Evlilik öncesi çıkmaz sokak

Merhaba,

Biraz uzun olabilir ama lütfen vakti olan okusun fikirlerini paylaşsın.

Bizim 3.5 yıllık uzaktan yürüttüğümuz bir ilişkimiz var. O istanbulda ben izmirde. Bunun ilk 3 yılı her şey çok güzeldi sık sık görüşüyorduk gorusemesek bile sürekli uzaktan film izleme oyun oynama belgesel ya da herhangi bir konu hakkında tartışma yaparak vakit geçirme gibi çeşitli şeylerle uğraşarak vakit geçirirdik. Erkek arkadaşım o zamanlar okuduğu için çoğu vakti benimleydi. Okulu uzatti ben işe başladım ama ayırdığımız vakitlerde çok eksiklik olmadı yoğun dahi olsam. Şimdi sorunuma gelirsem,

Kendisi Kasım ayindan beri bir savunma sanayinde çalışmaya başladı. Işleri baya yoğunlaştı filan. Sabah 9 akşam 9 olarak günde 12 saat çalışıyor cumartesi de yarım gün. Marta kadar filan çok bir sorun yoktu ama ne zaman orda sosyal çevresini edindi benimle olan ilgisi azalmaya başladı. Gün içinde molalarinda filan arar akşam eve gelince arar ama hep telefonda kaldık. Geçen hafta dahil olmak üzere her haftasonu kavga gürültüyle geçti.

Yoğun çalışıyor evet ben de çok daraltmamak için ayda sadece 2 kez cumartesi geceni bana ayır kalan vakitlerde istediğin yere arkadaşlarınla gez diyorum ama beni her seferinde kenara atıp o kadar üzülmeme ağlamama değer vermiyorsun dememe rağmen hiçbir şekilde geri adım atmayip her seferinde arkadaşlarının yanina gitti. Doğum günümde bile (cumartesi gunune denk gelmişti) ayaküstü kutlayıp akşamına yine onların yanına gitti.

Neden böyle yapıyorsun beni hep yalnız bırakıyorsun dediğimde de ben haftanin 5.5 günü çalışıyorum kalan 1.5 günüme de lütfen karışma diyor nasıl olsa yakın zamanda evlenecekmisiz fe falan filan. Bu kadar kısa süre için artık yanıma da gelemiyor. 2 3 ayda bir gorusebilirsek yine iyi. O kadar kavgaya gürültüye rağmen kendini haklı görüyor. Benim ablam da boşandı iki çocuğu var tüm gün onlarin bakimiyla ugrasiyorum çok stresli dönemler geciriyorum. Ben de bunalip daraliyorum evde hergun aynı şeyler ama beni değil kendi bunalip daralmalarini dert ediyor sadece.

Mart ayında sözde nişan oldu ama ne yüzük taktirabildim (huylaniyormus takamiyormus) ne de adam akıllı gorusebildik. Çok kötü geçiyor nişan dönemim. Telefonda arayınca sıcak samimi konuşuyor evet ama ilgi yok evlenicez nasıl olsa kafasında hep.

EDIT: Dün oturdum adam akıllı konuştuk. Kendisine göre kötü bir şey yapmadığını düşündüğü için bunda sorun yok ki diyerek beni es geçiyormuş. Evlenince sen yanımda olacaksın hep beraber gezicez tek bırakmam seni asla çok mutlu olucaz diye sevinçli konuşuyor. Kafamı karistirmaktan başka bir işe yaramıyor avutma sözleri.

Önümüzdeki ay düğün olacak ve ben oturup kara kara düşünüyorum. Ev eşyaları kapı susune varıncaya kadar alındı her şey bu bencilligi dışında iyiydi ama ne yapmam gerekiyor halen karar veremiyorum.

Önceden sinirliydi filan alttan alıp hallederim gözüyle bakıyordum ama bu bencillik ve ikinci plana atilma olayını asamiyorum lütfen yardim edin.
Daha şimdiden 2.plana atıldığın hissine kapılıyorsan evlendikten bir süre sonra benzer hislere hazır ol derim.Umarım yanılırız ve çok mutlu olursun 🙏
 
Merhaba,

Biraz uzun olabilir ama lütfen vakti olan okusun fikirlerini paylaşsın.

