Hepİnİze ayrı ayrı Çok teŞekkÜr ederİm , İnanın boŞanmayı Çok dÜŞÜndÜm ama bŞİr tÜrlÜ cesaret edemedİm , bebekde İstemeden oldu korundumuz halde ÇÜnkÜ baŞıma geleceklerİ bİlİyordum bende İlk duyduĞumda Şok olmuŞdum , ama olan bİrŞeyİ yok edemezdİm ... Ben Çok sabırlı davranıyorum elİmden geldİĞİ kadar ne yaparsa yapsın dır dır etmİyorum.. Hatalarını asla yÜzÜne vurmuyorum.. Ama o anlamıyor.. Mesala İkİ gÜn Önceye kadar bu kadar Şey yaptı dÜn bİrŞey olmamıŞ gİbİ davranmaya ÇalıŞıyor konuŞmaya ÇalıŞtıĞımda susturuyor.. Artık pİskolojİmİ bozdu napacaĞımı ŞaŞırdım... 2 gÜn sonra gene aynı adam olcak bİlİyorum , dengİsİz adam tamamen pİskolojİsİnde sorun olduĞunu dÜŞÜnÜyorum ama uzmandan yardım almıyor , hatalarını kabullenmİyor ona gÖre bu yaptıkları gayet normel bİrŞeymİŞ gİbİ dÜŞÜnÜyor... Bİrde konuŞ ŞÖylesİn bÖylesİn dİye kendİnİ bİ haklı Çıkarıyor o an acaba suÇ bendemİ dİye dÜŞÜnÜyorum ya İnanın bazen kafayı yİyecek gİbİ oluyorum... Ne yapmak İstİyor , amacı ne olabİlİr bİlmİyorum... Zaten bu bende son Şansları , Çocuk olduĞunda da aynı adam olacaksa hİÇ dÜŞÜnmem , allaha ŞÜkÜr kendİme ve ÇocuĞuma bakacak kadar kazanıyorum.. Sİzce haksızmıyım....
