Fiziksel şiddetin nedeni ve derecesi…

boylebirdurumvar

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
16 Ağustos 2023
9
6
31
Kızlar merhaba nasılsınız?
Bir gün buraya böyle bir konuda yazacağım aklımın ucundan geçmezdi.
Dün ilk kez eşim dediğim kişiden fiziksel şisdet gördüm! Ne yapmalıyım o kadar kırgınım ki…
Olayın başını anlatıyorum: bir konu konuşuyorduk tamam tamam anladım daha fazla anlatma tarzında ters bir tepki verdi. Dedim ki sürekli aynı şeyi sorduğun için tane tane anlatıyorum niye lafınımı ağzıma tıkıyorsun. Seninle bişey konuşamayacak mıyım? Tamam anladım diyorum ne uzatıyorsun detayları vs diyerek benim canımı sıktı. Ben de kızdım. Belki canım konuşmak istiyor, belki anlatmak istiyorum ne diye benim sözümü kesip lafı bitirmeme izin vermiyorsun? Vs diye tartışmaya başladık. Konu o kadar uzadı ki artık bana hakaretler etmeye başladı. Sen beni hiç dinlemiyorsun, anca başkalarına kibarsın. Ama bana gelince böyle abuk sabuk kaba tavırların var dedim. Böyle uzadı muhabbet. Of puf diye çekti gitti. Ben bu durumu yediremedim. Çünkü benim anlatacaklarıma bu kadar mı sabrı yok? Bu kadar mı önemim yok? O kadar kırıldım ki. Çalışma odasına gittim, bilgisayarda oturuyor. Ben geldim konuşabilir miyiz dedim. Hayır dedi kulaklığını taktı. Ya dedim çıkar şunu sadece bir şey sorucam sen bana hiç mi önem vermiyorsun dedim. Git başımdan defol konuşmak istemiyorum, şuan konuşmayacağım vs gibi yine ters ters tavırlar aldı. Ben de o kadar sinirlendim ki bir anda kulağındaki kulaklığı aldım yere attım. Bunun üzerine bir hışımla kalktı saçımdan tuttu kolumu sıktı ve beni odadan dışarıya fırlattı. Arkadaşlar inanamıyorum ya yazarken benim bu salak durumu yaşadğıma inanamıyorum. Ben kendimi hangi ara bu duruma düşürdüm? Gerçekten kulağından kulaklığı çıkarıp atmam buna sebep olur mu? Sonra da ağlayarak günlüğüne yaz dedi. Sen başlattın dedi. O kadar pisleşti ki nefret ediyorum kendisinden. Sıfır sevgi sıfır merhamet sıfır ilgi. Siz olsanız ne yaparsınız? Şuanda bütün bu yaşananlardan beni suçluyor, utanmadan da psikoloğa gitmen lazım diyor. Bunu bir hakaret olarak görüyor. Yani gerçekten nutkum tutuldu. Senden boşanıcam dedim. Önce psikolojik sonra fiziksel şiddet uyguladın dedim. Şu durumu siz nasıl değerlendiriyorsunuz? Ne yapılır?
Kendimi tanıtayım:

Ben 5 yıllık evliyim 2 yaşında kızım var. Eşimle Home office çalışıyoruz. Ben günlük işlerin yükü altında ezilmişken o da bütün gün bilgisayarda çalışıyor. Akşam da yemek yiyoruz 3-4 saat takılıyoruz sonra yine bilgisayara geçiyor. İkimizin arasındaki ilişki artık o kadar sıkıcı ve durağan ki artık sadece zaman geçiriyoruz gibi hissediyorum. Bir de bu anlayışsızlık ve bana olan sürekli bıkmış tavrından çok sıkıldım. Çocuğumu da alıp gitmek istiyorum. Ama çocuğum da onayı bağlı o da çocuğuna bağlı. Sırf çocuk için idare ediyorum diyelim…
 
Şiddettin seviyesi olmaz her türlüsü zarar. Siz de karşı tarafa psikolojik şiddet yapmışsınız mesela tartışmamak için odaya geçmiş o sıra biraz birbirinize zaman tanıyıp sakinleşince tekrar konuşabilirdiniz odaya gidip kulaklığı atman da yanlış karşılıklı yanlış yapmışsınız
 
