- 3 Eylül 2012
- 21.855
- 57.540
- 798
Dün gece beni hüngür hüngür ağlatan bir soru bu...
Evlilik zor, çok zor... 8 ayda 24 yıllık ömrümü ikiye katladı bu sorumluluk, 24 yılda öğrenmediklerimi öğrendim şu hayatta.
Bazen düşünüyorum, bir şansım daha olsa yine onunla mı evlenirdim diye? Bilmiyorum. Belki %90 evet olur bunun cevabı ama, %10'luk kısmını da görmezden gelemiyorum.
Yeniden, en baştan, sil baştan evlenme şansım olsaydı eğer, yine eşimle olsaydı bile, şunları asla yapmazdım:
Çok hayal kurmazdım, en azından daha gerçekçi hayallerim olurdu.
Kimsenin değişmeyeceğine inanmazdım mesela; değişiyor çünkü, ne yaparsan yap değişiyor, ve değişiyorsun..
Bu kadar iyimser olmazdım, dünyada sadece ikimiz varmış gibi davranmazdım. Sadece ikimiz evleniyormuşuz gibi hayallerimden vazgeçip, ailesinin de hayatıma dahil olduğunun daha fazla bilincine varırdım. Bütün hayallerim iki kişilik olmazdı, biz sevgili değiliz artık evleniyoruz diyebilseydim mesela, hayatımın 1 günde ne kadar çok değiştiğini evlendiğim günden önce anlardım.
Kendimden bu kadar taviz vermezdim, bilseydim bu kadar fedakar olmazdım. Ve en çok da yarım kalan eğitimime devam ederdim, ev hanımı değil bir iş kadını olarak evlenmek isterdim.
Ben bekarken de çalıştım, ama bezdim. Dedim ki evleneyim çalışmam kesinlikle, ben evimin kadını olurum... Keşke öyle söylemeseydim, bekarken ve şimdiki halim çok farklı. Bekarken çalışmasam da güvendiğim bi ailem vardı, şimdi hem iki kişiyiz hem tek kişiyim. Bugün yanımda oluşunun yarın yanımda olacağı anlamına gelmediğini öğrendim. Bu yüzden kendi ayaklarımın üzerinde de durabilseydim keşke...
Bir evleniyorsun, hem eş oluyorsun, hem kadın... Hem gelin oluyorsun, hem yenge... Bir evleniyorsun, birden büyümek zorunda kalıyorsun. Bir günde büyümek çok zor, ağır geliyor insana. Bir günde herşey oluyorsun...
Bir ablam vardı eşinden ayrılmış, ne zaman evlenecek birilerini görsem içim cız ediyor derdi hep bana... O zaman anlamadım ne demek istediğini,
ve şimdi artık benim de içim cız ediyor artık. Şurda tanımadığım insanarı bile düğün heyecanlarıyla sarmaş dolaş gördükçe içim cız ediyor. Ben de öyleydim çünkü...
Bunlar anlattım, amacım sadece farkına varmanız. masal dünyasında yaşamıyoruz, bu hayatta kendinizden daha fazla kimseye inanmayın.
Tam benim hislerim..
Tek fark benim iyi bir mesleğim var.
Ama bu büyük artıyı bile unutuyorum bazen öyle çaresiz hissediyorum
Evlilik öncesine dönüp kapris yapayım,sevdiğim adam gönlümü almak için yine çırpınsın istiyorum

Eşimden çok kendimi suçluyorum,inandım,çok güvendim niye aptal kafam niye diyorum.
En büyük kızgınlığım kendime...
Aynen ben de nerde bir gelin görsem içim cız eder.
Yapma,etme diyesim gelir.
Sanki herkes ben gibi mutsuz olacak..:18: