Gebeliği sonlandırmayı düşünüyorum

Burda bende dahil o kadar çocuk sahibi olmak isteyen kişi varken sizin aldırmak gibi düşüncenize ne dememiz gerekiyor bunu tahmin etmeniz lazım.... Ki bide çocuklara adanmış bir hayat derken o kadar kötü bir kalbiniz olmasina üzüldüm hemde bir annesiniz karnınızdada bir bebeginiz var Bu hayatta neye adanakcaktik ki? Hayat bu Doğum yaşam ölüm... Bundan ibaret ... Bide Allah için bişey yapabilirsek ne mutlu bizlere... Ama Allah katında sizin bir cana kıymak istemenize ne denir? bu düşüncenizi bizimle paylastiginiza göre yargılamada da özgürüm diye düşünerek yazdım. İyi akşamlar.
 
Araların 17 ay olan 2 çocuk annesiyim, biri şuan 2 yaşında diğeri 7 aylık, bazı anlar oluyor ki Dünyanın en mutlu kadını gibi hissediyorum kendimi öyle güzeller öyle tarifsiz bir sevgisi var, evde 2 bebek kokusu, burda bir çok arkadaşta ne zorluklarla elde ettiğini yada hala çabaladığını yazmış Rabbim onlara da nasip etsin
Elbette zor anlar çok ama üstesinden gelinemeyecek birşey değil
Sizle aynı durumda değilim desteğim var ama sonuçta anne olarak ilk derece zorlanan benim ve her gün şükrediyorum
Dini boyutuna hiç değinmiyorum zaten
Vicdani olarakta hele ki evladınız varmış kaldıramayacağınız bir yük olur diye düşünüyorum kendinize bunu yapmayın
 
Endişelerinizi çok iyi anlıyorum. Yakın çevremde çok kısa zaman önce bu kaygıları yaşayan arkadaşlarım oldu. O tatlı bebisin doğmasına müsade ederseniz diğer yavru zaten iki yaşını geçmiş olacak. Eminim zordur, zor da olacaktır. Çocuklara adanmış hayat demişsiniz. 1 çocuğunuzda olsa bir hayat adiyorsunuz iki çocuğunuz olsa da. Baktığınızda yas farki çok olsa asıl o zaman "yeniden" bir hayat adamak gerekir diye düşünüyorum. Size bir yorumda bulunurken bence demek yerine ben olsam demek daha doğru olur diye düşünüyorum. Ben olsam bir cana kıyamazdım herhalde. Ama şunu da bilirim; birine birsey söyleyebilmek için o yollardan geçmek gerekir. Umarım aklı selim düşünerek kendiniz ve kalbi atan o yavru için en doğru kararı verirsiniz
 
Sizi anlıyorum. Ben de bebeğime yalnız bakan biri olarak 7. ayda hamile kaldım ve aldırmayı düşündüm sizi bu yüzden çok iyi anlıyorum. Ben aldırmak için kontrole gittiğimde bebeğimin kalp atışlarını gördüm. Hamileliğim o kadar kolay geçti ki. İlkinde 9 ay yatmak zorunda kalmıştım ikincide zıpladım, koştum ama çok güçlü bir bebekti hamile olduğumu bile unutuyordum. Doğumum da çok kolay oldu, çabucak toparlandım. Bebeğim kolikti ama gerçekten bir güç geldi şu an nasıl bakmışım diye düşünüyorum Küçük 19 aylık büyük 3 yaşına girecek inanın nasıl geçti anlamadım bile. Evet, çok zor ama zaman geçtikçe kolaylaşıyor. Benim yaşadığım deneyim bu şekilde tabiiki herkesin durumu çok farklı. Depresyona girdiğim, yapamayacağım dediğim zamanlar da çok oldu eşim olmasa yapamazdım gerçekten çok ilgili, çok iyi bir baba. Eş desteği çok önemli. Umarım eşiniz yardımcı oluyordur yoksa gerçekten çok zor
 
Yani korunsaydın o zaman. Aa ben bakamam aldırayım. Aldır anam aldır. Sanki bakkaldan ciklet aldırıyosun...
 