Bugün saçınızdan tutan yarın saçınızı tutup sizi duvara da çarpar, tokat da atar. Üstelik pişman da değilmiş. Yarın bi gün tokat atar sen başlattındl der, yumruk atar sen beni sinirlendirmesen böyle yapmazdım der. Şimdi olay sicakken hemen harekete geçmezseniz yarın bigun siz de bunu normallestireceksiniz. Çocuğunuzu bahane etmeyin çocuk daha küçük, hangi ortama alisirsa o ortama uyum sağlar zaten.
 
Şiddetin nedeni olmaz.
Insanlar neden bir seyleri bu kadar zorlar onu da anlamam. Adam zaten tersleyip bir ton hakaret etmiş, sizi dinlemek istemedigini de söylemiş hala başına gidip önerim yok mu diyorsunuz. Öneminiz olsa öyle mi.davranir? Niye cevabını bildiğiniz şeyleri zorluyorsunuz ki?
Keşke ülkede insanlar birbirinden sıkılınca ayrılabilse ama bizde şiddet, kumar, alkol, aldatma yoksa hiç bir şey boşanmaya değer görülmüyor özellikle çocuk varsa yukarıdaki saydiklarim bile boşanmaya gitmiyor.

Evde birbirine zorla tahammul eden insanlar da eninde sonunda böyle birbirini yiyor. Mutlu olacağınızı sanmam özellikle şu yaşananlar sonra.
 
Kızlar merhaba nasılsınız?
Bir gün buraya böyle bir konuda yazacağım aklımın ucundan geçmezdi.
Dün ilk kez eşim dediğim kişiden fiziksel şisdet gördüm! Ne yapmalıyım o kadar kırgınım ki…
Olayın başını anlatıyorum: bir konu konuşuyorduk tamam tamam anladım daha fazla anlatma tarzında ters bir tepki verdi. Dedim ki sürekli aynı şeyi sorduğun için tane tane anlatıyorum niye lafınımı ağzıma tıkıyorsun. Seninle bişey konuşamayacak mıyım? Tamam anladım diyorum ne uzatıyorsun detayları vs diyerek benim canımı sıktı. Ben de kızdım. Belki canım konuşmak istiyor, belki anlatmak istiyorum ne diye benim sözümü kesip lafı bitirmeme izin vermiyorsun? Vs diye tartışmaya başladık. Konu o kadar uzadı ki artık bana hakaretler etmeye başladı. Sen beni hiç dinlemiyorsun, anca başkalarına kibarsın. Ama bana gelince böyle abuk sabuk kaba tavırların var dedim. Böyle uzadı muhabbet. Of puf diye çekti gitti. Ben bu durumu yediremedim. Çünkü benim anlatacaklarıma bu kadar mı sabrı yok? Bu kadar mı önemim yok? O kadar kırıldım ki. Çalışma odasına gittim, bilgisayarda oturuyor. Ben geldim konuşabilir miyiz dedim. Hayır dedi kulaklığını taktı. Ya dedim çıkar şunu sadece bir şey sorucam sen bana hiç mi önem vermiyorsun dedim. Git başımdan defol konuşmak istemiyorum, şuan konuşmayacağım vs gibi yine ters ters tavırlar aldı. Ben de o kadar sinirlendim ki bir anda kulağındaki kulaklığı aldım yere attım. Bunun üzerine bir hışımla kalktı saçımdan tuttu kolumu sıktı ve beni odadan dışarıya fırlattı. Arkadaşlar inanamıyorum ya yazarken benim bu salak durumu yaşadğıma inanamıyorum. Ben kendimi hangi ara bu duruma düşürdüm? Gerçekten kulağından kulaklığı çıkarıp atmam buna sebep olur mu? Sonra da ağlayarak günlüğüne yaz dedi. Sen başlattın dedi. O kadar pisleşti ki nefret ediyorum kendisinden. Sıfır sevgi sıfır merhamet sıfır ilgi. Siz olsanız ne yaparsınız? Şuanda bütün bu yaşananlardan beni suçluyor, utanmadan da psikoloğa gitmen lazım diyor. Bunu bir hakaret olarak görüyor. Yani gerçekten nutkum tutuldu. Senden boşanıcam dedim. Önce psikolojik sonra fiziksel şiddet uyguladın dedim. Şu durumu siz nasıl değerlendiriyorsunuz? Ne yapılır?
Kendimi tanıtayım:

Ben 5 yıllık evliyim 2 yaşında kızım var. Eşimle Home office çalışıyoruz. Ben günlük işlerin yükü altında ezilmişken o da bütün gün bilgisayarda çalışıyor. Akşam da yemek yiyoruz 3-4 saat takılıyoruz sonra yine bilgisayara geçiyor. İkimizin arasındaki ilişki artık o kadar sıkıcı ve durağan ki artık sadece zaman geçiriyoruz gibi hissediyorum. Bir de bu anlayışsızlık ve bana olan sürekli bıkmış tavrından çok sıkıldım. Çocuğumu da alıp gitmek istiyorum. Ama çocuğum da onayı bağlı o da çocuğuna bağlı. Sırf çocuk için idare ediyorum diyelim…
Karşılıklı hatalar zincirinde boğulmuşsunuz...
En başta "Tamam anladım" dediği anda hayatta devam etmezdim konuşmaya. Benim iki kelimeme değer vermeyen adama ne anlatıcam? Kalkar giderdim başka odaya...

Fakat sakinleşmek için oda değiştirmiş, üzerine gitmişsiniz, gitmekle kalmamış kulağından kulaklığı falan yere atmalar.. Haklıyken haksız konuma düşmek böyle oluyor maalesef. İlk fiziksel temasta bulunan sizsiniz, keşke yapmasaydınız.

Verdiği tepkide tabi ki haklı değil şiddetin haklısı olmaz.
Karşılıklı fazla yükselmişsiniz, siz de dahil.

Mesajınızın sonunda "sırf çocuk için idare ediyorum" diyorsunuz.. Bence çocuğunuzun ayrı bile olsa mutlu olan anne-babayla büyümeye hakkı var.
 
Belli ki boşanmayacaksınız. O yüzden size başka tavsiye vericem. Sizinle konuşmak istemiyorsa siz hiç konuşmayın. şuan eşinizin yaptığı siz halen erişim kurmaya çalıştığınız için oda suçunu bastırma çabasına girmiş. Aynı evde de yaşarsanız ne yaparsa yapsın onunla kavga etmeden yok sayın.
 
Kızlar merhaba nasılsınız?
Bir gün buraya böyle bir konuda yazacağım aklımın ucundan geçmezdi.
Dün ilk kez eşim dediğim kişiden fiziksel şisdet gördüm! Ne yapmalıyım o kadar kırgınım ki…
Olayın başını anlatıyorum: bir konu konuşuyorduk tamam tamam anladım daha fazla anlatma tarzında ters bir tepki verdi. Dedim ki sürekli aynı şeyi sorduğun için tane tane anlatıyorum niye lafınımı ağzıma tıkıyorsun. Seninle bişey konuşamayacak mıyım? Tamam anladım diyorum ne uzatıyorsun detayları vs diyerek benim canımı sıktı. Ben de kızdım. Belki canım konuşmak istiyor, belki anlatmak istiyorum ne diye benim sözümü kesip lafı bitirmeme izin vermiyorsun? Vs diye tartışmaya başladık. Konu o kadar uzadı ki artık bana hakaretler etmeye başladı. Sen beni hiç dinlemiyorsun, anca başkalarına kibarsın. Ama bana gelince böyle abuk sabuk kaba tavırların var dedim. Böyle uzadı muhabbet. Of puf diye çekti gitti. Ben bu durumu yediremedim. Çünkü benim anlatacaklarıma bu kadar mı sabrı yok? Bu kadar mı önemim yok? O kadar kırıldım ki. Çalışma odasına gittim, bilgisayarda oturuyor. Ben geldim konuşabilir miyiz dedim. Hayır dedi kulaklığını taktı. Ya dedim çıkar şunu sadece bir şey sorucam sen bana hiç mi önem vermiyorsun dedim. Git başımdan defol konuşmak istemiyorum, şuan konuşmayacağım vs gibi yine ters ters tavırlar aldı. Ben de o kadar sinirlendim ki bir anda kulağındaki kulaklığı aldım yere attım. Bunun üzerine bir hışımla kalktı saçımdan tuttu kolumu sıktı ve beni odadan dışarıya fırlattı. Arkadaşlar inanamıyorum ya yazarken benim bu salak durumu yaşadğıma inanamıyorum. Ben kendimi hangi ara bu duruma düşürdüm? Gerçekten kulağından kulaklığı çıkarıp atmam buna sebep olur mu? Sonra da ağlayarak günlüğüne yaz dedi. Sen başlattın dedi. O kadar pisleşti ki nefret ediyorum kendisinden. Sıfır sevgi sıfır merhamet sıfır ilgi. Siz olsanız ne yaparsınız? Şuanda bütün bu yaşananlardan beni suçluyor, utanmadan da psikoloğa gitmen lazım diyor. Bunu bir hakaret olarak görüyor. Yani gerçekten nutkum tutuldu. Senden boşanıcam dedim. Önce psikolojik sonra fiziksel şiddet uyguladın dedim. Şu durumu siz nasıl değerlendiriyorsunuz? Ne yapılır?
Kendimi tanıtayım:

Ben 5 yıllık evliyim 2 yaşında kızım var. Eşimle Home office çalışıyoruz. Ben günlük işlerin yükü altında ezilmişken o da bütün gün bilgisayarda çalışıyor. Akşam da yemek yiyoruz 3-4 saat takılıyoruz sonra yine bilgisayara geçiyor. İkimizin arasındaki ilişki artık o kadar sıkıcı ve durağan ki artık sadece zaman geçiriyoruz gibi hissediyorum. Bir de bu anlayışsızlık ve bana olan sürekli bıkmış tavrından çok sıkıldım. Çocuğumu da alıp gitmek istiyorum. Ama çocuğum da onayı bağlı o da çocuğuna bağlı. Sırf çocuk için idare ediyorum diyelim…
Bence eşinin fiziksel şiddeti kesinlikle kabul edilemez. Başta kendisinin bu konuda tedavi olması gerekiyor. Sanırım sizde içinizde biriktirdiginiz için durduramamissiniz kendinizi. Bazen tartışmalarda kendinize biraz müsade edin. Dinlenin sakinleşin öyle konuşun. Allah yardımcınız olsun. Bu siralar veba gibi böyle ilişkilerde sorunlar çıkıyor. Aile terapisti denenebilir.
 
Bana şimdi mesaj atmış; PATATESİMİZ VAR MI? Yazmış. Arkadaşlar ben kafayı yemek üzereyim herhalde dünkü olayları atlatmadan bana bunu sorabilme genişliğine sahip. Sorun bende mi? Ne yapmam lazım şuan? Tekrar gelince kavga etmek istemiyorum ama şaka gibi!
Bu arada arkadaşlar objektif yorumlarınız için teşekkür ederim. Benim kulaklığı almam çok yanlış bir hareket Bunun farkındayım tekrar teşekkürler. Fakat attığı mesajdan ne kadar umursamaz ruhsuz bir insan olduğunu anlıyorsunuzdur.
Ben hiçbir şeye bu kadar sinirden gülmedim. Dün şiddetle kavga ettiğimiz adam bana patates soruyor. Ben bu kadar önemsizim demek ki ya. Ben gerçekten ne yapacağım? Şimdi oturup tekrar konuşsam amma uzattın diyecek şaka gibi ya gerçekten.
 
