Evlilik kararı

Helinsma .!.:

Çok büyük sıkıntılar içindeyim bu hafta sonu erkek arkadaşım ailemle tanışmaya geliyor ama ben aşırı tedirginim, içimde korkunç bi huzursuzluk var.

8.5 aydır bi ilişkim var ayrı şehirlerdeyiz ayda bir görüştük. Kendisi memur. Ben üniversite mezunuyum ikimizde 25 yaşındayız.

Ben sebeplere bağlanarak aşık olabilen biriyim. Mantığım asla geri planda olmuyor yeni biriyle tanışırken. Serserinin teki yine de çok seviyorum durumu yok yani bende. Bu zamana kadar çok aşık olduğum bi sevgilim olmadı kısa süreli olanlar oldu onlar da beni istemedi sevmedi.

Gelelim erkek arkadaşıma aramızda mükemmel bi uyum var çoğu şeyi açıklamadan, dile getirmeden bile anlayabiliyoruz, anlaşabiliyoruz.
Çünkü çok benzer karekterlerimiz var.
Eğlenebiliyoruz, konuşabiliyoruz, çok güzel bi iletişim var, saygımız var kısa süreli de olsa ilişkimiz asla kötü söz söylemedik ben güven takıntısı olan birisiyim ve çok fazla gel gitlerim olur her seferinde beni idare etti ve konusarak sorunlarımı çözdü.
Çok sadık, anlayışlı, asla yalan söylemez.

Bunlar tamam gelelim benim beynimi kemiren tedirgin olduğum konulara;
Ailemden 4 5 saatlik uzak yere gidicem evlenince.
Ekonomik olarak sadece kendisinin memur maaşı var ailesinin durumu iyi değil. (benim ailemin iyi)
Ailem bana bi maaşla hem düğün yapıp hem çocuk büyütebilecek misin vs sorular soruyor etkileniyorum.
Korkuyorum fakirlik yaşamaktan bende çalışcam zaten ama evlilik sürecinde ya ailemden ya da benim beklentilerimden çok çok aşağı şeyler olursa.
Ve sürekli düğün masrafı ne kadar tutar nelerden vazgeçersek daha ucuza gelir hesabı yapıyorum bu benim hevesimi kırıyor stres oluyorum büyük sorumluluklar hissediyorum.
Diğer bi sebep ben giyime görünüşe takık bi insanım karşımda bakımlı görmek istiyorum onu ama maalesef yok kendine giyimine önem vermiyor buda beni çok etkiliyor yine.

Sonuç olarak bazen tamam işte bu diyorum çok mutluyum istekliyim hevesliyim. Ama bazende ufak bi şeyle karşılaşınca vazgeçesim geliyor.
Kültür olarak 26 27 yaşını bulan kıza kalmış gözüyle bakarlar ve erkek arkadaşımın karakteri de düşününce olmasını istediğim bi ilişki ama böyle ekonomik sebepler beni çok yoruyor.

Evlilik kararı için nelere dikkat edilmeli? Aşk mı? Ki aşık olabilen biri değilim(mantıkli gelen bana cazip geliyor ya da zor görünen)
Bu yaşıma kadar olmadı oturup bunu mu beklemeliyim??
Sizler nasıl evlendiniz böyle tedirginlikler yaşadınız mı mutlu mu oldunuz mutsuz mu??

Genişletmek için tıkla...

gecenin_resmi .!.:

Konunuzu okurken şunu hissettim. Bazı aileler vardır kızlarına çeyiz vermez ellerini taşın altına sokmaz ama erkek tarafına giydirdikçe giydirir. Sizde çalışmıuprsunuz ama ailem de fakirlik görmedim nasıl geçinecez diyorsunuz. Adama bir iyilik edin vazgeçin. Yazık adama. Sinir olurum böyle lan emici tiplere

Genişletmek için tıkla...

Samsonn .!.:

Onun ailesinin maddiyatından size ne ki?

O sizinle ailesi zengin diye evlilik düşünüyorsa hoş bir durum mu sizin için?

Memur adam diyorsun, ben de çalışacağım diyorsun...ama çok çalışmaya gönlünüz yok gibi, yoksa 2 maaşla mutlaka geçim olur.

Lüks bir düğün tek dert olsaydı, bir kerelik zengin aileniz yardım ederdi.. Evlenince evlat olmakdan çıkmıyoruz sonuçta.

Bu kadar acabanız varken 27 yaşında evde kalıyorum korkusuyla evlenmeniz doğru olmaz bence.

Genişletmek için tıkla...

Adige Denef .!.:

Evlenmeyin cidden.
Evlilik iyi günde kötü günde demektir. Eşim memur. Ben işsizken hic de zorluk cekmedim. Tutumlu biriyim. Ben hicbirsey istemedikce kayinvalidem bana daha cok sey aldı :)
Siz gelir duzeyi yuksek biriyle evlenin. Prenses oldugunuz icin en iyisini hak ediyorsunuz.

Genişletmek için tıkla...

Helinsma .!.:

Evet birde sürekli evdeyim işim yok atanmaya çalışıyorum çevremde bu kadar sorunlu insan olması beni bunaltıyor mide sancıları çekiyorum sık sık

Genişletmek için tıkla...

Helinsma .!.:

7 aydır uzaktan bi ilişkim var ayda bir görüşüyoruz hatta buraya 2 kez konu açtım etkilenmedim ama çok iyi anlaştık beni çok seviyor diye zamana bırakmıştım bi çok iyi, bi içimde bi eksiklikle devam ettim genel olarak mutlu muydum? Evet. Zaman zamab ayrılmak istedim bırakmadı son zamanlarda iyiydim ama onu tarzını değiştirmiştim iyi ilerliyorduk derken sorun şurda başlıyor.

Bi gece arkadaşımda kaldık 3 kız arkadaş fake bi hesap açmışlar insanları ekleyip eğleniyorlar kendilerince bende bi tanıdığımı ekledim yazdım oda öyle ciddiye almadan dalga geçtik, eğlendik.

Sonra çocuk sardı lütfen kendi hesabından ekle çok ilgimi çektin merak ettim seni dedi hayır dedim kapattık o gece ben evime geldim.
Arkadaşım konuşmaya devam etmiş durumu anlatmış adımı da söylemiş.

Çocuk sosyal medya üzerinden yazdı çok etkilendim, lütfen tanışalım diye. Tabi biz arkadaşımla kavga ettik bunu yaptığı için çocuğada cevap vermedim.
Ama aklım karıştı sanırım çünkü uzakta değil aynı şehirdeyiz ailesini tanıyorum yıllardır vs bazı yönler ilgimi çekti.

Ben şuan çok mutsuzum erkek arkadaşım asla bunu hakketmiyor durumu anlatmayı düşünüyorum, gerçi hesabımı kapattım. Çok pişman oldum.

Ama bide bastırmaya çalıştığım iç sesim var ya doğru kişiyse bu kişi

Bana bi akıl verin napayım ben şimdi erkek arkadaşımı bırakıp diğer kişiyle konuşmak istemiyorum bu kadar cesaretim yok ayrıca büyük haksızlık olur Allahtan korkarım.
Ne yapmalıyım??

Genişletmek için tıkla...