2 yaşına girmek üzere olan bir oğlum var ve şuan supriz bir hamileliğin içindeyim. Evlenince sevgili gibi olmayı tabiki beklemedim hiçbir zaman ama bu denli aşkımızın biteceğini de hiç düşünmemiştim bir yıldır eşimle doğru düzgün konuştuğumuz bir konu bile yok işten gelir yemeği bekler telefonla, yemek biter telefonla uyuyana kadar oynar asla konuşmayız ben laf atmasam atmaz. Bana olan sevgisinden ve değerinden emin bile değilim. Seven bir insanın hamile bir eşini bu kadar yipratacağini sanmıyorum çünkü. Ona evliliğimizden memnun olmadığımı söylüyorum işten dolayı fazla yorulduğunu söylüyor ama ne hikmetse konu arkadaş olduğunda sabahlara kadar oturur aslada yorgunluğu aklına gelmez. Yaramaz bir çocuğumuz var ne zaman dışarı çıksak esim sayesinde daha da gerilmiş bir şekilde eve dönüyorum.
Son ki cinselliklerimiz de ise üstümde tepinen bişeyden farksız ay da yılda bir sevişiyoruz ve sadece 5 dakika sonra duşa atıyor kendini asla on hazırlık ya da ne bilim benim orgazmım aklına bile gelmiyor işi bitiyor ve çekiliyor.
Sevgim o kadar bitti ki artik konuşmuyorum bile konuşsam da anlamıyor. çevremde hiç dertlesebilecegim bir arkadaşım yok aileme anlatsam anlatamıyorum. Kimseyle paylaşamıyorum ama evliliğim günden güne bitiyor bu da ikimizinde umrunda değil bence. Çok severek evlendiğim adamın bu kadar değişmesini hiç beklemiyordum. Binbir hayallerle girdiğim evde şuan sadece duvarlarla berabermişim gibi. Temizlik iş güç için tutulmuş bir kadın gibiyim.
Ve çok canım yanıyor.
Ben bir doğrusal bir dahaki en erken 3 sene sonra tutar.
eşim kalsaydı bu kadar şaşırmazdım o derece bir şok geçirdim 
o yüzden öldürseler daha yorum yapmam bu konuda :))
