- 15 Şubat 2019
- 1.006
- 1.547
- 63
- Konu Sahibi Perihosseini
-
- #1
Ben sizi çok iyi anlıyorum. Bence de evlenmeyin. Sonra benim gibi mutsuz olursunuz. Keşke hiç evlenmeseydim diyorum. Siz demeyinBu kaçıncı konu iliskimle ilgili artık bende sayamadim. Bunuda yazdım yazdım sildim sevmiyorum bdv ye konu açmayı ama çok kötü hissediyorum..
Uzun sureli bir ilişkim var erkek arkadaşım artık evlenmek istiyor ama ben korkularım yüzünden istemiyorum. Sosyal fobi mı dersiniz ne dersiniz bilmiyorum. Onun ailesi ve arkadaşlarıyla görüşmek istemiyorum. Kötü insanlar değiller tamamen benden kaynaklı evlerine gitmekten çok geriliyorum bir saat otursam kalkmak istiyorum. Arkadaşları davet ettiğinde sen git diyorum ama eşi seni de davet ediyor beraber gitmeliyiz diyor. Kendi arkadaslarimla da dışarda bir çay kahve içerim o kadar evlerine gitmem kolay kolay. Gitsemde 2 saat oturur kalkarım rahat edemem. Misafir ağırlamayı çok severim o konuda sorunum yok. En iyi şekilde ağrılarım. Tek başıma yaşamaya çok alıştım herşeyimi tek yada annemle yaparım. Erkek arkadaşım biraz üstüme düşse hayatıma karışıyor gibi hissediyorum. Özgürlüğüme çok düşkünüm kimse bişeye burnunu soksun istemiyorum. Anlayacağiniz kendi yağında kavrulan biriyim. Evlenince bu huylarim yüzünden evliliğim yurumeyecek biliyorum bunu bilmek beni çok üzüyor.. en iyisi evlenip adamın hayatını mahvetmeyim diyor. İçimi dökmek istedim. Bu arada psikolojik destekte aldım bir dönem ama olmuyor. Buraya kadar okuduysaniz teşekkür ederim. İçimi dökmek istedim çünkü çözüm yok biliyorum.
Evlilik için bence acele etmemelisin ve karşındakini mutlaka iyice tanımalısın çünkü erkekler evlendikten sonra değişirler şuan sana izin verdiği herşeyi evlendikten sonra kısıtlamaya başlar bi erkeklik göstergesi içersine girerler ve üzülmemek için iyice düşün mantıklı davran evli biri olarak sana tavsiyem bu olabilir ancakBu kaçıncı konu iliskimle ilgili artık bende sayamadim. Bunuda yazdım yazdım sildim sevmiyorum bdv ye konu açmayı ama çok kötü hissediyorum..
Uzun sureli bir ilişkim var erkek arkadaşım artık evlenmek istiyor ama ben korkularım yüzünden istemiyorum. Sosyal fobi mı dersiniz ne dersiniz bilmiyorum. Onun ailesi ve arkadaşlarıyla görüşmek istemiyorum. Kötü insanlar değiller tamamen benden kaynaklı evlerine gitmekten çok geriliyorum bir saat otursam kalkmak istiyorum. Arkadaşları davet ettiğinde sen git diyorum ama eşi seni de davet ediyor beraber gitmeliyiz diyor. Kendi arkadaslarimla da dışarda bir çay kahve içerim o kadar evlerine gitmem kolay kolay. Gitsemde 2 saat oturur kalkarım rahat edemem. Misafir ağırlamayı çok severim o konuda sorunum yok. En iyi şekilde ağrılarım. Tek başıma yaşamaya çok alıştım herşeyimi tek yada annemle yaparım. Erkek arkadaşım biraz üstüme düşse hayatıma karışıyor gibi hissediyorum. Özgürlüğüme çok düşkünüm kimse bişeye burnunu soksun istemiyorum. Anlayacağiniz kendi yağında kavrulan biriyim. Evlenince bu huylarim yüzünden evliliğim yurumeyecek biliyorum bunu bilmek beni çok üzüyor.. en iyisi evlenip adamın hayatını mahvetmeyim diyor. İçimi dökmek istedim. Bu arada psikolojik destekte aldım bir dönem ama olmuyor. Buraya kadar okuduysaniz teşekkür ederim. İçimi dökmek istedim çünkü çözüm yok biliyorum.