Bana şimdi mesaj atmış; PATATESİMİZ VAR MI? Yazmış. Arkadaşlar ben kafayı yemek üzereyim herhalde dünkü olayları atlatmadan bana bunu sorabilme genişliğine sahip. Sorun bende mi? Ne yapmam lazım şuan? Tekrar gelince kavga etmek istemiyorum ama şaka gibi!
Bu arada arkadaşlar objektif yorumlarınız için teşekkür ederim. Benim kulaklığı almam çok yanlış bir hareket Bunun farkındayım tekrar teşekkürler. Fakat attığı mesajdan ne kadar umursamaz ruhsuz bir insan olduğunu anlıyorsunuzdur.
Ben hiçbir şeye bu kadar sinirden gülmedim. Dün şiddetle kavga ettiğimiz adam bana patates soruyor. Ben bu kadar önemsizim demek ki ya. Ben gerçekten ne yapacağım? Şimdi oturup tekrar konuşsam amma uzattın diyecek şaka gibi ya gerçekten.
Her yaptığı şeyi sineye mi çekiyorsunuz, ben öyle anladım çünkü


Sonra da ağlayarak günlüğüne yaz dedi.

Fiziksel şiddetin nedeni ve derecesi…​


Sanki hep şiddet görüyormuşsunuz da bundan öncekilerin derecesi az diye geçiştirmişsiniz gibi geldi

Bir de adamın git günlüğüne yaz demesi
Adam tepkinizin en fazla bu kadar olacağını kanıksamış da ondan böyle diyor gibi geldi..

Eğer böyleyse patates istemesi çok doğal
 
Bana şimdi mesaj atmış; PATATESİMİZ VAR MI? Yazmış. Arkadaşlar ben kafayı yemek üzereyim herhalde dünkü olayları atlatmadan bana bunu sorabilme genişliğine sahip. Sorun bende mi? Ne yapmam lazım şuan? Tekrar gelince kavga etmek istemiyorum ama şaka gibi!
Bu arada arkadaşlar objektif yorumlarınız için teşekkür ederim. Benim kulaklığı almam çok yanlış bir hareket Bunun farkındayım tekrar teşekkürler. Fakat attığı mesajdan ne kadar umursamaz ruhsuz bir insan olduğunu anlıyorsunuzdur.
Ben hiçbir şeye bu kadar sinirden gülmedim. Dün şiddetle kavga ettiğimiz adam bana patates soruyor. Ben bu kadar önemsizim demek ki ya. Ben gerçekten ne yapacağım? Şimdi oturup tekrar konuşsam amma uzattın diyecek şaka gibi ya gerçekten.
Kardeş af buyur ama çok güldüm ya ahahahahahaa patatesimiz var mı yazmış gerizekalı adam ya ahaahahhaa trajikomik aslında.dalga geçmiyorum yanlış anlama ne olur sadece adam,adam değil adam musveddesi.bir kadına el kaldırıp sonra da hicbirsey olmamış gibi "patatesimiz var mı "yazacak kadar da futursuz
 
