Psikiyatri psıkolog ikisini de denedim degısen bır sey olmadıPsikolog/Psikiyatri ye gidiyor musun? Destek alıyor musun? Kendine reva gördüğün hayatı zorunda hissettiğin için yaşıyorsun. Bunun tek çözümü de destek almak. Biz ne desek boş uygulayamadıktan sonra.
Niçin değişen bir şey olmadı? Her ikisinden de nasıl fayda göremediniz?Psikiyatri psıkolog ikisini de denedim degısen bır sey olmadıartık umudum kalmadıgı ıcın pes ettim ama bır sekılde calısmam da gerekiyor
Her ne olursa olsun okulunuzu bitirmelisiniz.Pes etmeyin.Merhaba bıraz uzun olacak ama okursanız sevinirim.. ben daha oncekı konularımda da bahsetmiştim aslında suan sormak istedıgın baska bır sey.. Ben suan tıbbi sekreterlik okuyorum kpssden ıyı bır puan aldım ama okulu bitiremedim ıcın atanamadım.. Bıtırmek ıcınde ugrasmıyorum acıkcası daha oncekı konumda bahsettiğim durumdan dolayı (bilmeyenler ıcın kısaca ıs veya arkadas ortamında yokmusum gıbı davranılması kımsenın beni önemsememesı benım de bu yuzden ozguven eksikliğim olması kendimi ifade edememem ınsanlar tarafından saf biri olarak gorulmem yıllardır yasadıgım sorun ozellıkle ıs ortamında) yanı atansam da orda da aynı sorunları yaşayıp mutlu olamayacağım bılıyorm.. Ve bunu yasadıgım ıcınde her sabah ise nalet ederek gıdıyorm mutsuz isteksiz ve bu isimi de etkiliyor... Bunun dısında sormak istedıgm ben suan arkadasımın kantininde calısıyorm yarim gun haftalık 1.500 lıra sigorta yok.. Bn 33 yasındayım cevremde evden calısan insanlar var bu yastan sonra yenı bir bolum okumak yada oyle bır ıse girmek zor ama ıhtıyacım da var calısma ya onun dısında sizce neler yapabildim.. Cunkı yukarda anlattığım durumumdan dolayı ınsan ıcıne girmek bana ölüm gıbı geliyor artık yapamıyorum..
Bu sorunu iş dısında yasasam o kadar etkilemez benı en azından gorusmeme sansım olur iş ortamın da yasadıgım ıcın ve calısmak zorunda oldugum ıcın mecbur olarak muhatap olmak o ortamda olmak durumun da oluyorum.. Yani hangi ıse girersem gireyim ben bunu yasayacagm işe aglayarak gıdıyorm kendımı bildim bileli ve uzun sure calısamayıp bırakıyorumYarım gün haftalık 1 500 tl ve sigartasız normal bir iş değil. Kendinize yeni bir iş bakın acil olarak. Bence belki popüler psikologların kitabını okumak adım atmak size iyi gelebilir. Ve sevildiğinizi hissetdiğiniz bir ortam vvar mı arkadaş ortamı dışında aile olur kuzen vs. O ortamda zaman geçirin. Bu hisleriniz sizi üzüyor yoruyor, bunun olmaması için çaba harcamak lazım. Her insan değerli ve önemli genceciksiniz yıllarınızı bununla geçirmeyin. Ama sigortalı bir iş bulun acil
Atanınca aynı sorunları yaşarsanız bile alacağınız maaş ve sigorta o kadar fark ediyor olacak ki. Size her şeyi unutturur maaşınız.Merhaba bıraz uzun olacak ama okursanız sevinirim.. ben daha oncekı konularımda da bahsetmiştim aslında suan sormak istedıgın baska bır sey.. Ben suan tıbbi sekreterlik okuyorum kpssden ıyı bır puan aldım ama okulu bitiremedim ıcın atanamadım.. Bıtırmek ıcınde ugrasmıyorum acıkcası daha oncekı konumda bahsettiğim durumdan dolayı (bilmeyenler ıcın kısaca ıs veya arkadas ortamında yokmusum gıbı davranılması kımsenın beni önemsememesı benım de bu yuzden ozguven eksikliğim olması kendimi ifade edememem ınsanlar tarafından saf biri olarak gorulmem yıllardır yasadıgım sorun ozellıkle ıs ortamında) yanı atansam da orda da aynı sorunları yaşayıp mutlu olamayacağım bılıyorm.. Ve bunu yasadıgım ıcınde her sabah ise nalet ederek gıdıyorm mutsuz isteksiz ve bu isimi de etkiliyor... Bunun dısında sormak istedıgm ben suan arkadasımın kantininde calısıyorm yarim gun haftalık 1.500 lıra sigorta yok.. Bn 33 yasındayım cevremde evden calısan insanlar var bu yastan sonra yenı bir bolum okumak yada oyle bır ıse girmek zor ama ıhtıyacım da var calısma ya onun dısında sizce neler yapabildim.. Cunkı yukarda anlattığım durumumdan dolayı ınsan ıcıne girmek bana ölüm gıbı geliyor artık yapamıyorum..
