- Konu Sahibi superherogirl
-
- #1
Kızlar ben 21 yaşındayım,sevgilim ise 27 yaşında.İkimiz de okuyoruz şu an.Ben 4 yıllık bölümün 2. yılındayım.Sevgilim de açıköğretimde son sınıfta ayrıca benimle aynı üniversitenin 2 yıllık bölümünün son sınıfında,ikizler burcu o,bense yengeç burcuyum.Elinde yapabileceği
ve ilgilendiği bir işi de var hatta çok iyi bir iş.Ailesiyle tanışıyorum,her gün beraberiz ve ailesiyle de aramız son derece iyi maaşallah.Kızları yerine koydular beni,kendi ağızlarıyla söylüyorlar bunu.Kızımız evlendi ama şimdi bir kızımız daha oldu diyorlar,iyi ki tanıştık seninle evimizde neşe vardı sen gelince daha bir neşeli oldu bu ev diyorlar.Aile yönünden dilimi ısırayım ki Allah'a şükür hiç ama hiçbir sorun yok.Hatta onlara kalsa yarın gidip isteyecekler beni ailemden.Oğullarına verecekleri ev hazırda bekliyor,biz herşeye hazırız yeter ki siz tamam deyin diyorlar.Ama gelin görün ki benim bitanecik sevgilim bana evlilik yönünde tek bir hayal dahi kurdurmuyor."Aşkım ben ileride şöyle şöyle bir evimiz olsun istiyorum.".Cevap yok."Sevgilim ailelerimiz iyi insanlar ama senin ailen biraz daha tutucu,benim ailem ise beni rahat yetiştirdi,ya ileride sorun çıkarsa?".Ve cevap olarak "Bunları düşünüp,bunlar üzerinde üzülmek şimdilik gereksiz."
Ya biz kızlar küçüklükten beri evcilik oynarken gelin olmaya,anne olmaya alıştırılmışız.Her genç kızın en büyük hayalidir bu.Bilgisayarımda hayalimin gelinliği dediğim fotoğraf var,geçen gün 0 kullanıyordu bilgisayarımı,gördü "Bu ne?" diye sordu,"Hayalimdeki gelinlik sevgilim."dedim.Ne bir "Aşkım bu sana çok yakışır." demek var ne birşey.Heves yok sanki ve bu beni çok üzüyor.Bir yengeç burcu olarak çok anaç bir kişiliğe sahibim,hayal kurmayı da seviyorum ne yalan söyleyeyim.Telefonda konuşurken "Aşkım kır düğünleri çok hoş değil mi?" ve beni delirten cevap "(esneyerek)Aayy!Aşkım çok uykum geldi uyuyalım mı artık?"En sonunda dayanamayıp döktüm içimdekileri
"Neden benim hayallerim havada kalıyor?Neden sana hayallerimi anlatamıyorum ben?"diye sorduğumda da "Aşkım ben sana hayal kurdurup kurdurup hayallerin yıkılsın istemem.Yarın ne olacağı belli değil ki,seni yarı yolda bırakmak istemem."falan filan.
Çok üzülüyorum ben,cidden çok kırılıyorum.Hayallerime ortak olmuyor.Daha kötüsü içimden birşey geçiyor tam söyleyecek oluyorum,yüzüne bakıyorum içimden "Anlatma hayalini kızım,ilgilenmiyor zaten yine üzülen sen olacaksın."diyorum.
Durum böyle kızlar,siz ne düşünüyorsunuz?
ve ilgilendiği bir işi de var hatta çok iyi bir iş.Ailesiyle tanışıyorum,her gün beraberiz ve ailesiyle de aramız son derece iyi maaşallah.Kızları yerine koydular beni,kendi ağızlarıyla söylüyorlar bunu.Kızımız evlendi ama şimdi bir kızımız daha oldu diyorlar,iyi ki tanıştık seninle evimizde neşe vardı sen gelince daha bir neşeli oldu bu ev diyorlar.Aile yönünden dilimi ısırayım ki Allah'a şükür hiç ama hiçbir sorun yok.Hatta onlara kalsa yarın gidip isteyecekler beni ailemden.Oğullarına verecekleri ev hazırda bekliyor,biz herşeye hazırız yeter ki siz tamam deyin diyorlar.Ama gelin görün ki benim bitanecik sevgilim bana evlilik yönünde tek bir hayal dahi kurdurmuyor."Aşkım ben ileride şöyle şöyle bir evimiz olsun istiyorum.".Cevap yok."Sevgilim ailelerimiz iyi insanlar ama senin ailen biraz daha tutucu,benim ailem ise beni rahat yetiştirdi,ya ileride sorun çıkarsa?".Ve cevap olarak "Bunları düşünüp,bunlar üzerinde üzülmek şimdilik gereksiz."
Ya biz kızlar küçüklükten beri evcilik oynarken gelin olmaya,anne olmaya alıştırılmışız.Her genç kızın en büyük hayalidir bu.Bilgisayarımda hayalimin gelinliği dediğim fotoğraf var,geçen gün 0 kullanıyordu bilgisayarımı,gördü "Bu ne?" diye sordu,"Hayalimdeki gelinlik sevgilim."dedim.Ne bir "Aşkım bu sana çok yakışır." demek var ne birşey.Heves yok sanki ve bu beni çok üzüyor.Bir yengeç burcu olarak çok anaç bir kişiliğe sahibim,hayal kurmayı da seviyorum ne yalan söyleyeyim.Telefonda konuşurken "Aşkım kır düğünleri çok hoş değil mi?" ve beni delirten cevap "(esneyerek)Aayy!Aşkım çok uykum geldi uyuyalım mı artık?"En sonunda dayanamayıp döktüm içimdekileri
"Neden benim hayallerim havada kalıyor?Neden sana hayallerimi anlatamıyorum ben?"diye sorduğumda da "Aşkım ben sana hayal kurdurup kurdurup hayallerin yıkılsın istemem.Yarın ne olacağı belli değil ki,seni yarı yolda bırakmak istemem."falan filan.
Çok üzülüyorum ben,cidden çok kırılıyorum.Hayallerime ortak olmuyor.Daha kötüsü içimden birşey geçiyor tam söyleyecek oluyorum,yüzüne bakıyorum içimden "Anlatma hayalini kızım,ilgilenmiyor zaten yine üzülen sen olacaksın."diyorum.
Durum böyle kızlar,siz ne düşünüyorsunuz?