- 15 Haziran 2016
- 88
- 43
- 88
- Konu Sahibi feslegen17
- #1
Kızlar merhabalar. Bu forumda okuduklarım kadar büyük olmasa da benim de kendime yetecek kadar dertlerim var, burada çözüm bulamasak bile en azından sizlere içimi döküp rahatlamak istedim, çevremde bunu yapabileceğim pek fazla kişi yok çünkü.
5 yıllık bir ilişkim var. Maşallah şu an her şey hiç olmadığı kadar yolunda gidiyor. Küçük büyük bir sürü sıkıntılar atlattık bu güne kadar. Ayrılıklar barışmalar yaşadık ve şuan hiç olmadığımız kadar bağlıyız birbirimize. Bu arada 21 yaşındayım, sevgilim de öyle. Kendisi okul için yurt dışında yaşıyor 3 senedir. O yüzden çok sık görüşemiyoruz. Yılda yaklaşık 4-5 ayını türkiyede geçirebiliyor. O da yaz ve kış tatilleri oluyor. Ben de şehir dışında okuyorum, ama sevgilim türkiyeye döndüğü zaman ben de tatilde olduğum için aynı şehirde olabiliyoruz.
Fakat şöyle bir sorun var, ailem erkek arkadaşımı bilmiyor. Lise dönemlerimizde biliyorlardı, fakat bazı problemlerden dolayı aileme ayrıldığımızı söylemek zorunda kaldım, ki o dönemlerde gerçekten de bir ayrılık yaşamıştık. Barıştığımızda aileme tekrar söylemeyedim, zaman ilerledikçe de söylemeye çekinir oldum.
Erkek arkadaşımla ciddi düşünüyoruz. Ben seneye mezun olduğumda bir sene türkiyede çalışıp sonra yurt dışına dil okuluna gitmeyi planlıyorum onun yanına. Çifte vatandaşlığım var, ülkenin şu halini gördükçe de dönmeyi düşünmüyoruz bir daha. Ama bunu aileme nasıl söyleyeceğim bilmiyorum. Kafamı yememe neden oluyor resmen.
Şöyle bir problem daha var, çok rahat bir aileden gelmiyorum. O yüzden dışarı çıkmam erkek arkadaşımla görüşmem problem yaratıyor. Bu duruma çok üzülüyorum. Bana belli etmese de erkek arkadaşımın da üzüldüğüne eminim. Bir yerde otururken 1-2 saat geçmemişken "kalkalım artık ailen kızmasın sana" diyor. Zaten uzak mesafeden ilişki yürütmek zor, dayanılmaz özlüyorum. Aynı şehirdeyken bile bu özlem devam ediyor. Yapacak bir şeyim var mı yok mu bilmiyorum. Aileme rest çekmek istemiyorum, ne olursa olsun aile sonuçta, benim iyiliğimi istediklerini biliyorum. Ama üç yıldır bu şekilde özlemle yaşamak da zor geliyor artık.
Ne yapacağım bilmiyorum. Aileme erkek arkadaşımı söylesem daha çok kısıtlarlar mı beni bilemiyorum. Bu günlerde en büyük derdim bu, özlem. Allah daha büyük dert vermesin demekten başka bir şey gelmiyor elimden..
5 yıllık bir ilişkim var. Maşallah şu an her şey hiç olmadığı kadar yolunda gidiyor. Küçük büyük bir sürü sıkıntılar atlattık bu güne kadar. Ayrılıklar barışmalar yaşadık ve şuan hiç olmadığımız kadar bağlıyız birbirimize. Bu arada 21 yaşındayım, sevgilim de öyle. Kendisi okul için yurt dışında yaşıyor 3 senedir. O yüzden çok sık görüşemiyoruz. Yılda yaklaşık 4-5 ayını türkiyede geçirebiliyor. O da yaz ve kış tatilleri oluyor. Ben de şehir dışında okuyorum, ama sevgilim türkiyeye döndüğü zaman ben de tatilde olduğum için aynı şehirde olabiliyoruz.
Fakat şöyle bir sorun var, ailem erkek arkadaşımı bilmiyor. Lise dönemlerimizde biliyorlardı, fakat bazı problemlerden dolayı aileme ayrıldığımızı söylemek zorunda kaldım, ki o dönemlerde gerçekten de bir ayrılık yaşamıştık. Barıştığımızda aileme tekrar söylemeyedim, zaman ilerledikçe de söylemeye çekinir oldum.
Erkek arkadaşımla ciddi düşünüyoruz. Ben seneye mezun olduğumda bir sene türkiyede çalışıp sonra yurt dışına dil okuluna gitmeyi planlıyorum onun yanına. Çifte vatandaşlığım var, ülkenin şu halini gördükçe de dönmeyi düşünmüyoruz bir daha. Ama bunu aileme nasıl söyleyeceğim bilmiyorum. Kafamı yememe neden oluyor resmen.
Şöyle bir problem daha var, çok rahat bir aileden gelmiyorum. O yüzden dışarı çıkmam erkek arkadaşımla görüşmem problem yaratıyor. Bu duruma çok üzülüyorum. Bana belli etmese de erkek arkadaşımın da üzüldüğüne eminim. Bir yerde otururken 1-2 saat geçmemişken "kalkalım artık ailen kızmasın sana" diyor. Zaten uzak mesafeden ilişki yürütmek zor, dayanılmaz özlüyorum. Aynı şehirdeyken bile bu özlem devam ediyor. Yapacak bir şeyim var mı yok mu bilmiyorum. Aileme rest çekmek istemiyorum, ne olursa olsun aile sonuçta, benim iyiliğimi istediklerini biliyorum. Ama üç yıldır bu şekilde özlemle yaşamak da zor geliyor artık.
Ne yapacağım bilmiyorum. Aileme erkek arkadaşımı söylesem daha çok kısıtlarlar mı beni bilemiyorum. Bu günlerde en büyük derdim bu, özlem. Allah daha büyük dert vermesin demekten başka bir şey gelmiyor elimden..
