- 9 Eylül 2016
- 351
- 212
- 18
- Konu Sahibi kucukpiraye
-
- #1
Yanlis bir insanla evlenmiş olman evlilikten sogutmamali seni.Korkularin olacak elbet ama hepsi doğru insanla karsilasip ayakların yerden kesilinceye kadarGenelde evliler bekarlık günlerini özlüyor keşke bekar olsam gezsem tozsam diyor, bekarlar ise bir yuvam olsun cocuklarım olsun diye çabalıyor.
Peki sizce hangisi bayanlar?
Evlendikten sonra daha mutluyum bekarkenki günlerimden diyenler var mı aranızda?
Buarada soruyu sorma amacımı acıklayayım bide kendimi tanıtayım; 25 yaşındayım boşanma aşamasındayım. Aylardır bekar gibi yaşıyorum eşimden haberim yok. bazen diyorum ki eski soyadıma kavuşur kavuşmaz gezicem tozucam uçucam yurt dışına taşınıcam birdaha evlenmek mi?asla. zaten kısa sürmüştü evliliğim. Çilesini yada sefasını hic süremedim. bişey anlayamadan boşanma aşamasına geliverdim. Ama boşanma aşaması cok zor geldi. Baba soyadımı özledim. Diyorumki ne eşeklik etmişimde evlenmişim hiç yoktan bu kadar ugrastım durdum. Hem bir ömür o adamla gecirecektim o kadar sorumluluğun altından nasıl kalkacaktımki, bir özgürlüğümde kalmayacaktı. Asla evlenmem birdaha diyorum.
Ama bazende evlenmezsem hic, bi 50 yaşından sonra napıcam. Anneme babama bişey olursa napıcam. İyice yaşlanınca kimse kapıma gelmeyecek hic cocuk doğurmayacak mıyım.
Cok değişik bir psikolojideyim sürekli. Her boşanan bu süreci yaşıyor mu acaba merak ediyorum?
Ev isinden nefret ediyorum, yemek yapmaktan nefret ediyorum. Gezmeyi seviyorum. Ozgurlugume duskunum. Kendini hint kumasi sanan mal erkeklere tahammul edemiyorum.
Sonuc: Bekarlik evlenmeyi dusunmuyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?