Fikirlerinizi söyleyin de belki içim rahatlar :)

garrulous .!.:

Bayanlar merhaba. Erkek arkadaşım öğretmen. O şu an İzmir' de, bense İstanbul. . Mesele şu, ben doğma büyüme İstanbul' luyum. Önceleri buradan kalkıp başka şehre tatile gittiğimizde diğer yerler hep küçük ve yaşanmaz gelirdi. . Uzun süreler de bu hep böyle oldu. Her neyse erkek arkadaşım işi dolayısıyla İzmir' de yaşayacağız diye düşündü o, ben 'hayır, olmaz, buradan başka yerde yaşamak istemiyorum' dedim hep. Gel zaman git zaman ben İstanbul' dan soğumaya başladım. Kalabalığı beni boğmaya başladı. 2 kere de yolda taciz edildim ve artık erkeklerin bakışları bile beni çileden çıkartmaya yetiyor. Tüm bu bakış açımdaki değişim erkek arkadaşımın yanına İzmir' e gide gele değişti. Önceleri de giderdim ama alıcı gözüyle de baktıkça daha da sevdim ve 'tamam, burada yaşamak için ne gerekiyorsa yapalım' dedim. Ama bu sefer de olmuyor şartlardan dolayı bizim hesaplayamadığımız şeyler de varmış meğer. Şimdi İstanbul' da yaşayacağız gibi görünüyor evlendikten sonra. Ailem, arkadaşlarım her şeyim burada. İzmir' de ise liseden bir arkadaşım var sadece. Doğduğum yer de burası. Ama aklım da İzmir' de kaldı bu sefer.

Ailesinden ayrılıp da, hiç kimsesinin olmadığı şehirlerde yaşayanlar ne gibi sorunlar yaşadınız? Yoksa İzmir her şeye değer bir şehir midir? Benim için daha iyi hangisi bilemedim. .

Cevaplarınıza 2 gün sonra ancak bakabileceğim sanırım, şimdiden teşekkürler :)

Genişletmek için tıkla...

garrulous .!.:

Bayanlar merhaba. Erkek arkadaşım öğretmen. O şu an İzmir' de, bense İstanbul. . Mesele şu, ben doğma büyüme İstanbul' luyum. Önceleri buradan kalkıp başka şehre tatile gittiğimizde diğer yerler hep küçük ve yaşanmaz gelirdi. . Uzun süreler de bu hep böyle oldu. Her neyse erkek arkadaşım işi dolayısıyla İzmir' de yaşayacağız diye düşündü o, ben 'hayır, olmaz, buradan başka yerde yaşamak istemiyorum' dedim hep. Gel zaman git zaman ben İstanbul' dan soğumaya başladım. Kalabalığı beni boğmaya başladı. 2 kere de yolda taciz edildim ve artık erkeklerin bakışları bile beni çileden çıkartmaya yetiyor. Tüm bu bakış açımdaki değişim erkek arkadaşımın yanına İzmir' e gide gele değişti. Önceleri de giderdim ama alıcı gözüyle de baktıkça daha da sevdim ve 'tamam, burada yaşamak için ne gerekiyorsa yapalım' dedim. Ama bu sefer de olmuyor şartlardan dolayı bizim hesaplayamadığımız şeyler de varmış meğer. Şimdi İstanbul' da yaşayacağız gibi görünüyor evlendikten sonra. Ailem, arkadaşlarım her şeyim burada. İzmir' de ise liseden bir arkadaşım var sadece. Doğduğum yer de burası. Ama aklım da İzmir' de kaldı bu sefer.

Ailesinden ayrılıp da, hiç kimsesinin olmadığı şehirlerde yaşayanlar ne gibi sorunlar yaşadınız? Yoksa İzmir her şeye değer bir şehir midir? Benim için daha iyi hangisi bilemedim. .

Cevaplarınıza 2 gün sonra ancak bakabileceğim sanırım, şimdiden teşekkürler :)

Genişletmek için tıkla...

kupkek .!.:

ben nedendir bilinmez izmiri karış karış gezdim ama bana hiçte öyle harika bir yer gibi gelmedi İstanbul'u tek geçerim ya :)

Genişletmek için tıkla...

