Evlilik kararı

Çok büyük sıkıntılar içindeyim bu hafta sonu erkek arkadaşım ailemle tanışmaya geliyor ama ben aşırı tedirginim, içimde korkunç bi huzursuzluk var.

8.5 aydır bi ilişkim var ayrı şehirlerdeyiz ayda bir görüştük. Kendisi memur. Ben üniversite mezunuyum ikimizde 25 yaşındayız.

Ben sebeplere bağlanarak aşık olabilen biriyim. Mantığım asla geri planda olmuyor yeni biriyle tanışırken. Serserinin teki yine de çok seviyorum durumu yok yani bende. Bu zamana kadar çok aşık olduğum bi sevgilim olmadı kısa süreli olanlar oldu onlar da beni istemedi sevmedi.

Gelelim erkek arkadaşıma aramızda mükemmel bi uyum var çoğu şeyi açıklamadan, dile getirmeden bile anlayabiliyoruz, anlaşabiliyoruz.
Çünkü çok benzer karekterlerimiz var.
Eğlenebiliyoruz, konuşabiliyoruz, çok güzel bi iletişim var, saygımız var kısa süreli de olsa ilişkimiz asla kötü söz söylemedik ben güven takıntısı olan birisiyim ve çok fazla gel gitlerim olur her seferinde beni idare etti ve konusarak sorunlarımı çözdü.
Çok sadık, anlayışlı, asla yalan söylemez.

Bunlar tamam gelelim benim beynimi kemiren tedirgin olduğum konulara;
Ailemden 4 5 saatlik uzak yere gidicem evlenince.
Ekonomik olarak sadece kendisinin memur maaşı var ailesinin durumu iyi değil. (benim ailemin iyi)
Ailem bana bi maaşla hem düğün yapıp hem çocuk büyütebilecek misin vs sorular soruyor etkileniyorum.
Korkuyorum fakirlik yaşamaktan bende çalışcam zaten ama evlilik sürecinde ya ailemden ya da benim beklentilerimden çok çok aşağı şeyler olursa.
Ve sürekli düğün masrafı ne kadar tutar nelerden vazgeçersek daha ucuza gelir hesabı yapıyorum bu benim hevesimi kırıyor stres oluyorum büyük sorumluluklar hissediyorum.
Diğer bi sebep ben giyime görünüşe takık bi insanım karşımda bakımlı görmek istiyorum onu ama maalesef yok kendine giyimine önem vermiyor buda beni çok etkiliyor yine.

Sonuç olarak bazen tamam işte bu diyorum çok mutluyum istekliyim hevesliyim. Ama bazende ufak bi şeyle karşılaşınca vazgeçesim geliyor.
Kültür olarak 26 27 yaşını bulan kıza kalmış gözüyle bakarlar ve erkek arkadaşımın karakteri de düşününce olmasını istediğim bi ilişki ama böyle ekonomik sebepler beni çok yoruyor.

Evlilik kararı için nelere dikkat edilmeli? Aşk mı? Ki aşık olabilen biri değilim(mantıkli gelen bana cazip geliyor ya da zor görünen)
Bu yaşıma kadar olmadı oturup bunu mu beklemeliyim??
Sizler nasıl evlendiniz böyle tedirginlikler yaşadınız mı mutlu mu oldunuz mutsuz mu??

Evlenmeyin.

Helinsma .!.:

Çok büyük sıkıntılar içindeyim bu hafta sonu erkek arkadaşım ailemle tanışmaya geliyor ama ben aşırı tedirginim, içimde korkunç bi huzursuzluk var.

8.5 aydır bi ilişkim var ayrı şehirlerdeyiz ayda bir görüştük. Kendisi memur. Ben üniversite mezunuyum ikimizde 25 yaşındayız.

Ben sebeplere bağlanarak aşık olabilen biriyim. Mantığım asla geri planda olmuyor yeni biriyle tanışırken. Serserinin teki yine de çok seviyorum durumu yok yani bende. Bu zamana kadar çok aşık olduğum bi sevgilim olmadı kısa süreli olanlar oldu onlar da beni istemedi sevmedi.

Gelelim erkek arkadaşıma aramızda mükemmel bi uyum var çoğu şeyi açıklamadan, dile getirmeden bile anlayabiliyoruz, anlaşabiliyoruz.
Çünkü çok benzer karekterlerimiz var.
Eğlenebiliyoruz, konuşabiliyoruz, çok güzel bi iletişim var, saygımız var kısa süreli de olsa ilişkimiz asla kötü söz söylemedik ben güven takıntısı olan birisiyim ve çok fazla gel gitlerim olur her seferinde beni idare etti ve konusarak sorunlarımı çözdü.
Çok sadık, anlayışlı, asla yalan söylemez.

