Feriha değil de Tülay açmış gibiBaşlığı görünce konuyu Feriha açtı sandım
Tesekkur etmek ısteyıp etmışsınız.Ezıklık deıl bence .Cok abartmayın yeter.Bende ayrılıcsm ıstenUyarıyorum, içinizi şişirecek bi konu.
Hanımlar selam, kafamı alıp duvara sürte sürte kıvılcım çıkarasım var. Benim bu mıymıntılığım ne olacak ya, valla kendime tahammülüm hiç kalmadı. Konuya geçiyorum.
Sonunda işten ayrılıyorum, başka bi yere geçeceğim. Müdüre anlattım. Normalde 6-7 yıllık personeller bile max 2 hafta bekliyor. Bana 3 hafta müsaade etti. Ben belki bi tık sesimi çıkarsam 3 demezdi ama sesimi çıkaramadım. Çıkacağımı söyleyince patronun çocukları ve müdür 3ü neden çıkıyosun vs diye o kadar çok sordular ki sorunu diyemedim sesim içime kaçtı resmen. (Çıkacağım belli olmadan birkaç hafta önce benim için sorun olan her şeyi müdüre anlattım, hiçbir gelişme olmadı orda patronun çocukları sorunca da saçma bi otorite hissettim diyemedim.) İşimi, arkadaşlarımı çok sevsem de müdür gülmemden, yürümeme, kahve içmeme her şeyime saçma sapan takılan biriydi sesimi çıkarmamış olmama sinir oluyorum.
Birisi sesini azıcık yükseltince benim elim ayağım birbirine dolaşıyor.
Birisine teşekkür etmeyi çok abartıyorum. İşini yapan insanlara defalarca teşekkür ediyorum. Ee işi zaten bir kere de geç dimi sanki ömründen ömür verdi teşekkür üstünden teşekkür. Böyle olunca kendime aşırı kızıyorum. Birisini kırıcam, kaba konuşcam diye ödüm kopuyor.
Ben bu ezik davranışlardan nasıl kurtulucam hanımlar? Sizce ezik gösteren davranışlar neler?
Ahaaa bu ben resmen kendimi gördüm ya benide bayıyo bazen ama elimde değill sonra susarsın susarsın susarsın en sonda sinirlendimmi busefer sen sinirli birisin diyolarUyarıyorum, içinizi şişirecek bi konu.
Hanımlar selam, kafamı alıp duvara sürte sürte kıvılcım çıkarasım var. Benim bu mıymıntılığım ne olacak ya, valla kendime tahammülüm hiç kalmadı. Konuya geçiyorum.
Sonunda işten ayrılıyorum, başka bi yere geçeceğim. Müdüre anlattım. Normalde 6-7 yıllık personeller bile max 2 hafta bekliyor. Bana 3 hafta müsaade etti. Ben belki bi tık sesimi çıkarsam 3 demezdi ama sesimi çıkaramadım. Çıkacağımı söyleyince patronun çocukları ve müdür 3ü neden çıkıyosun vs diye o kadar çok sordular ki sorunu diyemedim sesim içime kaçtı resmen. (Çıkacağım belli olmadan birkaç hafta önce benim için sorun olan her şeyi müdüre anlattım, hiçbir gelişme olmadı orda patronun çocukları sorunca da saçma bi otorite hissettim diyemedim.) İşimi, arkadaşlarımı çok sevsem de müdür gülmemden, yürümeme, kahve içmeme her şeyime saçma sapan takılan biriydi sesimi çıkarmamış olmama sinir oluyorum.
Birisi sesini azıcık yükseltince benim elim ayağım birbirine dolaşıyor.
Birisine teşekkür etmeyi çok abartıyorum. İşini yapan insanlara defalarca teşekkür ediyorum. Ee işi zaten bir kere de geç dimi sanki ömründen ömür verdi teşekkür üstünden teşekkür. Böyle olunca kendime aşırı kızıyorum. Birisini kırıcam, kaba konuşcam diye ödüm kopuyor.
Ben bu ezik davranışlardan nasıl kurtulucam hanımlar? Sizce ezik gösteren davranışlar neler?
AnlayanaaaBu eziklik değil, bu dünya için fazla iyisin hepsi bu
Tülayı bilmem de Ferihanın, ezik miyim lan ben diye bir sözü varFeriha değil de Tülay açmış gibi
İçinizde hiç öfke olmuyor mu? Ya da sinir bozucu insanları gıcık etme isteği? Ben haksızlık karşısında susamıyorum o an beynimde şimşekler çakıyor sanki. Bir kere sesinizi çıkarırsanız sonra bir daha korkmazsınız. Babanızın baskıcı biri olduğunu hatırlıyorum büyük ihtimalle küçükken onu kızdırmamak için hep içinize attınız, sessizliğe alıştınız.
Aptal insanlara birşeyler anlatmak için çok uğraşıyorum
Sen dersin ki sanane değil mi?
Değil işte
Benimde yanlışım başımı taşlara vurduğum yanım bu
yaa sen çok güzelsin, böyle bir insan olduğun için teşekkür ederim.Uyarıyorum, içinizi şişirecek bi konu.
Hanımlar selam, kafamı alıp duvara sürte sürte kıvılcım çıkarasım var. Benim bu mıymıntılığım ne olacak ya, valla kendime tahammülüm hiç kalmadı. Konuya geçiyorum.