Kızlar merhaba nasılsınız?
Bir gün buraya böyle bir konuda yazacağım aklımın ucundan geçmezdi.
Dün ilk kez eşim dediğim kişiden fiziksel şisdet gördüm! Ne yapmalıyım o kadar kırgınım ki…
Olayın başını anlatıyorum: bir konu konuşuyorduk tamam tamam anladım daha fazla anlatma tarzında ters bir tepki verdi. Dedim ki sürekli aynı şeyi sorduğun için tane tane anlatıyorum niye lafınımı ağzıma tıkıyorsun. Seninle bişey konuşamayacak mıyım? Tamam anladım diyorum ne uzatıyorsun detayları vs diyerek benim canımı sıktı. Ben de kızdım. Belki canım konuşmak istiyor, belki anlatmak istiyorum ne diye benim sözümü kesip lafı bitirmeme izin vermiyorsun? Vs diye tartışmaya başladık. Konu o kadar uzadı ki artık bana hakaretler etmeye başladı. Sen beni hiç dinlemiyorsun, anca başkalarına kibarsın. Ama bana gelince böyle abuk sabuk kaba tavırların var dedim. Böyle uzadı muhabbet. Of puf diye çekti gitti. Ben bu durumu yediremedim. Çünkü benim anlatacaklarıma bu kadar mı sabrı yok? Bu kadar mı önemim yok? O kadar kırıldım ki. Çalışma odasına gittim, bilgisayarda oturuyor. Ben geldim konuşabilir miyiz dedim. Hayır dedi kulaklığını taktı. Ya dedim çıkar şunu sadece bir şey sorucam sen bana hiç mi önem vermiyorsun dedim. Git başımdan defol konuşmak istemiyorum, şuan konuşmayacağım vs gibi yine ters ters tavırlar aldı. Ben de o kadar sinirlendim ki bir anda kulağındaki kulaklığı aldım yere attım. Bunun üzerine bir hışımla kalktı saçımdan tuttu kolumu sıktı ve beni odadan dışarıya fırlattı. Arkadaşlar inanamıyorum ya yazarken benim bu salak durumu yaşadğıma inanamıyorum. Ben kendimi hangi ara bu duruma düşürdüm? Gerçekten kulağından kulaklığı çıkarıp atmam buna sebep olur mu? Sonra da ağlayarak günlüğüne yaz dedi. Sen başlattın dedi. O kadar pisleşti ki nefret ediyorum kendisinden. Sıfır sevgi sıfır merhamet sıfır ilgi. Siz olsanız ne yaparsınız? Şuanda bütün bu yaşananlardan beni suçluyor, utanmadan da psikoloğa gitmen lazım diyor. Bunu bir hakaret olarak görüyor. Yani gerçekten nutkum tutuldu. Senden boşanıcam dedim. Önce psikolojik sonra fiziksel şiddet uyguladın dedim. Şu durumu siz nasıl değerlendiriyorsunuz? Ne yapılır?
Kendimi tanıtayım:

Ben 5 yıllık evliyim 2 yaşında kızım var. Eşimle Home office çalışıyoruz. Ben günlük işlerin yükü altında ezilmişken o da bütün gün bilgisayarda çalışıyor. Akşam da yemek yiyoruz 3-4 saat takılıyoruz sonra yine bilgisayara geçiyor. İkimizin arasındaki ilişki artık o kadar sıkıcı ve durağan ki artık sadece zaman geçiriyoruz gibi hissediyorum. Bir de bu anlayışsızlık ve bana olan sürekli bıkmış tavrından çok sıkıldım. Çocuğumu da alıp gitmek istiyorum. Ama çocuğum da onayı bağlı o da çocuğuna bağlı. Sırf çocuk için idare ediyorum diyelim…

Bir kere yapan birdaha yapar birdaha yapar.
Neden polisi aramadın?
Neden ortalığı koparıp evden kovmadın?
Şaka gibi ya bunu yutmak nedir?
 
Çok haklısın inan ben de sinirden güldüm ve üzerine ağladım. Aynaya baktım kendime dedim ki sen kendini ne hale düşürdün? Adam dün sana el kaldırdı, bugün patates soruyor. Ben patates oldum zaten? O an anladım aslında bu kadar salak yerine konulduğumu. Genelde böyle sözlü kavgalar ettiğimizde içeriğinde şiddet olmazdı ve ertesi gün sarılıp barışıp hiçbir şey yokmuş gibi devam ederdik. Üzerine az konuşulup sonra yine aynı şeyler olurdu. Ama bu kez son olmalı. Cesaretimi toplamalıyım gibi hissediyorum ama yeni bir hayat fikri korkutuyor. Aslında çakışıyorum mesleğim var. Feminist ruhluyum ama demek ki benim gibi bir insanın da başına gelebiliyormuş. :))) Yıllarca psikolojik kavgalarla birbirimizi tahrik ettik. Ama boşanmadık. Çünkü başka ne yapacağım? “Sırf böyle sebepten boşanmak olmaz” yaklaşımı var ya hani. Yukarıda bir arkadaş da bahsetmiş, ülkemizde şiddet alkol kumar olmadan boşanmak garipseniyor gibi. Aynen öyle bir durum var. Ama şuan bir şey yapmalıyım artık bu son nokta oldu. Patates mesajının bu kadar felsefik olabileceğini düşünmemiştim.
 
X