Bunlar tamam gelelim benim beynimi kemiren tedirgin olduğum konulara;
Ailemden 4 5 saatlik uzak yere gidicem evlenince.
Ekonomik olarak sadece kendisinin memur maaşı var ailesinin durumu iyi değil. (benim ailemin iyi)
Ailem bana bi maaşla hem düğün yapıp hem çocuk büyütebilecek misin vs sorular soruyor etkileniyorum.
Korkuyorum fakirlik yaşamaktan bende çalışcam zaten ama evlilik sürecinde ya ailemden ya da benim beklentilerimden çok çok aşağı şeyler olursa.
Ve sürekli düğün masrafı ne kadar tutar nelerden vazgeçersek daha ucuza gelir hesabı yapıyorum bu benim hevesimi kırıyor stres oluyorum büyük sorumluluklar hissediyorum.
Diğer bi sebep ben giyime görünüşe takık bi insanım karşımda bakımlı görmek istiyorum onu ama maalesef yok kendine giyimine önem vermiyor buda beni çok etkiliyor yine.

Sonuç olarak bazen tamam işte bu diyorum çok mutluyum istekliyim hevesliyim. Ama bazende ufak bi şeyle karşılaşınca vazgeçesim geliyor.
Kültür olarak 26 27 yaşını bulan kıza kalmış gözüyle bakarlar ve erkek arkadaşımın karakteri de düşününce olmasını istediğim bi ilişki ama böyle ekonomik sebepler beni çok yoruyor.

Evlilik kararı için nelere dikkat edilmeli? Aşk mı? Ki aşık olabilen biri değilim(mantıkli gelen bana cazip geliyor ya da zor görünen)
Bu yaşıma kadar olmadı oturup bunu mu beklemeliyim??
Sizler nasıl evlendiniz böyle tedirginlikler yaşadınız mı mutlu mu oldunuz mutsuz mu??

Genişletmek için tıkla...

Ekonomik duruma bu kadar kafayı takıp işsiz olmanız çok enterasan. Önce kendi ayaklarınız üzerinde durun.

Ayrılın

evlenmeyin bence. işte bu demeden evlenmemeli bence.

Helinsma .!.:

Çok büyük sıkıntılar içindeyim bu hafta sonu erkek arkadaşım ailemle tanışmaya geliyor ama ben aşırı tedirginim, içimde korkunç bi huzursuzluk var.

8.5 aydır bi ilişkim var ayrı şehirlerdeyiz ayda bir görüştük. Kendisi memur. Ben üniversite mezunuyum ikimizde 25 yaşındayız.

Ben sebeplere bağlanarak aşık olabilen biriyim. Mantığım asla geri planda olmuyor yeni biriyle tanışırken. Serserinin teki yine de çok seviyorum durumu yok yani bende. Bu zamana kadar çok aşık olduğum bi sevgilim olmadı kısa süreli olanlar oldu onlar da beni istemedi sevmedi.

Gelelim erkek arkadaşıma aramızda mükemmel bi uyum var çoğu şeyi açıklamadan, dile getirmeden bile anlayabiliyoruz, anlaşabiliyoruz.
Çünkü çok benzer karekterlerimiz var.
Eğlenebiliyoruz, konuşabiliyoruz, çok güzel bi iletişim var, saygımız var kısa süreli de olsa ilişkimiz asla kötü söz söylemedik ben güven takıntısı olan birisiyim ve çok fazla gel gitlerim olur her seferinde beni idare etti ve konusarak sorunlarımı çözdü.
Çok sadık, anlayışlı, asla yalan söylemez.

Bunlar tamam gelelim benim beynimi kemiren tedirgin olduğum konulara;
Ailemden 4 5 saatlik uzak yere gidicem evlenince.
Ekonomik olarak sadece kendisinin memur maaşı var ailesinin durumu iyi değil. (benim ailemin iyi)
Ailem bana bi maaşla hem düğün yapıp hem çocuk büyütebilecek misin vs sorular soruyor etkileniyorum.
Korkuyorum fakirlik yaşamaktan bende çalışcam zaten ama evlilik sürecinde ya ailemden ya da benim beklentilerimden çok çok aşağı şeyler olursa.
Ve sürekli düğün masrafı ne kadar tutar nelerden vazgeçersek daha ucuza gelir hesabı yapıyorum bu benim hevesimi kırıyor stres oluyorum büyük sorumluluklar hissediyorum.
Diğer bi sebep ben giyime görünüşe takık bi insanım karşımda bakımlı görmek istiyorum onu ama maalesef yok kendine giyimine önem vermiyor buda beni çok etkiliyor yine.

