Evlilik için erken mi ?

sedaaa35

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
2 Kasım 2015
36
11
38
32
İyi günler hanımlar. 5 aydır konuştuğum biri var. Bu süreçte onu az çok tanıdığımı düşünüyorum. Ben 26 o 30 yaşında. Beni ailesiyle tanıştırdı akrabalarıyla ama tanışmaya gittiğim zaman da benim ailemin haberi yoktu gizli gittim. Artık bi nişan olsa diye düşündük aramızda. 2 ay sonra nişan istiyorduk Ama benim ailem İstemiyor. Geçen gün zorla ablamı götürdüm tanışmaya bi cafeye oturduk tanısın istedim. Olumsuz bi tarafını görmedi ama erken diyorlar bana ve daha önce onlardan habersiz onun ailesine gittiğim için annemle beraber beni suçladılar. Neden gittin bizim haberimiz olmadan o mu götürdü bu çocuk baskın karakter diye kafalarında birşeyler kurdular. Annem acele etme tanı diyor 1 yıl konuşun en azından diyor. Bir yandan da evlenince kiraya mı çıkacaksınız nasıl geçineceksiniz diyor. Bizim de şu aralar maddi durumumuz iyi değil bende işten çıktım onun da etkisi var ayrıca biz 3 kız kardeşiz en küçük benim en büyük 29 yaşında ben 26 onlar da bekar. Ne yapacağımı şaşırdım ben bi nişan olsun istiyorum birkaç ay içinde onlar erken diyor sizce de erken mi ?
 
Bi dur hele ailen yerden göğe haklı nişan olunca nasıl tanıycan görüşmene engel olmuyolarsa hiçbir boyunduruk altına girmeden tanınaya çalış zaman geçir alışveriş yap yolculuk yap gözlemle iş yerine git ailesiyle tanışıklığını sürdür. Dur da 5 ay nedir çok erken daha.. Annen de %100 haklı bunu bil
 
Bana göre ; birini 1 haftada tanır bir ömür gecirirsin birini 10 yil tanır 10 gün evli kalamassın ..karakter ve insanlık meselesi birbirinize karşılikli anlayışla yaklasarak aileleri ikna edip nisanlilik dönemini uzatirsiniz ..insalah aradigin insan o dur degilse de belli olur bu dönemde..
Bu arada aileden izinsiz tanişmaya gitmen dogru degil keske once o sizinkilerle tanisip seni öle goturseydi
 
Eşim bana 6 aylık bir tanışma sürecinden sonra evlenme teklifi etti. Bende kabul ettim. 3 ay sonra nişan oldu. Bence bu iki insanın olgunluğu ile ilgili bir mesele. Ikimiz 30 yasin üstündeydik. Ikimizin mesleği ve bağımsızlığı elindeydi zaten. Yani kimseye muhtaç olmadan yuva kurabilirdik. Siz ikiniz eminseniz bence sıkıntı yok. Ama aileleri de kırmamak lazım. Her taraftan olumsuz şeyler duyuluyor artık. Belki onun tedirginliği de var. Bence seviyorsanız ve eminseniz sevginizin arkasında durun. Ablanız da böyle anti tutumu olması şaşırtıcı. Insan sonuçta merak eder kim bu diye.
 
Eşim bana 6 aylık bir tanışma sürecinden sonra evlenme teklifi etti. Bende kabul ettim. 3 ay sonra nişan oldu. Bence bu iki insanın olgunluğu ile ilgili bir mesele. Ikimiz 30 yasin üstündeydik. Ikimizin mesleği ve bağımsızlığı elindeydi zaten. Yani kimseye muhtaç olmadan yuva kurabilirdik. Siz ikiniz eminseniz bence sıkıntı yok. Ama aileleri de kırmamak lazım. Her taraftan olumsuz şeyler duyuluyor artık. Belki onun tedirginliği de var. Bence seviyorsanız ve eminseniz sevginizin arkasında durun. Ablanız da böyle anti tutumu olması şaşırtıcı. Insan sonuçta merak eder kim bu diye.
Ailemin maddi durumum iyi değilmiş, konu sahibinin işten çıkmış elbette istemezler şuan ciddi adımlar atılmasını. Dediğiniz gibi şartlar olgunlaşmışsa zamane belirlemek doğru olmayabilir ama konu sahibi için olgunlaşan birşey yok.
 
Ailemin maddi durumum iyi değilmiş, konu sahibinin işten çıkmış elbette istemezler şuan ciddi adımlar atılmasını. Dediğiniz gibi şartlar olgunlaşmışsa zamane belirlemek doğru olmayabilir ama konu sahibi için olgunlaşan birşey yok.