Benim çocuklarımın arası 16 ay. Sizi bilmiyorum belirtmemissiniz calisan bir anneyim. Planlı bir şekilde ikinci gebeliğim oldu. Evet zor buyuttum ama şimdi inanilmaz mutluyum. Büyük Kızım 9 küçük 7.5 yaşında. Bebekliklerini çokça özlüyorum. Hayatta zaten tek çocuk planınız olsa çok sıkı korunurdunuz demek ki 2.cocuk çok uzak degilmis sizden.
 
Bu öyle bir konu ki, vicdan sahibi kimse size ayyy ya zor olur aldırın diyemez, evet çok zor olacak belkide geröekten çok yıpranacaksın ama , eğer fikir almak için açtıysan bu konuyu, yapma derim. Rabbin sana evlat vermiş bak kaç konuda tüp bebekler aşılamalar yıllarca evlat hasreti çekenler neler okuyoruz burda, yapma. Hem günahını hem pişmanlığını çekene kadar korunmadığının pişmanlığını çek, düşünsene karnındakini ya, kendinden pay biç, annenin seni yıllar önce istemeyip aldırmak istediğini seni yaşatmakla öldürmek arasında gidip geldiğini düşün, ben sana bunun günahına girme derim. Yine söylüyorum burda kimse dr sana kalkıp amaaan aldır diyemez diye düşünüyorum
 
Maddi açıdan yetersiz durumdayım bakamam büyütemem diyorsanız orası ayrı ama mental olarak kendinizi yeterli hissetmiyorsanız anneliğin nasıl bir duygu olduğunu bildiğiniz için ben zaten sizin bu bebeğe kıyamayacağınızı düşünüyorum, bir şekilde tutunmuş size hayatta kalmaya çalışıyor işte. Hiç beklemediğiniz bir anda olduysa Allah'ın vardır bir bildiği. Ayrıca neden korunmadığınız falan bizi hiç ilgilendirmiyor bence vücut sizin koca sizin rahim sizin seçim sizin yani bize laf söylemek düşmez illegal bir durum yok ortada.
 
Evet çok doğru herkesin kendi hayatı! Ne yaşadınıda iki satırla anlayamazsınız zaten ! Ama hayata sadece çocuk büyütmeye gelmedik sonuçta herkes evladını canından çok sever ,istisnalar var elbet ama herkesin düşünce tarzida farklı annemin 4tane evladı var ve çogundan da fayda olmadığını gördüm ömrümde illa fayda olsun diye biyutmuyoruz tabi 20yaşina kadar beni mutlu edicek yanımda kalarak sonra belki yuvadan ucucak gene yalnız yalicaz sonuçta bu hayatta mezarada tek girdiğimiz gibi her zaman yalnız kalacağımız o kadar anlar olucak ki . Önce mental sağlığı,fiziksel durumuve psikolojisi yerinde bı anne olup evlatlarıma verimli olmak isterim doğur gitsin olmuyor işte anlayacağiniz benim açımdan düşünemeyeceğiniz aşikar o yüzden ne ben yorulayim ne siz
 
Bacım zaten aldırmayı koymuşsun Kafana, ikidir aynı konuyu açıp duruyorsun. İlla biri çıkıp helal sana koş kürtaj ol desin diye mi bu çaba anlamadım ki bu platform anne ve anne olmaya çalışanlarla dolu. Çatır çatır işini gör sonra düşün Allah akıl fikir versin gerçekten.
 