Sephoraa .!.:

İzmiri gezmek değil, yaşamak lazım...

Sevgili garrulous izmirde yaşamak ayrıcalıktır. Bunu izmir müptelası biri olarak söylemiyorum, hani o izmiri yere göğe sığdıramayan, izmir şöyledir, izmirli böyledir diyenler var ya işte onlardan değilim. Ama neredeyse 30 yıldır izmirde yaşıyorum. Annem istanbullu, o yüzden orayı da iyi bilirim. Fikirlerim ve anlatacaklarım tek taraflı değil yani.

İzmirde yaşamak rahattır. Bir ucundan bir ucuna en fazla bir saatte ulaşırsın. Ulaşım ücretleri uygundur. Trafik sorunu pek yoktur. Yaşam istanbul ve ankaraya göre daha ucuzdur. Kışı hem kısa hem ılıktır. İzmir insanı hafta sonları avm'lere kapanmaz, yaz kış açık havada oluruz. Restoranların bile kapalı alanları küçük bahçeleri kocamandır. İnsanlar güleryüzlü anlayışlıdır. Çok göç alan bir şehir olmasına rağmen gelenler ayak uydurur genelde izmir yaşamına. İstanbuldaki kadar sıkıntılı değildir bu durum. Relax insanların şehridir izmir.
Bence en kötü yanı kültür sanat konusunda eksiklerinin olması. Doğru düzgün bir oyun olmaz izmirde mesela, olsa da pek giden olmaz. Tiyatro için ankara, müzik için istanbul yolculukları şart malesef. Ama aile eş dost görülmüş oluyor bu bahaneyle.

Ama ne demiş atalarımız, doğduğun yer değil doyduğun yer. Şartlar uygunsa izmirde yaşamak için zorlayın derim. Yok uygun değil, sıkıntı olacaksa daha sonraki yıllarda gündeme getirirsiniz bu konuyu.

Genişletmek için tıkla...

garrulous .!.:

Bayanlar merhaba. Erkek arkadaşım öğretmen. O şu an İzmir' de, bense İstanbul. . Mesele şu, ben doğma büyüme İstanbul' luyum. Önceleri buradan kalkıp başka şehre tatile gittiğimizde diğer yerler hep küçük ve yaşanmaz gelirdi. . Uzun süreler de bu hep böyle oldu. Her neyse erkek arkadaşım işi dolayısıyla İzmir' de yaşayacağız diye düşündü o, ben 'hayır, olmaz, buradan başka yerde yaşamak istemiyorum' dedim hep. Gel zaman git zaman ben İstanbul' dan soğumaya başladım. Kalabalığı beni boğmaya başladı. 2 kere de yolda taciz edildim ve artık erkeklerin bakışları bile beni çileden çıkartmaya yetiyor. Tüm bu bakış açımdaki değişim erkek arkadaşımın yanına İzmir' e gide gele değişti. Önceleri de giderdim ama alıcı gözüyle de baktıkça daha da sevdim ve 'tamam, burada yaşamak için ne gerekiyorsa yapalım' dedim. Ama bu sefer de olmuyor şartlardan dolayı bizim hesaplayamadığımız şeyler de varmış meğer. Şimdi İstanbul' da yaşayacağız gibi görünüyor evlendikten sonra. Ailem, arkadaşlarım her şeyim burada. İzmir' de ise liseden bir arkadaşım var sadece. Doğduğum yer de burası. Ama aklım da İzmir' de kaldı bu sefer.

Ailesinden ayrılıp da, hiç kimsesinin olmadığı şehirlerde yaşayanlar ne gibi sorunlar yaşadınız? Yoksa İzmir her şeye değer bir şehir midir? Benim için daha iyi hangisi bilemedim. .

Cevaplarınıza 2 gün sonra ancak bakabileceğim sanırım, şimdiden teşekkürler :)

Genişletmek için tıkla...