Yeni evliyken başka odaya gecip kendimle yalniz kalma ihtiyaci hissediyordum, eşim bunu garip buluyormuş sonradan soyledi.

Cunku evin icinde yalniz olmaya cok alisiktim. Kucuk bir aileyiz, tek cocuğum anne baba calisiyor bazen annemi görmedigim gunler bile oluyordu ayni evde onun iş saati benim yatma kalkma okul saati derken baya yalniz yasiyor gibi oluyordu.
Ama eşime aliştim kisa surede, yanimda olmasi nefes almami engellemiyor.

Ayri takilacaksam, yaninda olmak nefessiz olmak gibi hissettirecekse evlenmezdim diye dusunuyorum ama bu tamamen benim bakiş acim. Zaten butun gun birlikte bisey yapilmiyor iş oluyor kalan zamanda birlikte.
Bu arada Willy geldi aklima , nerelerde acaba.