Bizim 3.5 yıllık uzaktan yürüttüğümuz bir ilişkimiz var. O istanbulda ben izmirde. Bunun ilk 3 yılı her şey çok güzeldi sık sık görüşüyorduk gorusemesek bile sürekli uzaktan film izleme oyun oynama belgesel ya da herhangi bir konu hakkında tartışma yaparak vakit geçirme gibi çeşitli şeylerle uğraşarak vakit geçirirdik. Erkek arkadaşım o zamanlar okuduğu için çoğu vakti benimleydi. Okulu uzatti ben işe başladım ama ayırdığımız vakitlerde çok eksiklik olmadı yoğun dahi olsam. Şimdi sorunuma gelirsem,

Kendisi Kasım ayindan beri bir savunma sanayinde çalışmaya başladı. Işleri baya yoğunlaştı filan. Sabah 9 akşam 9 olarak günde 12 saat çalışıyor cumartesi de yarım gün. Marta kadar filan çok bir sorun yoktu ama ne zaman orda sosyal çevresini edindi benimle olan ilgisi azalmaya başladı. Gün içinde molalarinda filan arar akşam eve gelince arar ama hep telefonda kaldık. Geçen hafta dahil olmak üzere her haftasonu kavga gürültüyle geçti.

Yoğun çalışıyor evet ben de çok daraltmamak için ayda sadece 2 kez cumartesi geceni bana ayır kalan vakitlerde istediğin yere arkadaşlarınla gez diyorum ama beni her seferinde kenara atıp o kadar üzülmeme ağlamama değer vermiyorsun dememe rağmen hiçbir şekilde geri adım atmayip her seferinde arkadaşlarının yanina gitti. Doğum günümde bile (cumartesi gunune denk gelmişti) ayaküstü kutlayıp akşamına yine onların yanına gitti.

Neden böyle yapıyorsun beni hep yalnız bırakıyorsun dediğimde de ben haftanin 5.5 günü çalışıyorum kalan 1.5 günüme de lütfen karışma diyor nasıl olsa yakın zamanda evlenecekmisiz fe falan filan. Bu kadar kısa süre için artık yanıma da gelemiyor. 2 3 ayda bir gorusebilirsek yine iyi. O kadar kavgaya gürültüye rağmen kendini haklı görüyor. Benim ablam da boşandı iki çocuğu var tüm gün onlarin bakimiyla ugrasiyorum çok stresli dönemler geciriyorum. Ben de bunalip daraliyorum evde hergun aynı şeyler ama beni değil kendi bunalip daralmalarini dert ediyor sadece.

Mart ayında sözde nişan oldu ama ne yüzük taktirabildim (huylaniyormus takamiyormus) ne de adam akıllı gorusebildik. Çok kötü geçiyor nişan dönemim. Telefonda arayınca sıcak samimi konuşuyor evet ama ilgi yok evlenicez nasıl olsa kafasında hep.

EDIT: Dün oturdum adam akıllı konuştuk. Kendisine göre kötü bir şey yapmadığını düşündüğü için bunda sorun yok ki diyerek beni es geçiyormuş. Evlenince sen yanımda olacaksın hep beraber gezicez tek bırakmam seni asla çok mutlu olucaz diye sevinçli konuşuyor. Kafamı karistirmaktan başka bir işe yaramıyor avutma sözleri.

Önümüzdeki ay düğün olacak ve ben oturup kara kara düşünüyorum. Ev eşyaları kapı susune varıncaya kadar alındı her şey bu bencilligi dışında iyiydi ama ne yapmam gerekiyor halen karar veremiyorum.

Önceden sinirliydi filan alttan alıp hallederim gözüyle bakıyordum ama bu bencillik ve ikinci plana atilma olayını asamiyorum lütfen yardim edin.
Hepsi yalan nerden mi biliyorum? Eşimden.

Bir yıllık evliyim bekarlık alışkanlıkları zerrece değişmedi. Boşanma eşiğine geliyoruz ara ara. Aklın varsa kendini hiç yorma. Mahkeme falan sonra zor oluyor.
 
Hepsi yalan nerden mi biliyorum? Eşimden.

Bir yıllık evliyim bekarlık alışkanlıkları zerrece değişmedi. Boşanma eşiğine geliyoruz ara ara. Aklın varsa kendini hiç yorma. Mahkeme falan sonra zor oluyor.
Merhaba, size de mi sözler verip tutmadı? Herkes aynı değil tabi ki ama genelde değişmiyor kafam karmakarışık
 
Değişmeyecek. Ama siz her şey hazır o kadar yıl geçirdik belki vazgeçiririm diye evleneceksiniz. Kocam hep arkadaşlarıyla geziyor vs diye dertlenirseniz biz buradayız 🤷
 
Umarım biz yaniliriz,ama bu bdv platformu bu erkek yalanlarına alışık
( Evlenince daha iyi olur,uzaktayiz ondan vb)
Ev ortamına girince bir süre sonra eve geç gelecek,sizi onu sıkmakla suçlayacak.
Evlenecekseniz abla tavsiyesi hayatınızın merkezine onu almayın, işe girin, çevre edinin,onun ilgisine muhtaç kapı arkasında gözü yaşlı onu bekleyen bir kadın olmayın
 
