babam 19 yaşında evlenmiş annemle.annemde 17 tabi.ama annemin anlattıklarına bakıyorumda anneme hep destek,hep sevmiş,,hiç ezdirmemiş,aklı başındaymış hep.tabi bunda geçim derdi çocuklarda etkilidir muhakkak
olayın diğer boyutu abim: liseyi bitirdi 2 sene sonra evlendi.yengem lise aşkıydı.evlenmezsem öldürürüm trene atlarım,şunu yaparım bunu yaparım,okumayacağım ben işe gireceğim vsvvs evlendi.
ilk 7 yıl çocukları olmadı ama birbirlerine hep desteklerdi.o konuda hiçbir problem olmadı.aksine birbirlerini her anlamda tanıdılar yani çoluk çocuk yok,ve çocuk olmadığı için kesinlikle olumsuz bir şey söyleyende yok.buda güzel elbette.sonra tüp bebekle 2 çocukları olduu olaylar koptu.aldattı yengemi(üzülerek söylüyorum)hepimiz kızın destekçisi olduk vsvs.Allaha şükür o 2 meleğimin yüzüne baktı ve düzeldiler.şimdi yine mutlular ama izi kalmışmıdır kalmıştır.
neyse sonuca gelirsek abimde ki erken evlenip çapkınlık yapmamanın patlamasıydı.para sıkıntısı yoktu işi vardı evi arabası vardı ama evlenince sahip oldu hepsine.ve bu imkanlarıyla dert aradı kendine gidip bu haltı yedi.ama herkes bunu yapacak diye bir şey yok.insanın kendini geliştirmesi ve kendine saygısıyla alakalı tüm bunlar.sadece aldatma olacak diye bir şey yok tabi benimki örnekti ama her erkek aynı olacak diye bir şey yok.babam ve abim örneğinde olduğu gibi.karşındaki insanı ölç-tart sosyal ortamlardaki hareketlerini takip et incele.bunlar sana onunla ilgili rehber olacaktır azda olsa.olanlar olacakların habercisidir nede olsa.