Olaya is degil, gittiginiz psikolog/psikiyatristi degistirmekle baslayin....Bu sorunu iş dısında yasasam o kadar etkilemez benı en azından gorusmeme sansım olur iş ortamın da yasadıgım ıcın ve calısmak zorunda oldugum ıcın mecbur olarak muhatap olmak o ortamda olmak durumun da oluyorum.. Yani hangi ıse girersem gireyim ben bunu yasayacagm işe aglayarak gıdıyorm kendımı bildim bileli ve uzun sure calısamayıp bırakıyorumsıkıntı ısın zor olması degıl veya calısmak ıstememem degıl..sıkıntı ortamda yokmusum gıbı davranılması ınsanların benı takmaması soyledıklerımı onemsememesı deger vermemesi.. Boyle olunca da bende tamamen susuyorum kendımı ifade edemiyorum cunkı ne yaptıysam nasıl davrandıysam ınsanların bana karsı davranıslarını degısmedı.. Ben ınsanların gozunde sessız sakın saf önemsemeyen bı kışıyım
Ama siz kendinize değer verip kendi hayatınızı kurtarmıyorsunuz ki. Çevre neden versin. Değişim sizde başlayacak önce.Bu sorunu iş dısında yasasam o kadar etkilemez benı en azından gorusmeme sansım olur iş ortamın da yasadıgım ıcın ve calısmak zorunda oldugum ıcın mecbur olarak muhatap olmak o ortamda olmak durumun da oluyorum.. Yani hangi ıse girersem gireyim ben bunu yasayacagm işe aglayarak gıdıyorm kendımı bildim bileli ve uzun sure calısamayıp bırakıyorumsıkıntı ısın zor olması degıl veya calısmak ıstememem degıl..sıkıntı ortamda yokmusum gıbı davranılması ınsanların benı takmaması soyledıklerımı onemsememesı deger vermemesi.. Boyle olunca da bende tamamen susuyorum kendımı ifade edemiyorum cunkı ne yaptıysam nasıl davrandıysam ınsanların bana karsı davranıslarını degısmedı.. Ben ınsanların gozunde sessız sakın saf önemsemeyen bı kışıyım
Bu sorunu iş dısında yasasam o kadar etkilemez benı en azından gorusmeme sansım olur iş ortamın da yasadıgım ıcın ve calısmak zorunda oldugum ıcın mecbur olarak muhatap olmak o ortamda olmak durumun da oluyorum.. Yani hangi ıse girersem gireyim ben bunu yasayacagm işe aglayarak gıdıyorm kendımı bildim bileli ve uzun sure calısamayıp bırakıyorumsıkıntı ısın zor olması degıl veya calısmak ıstememem degıl..sıkıntı ortamda yokmusum gıbı davranılması ınsanların benı takmaması soyledıklerımı onemsememesı deger vermemesi.. Boyle olunca da bende tamamen susuyorum kendımı ifade edemiyorum cunkı ne yaptıysam nasıl davrandıysam ınsanların bana karsı davranıslarını degısmedı.. Ben ınsanların gozunde sessız sakın saf önemsemeyen bı kışıyı
Bu duyguyu yaşadığım ortamlarda bulundum o yüzden bir nebze sizi anlıyorum.? Ama bence en önemli şey bakış açını değiştirmeye çalışmak bu çok zor ve zamam isteyen şeyler. Ama istemek önemli. Aile ortamınız nasıl ? Tek mi yaşıyorsunuz.Bu sorunu iş dısında yasasam o kadar etkilemez benı en azından gorusmeme sansım olur iş ortamın da yasadıgım ıcın ve calısmak zorunda oldugum ıcın mecbur olarak muhatap olmak o ortamda olmak durumun da oluyorum.. Yani