Merhaba arkadaşlar,
Bugün kan testimin sonucunu negatif olarak gordüm, zaten çok geçmeden az önce de yazdıgım gibi adet oldum. Sabah negatifi alınca çok kötü oldum. Zaten sonucun birsaat öncesinde de beni işe arabasıyla getiren eşime, koltugu biraz öne çeker misin dediği için sinirlenmiştim (meger adet belirtisiymiş:) )
Önce bir saat odama kapanıp ağlayıp durdum, işlerimi diger arkadaşlar devraldı. Sonra eşim gelip beni aldı, biraz deniz kenarı, biraz yemek derken öğleden sonra işimin başına geri döndüm. Biriki gözyaşı fışkırma seansı daha yaşandıktan sonra normal hayata geçtim. İşime devam ettim. Hatta çıkışta eşime beni alma dedim ve eve yürüyerek döndüm. Negatif haberini verdiğim kendisi de tedavi görmüş ve 2. bebegine hamile bir arkadaşımla 1.5 saat telde konuştum, tüp bebek konusunda ve hayata dair konularda önemli kararlar verdim. Aşırı güçlü gözükme çabamın zararlarını anladım. Tedavi boyunca yanımda olmadıkları ve arayıp sormadıkları, transfer sonrası bana bir kere bile ugramadıkları ve 1 hafta sonra da tatile gittikleri için annem ve kızkardeşim konusunda kararlar verdim. Bu sürede tüp bebeği bilmediği halde, her geldiğinde adet ağrım var dediğimden dolayı bana yemek yapmaya kalkan kayınvalidem konusunda önyargılarımı yendim. Yerimden yemek yapmak için fazla kalkmayayım, dışarı yemeği yemeyeyim diye her akşam beni eşimle ısrarla yemeğe çağıran; her gün de işyerimden nasılsın diye arayan, bugün de negatifi duyunca hemen bir eğlenceli yemek organizasyonu yapan komşularımın değerini anladım(aramızda hamileler var, menüyü söylemeyeyim
ama süperdi.
Şimdilik dolapta bekleyen süperfresh 10 embriyomuz var. Ama iğnelerden mosmor olmuş bir göbek çevresiyle 3 aşılama 1 tüp bebek sırasında alınmış 20 kiloyla bu işin olmayacagına karar verdik. (bundan sonra beni zayıflama topiklerinde görebilirsiniz) yarın sabah ilk işimiz spora yazılmak. Mart ayından önce yeni bir tedavi planlamıyoruz. Böyle bir göbek çevresi yağlanmasıyla hamile kalınmaz sanırım.
Tedavim süresince birçok şeye çok üzüldüm, kırıldım, belki de bunca hormonun da hassasiyeti vardı içinde. Tek tutunduğum dal burası oldu, geçmeyecek sandığım vakitlerim burada geçti. Nasreddin Hoca boşuna dememiş doktoru boşverin bana damdan düşeni getirin diye. İnşallah adetim bitince dualarınıza da katılırım. Ben Marta kadar boştayım, bol bol sizler için dua ederim. Stres yapmamak çok önemli, kadın hormonları inanılmaz etkileniyor bu durumlardan. Üniversitede bir sınavım çok önemliydi sonucunu bekleyene kadar 8 hafta adet olamadım. 8. hafta, sınav sonucu açıklanıp geçtiğimi görünce duvar panosunda notuma bakarken adet gördüm. Tesadüf dediğim bu durum 3 kez daha tekrarlandı farklı sınavlarda.
Bu kadar dolu olunca böyle uzuuun yazıyor insan. Ama son birşey daha soylemeden edemeyeceğim. Bugün tek tasamız çocuk sahibi olmak ama ilerde hayırlı, sıhhatli evlat olup olmamaları çok önemli. Belki geciktiğimiz bu zamanlar, sadece hayırlı evlatlara sahip olabilmek için bir sebep, sıhhatli, hayırlı evlatdoğru zaman geldiğinde Rabbim ol diyecektir. Allah hepimize hayırlısıyla sağlıklı evlatlar nasib etsin.,er ya da geç. ama geç ise sabrını da verir inşallah hepimize.
Hepinize teşekkür ederim, bugunkü temennileriniz de ferahlattı içimi sanki. Mart ayında 15 kilo zayıflamış halimle topikte olacagım inşallah. O zamana kadar dualar için yanınızdayım. Kime lazımsa, ben de burada olacağım, sayılara katılacağım Allah'ın izniyle.
