- 25 Eylül 2011
- 7.500
- 11.353
- 498
- Konu Sahibi ManzaramDeniz
- #1
Eşimde kızımda uyudu ve ben onları seyrederken geçmişe bi göz gezdirdim..
Eşimle 7 yıllık birlikteliğin ardindan evlendik.
5 yıllık evliyiz.
1.5 yaşinda dünyalar tatlisi kizimiz var.
Elbette kavgalarimiz olur,ama genel anlamda birbirini seven imrenilerek bakilan bi evliliğimiz var.
Eşimle birçok sinavdan geçtik evliligimin ilk yillarinda..
Şimdi anlatsam burdan yol olur:)
Sirt sirta verdik hayata sifirdan başladik diyebilirim.
İlk yillar kredi borçlar bizi mahvetti,sonra krediyide bitirdik kredi kartlarinida odeyip kirdik attik..
Bende ataninca çok sukur maddi kaygimizda bitti borcumuz harcimiz yok ve alisik olmadigimiz bir durumla bocaladik uzun bi sure.Maddi ferahliga erdigimiz ilk sene yani gectigimiz sene inanilmaz kavgalar ettik.
Birbirimize tahammulumuz oyle azalmistiki,agzimizdan defalarca boşanma laflari cikti.
ortada bi sebep yoktu..Sadece birbirimize karşi gerilimliydik.
O zamanlar umudum tukeniyordu.
Neden boyle olduk diye cikmaza girip biraktigim bir olaya başvurdum.
Fal baktirmiştim,o kişi de bir kadinin negatif elektirigi hanenize değmiş,etkisi bi sure daha devam edip gidecek,uzun sureli bir evlilik var.Birbirinizi cok seviyorsunuz demişti.
Ama o zaman o kadin bile icimi rahatlatmamisti,yataklari bile ayirmiştik bi dönem.
Sonra zamanla geçti o süreç.
En son ne zaman kavga ettigimizi bile hatirlamiyorum.Çok sükür uzun aylardir iyiyiz.
Ortada bi sebep yokken başlayan mutsuz günler,yine sebepsiz bi şekilde kaybolup gitmişti..
Bu durum bende kaygiya yol açtı.
Sosyal medyada fotograf paylaşirdim,simdi paylaşsam yuregim daraliyor hemen siliyorum birdaha.
Ben boyle biri degildim.
Nazardan hiç korkmazdim.
Ama şimdi korkuyorum.
o durumu istemsizce nazara bağliyorum.
Çunku cidden sebepsiz kavgalardi.
Hic anlasamamaya başlamistik,
eşim defalarca bize ne oldu diyip duruyordu o zamanlar hatirliyorum.
Neden konu açtigimida bilmiyorum aslinda,kizim ve esimin oyun oynarken ki fotografini durumuma attim,bu defa silmedim,icimdeki nazar korkusunu yenmek adina silmedim.
Sık paylaşmam zaten arada sirada içimden geliyorsa.
Gereksiz bir kaygi oluşuyor içimiçimde.Ve ben bu durumu aylardir aşamadim.
Sanki herkes gozunu bize dikmiş hasetle bakiyor gibi his oluşuyor( kendime cok kiziyorum boyle dusundugum icin,evet cok yanlis farkindayim) belkide yapacaginiz yorumlarla farkli bir bakiş açisi kazanirim...
Eşimle 7 yıllık birlikteliğin ardindan evlendik.
5 yıllık evliyiz.
1.5 yaşinda dünyalar tatlisi kizimiz var.
Elbette kavgalarimiz olur,ama genel anlamda birbirini seven imrenilerek bakilan bi evliliğimiz var.
Eşimle birçok sinavdan geçtik evliligimin ilk yillarinda..
Şimdi anlatsam burdan yol olur:)
Sirt sirta verdik hayata sifirdan başladik diyebilirim.
İlk yillar kredi borçlar bizi mahvetti,sonra krediyide bitirdik kredi kartlarinida odeyip kirdik attik..
Bende ataninca çok sukur maddi kaygimizda bitti borcumuz harcimiz yok ve alisik olmadigimiz bir durumla bocaladik uzun bi sure.Maddi ferahliga erdigimiz ilk sene yani gectigimiz sene inanilmaz kavgalar ettik.
Birbirimize tahammulumuz oyle azalmistiki,agzimizdan defalarca boşanma laflari cikti.
ortada bi sebep yoktu..Sadece birbirimize karşi gerilimliydik.
O zamanlar umudum tukeniyordu.
Neden boyle olduk diye cikmaza girip biraktigim bir olaya başvurdum.
Fal baktirmiştim,o kişi de bir kadinin negatif elektirigi hanenize değmiş,etkisi bi sure daha devam edip gidecek,uzun sureli bir evlilik var.Birbirinizi cok seviyorsunuz demişti.
Ama o zaman o kadin bile icimi rahatlatmamisti,yataklari bile ayirmiştik bi dönem.
Sonra zamanla geçti o süreç.
En son ne zaman kavga ettigimizi bile hatirlamiyorum.Çok sükür uzun aylardir iyiyiz.
Ortada bi sebep yokken başlayan mutsuz günler,yine sebepsiz bi şekilde kaybolup gitmişti..
Bu durum bende kaygiya yol açtı.
Sosyal medyada fotograf paylaşirdim,simdi paylaşsam yuregim daraliyor hemen siliyorum birdaha.
Ben boyle biri degildim.
Nazardan hiç korkmazdim.
Ama şimdi korkuyorum.
o durumu istemsizce nazara bağliyorum.
Çunku cidden sebepsiz kavgalardi.
Hic anlasamamaya başlamistik,
eşim defalarca bize ne oldu diyip duruyordu o zamanlar hatirliyorum.
Neden konu açtigimida bilmiyorum aslinda,kizim ve esimin oyun oynarken ki fotografini durumuma attim,bu defa silmedim,icimdeki nazar korkusunu yenmek adina silmedim.
Sık paylaşmam zaten arada sirada içimden geliyorsa.
Gereksiz bir kaygi oluşuyor içimiçimde.Ve ben bu durumu aylardir aşamadim.
Sanki herkes gozunu bize dikmiş hasetle bakiyor gibi his oluşuyor( kendime cok kiziyorum boyle dusundugum icin,evet cok yanlis farkindayim) belkide yapacaginiz yorumlarla farkli bir bakiş açisi kazanirim...
