Merhaba kızlar uzun zamandır yoktum, dertler birikti yine uğrayayım dedim. Benim dert ortağım sizsiniz. Eşimle aramda yaş farkı var. O benden büyük. Bir sürü soruna neden oluyor. Defalarca nereden evlendim ben naptım derken buluyorum kendimi. Benim mutlu olduğum şeyler ona uymuyor, heveslerim ve hayallerim ona çocukça geliyor. Umursamıyor beni dinlemiyor, anlamıyor çoğu zaman. Görücü usülü evlendim, bebeğim var. Defalarca yaptığım evlilikten pişmanlık duyurdu eşim bana. Şükredemedim, hevesimi kursağımda bıraktı. Kendimi birey gibi hissetmeme, kendimi savunmama izin vermedi. Hep sustum. Susturuldum. Susmak zorunda bırakıldım. Gün geçtikçe pısırıklaştım, korktum. Köşeye çekildim hayattan zevk almaz oldum. Asosyalleştim. Hissizleştim. Çoğu zaman mutluluk rolü oynamak zorunda kaldım. Sanırım hep böyle de gidecek. Çünkü o değişmeyecek. Bugün bana "Allah belanı versin" deyip küfür etti. Hemde ufacık bi heves için. O kadar ağırıma gitti ki nasıl düzelirim nasıl düzelmiş gibi yaparım bilemiyorum.
Kendimi olgun biri olarak düşünürdüm evlenirken, meğer olgun olunca yaş büyümüyormuş. İçim hala çocuk. Kalbi kırık yorgun bir çocuk. Hayatın tüm yükü sırtıma binmiş dizlerim bükülmüş her an yere yığılacak gibi hissediyorum. O ise diğer odada ayaklarını uzatmış kahkahayla dizi izliyor..
. Eşimle aramda 15 yaş fark var, 20 yıldır mutluyuz 