Sonunda işten ayrılıyorum, başka bi yere geçeceğim. Müdüre anlattım. Normalde 6-7 yıllık personeller bile max 2 hafta bekliyor. Bana 3 hafta müsaade etti. Ben belki bi tık sesimi çıkarsam 3 demezdi ama sesimi çıkaramadım. Çıkacağımı söyleyince patronun çocukları ve müdür 3ü neden çıkıyosun vs diye o kadar çok sordular ki sorunu diyemedim sesim içime kaçtı resmen. (Çıkacağım belli olmadan birkaç hafta önce benim için sorun olan her şeyi müdüre anlattım, hiçbir gelişme olmadı orda patronun çocukları sorunca da saçma bi otorite hissettim diyemedim.) İşimi, arkadaşlarımı çok sevsem de müdür gülmemden, yürümeme, kahve içmeme her şeyime saçma sapan takılan biriydi sesimi çıkarmamış olmama sinir oluyorum.
Birisi sesini azıcık yükseltince benim elim ayağım birbirine dolaşıyor.
Birisine teşekkür etmeyi çok abartıyorum. İşini yapan insanlara defalarca teşekkür ediyorum. Ee işi zaten bir kere de geç dimi sanki ömründen ömür verdi teşekkür üstünden teşekkür. Böyle olunca kendime aşırı kızıyorum. Birisini kırıcam, kaba konuşcam diye ödüm kopuyor.
Ben bu ezik davranışlardan nasıl kurtulucam hanımlar? Sizce ezik gösteren davranışlar neler?
Şu yaşadıklarını lise sonda finansbankta staj yaparken birebir yaşadım yanlış anlama o zaman ergendim tabi. Ben çocukkende korkak büyüdüm akraba dışlaması, sevgisiz büyüme vs. den dolayı ürkek ve özgüvensizdim. Seninde sebeplerin vardır kendi içinde söyleyemediğin bilmediğin mutlaka korkmana sebep olan bir yaşantın olmuştur. Ama şöyle söyliyim bu iş için belki de teşekkür edeceksin onlara çünkü özgüven ve cesaret dediğin şeyi de onların bu davranışları sayesinde gelişiyor :) Ben bir yıl staja gittim 3 yıl gibiydi geçmiyordu zaman ağlıyordum kölelikti yaptığım tabi genelde stajyerlerin görevi budur. Zengin müşteri vardı bir tane şifreyle girilen odaya bile rahatça girerdi bir gün altımdan koltuğu ben otururken çekti ve '' bundan sonra ben geldiğim de buyrun efendim oturun diyeceksin '' dedi. Öyle öfkelendim öyle içim acıdı ki boğazım düğümlendi konuşsam ağlayacağım ağlasam kendimden soğuyacağım. O zaman 18 yaşındaydım sanırım şimdi 25 yaşındayım şuan yapsın ağzına sıçarım afedersinUyarıyorum, içinizi şişirecek bi konu.
Hanımlar selam, kafamı alıp duvara sürte sürte kıvılcım çıkarasım var. Benim bu mıymıntılığım ne olacak ya, valla kendime tahammülüm hiç kalmadı. Konuya geçiyorum.
Sonunda işten ayrılıyorum, başka bi yere geçeceğim. Müdüre anlattım. Normalde 6-7 yıllık personeller bile max 2 hafta bekliyor. Bana 3 hafta müsaade etti. Ben belki bi tık sesimi çıkarsam 3 demezdi ama sesimi çıkaramadım. Çıkacağımı söyleyince patronun çocukları ve müdür 3ü neden çıkıyosun vs diye o kadar çok sordular ki sorunu diyemedim sesim içime kaçtı resmen. (Çıkacağım belli olmadan birkaç hafta önce benim için sorun olan her şeyi müdüre anlattım, hiçbir gelişme olmadı orda patronun çocukları sorunca da saçma bi otorite hissettim diyemedim.) İşimi, arkadaşlarımı çok sevsem de müdür gülmemden, yürümeme, kahve içmeme her şeyime saçma sapan takılan biriydi sesimi çıkarmamış olmama sinir oluyorum.
Birisi sesini azıcık yükseltince benim elim ayağım birbirine dolaşıyor.
Birisine teşekkür etmeyi çok abartıyorum. İşini yapan insanlara defalarca teşekkür ediyorum. Ee işi zaten bir kere de geç dimi sanki ömründen ömür verdi teşekkür üstünden teşekkür. Böyle olunca kendime aşırı kızıyorum. Birisini kırıcam, kaba konuşcam diye ödüm kopuyor.
Ben bu ezik davranışlardan nasıl kurtulucam hanımlar? Sizce ezik gösteren davranışlar neler?
Bunu okuyunca aklıma eski işlerimde çayı karıştırırken koşarak yanıma gelip "ne yapıyorsun müşteri ürktü" diyen patron kardeşi geldi aklımakahve içmeme her şeyime saçma sapan takılan biriydi
yaa sen çok güzelsin, böyle bir insan olduğun için teşekkür ederim.
Sakın değişme, değişmesi gereken sen değilsin. Kibarlık, nezaket, düşünceli olmak eziklik değil hele teşekkür etmek hiç değil. Aksine teşekkür edeni, nazik olanı, kibar davrananı ezik zanneden, onunla dalga geçme, onu alt etme, kullanma hakkını kendinde görenler oldukça aşağılık bir pozisyondalar.
Ben de böyleydim, sonra törpülene törpülene hissizleştim, artık teşekkür etmiyorum sert sert bakıyorum ve çok mutsuzum. sürekli şikayet eden bir tipe dönüştüm.
Kıymetini bilen, seni ezmeye çalışmayacak insanların olduğu ortamlara denk gelmeni dilerim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?