evimi okula çok yakın. kızı bakıcının kızına bıraktığım günlerde 10 dk eve geçip oğlanın kahvaltısını hazırlayıp geri geliyorum. sonrada msn den görüşüyoz.
sende çalışan anne kızıın. tek korkum çocuklarım ilerde mutsuzluk çekmesin. neden beni kreşlerde büyüttün demesin.
1. şık için söylüyorum; paranla rezil olma
2.şık için söylüyorum; kreşe ver ki ben bunu oyladım ben kreşe 2,5 yaşında başladım ve bezimle elimde biberonla gidermişim
3.şık için söylüyorum; yeni bir bakıcı bulmak, kızının ona onun sana ,senin ona alışman oooooo baya bir zaman geçer boşa zaman ve alışana kadar kızın zaten 3 yaşına basar
4. şık için söylüyorum; izin alıpta kendini evde mi harcayacaksın çalışan bir kadının işi bırakıp evde oturması bence çok zor bir durum hem işinden ayrı kalarak belki de sen köreleceksin
bence kreş
teşekkür ederim kızlar
canım sabretmeye çalışıyorum. pazartesi gelsin bi bakalım oturup konuşacam. zaten mart sonuna kadar beni idare et diyodu. torun işi o zaman çözümlenecekmiş. bakalım .
teşekkürler.
herkesi kendileri gibi sanıyolar.canım geçmiş olsun..Allah kolaylık versin ne diyeyim..bende 1 ailenin eline 1ooo lira geçiyorsa ayda 3 çocuğa nasıl bakar diye kafa yorduydum..malum 3 çocuk yapmamız tavsiye edildiğinden
aslında kızımı çok seviyo . bugüne kadar sabretme nedeinide bu . sakıcı bulmak kolay değil. hele böyle iyi birisini . ama dedğin gibi torunlara özellilke küçük olana biraz daha ilgi gösterince bizimki kudurdu.
çok istiyorum aslında ama işem emeklilikte sorun olur diye pek yanaşmıyo. zaten doğum dönemlerinde aldın bide şimdi alırsan emeklilk zamanın uzar diyo .
ah canım ne güzel yazmışsın. gerçekten annelik çok zor bir durum. anneni tebrik ediyorum gerçektenBen kreşlerde, anaokullarında büyüdüğüm için çok mutluyum. Çünkü annem her zaman mükemmel bir anneydi. Onun devamlı yanında olmanız sizi iyi bir anne yapmaya yetmez. Önemli olan birlikte zaman geçirmek. Hatırlarsınız belki eskiden minderli koltuklar vardı, biz annemle her akşam minderleri çıkartıp ev yapar içinde oynardık. Sonra baktık annem sığmıyor oyuncak evler yeni çıkmıştı o dönem, onlardan almıştık.(Şimdi bile fiyatları bin, iki bin lirayı aşıyor.) Şimdi farkına varıyorum eğer annem çalışmasaydı bizim evimizde o evlerden bile olmayacaktı çünkü o dönem lüks bir şeydi.
Bu demek değil ki sorunlarla karşılaşmayacaksınız. İlk kreşe gittiğim dönemde, babaannemden ayrılmam sebebiyle kafamı duvarlara vuruyormuşum, sonra olay neden annem evde değil'e dönüşmüş. Hatta kafatasımı çatlatmışım hastanelik olmuşum. Psikologlara gitmişim daha o yaşlardayken. Annem işten ayrılmış, ama yine de beni kreşten almamış. Sadece eve geldiğimde annem evde olsun istiyormuşum. Ha sonra ne oldu, annem fıstık gibi işine dönemedi. Devlet memuruydu. Şimdi hastanede sözleşmeli eleman olarak çalışıyor ve emekliliği dolacaktı şimdiye. Ben de ona diyorum ki "keşke bırakmasaydın o zaman anne" annemin söylediği de "keşke bırakmasaydım ama şartların öyle gerektirdiğini zannettim."
Çok uzun yazmışım toparlayayım bari.
Ben annemle, beni 40'ım çıkmadan babaanneme bırakmasına, 2 yaşındayken kreşe vermesine, okul hayatım boyunca beni evde bekleyen bir anne olmamasına rağmen gerçekten iyi bir anne olması sebebiyle gurur duyuyorum. Çalışan anneler kötü değil ya da çocuklarıyla daha az ilgileniyor değiller.
hep idare ediyom canım. gerçekten. çok sevdiğim için idare ediyom. paraya ihtiyacı var diye ediyom. ama kızımı ordan oraya götürdükçe canım sıkılıyo.
teşekkürler katılımınız için.
tuvaletini söylüyo