Bugün kan testimin sonucunu negatif olarak gordüm, zaten çok geçmeden az önce de yazdıgım gibi adet oldum. Sabah negatifi alınca çok kötü oldum. Zaten sonucun birsaat öncesinde de beni işe arabasıyla getiren eşime, koltugu biraz öne çeker misin dediği için sinirlenmiştim (meger adet belirtisiymiş:) )
Önce bir saat odama kapanıp ağlayıp durdum, işlerimi diger arkadaşlar devraldı. Sonra eşim gelip beni aldı, biraz deniz kenarı, biraz yemek derken öğleden sonra işimin başına geri döndüm. Biriki gözyaşı fışkırma seansı daha yaşandıktan sonra normal hayata geçtim. İşime devam ettim. Hatta çıkışta eşime beni alma dedim ve eve yürüyerek döndüm. Negatif haberini verdiğim kendisi de tedavi görmüş ve 2. bebegine hamile bir arkadaşımla 1.5 saat telde konuştum, tüp bebek konusunda ve hayata dair konularda önemli kararlar verdim. Aşırı güçlü gözükme çabamın zararlarını anladım. Tedavi boyunca yanımda olmadıkları ve arayıp sormadıkları, transfer sonrası bana bir kere bile ugramadıkları ve 1 hafta sonra da tatile gittikleri için annem ve kızkardeşim konusunda kararlar verdim. Bu sürede tüp bebeği bilmediği halde, her geldiğinde adet ağrım var dediğimden dolayı bana yemek yapmaya kalkan kayınvalidem konusunda önyargılarımı yendim. Yerimden yemek yapmak için fazla kalkmayayım, dışarı yemeği yemeyeyim diye her akşam beni eşimle ısrarla yemeğe çağıran; her gün de işyerimden nasılsın diye arayan, bugün de negatifi duyunca hemen bir eğlenceli yemek organizasyonu yapan komşularımın değerini anladım(aramızda hamileler var, menüyü söylemeyeyim
ama süperdi.Şimdilik dolapta bekleyen süperfresh 10 embriyomuz var. Ama iğnelerden mosmor olmuş bir göbek çevresiyle 3 aşılama 1 tüp bebek sırasında alınmış 20 kiloyla bu işin olmayacagına karar verdik. (bundan sonra beni zayıflama topiklerinde görebilirsiniz) yarın sabah ilk işimiz spora yazılmak. Mart ayından önce yeni bir tedavi planlamıyoruz. Böyle bir göbek çevresi yağlanmasıyla hamile kalınmaz sanırım.
Tedavim süresince birçok şeye çok üzüldüm, kırıldım, belki de bunca hormonun da hassasiyeti vardı içinde. Tek tutunduğum dal burası oldu, geçmeyecek sandığım vakitlerim burada geçti. Nasreddin Hoca boşuna dememiş doktoru boşverin bana damdan düşeni getirin diye. İnşallah adetim bitince dualarınıza da katılırım. Ben Marta kadar boştayım, bol bol sizler için dua ederim. Stres yapmamak çok önemli, kadın hormonları inanılmaz etkileniyor bu durumlardan. Üniversitede bir sınavım çok önemliydi sonucunu bekleyene kadar 8 hafta adet olamadım. 8. hafta, sınav sonucu açıklanıp geçtiğimi görünce duvar panosunda notuma bakarken adet gördüm. Tesadüf dediğim bu durum 3 kez daha tekrarlandı farklı sınavlarda.
Bu kadar dolu olunca böyle uzuuun yazıyor insan. Ama son birşey daha soylemeden edemeyeceğim. Bugün tek tasamız çocuk sahibi olmak ama ilerde hayırlı, sıhhatli evlat olup olmamaları çok önemli. Belki geciktiğimiz bu zamanlar, sadece hayırlı evlatlara sahip olabilmek için bir sebep, sıhhatli, hayırlı evlatdoğru zaman geldiğinde Rabbim ol diyecektir. Allah hepimize hayırlısıyla sağlıklı evlatlar nasib etsin.,er ya da geç. ama geç ise sabrını da verir inşallah hepimize.
Hepinize teşekkür ederim, bugunkü temennileriniz de ferahlattı içimi sanki. Mart ayında 15 kilo zayıflamış halimle topikte olacagım inşallah. O zamana kadar dualar için yanınızdayım. Kime lazımsa, ben de burada olacağım, sayılara katılacağım Allah'ın izniyle.
aşkolsuun ben de burdayım hep
perşembe akşam 10'a kadar son arkadaşlar