Bunu dusunmek icin gec kalmadinizmi bir ay kalmis kendine ceki duzen vermediginde ayrilmaniz gerekirdi bazi adamlar para kazanmaya baslayinca kendilerini bisey saniyor sizinkide onlardan
 
Ay evlenme sakın. Adam kendini belli etmiş. En azından tamamen ayrılmayacaksan bile evliliği ertele, biraz daha gözlemle. Evlilik ertelenince gereken mesajı belki alır. Ya da komple terket, bakalım ne yapacak? Hani nasılsa evleneceksiniz diye böyle rahatmış ya, görsün bir şeyi tersten.
 
Genelde kk üyeleriyle paralel düşünürüm ama bu sefer farklı düşündüm açıkçası. Sevgiliniz yeni mezun olmuş güzel bir yerde işe girmiş. Maaş almaya başlamış. Nişanlanmışsınız, son bekar zamanları. Sosyal çevre de edinmiş. Bırakın gezsin keyfini sürsün ya. Şüphelendiğiniz bir durum da yok belli ki. Bir aya da evleneceksiniz. Bilmiyorum ben olumsuz bakamadım bu duruma.
Yalnız bir üyenin de yazdığı gibi, siz de mümkünse hemen bir işe girip çalışın ve kendi sosyal çevrenizi edinin. Bir taraf bu kadar yoğun çalışıp turşu gibi eve gelince, öteki taraf tüm enerjisini biriktirmiş evde beklerse dengeyi zor kurarsınız.
Sinirlilik kısmını bilemem ama o konu diğer durumdan ciddi bana kalırsa.
 
Genelde kk üyeleriyle paralel düşünürüm ama bu sefer farklı düşündüm açıkçası. Sevgiliniz yeni mezun olmuş güzel bir yerde işe girmiş. Maaş almaya başlamış. Nişanlanmışsınız, son bekar zamanları. Sosyal çevre de edinmiş. Bırakın gezsin keyfini sürsün ya. Şüphelendiğiniz bir durum da yok belli ki. Bir aya da evleneceksiniz. Bilmiyorum ben olumsuz bakamadım bu duruma.
Yalnız bir üyenin de yazdığı gibi, siz de mümkünse hemen bir işe girip çalışın ve kendi sosyal çevrenizi edinin. Bir taraf bu kadar yoğun çalışıp turşu gibi eve gelince, öteki taraf tüm enerjisini biriktirmiş evde beklerse dengeyi zor kurarsınız.
Sinirlilik kısmını bilemem ama o konu diğer durumdan ciddi bana kalırsa.
Farklı açıdan da düşünmek gerekiyor haklısınız mesajınızı okuduktan sonra İçim az da olsa rahatladı sürekli kötü düşünmek insanı çok yoruyor gerçekten özellikle evlilik arifesinde. her ne kadar haklı oldugumu dusunsem de onun da az da olsa haklı yönleri var. Teşekkür ederim yorumunuz için
 
Merhaba,

Biraz uzun olabilir ama lütfen vakti olan okusun fikirlerini paylaşsın.

Bizim 3.5 yıllık uzaktan yürüttüğümuz bir ilişkimiz var. O istanbulda ben izmirde. Bunun ilk 3 yılı her şey çok güzeldi sık sık görüşüyorduk gorusemesek bile sürekli uzaktan film izleme oyun oynama belgesel ya da herhangi bir konu hakkında tartışma yaparak vakit geçirme gibi çeşitli şeylerle uğraşarak vakit geçirirdik. Erkek arkadaşım o zamanlar okuduğu için çoğu vakti benimleydi. Okulu uzatti ben işe başladım ama ayırdığımız vakitlerde çok eksiklik olmadı yoğun dahi olsam. Şimdi sorunuma gelirsem,

Kendisi Kasım ayindan beri bir savunma sanayinde çalışmaya başladı. Işleri baya yoğunlaştı filan. Sabah 9 akşam 9 olarak günde 12 saat çalışıyor cumartesi de yarım gün. Marta kadar filan çok bir sorun yoktu ama ne zaman orda sosyal çevresini edindi benimle olan ilgisi azalmaya başladı. Gün içinde molalarinda filan arar akşam eve gelince arar ama hep telefonda kaldık. Geçen hafta dahil olmak üzere her haftasonu kavga gürültüyle geçti.

Yoğun çalışıyor evet ben de çok daraltmamak için ayda sadece 2 kez cumartesi geceni bana ayır kalan vakitlerde istediğin yere arkadaşlarınla gez diyorum ama beni her seferinde kenara atıp o kadar üzülmeme ağlamama değer vermiyorsun dememe rağmen hiçbir şekilde geri adım atmayip her seferinde arkadaşlarının yanina gitti. Doğum günümde bile (cumartesi gunune denk gelmişti) ayaküstü kutlayıp akşamına yine onların yanına gitti.