 
Saçma sapan yorum yapmaya gerek yok kimseden senin saçma yorumlarından beklmedim kibarca fikirlerini yazmalarını istedim önem veriyorum güzel fikirli insanlara sen bence git biraz pis fikirlerine kendin boğul senin yorumuna ihtiyacım yok kınarkende biraz kendi geleceginide düşün
 
Bende istemediğim halde hamile olduğumu öğrendim kalbi durdu kürtaj oldum. Sonrasında çektiğim acıyı anlatamam size hep kendimi suçladım içimdeydi canlı değildi ama canımın bir köşesi koptu gitti sanki keşke yaşasaydı diyorum. Keza kuzenim iki çocuğu üst üste oldu siz gibi ve ikincinin üstüne yine peşin sıra üçüncüye hamile kaldı 8 haftalıkken sizinle aynı nedenler ile kürtaj oldu. Hayatındaki en büyük pişmanlığının bu olduğunu belirtti nasıl oldu da bir anne olarak yavrumun canına kıydım diye. En nihayetinde karar sizin ama o çok küçük olsada sizin yavrunuz Allah size nasip ettiyse bir sebebi mutlaka vardır onun gücünüde bereketinide verir inşallah kararınızı lütfen çok iyi bir şekilde gözden geçirin unutmayın o atan kalp sizin yanınızdaki bebeğiniz ile aynı ikiside evlat lütfen ama lütfen çok çok iyi düşünün
 
Şuan kaç yaşında buyuğü zor dönemleri atlattinizmi
Büyük 2,5 yaşında .tuvalet eğitimi vermeye çalışıyorum.oldukca zorlanıyorum.fakat şunu açık yüreklilikle söyleyebilirim ki zaman gectikce daha da kolaylaşıyor.Rabbim onun sabrını gücünü anneye veriyor o bebekleri idare edebilecek her türlü koşulları Rabbim ayarliyor.digumdan sonra ilk 3aylari beni çok zorladı.orda da kesinlikle fazladan kendime yuk olacak şeyleri yapmadım.asla misafir vs .almadım.gelmek isteyene müsait değilim toparlayamadim kendimi filan dedim.sabahtan akşama kadar çocuklarla ilgilenip karnımızı doyurmaya çalıştım.bana destek olacak aile yakınları yok etrafımda....
Akşamları mutlaka bebekleri erken yatırmaya çalıştım.esime bebeğin ağlaması ihtimaline karşı uyanık olmasını söyleyip, duşumu filan öyle aldım.namaz kitap derken ....olabildiğince kendi kabuğumda kendi halinde atlattım inşallah....
E şimdi de yürüyorlar.ellerinden tutup aşağı parka indiriyorum.ilk günler kadar değil ama zorluk devam ediyor .başbasa bırakamiyorsun.hep gözünün önünde olmaları gerekiyor.ben ekran da göstermiyorum.tv yok.
Telefondan hergun yarım saat yada bi saat büyüğün çizgi film izleme hakkı var bol bol konuşuyorum gerekli gereksiz ...
 
Ağrılara tam gün söyleyemem ama gittik e azaldı.
Sıcak tutmanız gerekiyor bel bölgesini.mutlaka sarın.hava sıcak bile olsa o bölgeyi içten sarın.
Temiz tutun.
Nemli tutmayın.
Ağır asla kaldırmayın.
Moralinizi yüksek tutun
Bunlar iyileşmesini hizlandiracaktir
 
güzel arkadaşım, öncelikle anne karnındaki bebeğin hayatına son vermek için bunların gerekçe olamayacağını, en azından islam hukukuna göre böyle bir sebep olmadığını, bunun seni büyük bir vebale sokacağını söylemem gerek. (linç yeme ihtimalimi göze alarak ve müslüman olduğunu farz ederek, değilsen kusura bakma, yorumumu görme/geç)
ikinci olarak, ne karar verirsen ver Allah yardımcın olsun.
ben de doğu görevinde sezaryen doğum yaptım, doğum için bi gece yarısı hastaneye gittiğimde ebe "kızım senin kimsen yok mu" diye sormuştu, hala unutamam. sonrasında tek başıma bir bebek büyüttüm, çok zordu, seni biraz anlarım, zordur.
bebeği aldırmak yerine bunun en azından manevi zorluğunu aşmak, ruh halini yatıştırmak için çareler düşünebiliriz...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…