Sonuç olarak bazen tamam işte bu diyorum çok mutluyum istekliyim hevesliyim. Ama bazende ufak bi şeyle karşılaşınca vazgeçesim geliyor.
Kültür olarak 26 27 yaşını bulan kıza kalmış gözüyle bakarlar ve erkek arkadaşımın karakteri de düşününce olmasını istediğim bi ilişki ama böyle ekonomik sebepler beni çok yoruyor.

Evlilik kararı için nelere dikkat edilmeli? Aşk mı? Ki aşık olabilen biri değilim(mantıkli gelen bana cazip geliyor ya da zor görünen)
Bu yaşıma kadar olmadı oturup bunu mu beklemeliyim??
Sizler nasıl evlendiniz böyle tedirginlikler yaşadınız mı mutlu mu oldunuz mutsuz mu??

Genişletmek için tıkla...

Benim esimin ailesinin durumu da yoktu hatra ailesi calismiuorda hala ole. Biz ne kendi ailemden ne onun ailesinden bisi bekledik ikimizde ozel sektorde asgari ucretin az ustunde calisiyoruz ev kira 1 sene onceden esyalari aldik odemeye basladik ve hala oduyoruz 1 senekadar daha ödenir ama sizi evlilige hazir goremedim ben ki. Evlilik dusunseydiniz maddiyat dusunmez once kendiniz is bulur es adayiniza destek cikmayi düşünürdünüz düğün yerine sade bi nikahla evlenirdiniz. Ki 31 yasındaydım 30 yasinda evlendim evde kaldimi dusunmuyorum ayaklarimin ustunde dimdik durdum ole evlendim

Giyim kuşam düzeltilebilir ama maddi duruma bu kadar takıkken bir tane sizin çalışmanızla ilgili bir cümle geçmemiş.
Para sevgilinizin bu özelliklerini aşıyorsa aile evinizde durun ya da çoğu insan gibi sizde çalışıp evinize destek olun.

Madem çalışacaksınız, iki maaşla nasıl geçinemeyeceğinizi düşünüyorsunuz? Zaten normal olan evlendiğimizde ailelerimizin ekonomik durumlarından bağımsız olarak ayakta durup, kendi yağımızla kavrulmamız değil midir? Şuan çalışıyor musunuz, aileniz mi size bakıyor mesela? Eğer ikincisiyse, erkek arkadaşınız sizden çok daha iyi durumda... Ha, ben prenses gibi bir elim yağda bir elim balda büyütüldüm, evleneceğim adamın da bana o şartları sunmasını istiyorum diyorsanız, o da sizin bileceğiniz iş ama o zaman ona göre bir eş adayı bulursunuz. "Evde kalmış kız" demesinler diye içinize sinmeyen bir evlilik yaparsanız, ikinize de haksızlık olur. Giyim kuşam konusuna gelirsek, bu konu önemli ama aslında yüzeysel bir ayrıntı. Hani temizlik deseniz, arkanıza bakmadan kaçın derim de, güzel giyinmeyi bazıları beceremiyor, biraz akıl almaya ihtiyaçları oluyor, belki o düzeltilebilir. Lakin, şu ekonomik durumlara bakış açınız gayet büyük bir mesele ve evliliğe engel bence. Hayatınızdaki bütün imkanları evleneceğiniz insan ya da aileniz sağlayacak değil neticede.

Sen gerçekten o adamı kocan olarak görüyor olsaydın, kafan da bu kadar soru işareti olmazdı.
Kaldı ki giyindiğine bile takılmışsın.
Bu adamla gerçekten evlenmek istediğine emin misin?
Yeri gelecek aç kalacaksın ama sen şimdiden çocuk vs olayına girip karamsar bakıyorsun.
Ben adamı sevdiğini düşünmüyorum.