Aileler böyle şeyleri konuşarak asmalı. Kesip atmakla olmuyor böyle işler. Sonuçta görüşüyorlar. Ve ayrılmaya da niyeti yok. İş de bulabilir konu sahibi o süreçte. Ailesinin bu şartlarda istememesini garipsemedim. Ama şartları ona göre şekillendirmeye gayret gösterebilirler
 
Aileler böyle şeyleri konuşarak asmalı. Kesip atmakla olmuyor böyle işler. Sonuçta görüşüyorlar. Ve ayrılmaya da niyeti yok. İş de bulabilir konu sahibi o süreçte. Ailesinin bu şartlarda istememesini garipsemedim. Ama şartları ona göre şekillendirmeye gayret gösterebilirler
Maddi durum yokken evde nişan yapmak bile külfet.
Önce işini bulup bir süre tanıyıp sonra nişan yapılmalı.
 
Ben eşimi tanımaya başladığımda hep bana çok uzun süredir tanıyormuşum hissini verdi.Sanki hep onunlaydım . Hatta acaba arafta ruhlarımız tanışmış olabilir mi diye düşünürüm hep. Ruh ikizi gibi yani. Böyle bir his geliyorsa evlilik için erken değildir bence..
 
Bende biraz daha bekleyebilirim. Ama üzüldüğüm konu şu. Ablamla annem ikisi odaya geçip gece 2 de bende uyumamıştım daha. İkisi benim hakkımda konuşuyorlardı bende anladım gittim dinledim. Annem diyordu ki evi Yok nasıl geçinecek kira da. Tanımadıkları insan hakkında baskın karakter olduğunu düşünerek yorum yaptılar annem dedi ki ablama sen baskın diyerek vazgeçir en iyisi. O kadar ÜZüldüm ki. Ben de çocuk değilim karşımdaki insanı anlayabilecek yaştayım. Benim mutluluğumu istemiyor mu bunlar ilk önce anlaşmak önemli. Ama annemde şu var. Yeğenlerinden biri nişanlandı 3 dairesi varmış çocuğun. Başka bir tane yeğenide evlendi o da hiç kiraya çıkmadan direk kredi çekip ev aldılar oraya oturdu. Her zaman bunları anlatıyor örnek gösteriyor onlarla eşdeğer olmak istiyor. Bunlar neden böyle anlamıyorum ki işi yokuşa sürüyor herkesin vardır bi eksik tarafı ne yapalım geri kalanı çöpe mi atalım. Ne diyeceğimi şaşırdım.
 
büyükler herzamn haklı çıkar bu hayatın için çok büyük bi karar acele etme 5 ay değilde 15 ay olsun aşkla verilen her karar mantıklı olmuyor aşıkınız biraz azalsın heycanınız bi geçsin ozman tanı sana karşı nasıl evlenince aşık adam kalmıyor yanında
 
Sevgiliyken herşey güzel ,söz yapılsın nişan yapılsın aileler dahil olsun o zaman esas tanınıyor ,1 yıl belki daha fazla nişanlı kalıcaz diyin öyle ikna olurlar
Temkinli olun sizde fazla kaptırmadan mantıkla yaklaşın
 
İyi günler hanımlar. 5 aydır konuştuğum biri var. Bu süreçte onu az çok tanıdığımı düşünüyorum. Ben 26 o 30 yaşında. Beni ailesiyle tanıştırdı akrabalarıyla ama tanışmaya gittiğim zaman da benim ailemin haberi yoktu gizli gittim. Artık bi nişan olsa diye düşündük aramızda. 2 ay sonra nişan istiyorduk Ama benim ailem İstemiyor. Geçen gün zorla ablamı götürdüm tanışmaya bi cafeye oturduk tanısın istedim. Olumsuz bi tarafını görmedi ama erken diyorlar bana ve daha önce onlardan habersiz onun ailesine gittiğim için annemle beraber beni suçladılar. Neden gittin bizim haberimiz olmadan o mu götürdü bu çocuk baskın karakter diye kafalarında birşeyler kurdular. Annem acele etme tanı diyor 1 yıl konuşun en azından diyor. Bir yandan da evlenince kiraya mı çıkacaksınız nasıl geçineceksiniz diyor. Bizim de şu aralar maddi durumumuz iyi değil bende işten çıktım onun da etkisi var ayrıca biz 3 kız kardeşiz en küçük benim en büyük 29 yaşında ben 26 onlar da bekar. Ne yapacağımı şaşırdım ben bi nişan olsun istiyorum birkaç ay içinde onlar erken diyor sizce de erken mi ?
Acelen ne bu kadar? Ne yapacağını şaşıracak ne var? Burada evlilik nisanlilik minvali konulara bir göz gezdir mutlaka. 26 nedir yaa isin gucun varsa once biraz isine agirlik ver, az cok tanidim deyip nişan olmaz.
 