hangi ıse girersem gireyim ben bunu yasayacagm işe aglayarak gıdıyorm kendımı bildim bileli ve uzun sure calısamayıp bırakıyorumsıkıntı ısın zor olması degıl veya calısmak ıstememem degıl..sıkıntı ortamda yokmusum gıbı davranılması ınsanların benı takmaması soyledıklerımı onemsememesı deger vermemesi.. Boyle olunca da bende tamamen susuyorum kendımı ifade edemiyorum cunkı ne yaptıysam nasıl davrandıysam ınsanların bana karsı davranıslarını degısmedı.. Ben ınsanların gozunde sessız sakın saf önemsemeyen bı kışıyım
Ben en ıyı yerlere gelsem de benım bu sorunum devam edecek hangı konuma gelirsem geleyim.. Ben unıversıte mezunuyum boyleyım ama bakıyorm etrafım da lıse mezunları veya ev hanımları bu sorunu yasamıyorlar kendilerini cok guzel ifade ediyorlar insanlar tarafından deger goruyorlar önemsenıyorlar.. Yani bir ortamdayız diyelim benımle konusan olmuyor ne kadar lafa gırsem de soyledıgım havada kalıyor duymuyorlar benı yada ıkı kısıysek gelen kısı onunla konusuyor ben yokmusum gıbı.. Yanı bu soyledıklerım size cok ütopik gelebilir ama ben bunları yasıyormAma siz kendinize değer verip kendi hayatınızı kurtarmıyorsunuz ki. Çevre neden versin. Değişim sizde başlayacak önce.
bebegim o zaman muhatap olmaya calisma kendi kendine yetebildigini göster. ara verdiniz diyelim sana bunu yapanlarin yanina gitme al cayini git kendi basina otur belki o sira sevdigin bir seyle ilgilenirsin telefon olsun kitap olsun. Sıkılgan durma.İsle ilgili bir sey söylemen gerekirse konusursun sadece. Onlar da sana bunu yaptiklarinin farkinda tahminimce bilerek yapiyorlar. Arkadaslarini hayatinda tutmak zorunda degilsin is arkadaslarina da muhtac degilsin. Sana kendini degersiz hissettirmelerine izin verme onlardan bagimsiz olarak degerli oldugunu bil ve ona göre davran. O zaman kosarlar pesinden. O zamnda sen ilgilerine tav olma hemen cool ol mesafeni koruBu sorunu iş dısında yasasam o kadar etkilemez benı en azından gorusmeme sansım olur iş ortamın da yasadıgım ıcın ve calısmak zorunda oldugum ıcın mecbur olarak muhatap olmak o ortamda olmak durumun da oluyorum.. Yani hangi ıse girersem gireyim ben bunu yasayacagm işe aglayarak gıdıyorm kendımı bildim bileli ve uzun sure calısamayıp bırakıyorumsıkıntı ısın zor olması degıl veya calısmak ıstememem degıl..sıkıntı ortamda yokmusum gıbı davranılması ınsanların benı takmaması soyledıklerımı onemsememesı deger vermemesi.. Boyle olunca da bende tamamen susuyorum kendımı ifade edemiyorum cunkı ne yaptıysam nasıl davrandıysam ınsanların bana karsı davranıslarını degısmedı.. Ben ınsanların gozunde sessız sakın saf önemsemeyen bı kışıyım
Biliyorum ama yıllardır çözüm yolu da bulamadım liseden beri okulda olsun iş hayatım da olsun ben bunu yasıyorumSizin çözümünüz iyice eve kapanmak değil tedavi olmak. Eve kapatırsanız durumunuz ağırlaşır
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?