Neden böyle yapıyorsun beni hep yalnız bırakıyorsun dediğimde de ben haftanin 5.5 günü çalışıyorum kalan 1.5 günüme de lütfen karışma diyor nasıl olsa yakın zamanda evlenecekmisiz fe falan filan. Bu kadar kısa süre için artık yanıma da gelemiyor. 2 3 ayda bir gorusebilirsek yine iyi. O kadar kavgaya gürültüye rağmen kendini haklı görüyor. Benim ablam da boşandı iki çocuğu var tüm gün onlarin bakimiyla ugrasiyorum çok stresli dönemler geciriyorum. Ben de bunalip daraliyorum evde hergun aynı şeyler ama beni değil kendi bunalip daralmalarini dert ediyor sadece.

Mart ayında sözde nişan oldu ama ne yüzük taktirabildim (huylaniyormus takamiyormus) ne de adam akıllı gorusebildik. Çok kötü geçiyor nişan dönemim. Telefonda arayınca sıcak samimi konuşuyor evet ama ilgi yok evlenicez nasıl olsa kafasında hep.

EDIT: Dün oturdum adam akıllı konuştuk. Kendisine göre kötü bir şey yapmadığını düşündüğü için bunda sorun yok ki diyerek beni es geçiyormuş. Evlenince sen yanımda olacaksın hep beraber gezicez tek bırakmam seni asla çok mutlu olucaz diye sevinçli konuşuyor. Kafamı karistirmaktan başka bir işe yaramıyor avutma sözleri.

Önümüzdeki ay düğün olacak ve ben oturup kara kara düşünüyorum. Ev eşyaları kapı susune varıncaya kadar alındı her şey bu bencilligi dışında iyiydi ama ne yapmam gerekiyor halen karar veremiyorum.

Önceden sinirliydi filan alttan alıp hallederim gözüyle bakıyordum ama bu bencillik ve ikinci plana atilma olayını asamiyorum lütfen yardim edin.
Boştayken sıkıl çok vakit ayır, alternatif olunca at bir olay değil zihniyet meselesidir.
Ben o evi beş ay sonra topladım, daha çok yıprandım.
Ertele en azından. İyice bak.
Başka ipuçları var mı?
Sözler değil davranışlar.
 
Boştayken sıkıl çok vakit ayır, alternatif olunca at bir olay değil zihniyet meselesidir.
Ben o evi beş ay sonra topladım, daha çok yıprandım.
Ertele en azından. İyice bak.
Başka ipuçları var mı?
Sözler değil davranışlar.
Ertelemek için inatlasiyorum ama herkese haber verdim tarihî lütfen beni zor durumda bırakma inan bu kadar kötü bir durum yok kafanda kuruyorsun diyor. Evlenmek için gün sayıyorum bana bu kadar zalim davranma diyor...
Arkadaşlarının yanındayken de mesaj yazar aradığımda açar filan ama yine de beni arka plana atması dusunduruyordu elimde değil.
Bu olay dışında bu kadar büyük bir sorunumuz hiç olmamıştı.
 
Evlenince de konu açarsınız beni haftasonu evde bırakıp gidiyor diye. Bilemedim hiç değişecek havası vermedi
 
şimdi burda herkes evlenmeyin yazacak ama siz yine gidip evleneceksiniz bence...

Farklı açıdan da düşünmek gerekiyor haklısınız mesajınızı okuduktan sonra İçim az da olsa rahatladı

size 1000 kişi yapma dese de siz o yap diyen bir yorumu bulup çıkarıp ona hak vereceksiniz zaten. sizin konu açma amacınız da bence farklı fikir duymak değildi, siz zaten kararınızı vermiş olarak gelip, burda aman ondan bi şey olmaz, bu çocuk seni seviyor, evlenince düzelir vs vs yorumları duyup yanlış karar vermediğinizi tasdik etmek amacıyla açmışsınız. mutluluklar diliyorum.
 
daha evlenmeden önce sizi bu denli çantada keklik sayan adam evlendikten sonra nasıl olur kim bilir bir düşünün...belki evliliğin ilk zamanları canım cicim le geçer ama kısa sürede aynı tas aynı hamam devam eder. yok yüzük huylandırıyormuş, yok kalan 1.5 günüme karışmaymış...evet insanın iş hayatı, kendine ait bir alanı, sosyal çevresi olur kabul ama tüm bunlar sizin çok çok önünüze geçmiş bence.
 
Back
X