Sizde mi benim gibisinizBen sizi çok iyi anlıyorum. Bence de evlenmeyin. Sonra benim gibi mutsuz olursunuz. Keşke hiç evlenmeseydim diyorum. Siz demeyin
Evlenme ,hazır değilsin .Korkularında yersiz değil .İkinci evliliğim ,boşanırsam da bu saatten sonra asla evlenmem .Bu kaçıncı konu iliskimle ilgili artık bende sayamadim. Bunuda yazdım yazdım sildim sevmiyorum bdv ye konu açmayı ama çok kötü hissediyorum..
Uzun sureli bir ilişkim var erkek arkadaşım artık evlenmek istiyor ama ben korkularım yüzünden istemiyorum. Sosyal fobi mı dersiniz ne dersiniz bilmiyorum. Onun ailesi ve arkadaşlarıyla görüşmek istemiyorum. Kötü insanlar değiller tamamen benden kaynaklı evlerine gitmekten çok geriliyorum bir saat otursam kalkmak istiyorum. Arkadaşları davet ettiğinde sen git diyorum ama eşi seni de davet ediyor beraber gitmeliyiz diyor. Kendi arkadaslarimla da dışarda bir çay kahve içerim o kadar evlerine gitmem kolay kolay. Gitsemde 2 saat oturur kalkarım rahat edemem. Misafir ağırlamayı çok severim o konuda sorunum yok. En iyi şekilde ağrılarım. Tek başıma yaşamaya çok alıştım herşeyimi tek yada annemle yaparım. Erkek arkadaşım biraz üstüme düşse hayatıma karışıyor gibi hissediyorum. Özgürlüğüme çok düşkünüm kimse bişeye burnunu soksun istemiyorum. Anlayacağiniz kendi yağında kavrulan biriyim. Evlenince bu huylarim yüzünden evliliğim yurumeyecek biliyorum bunu bilmek beni çok üzüyor.. en iyisi evlenip adamın hayatını mahvetmeyim diyor. İçimi dökmek istedim. Bu arada psikolojik destekte aldım bir dönem ama olmuyor. Buraya kadar okuduysaniz teşekkür ederim. İçimi dökmek istedim çünkü çözüm yok biliyorum.
Biz o süreçlerin hepsini atlattık aslında ama atlatırken gel bana bir sor. Bugün de onlarlardaydim sırf davetini geri cevirmemek için gittim. Sıkıldıkça telefona sardım öyle zihnimi oyalamaya çalıştım. Boş boş konuştum muhabbet olsun diye. Sosyal yaşam ne zor bişey ya.Benzer korkular bende de var. Özellikle aileyle görüşmek istememe. Arkadaşlarının hepsini tanıyorum, o konuda sıkıntım yok ama aile olayı çok geriyor beni.
Kendim tanışmak, ailemle tanışmaları, ev ortamı vs... Evlenmek istiyorum ama bunları düşündükçe yakalarımı yırtasım geliyor.
Kendimi bir anda evli bulmak istiyorum. Her şey ben fark etmeden olmuş bitmiş olsa keşke.
Çözümü ne bilmiyorum. Psikoloğunuz ne söyledi?
Bişey demiyor beni tanıyor çünkü yıllardır. Ama hoşnut değildir tabi yüzüme vurmuyor ama sosyal bir kadın olsam daha iyi hissedeceğini tahmin edebiliyorum.Erkek arkadaşın ne diyor bu duruma onunla paylaştın mı
Benimkinin bazen dolduruşa geldiğini düşünüyorum gelmiyorum diyor ama bence peri nerede niye gelmedi dediklerinde bozuluyor . Ama sorsan yooo der.Benzer şeyleri ben de yaşadım. Eşimin ailesi çok iyi insanlar ama ne konuşacağımı pek bilemediğimden telefonlarını bile açmıyorum çoğu zaman. Onları gerçekten seviyorum ama yoğun iletişimden hoşlanmıyorum. Evlenmeden önce görüştüğüm insanlarda bu mesele yüzünden ciddi sorunlar yaşadım ama şu an ki eşim harika bir adam ve niyetimin kötü olmadığını bildiği için hiçbir şeye zorlamaz beni. Ama "Sen benim arkadaşımla nasıl saatlerce muhabbet etmezsin" gibi saçma nedenlerden milletin dolduruşuna gelip bana saldıran adamlar da biliyorum. Sizde bir sorun yok bence, herkes sosyal ve konuşkan olmak zorunda değil. Sorun çıkıp çıkmaması adamın mizacına bağlı galiba biraz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?