Fazlaca giysisi olanlar nasil basa cikiyorsunuz?

T

TersAlfabe

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
13 Mayıs 2010
1.117
215
123
Hanimlar merhaba.Yazliklari kaldirip kisliklari cikariyordum ki cinnet gecirecektim. Gereginden cok cok fazla giysim var, cekyat altlarina tiktim tikistirdim.

Her seferinde israf oldugunu bile bile aliyorum, aldiktan sonra yuregime aci cokuyo, kiyafetlerim ruhuma bazen agir geliyo. Almadan duramiyorum, hep degisik giyinmek istiyorum. Isin kotusu eskileri atip vermek cok zor benim icin,sanki aramizda duygusal bag olusuyor veremiyorum. Aslinda cok sik almiyorum ama yillardir birikiyo haliyle..

Bu da dert mi diyeceksiniz ama ruhumun bir yani cok az kiyafetle yetinmenin pesindeyken diger yani "al al onu da al" diyor. Kadinlar yine de giyecek esya bulamaz ya, bence tamamen esya fazlaliginin meydana getirdigi kafa karisikligindan.

Siz neler yapiyorsunuz bu konuda, biriktiriyor musunuz, her sene yeniliyor musunuz, fazla giysilerinizi nerede muhafaza ediyorsunuz? Ne yapabilirim kendimi rahatlatmak icin?
 
bende hiç sevmem kıyafetlerimi gözden çıkartmayı ama her yıl dolabı değiştirirken o yıl boyunca giymediklerimi bir köşeye koyuyorum7

sonra ben görmeden annem onları poşetliyor ve köye yolluyor, ihtiyacı olanlara veriyor..

zaten yokluklarını farketmıyorum bile:)
 
Sanırım bundan muzdarip kadın az bulunur
Kıyafetlerim ve ben sığmıyoruz artık eve tıkış tıkış her yer
Dolaplar çekyat altları her bulunan çekmece dolap hatta portmanto bile her yerde kıyafet.
Hakikaten elime alıyorum dşyorum boşaltacağım giymediğim ne varsa sonra bi girişiyorum işe hiç birinden vazgeçemediğim gibi tekrar sığdıramıyorum da yerlerine
 
Ay birde yasak kat çıkar gibi dolapların üstüne içi kıyafet dolu hurçlar koydum
 
bence giymediklerinizi verin ihtiyacı olanlar giysin.ben hersene mutlaka giymesiklerimi ayırır veririm.eşyaya kıymet vermyenlerdenim
 
Ben bir de herseyi duzenli siniflandirarak yerlestirmek istiyorum, basaramayinca bunaliyorum Tertip ve temizlik hastasi olmanin sinirlarinda dolasiyorum sanirim. Mesela is kiyafetleriyle gunlukleri ayirmaya calisiyorum, ceketleri ayri, bluzlari ayri, pantolonlari ayri bodyleri ayri yerlestirmeye calisiyorum. Bir daha almiycam diyorum hep, hatta simdi yeniden karar verdim bugunden sonra almiycam hicbisey.
 
vahiba .!.:
bence giymediklerinizi verin ihtiyacı olanlar giysin.ben hersene mutlaka giymesiklerimi ayırır veririm.eşyaya kıymet vermyenlerdenim
Genişletmek için tıkla...

Elbet bir gun giyerim dusuncesi agir basiyor bende, giymiyor da degilim hani.. Arada veriyorum ben de ihtiyaci olanlara ama asil sorunum surekli almak ve onlari hicbiyere duzenlice yerlestirememek..
 
Her yaz ve kız döneminde , önümüzdeki sene giymeyecek olduğum kıyafetleri toplayıp ihtiyacı olanlara veriyorum.
Ve hep farkederim ki benim paralar saçıp aldığım onca kıyafetin yarattığı mutluluk hissi ,
ihtiyacı olana verdiğimde ki hissin yanında solda sıfır.
 
changing .!.:
ben senede 1 ya da 2 kere giymediklerimi ya da sıkıldıklarımı toparlayıp ihtiyaç sahiplerine veriyorum
Genişletmek için tıkla...

En son 5 ay once tasinirken epey bir vermistim giymediklerimi, sonra dolapta yer acildi diye hemen yerlerini doldurdum Yok yok kesinlikle artik almiycam. Olanlar fazla fazla yeter.
 