Konunuzu okurken şunu hissettim. Bazı aileler vardır kızlarına çeyiz vermez ellerini taşın altına sokmaz ama erkek tarafına giydirdikçe giydirir. Sizde çalışmıuprsunuz ama ailem de fakirlik görmedim nasıl geçinecez diyorsunuz. Adama bir iyilik edin vazgeçin. Yazık adama. Sinir olurum böyle lan emici tiplere

Sen çalışsanda mı istediğin maddiyata ulasamayacaksin. Tedirginligin bu ozaman.simdi göze batan şeyler evlenince tahammül den çıkar bambaşka boyuta geçer .erkek arkadaş şimdi hevesle tanışma gününü bekliyor belliki. Yol yakınken ayrılın adamada yazık size yetemedigi zamanlar evlilik evlilikten çıkar huzursuzluk başlar. Zengin eş adaylarinizi değerlendirin

Onun ailesinin maddiyatından size ne ki?

O sizinle ailesi zengin diye evlilik düşünüyorsa hoş bir durum mu sizin için?

Memur adam diyorsun, ben de çalışacağım diyorsun...ama çok çalışmaya gönlünüz yok gibi, yoksa 2 maaşla mutlaka geçim olur.

Lüks bir düğün tek dert olsaydı, bir kerelik zengin aileniz yardım ederdi.. Evlenince evlat olmakdan çıkmıyoruz sonuçta.

Bu kadar acabanız varken 27 yaşında evde kalıyorum korkusuyla evlenmeniz doğru olmaz bence.

sadece 8 kere gördüğünüz biri ile evlenmeyi düşünmek cesaret işi değil mi?

Bence evlilik kararı yeterince olgunlaşmış değil. Ki çok zamanı vazgeçmek için.

Helinsma .!.:

Çok büyük sıkıntılar içindeyim bu hafta sonu erkek arkadaşım ailemle tanışmaya geliyor ama ben aşırı tedirginim, içimde korkunç bi huzursuzluk var.

8.5 aydır bi ilişkim var ayrı şehirlerdeyiz ayda bir görüştük. Kendisi memur. Ben üniversite mezunuyum ikimizde 25 yaşındayız.

Ben sebeplere bağlanarak aşık olabilen biriyim. Mantığım asla geri planda olmuyor yeni biriyle tanışırken. Serserinin teki yine de çok seviyorum durumu yok yani bende. Bu zamana kadar çok aşık olduğum bi sevgilim olmadı kısa süreli olanlar oldu onlar da beni istemedi sevmedi.

Gelelim erkek arkadaşıma aramızda mükemmel bi uyum var çoğu şeyi açıklamadan, dile getirmeden bile anlayabiliyoruz, anlaşabiliyoruz.
Çünkü çok benzer karekterlerimiz var.
Eğlenebiliyoruz, konuşabiliyoruz, çok güzel bi iletişim var, saygımız var kısa süreli de olsa ilişkimiz asla kötü söz söylemedik ben güven takıntısı olan birisiyim ve çok fazla gel gitlerim olur her seferinde beni idare etti ve konusarak sorunlarımı çözdü.
Çok sadık, anlayışlı, asla yalan söylemez.

Bunlar tamam gelelim benim beynimi kemiren tedirgin olduğum konulara;
Ailemden 4 5 saatlik uzak yere gidicem evlenince.
Ekonomik olarak sadece kendisinin memur maaşı var ailesinin durumu iyi değil. (benim ailemin iyi)
Ailem bana bi maaşla hem düğün yapıp hem çocuk büyütebilecek misin vs sorular soruyor etkileniyorum.
Korkuyorum fakirlik yaşamaktan bende çalışcam zaten ama evlilik sürecinde ya ailemden ya da benim beklentilerimden çok çok aşağı şeyler olursa.
Ve sürekli düğün masrafı ne kadar tutar nelerden vazgeçersek daha ucuza gelir hesabı yapıyorum bu benim hevesimi kırıyor stres oluyorum büyük sorumluluklar hissediyorum.
Diğer bi sebep ben giyime görünüşe takık bi insanım karşımda bakımlı görmek istiyorum onu ama maalesef yok kendine giyimine önem vermiyor buda beni çok etkiliyor yine.

Sonuç olarak bazen tamam işte bu diyorum çok mutluyum istekliyim hevesliyim. Ama bazende ufak bi şeyle karşılaşınca vazgeçesim geliyor.
Kültür olarak 26 27 yaşını bulan kıza kalmış gözüyle bakarlar ve erkek arkadaşımın karakteri de düşününce olmasını istediğim bi ilişki ama böyle ekonomik sebepler beni çok yoruyor.

