Bu erkeklerin bu tarz huylarından kendi eşim de dahil çoğu zaman nefret ediyorum .
5 aylık doğmamış yavrumu kaybedişimin ve hastaneden eve taburcu olmamın 2. gününde , eşimin abisi ve yengesi , kendi çocuklarını sünnet çocuğu olarak giydirip bize (amcasına) el öpmeye getirmişlerdi. Benim eşim de kendi abisinin eşi için (kendi abisi de değil , çünkü sorun hiç bir zaman kendi ailesinde olmaz ) "yaptığı hoş davranış değildi , biz daha yeni kaybetmişken yavrumuzu 7 kat yabancı olsa böyle yapmazdı" dedi. (aynı fikirdeyim eşimle ama sadece eltimin davranışı değildi eleştirdiğim ve eşime gaz vermemek adına bu konuyu eşime hiç açmadım sadece kendi içimde yaşadım kırgınlığımı , olabilir herkes için hayat duramaz kimsenin acısı için vb diyerek geçiştirdim)
Gel zaman git zaman oldu , bir konu hakkında eşimle tartışırken yukarıda bahsettiğim olayı örnek verdim , aman Allah'ım ben nasıl öyle konuşurmuşum (!) ailesi hakkında , aslında onlar geçmiş olsuna gelmişler de , gelmişken de amcasının elini öptürmüşler. Tabi ben şok .Önceden kırılmasınlar falan filan diyerek es geçtiğim konuları şimdi çatır çatır yüzlerine söylüyorum eşimin , annesinin , eltimin. O kadar büyük rahatlık oluyor ki anlatamam
anlamıyorlar sanırım. Anlatsak da anlamıyorlar