Boşaltmadan olmuyor
xs olan kıyafetlerimle, hamile kıyafetlerimle bu yaz vedalaştım artık
s ler hala hurçta dolabın üzerinde bi umut tekrar olur diye saklıyorum :)
 
insanlara nefisleri zayıf yönlerinden sesleniyor galiba :)
çok kıyafetin var ama vermeye kıyamıyormuşsun :)
birkaç kere verdikten sonra nefsinin bu özelliği kırılacaktır inan buna
zaten bizim toplumumuzda eskileri vermek diye bir adet başladı
aslında kendi giydiğinden ve yediğinden vermek en güzeli
sen zaten o kıyafetleri yeterince giymişsindir, ver gitsin başkaları da yeni yeni giysin :)
sana sıkıntı veren o his gidecektir
sadakan olur
 
Eni 2,5 metre boyu da yine o kdr civarı olan bir gömme dolabım var ve sığmıyorum.
Mağazada beğenip evde giydiğimde beğenmiyorum . Etiketi üstünde olan şeylerim var. Bir o kadar da veriyorum başkalarına şahsen.
Çok mu param var ? Yoo. Ama gerekirse yemem içmem alırım. Ruhum doyuyor aldıkça. Deli gibi mutlu oluyorum .
Hangi insan böyle hisseder? Mutsuz olan mı ? Sevgisiz hisseden mi ne?
Alma hastalığım var . Hele bir mağaza var takı üzerine, oraya girdim mi bütün dükkanı alasım geliyor.
Hep derim, zengin olsam, dükkana girer hepsini alıyorum derim
Ben kendimdeki bu özelliği şöyle tanımlıyorum. Bugüne kadar çok az sevgiyle büyüdüm. Hatta sevgisiz büyüdüm diyebilirim.
Ve hayatımdaki herkese olumlu duygular verdiğim halde onlardan karşılığını alamadım.
Oysa alışveriş öyle mi? Parasını verip karşılığını alıyorsun.
Maneviyattan yeterince yara aldığım için maddiyata yükleniyorum sanırım ...
 
Yetmiyor dolabım napıyım annemlerin dolabındanda yer çalıyorum
Zaten annem bir süre üstümde görmediği kıyafetimi hemen vercek birini bulur.. ama faydası oluyor mu tabi ki hayırr annem bir veriyor ben gidip yerine iki alıyorum
Seviyorum kıyafetlerimi
 
Aynı sorun bende de var valla artık üst baş aldı mı saklayarak sokuyorum eve annem her defasında yer yok habire alıyosun, babamsa dolabından mağaza açılır diye kızıyo

5 günde 3 kazak bir blazer ceket, bir pantolon, bir ayakkabı ve bi'sürü yüzük aldım. Şimdi gözüm hala para bitti diye alamadığım çantada resmen içime dert oldu alamazsam ellerinde kalmazsa diye:18:
Resmen boğazımdan kısıyorum eve yürüyerek giderim yine de alırım almazsam aklım hep onda kalıyo.
Koyacak yer de yok her mevsim geçişi yazlık kışlık kaldırıyorum köye gönderdiğimde taş çatlasa iki kazak, iki hırka oluyo giymediklerime hep "bi'gün giyerim, aman evde giyerim, aman lazım olur" diyorum. Bazamın altı, dolabım, hurçlar her yer dolu
Ama ben halimden memnunum galiba şuan tek hayalim kocamaaaan bi'elbise dolabım veya elbise odamın olması


 
giymediğim giysileri içim acıya acıya veriyorum maleseffff anca böyle başa çıkabiliyorum. başka çare yok. evde yer kalmıyo sonra :)
 
Bir alışverış çılgını olarak ve haftada 3-5 kez alışverış yapan biri olarak cevap veriyorum... Lütfen giymediğiniz ve ya eskitemediğiniz kıyafetleri ihtiyacı olanlara verin, böylece hem vicdanınız rahatlar hem de alışveriş yaparken bencillik hissiyle psikolojik baskı hissetmezsiniz.... Alışveriş yapmak keyifli şeydir, paylaşmakta öyle....
 
Önceden bende kıyamazdım ama, artık içinde rahat edemediğim elimin gitmediği kıyafetin gözünün yaşına bile bakmıyorum
Bir de ben lise yıllarında inanır mısın montum bile yoktu.
Bir hırka bildiğin kapuşonlu bir hırka ile koca kışı geçirmiştim.
O zamanlar benim verdiğim gibi bir montu çıkarıp biri bana verseydi yemin ederim ömrümce dua ederdim ona.
Hurçlar içinde beklettiğiniz kıyafetlere gerçekten birilerinin ihtiyacı var.
 

bir de ben şey diye düşünüyorum.
Allah bize veriyorsa rızkımızı biz de başkalarına vermeliyiz.
Bence giyemediğin bir kıyafeti vermek yapılabilecek en basit yardımdır.

Lise yıllarım geldi aklıma gerçekten o kadar ihtiyaç sahibiydik ki ama, kimse bilmezdi.
Evimiz vardı diye herkes bizi iyi bilirdi ama, benim montum bile yoktu.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…