Evlilik kararı için nelere dikkat edilmeli? Aşk mı? Ki aşık olabilen biri değilim(mantıkli gelen bana cazip geliyor ya da zor görünen)
Bu yaşıma kadar olmadı oturup bunu mu beklemeliyim??
Sizler nasıl evlendiniz böyle tedirginlikler yaşadınız mı mutlu mu oldunuz mutsuz mu??

Genişletmek için tıkla...

Zengin birisini bulun ve evlenin... Çünkü şuan için kafanızı karıştıran şey para !
Zenginlik ve rahatlık içinde yaşayayım diyorsanız bu kişiyle evlenince o zenginlikleri bulamayacağınız kesin.

Memur maaşı 4.000 olsa ve siz de çalışıp 2.500 alsanız( iyimser bir varsayım), alacağınız 6.500. Kira, düğün için çekilen kredi, eşyaların ödemesi derken 2-3 yıl sıkıntı çekeceğiniz aşikar..

Bahsettiğiniz gibi ekonomik açıdan rahat yaşamak isteyen birisi için bu 3 yıl zor geçer...

Helinsma .!.:

Çok büyük sıkıntılar içindeyim bu hafta sonu erkek arkadaşım ailemle tanışmaya geliyor ama ben aşırı tedirginim, içimde korkunç bi huzursuzluk var.

8.5 aydır bi ilişkim var ayrı şehirlerdeyiz ayda bir görüştük. Kendisi memur. Ben üniversite mezunuyum ikimizde 25 yaşındayız.

Ben sebeplere bağlanarak aşık olabilen biriyim. Mantığım asla geri planda olmuyor yeni biriyle tanışırken. Serserinin teki yine de çok seviyorum durumu yok yani bende. Bu zamana kadar çok aşık olduğum bi sevgilim olmadı kısa süreli olanlar oldu onlar da beni istemedi sevmedi.

Gelelim erkek arkadaşıma aramızda mükemmel bi uyum var çoğu şeyi açıklamadan, dile getirmeden bile anlayabiliyoruz, anlaşabiliyoruz.
Çünkü çok benzer karekterlerimiz var.
Eğlenebiliyoruz, konuşabiliyoruz, çok güzel bi iletişim var, saygımız var kısa süreli de olsa ilişkimiz asla kötü söz söylemedik ben güven takıntısı olan birisiyim ve çok fazla gel gitlerim olur her seferinde beni idare etti ve konusarak sorunlarımı çözdü.
Çok sadık, anlayışlı, asla yalan söylemez.

Bunlar tamam gelelim benim beynimi kemiren tedirgin olduğum konulara;
Ailemden 4 5 saatlik uzak yere gidicem evlenince.
Ekonomik olarak sadece kendisinin memur maaşı var ailesinin durumu iyi değil. (benim ailemin iyi)
Ailem bana bi maaşla hem düğün yapıp hem çocuk büyütebilecek misin vs sorular soruyor etkileniyorum.
Korkuyorum fakirlik yaşamaktan bende çalışcam zaten ama evlilik sürecinde ya ailemden ya da benim beklentilerimden çok çok aşağı şeyler olursa.
Ve sürekli düğün masrafı ne kadar tutar nelerden vazgeçersek daha ucuza gelir hesabı yapıyorum bu benim hevesimi kırıyor stres oluyorum büyük sorumluluklar hissediyorum.
Diğer bi sebep ben giyime görünüşe takık bi insanım karşımda bakımlı görmek istiyorum onu ama maalesef yok kendine giyimine önem vermiyor buda beni çok etkiliyor yine.

Sonuç olarak bazen tamam işte bu diyorum çok mutluyum istekliyim hevesliyim. Ama bazende ufak bi şeyle karşılaşınca vazgeçesim geliyor.
Kültür olarak 26 27 yaşını bulan kıza kalmış gözüyle bakarlar ve erkek arkadaşımın karakteri de düşününce olmasını istediğim bi ilişki ama böyle ekonomik sebepler beni çok yoruyor.

Evlilik kararı için nelere dikkat edilmeli? Aşk mı? Ki aşık olabilen biri değilim(mantıkli gelen bana cazip geliyor ya da zor görünen)
Bu yaşıma kadar olmadı oturup bunu mu beklemeliyim??
Sizler nasıl evlendiniz böyle tedirginlikler yaşadınız mı mutlu mu oldunuz mutsuz mu??

Genişletmek için tıkla...

Bence evlilik için uyumlu değilsiniz. Sizce de öyle değilmi??

Helinsma .!.:

Çok büyük sıkıntılar içindeyim bu hafta sonu erkek arkadaşım ailemle tanışmaya geliyor ama ben aşırı tedirginim, içimde korkunç bi huzursuzluk var.

