Tam olarak kafamdaki düşünce buydu uzun zamandır. Asla ama asla tekrar evlenmek gibi niyetim yok. Üç maymunu oynasam diye çok düşündüm ama inanın olmuyor. Ayrı kaldığımız dönemlerde ne kadar mutluymuşum. Bunun tadını aldım artık geri adım atmam.
Öyle bir ortamı oluşturmayan eşim. Eşim kendisine hakim olamayan biri. Doğuda otururken komşularım hep bana üzülürlerdi, çünkü başkalarının yanında beni rencide edeceğini bilse de ağzına geleni söyleyen birisi. Şimdi yazınca anlıyorum ki ben eşimden çok soğumuşum, en ufak bi hareketine tahammülüm kalmamış.
Aynen. Eşim beni sevmiyor, sadece arkadaşlarının ve ailesinin içinde boşanmış olmak istemiyor.
Eşimin beni mutlu etmeye dair hiçbir çabası yok. Eve gelir, hep yorgun olduğunu söyler. Arkadaşları arayınca uçar gider.
Benim eşim artık iyi bir dersi hak etti. En azından ciddi olduğumu görsün istiyorum. Sizinki benim eşimden de beter galiba. Ne diyeyim, Allah sabır versin. Burada evlenemediği için üzülenler o kadar tuhafıma gidiyor ki, bizim gibi yanlış karar vereceklerine hiç evlenmesinler.Yazdiklarinizda kendimi buldumsize ne yapacaginiz konusunda verebilecegim pek bir tavsiyem yok cunku bende cikmazdayim. Ortada cocuk olunca insan atacagi adimi 1 degil 10 defa dusunuyor. Esler biribirinden farkliysa farklidir beklentiler uzerinden konusulmaya calissada netice vermez cunku bu sefer karsidaki kisi sadece zoraki yapacak isteklerinizi buda sizi daha cok mutsuz edecek. Sizi o kadar iyi anliyorumki. Bizde esimle cok farkliyiz bunu ne yazikki evliligimin son yillarinda idrak edebildim. Oncesinde hep kavgalarimiz oluyordu beklentilerimi karsilamadigi beni tatmin etmedigi icin ama sonrasinda hep kendimi sucluyordum olaylari ben cikmaza sokuyorum diye. Simdi ise hic kavgalarimiz yok ama ben yinede dibine kadar mutsuz hissediyorum kendimi. Cunku beni mutlu eden beklentilerimi karsilayan yani beni tatmin eden bir esim yok. Ilgi alanlarimiz dusunce yapimiz dunyaya bakis acilarimiz o kadar farkliki. Ben bunu aile egitimine ve kultur yapisina bagliyorum. Evlenmeden once cok uyardilar beni sen yapamazsin aranizda inanilmaz kultur farki var duymazdan geldim. Cunku iyi bir insan diyordum bana asik beni seviyor diyordum. Bende ona bagliydim. Ama bunlar bir yere kadarmis. Onemli olan kafalarin uyusmasi imis. Ben cok gec anladim bunu ve son zamanlarda sizin gibi ne yapsam diye dusunuyorum. Sizin esiniz yine maddi isteklerinizi yerine getiiyor benimki onuda yapmiyor. Birseye heveslensem kendini sagirliga verir. Tatil planlarim once tamam der sonra iptal ettirir. Cocugun bezi disindaki ihtiyaclari ve kendi ihtiyaclarimin tamami neredeyse bende. Mutfak alisverisi disinda bir ihtiyacimiz yerine getirmez dogru durust. Bazen diyorum al cocugunu dogdugun buyudugun ulkeye git egitimin var orda kendine yeni bir duzen kur. Ikinci cocuguda orda dogur diye telkinde bulunuyorum kendi kendime. Orda mutluydun kendinle barisiktin guzel bir hayatin vardi yine mutlu olursun diyorum. Ama babasiz cocuk buyutme fikri beni uzaklastiriyor bu dusunceden. Simdi diyeceksiniz ki ikinci cocuk niye. Sirf cocuguma kardes olsun diye istedim ikinci cocugumu ama ne kadar iyi/kotu yaptim onuda bilmiyorum artik kafam karman corman
Çözüm ??? Allah bu bencil erkekleri bildiği gibi yapsın.
Ben teraziyim o da Aslan.
Hakaret ve alkol var.
Ne tetikledi bu mutsuzluğa dair duyguları, yani "cehennem evliliğin" ilk kıvılcımına sebep olan neydi? Buna karar vermek gerekiyor, hem sizin hem eşinizin gözünden....
tom_ellis
sen eşine ders vermek için gideceksin de bakalım eşin peşinden gelecek mi? Burası"Baba evine döndüm günler geçti eşim beni de çocuğunuda aramadı, çok pişmanım." konularıyla dolu.