Bende biraz daha bekleyebilirim. Ama üzüldüğüm konu şu. Ablamla annem ikisi odaya geçip gece 2 de bende uyumamıştım daha. İkisi benim hakkımda konuşuyorlardı bende anladım gittim dinledim. Annem diyordu ki evi Yok nasıl geçinecek kira da. Tanımadıkları insan hakkında baskın karakter olduğunu düşünerek yorum yaptılar annem dedi ki ablama sen baskın diyerek vazgeçir en iyisi. O kadar ÜZüldüm ki. Ben de çocuk değilim karşımdaki insanı anlayabilecek yaştayım. Benim mutluluğumu istemiyor mu bunlar ilk önce anlaşmak önemli. Ama annemde şu var. Yeğenlerinden biri nişanlandı 3 dairesi varmış çocuğun. Başka bir tane yeğenide evlendi o da hiç kiraya çıkmadan direk kredi çekip ev aldılar oraya oturdu. Her zaman bunları anlatıyor örnek gösteriyor onlarla eşdeğer olmak istiyor. Bunlar neden böyle anlamıyorum ki işi yokuşa sürüyor herkesin vardır bi eksik tarafı ne yapalım geri kalanı çöpe mi atalım. Ne diyeceğimi şaşırdım.
Annenizin bakış açısı doğru değil. Ama sizde şuan evliliğe hazır değilsiniz maddi olarak. İlk önce iş bulup biraz birikim yapın, bu süreçte biraz daha zaman geçer zaten. Sonra ailenize karşı daha sağlam savunursunuz evlilik istediğinizi.
 
İyi günler hanımlar. 5 aydır konuştuğum biri var. Bu süreçte onu az çok tanıdığımı düşünüyorum. Ben 26 o 30 yaşında. Beni ailesiyle tanıştırdı akrabalarıyla ama tanışmaya gittiğim zaman da benim ailemin haberi yoktu gizli gittim. Artık bi nişan olsa diye düşündük aramızda. 2 ay sonra nişan istiyorduk Ama benim ailem İstemiyor. Geçen gün zorla ablamı götürdüm tanışmaya bi cafeye oturduk tanısın istedim. Olumsuz bi tarafını görmedi ama erken diyorlar bana ve daha önce onlardan habersiz onun ailesine gittiğim için annemle beraber beni suçladılar. Neden gittin bizim haberimiz olmadan o mu götürdü bu çocuk baskın karakter diye kafalarında birşeyler kurdular. Annem acele etme tanı diyor 1 yıl konuşun en azından diyor. Bir yandan da evlenince kiraya mı çıkacaksınız nasıl geçineceksiniz diyor. Bizim de şu aralar maddi durumumuz iyi değil bende işten çıktım onun da etkisi var ayrıca biz 3 kız kardeşiz en küçük benim en büyük 29 yaşında ben 26 onlar da bekar. Ne yapacağımı şaşırdım ben bi nişan olsun istiyorum birkaç ay içinde onlar erken diyor sizce de erken mi ?

Kızım ne bu acele? Neden hemen nişan ? Adam kaçıyor mu?
Ayrıca ne kadar tanıdın 5 ayda? Ailen tamamen haklı. Daha gençsiniz 1 yıl biraz tanıyın ve ailenize de düğün için hazırlık şansı verin.

Bir de aslında kötü bir şey değil ama bence öyle daha nişan söz olmadan gidip tüm akrabalarla falan tanışmayın. Kıymetiniz kalmaz.

Son olarak soru;

Delikanlının mesleği var mı? Sizin işiniz de yok, nasıl evleneceksiniz, eşyaları kim alacak?
Nasıl geçineceksiniz ?
 
Bende biraz daha bekleyebilirim. Ama üzüldüğüm konu şu. Ablamla annem ikisi odaya geçip gece 2 de bende uyumamıştım daha. İkisi benim hakkımda konuşuyorlardı bende anladım gittim dinledim. Annem diyordu ki evi Yok nasıl geçinecek kira da. Tanımadıkları insan hakkında baskın karakter olduğunu düşünerek yorum yaptılar annem dedi ki ablama sen baskın diyerek vazgeçir en iyisi. O kadar ÜZüldüm ki. Ben de çocuk değilim karşımdaki insanı anlayabilecek yaştayım. Benim mutluluğumu istemiyor mu bunlar ilk önce anlaşmak önemli. Ama annemde şu var. Yeğenlerinden biri nişanlandı 3 dairesi varmış çocuğun. Başka bir tane yeğenide evlendi o da hiç kiraya çıkmadan direk kredi çekip ev aldılar oraya oturdu. Her zaman bunları anlatıyor örnek gösteriyor onlarla eşdeğer olmak istiyor. Bunlar neden böyle anlamıyorum ki işi yokuşa sürüyor herkesin vardır bi eksik tarafı ne yapalım geri kalanı çöpe mi atalım. Ne diyeceğimi şaşırdım.
Annen bir anne olarak cok cok hakli. Bu zamanda 2 maas olmadan kirada oturmak kolay mi zannediyorsun? Sadece tanimak değil ki mesele ki 5 ay benim gözümde sıfır hükmünde. Neyle gecineceksiniz? 26 yasinda hayallerin hedeflerin yok mu kendine dair? Gucenme canim ama hayatin gerceklerinden bihabersin.
 
Back
X