8.5 aydır bi ilişkim var ayrı şehirlerdeyiz ayda bir görüştük. Kendisi memur. Ben üniversite mezunuyum ikimizde 25 yaşındayız.

Ben sebeplere bağlanarak aşık olabilen biriyim. Mantığım asla geri planda olmuyor yeni biriyle tanışırken. Serserinin teki yine de çok seviyorum durumu yok yani bende. Bu zamana kadar çok aşık olduğum bi sevgilim olmadı kısa süreli olanlar oldu onlar da beni istemedi sevmedi.

Gelelim erkek arkadaşıma aramızda mükemmel bi uyum var çoğu şeyi açıklamadan, dile getirmeden bile anlayabiliyoruz, anlaşabiliyoruz.
Çünkü çok benzer karekterlerimiz var.
Eğlenebiliyoruz, konuşabiliyoruz, çok güzel bi iletişim var, saygımız var kısa süreli de olsa ilişkimiz asla kötü söz söylemedik ben güven takıntısı olan birisiyim ve çok fazla gel gitlerim olur her seferinde beni idare etti ve konusarak sorunlarımı çözdü.
Çok sadık, anlayışlı, asla yalan söylemez.

Bunlar tamam gelelim benim beynimi kemiren tedirgin olduğum konulara;
Ailemden 4 5 saatlik uzak yere gidicem evlenince.
Ekonomik olarak sadece kendisinin memur maaşı var ailesinin durumu iyi değil. (benim ailemin iyi)
Ailem bana bi maaşla hem düğün yapıp hem çocuk büyütebilecek misin vs sorular soruyor etkileniyorum.
Korkuyorum fakirlik yaşamaktan bende çalışcam zaten ama evlilik sürecinde ya ailemden ya da benim beklentilerimden çok çok aşağı şeyler olursa.
Ve sürekli düğün masrafı ne kadar tutar nelerden vazgeçersek daha ucuza gelir hesabı yapıyorum bu benim hevesimi kırıyor stres oluyorum büyük sorumluluklar hissediyorum.
Diğer bi sebep ben giyime görünüşe takık bi insanım karşımda bakımlı görmek istiyorum onu ama maalesef yok kendine giyimine önem vermiyor buda beni çok etkiliyor yine.

Sonuç olarak bazen tamam işte bu diyorum çok mutluyum istekliyim hevesliyim. Ama bazende ufak bi şeyle karşılaşınca vazgeçesim geliyor.
Kültür olarak 26 27 yaşını bulan kıza kalmış gözüyle bakarlar ve erkek arkadaşımın karakteri de düşününce olmasını istediğim bi ilişki ama böyle ekonomik sebepler beni çok yoruyor.

Evlilik kararı için nelere dikkat edilmeli? Aşk mı? Ki aşık olabilen biri değilim(mantıkli gelen bana cazip geliyor ya da zor görünen)
Bu yaşıma kadar olmadı oturup bunu mu beklemeliyim??
Sizler nasıl evlendiniz böyle tedirginlikler yaşadınız mı mutlu mu oldunuz mutsuz mu??

Genişletmek için tıkla...

valla askı meski bosverde rahatlıktan darlıga gidince delirirsin sana diyim esit düzeyde olmalısın sonucta 1 kere evlenicem diye yola cıkıyo insan ondan kıs bunu alma eee neden evleniyim ki desene babamın evinde bi elim yagda bi elim balda diceksin ayrıca 27 de evlennip mutsuz olmaktansa 35 te evlen huzurlu ol bosver sen milleti annen baban ne diyor

Evlenme önce kendinden emin ol.

Buna karşıyım işte sizin durumunuz kötü olsaydı erkek arkadaşınızınki iyi olsaydı sorun olmayacaktı dimi?
Madem korkuyorsunuz işe girin ayaklarınızın üstünde durun...

bir memur maaşı var demişsiniz sizin neyiniz var maaşınız bile yok şuan...
Uymuyorsa zaten evlenmeyin
Maddiyat önemli ama neyseniz o kadarını bekleyin

Evlenmeyin cidden.
Evlilik iyi günde kötü günde demektir. Eşim memur. Ben işsizken hic de zorluk cekmedim. Tutumlu biriyim. Ben hicbirsey istemedikce kayinvalidem bana daha cok sey aldı :)
Siz gelir duzeyi yuksek biriyle evlenin. Prenses oldugunuz icin en iyisini hak ediyorsunuz.