Belki de vardır. Bir iki defa boşanmak istedim ama psikolojik baskı ya dayanamadım.hep sen annesin çocuklar için dayanacasın diyekv kp senin arkanda seni destekliyor yazmışsın. Hep aklıma şu geliyor. Bir arkadaşım vardı. Çok fedakar çok sevgi dolu. Erkek arkadaşı oldu bunun. Sorumsuz böyle ciddi ilişki yaşayacak biri değil. Neyse bir fuar miydi festival miydi neydi. Okuyoruz o zamanlar. Bu çocuğun annesiyle ablası gelmiş. Kızla tanışmışlar. O zamanlarda kızla ailesi konuşmuş. Sen şöyle iyisin böyle iyisin falan baya sahiplenmisler kızı. Ne olursa olsun bırakma bizim oğlanı diye. Sonra bu kızın arkadaşları uyanık. Kız, arkadaşlarına anlatmış olanlari. Kızlar hemen anlamışlar. Ailesi oğlanı başından atmak istiyor senin başına bela edecekler sen ayrıl bundan diye. Başta inanmadı kız ama zamanla anladı ayrıldı. O yüzden oğlan hayırsız ipsiz sapsiz ama oğlanın ailesi benim arkamda, bana destek ayakları inandırmaz beni. Sen kendi durumunu düşün gerçekten öyle mi? Seni sevseler mutsuz olmani umursamazlar miydi? Yoksa oğullarının yemeği temizliği yapılıyor biz kurtulduk havasındalar mi?