- 26 Eylül 2023
- 2.259
- 3.033
- 48
- 27
- Konu Sahibi hemifrithemperi
- #1
Merhaba. son günlerde maalesef ki yaşadığım hisler bunlar. her şeye geç kalmış hissediyorum. üniversiteden 2020 yılında mezun oldum. Hep geçmişi düşünüyorum. Belki daha iyi liseye gitseydim, belki mezuna kalsaydım daha iyi bir yerde olurdum demeyi bırakamadım.
mezun olur olmaz işe girdim. zaten staj yaptığım yerdi. iyi güzel çalışayım pandemi var başka iş bulamam dedim ve çalıştım. ama kendimi mesleki olarak yetersiz görüyorum. çalıştığım yerleri beğenmiyorum. sürekli kendimi kariyer olarak başkaları ile kıyaslıyorum. fesat biri değilim ama başarılı insanları çok kıskandığımı fark ettim. görüyorum birisi yurtdışına gitmiş kıskanıyorum. iyi bir işe girmiş kendimi kötü hissediyorum. onların kötülüğünü istiyor değilim ama keşke orada olsaydım diyorum.
Erasmusa okurken gittim staj için de gidecektim. ama pandemiye denk geldiği için gidemedim. okulumu uzatmamak için çabaladım ortalamam 2.70 kaldı. dönemimde 3 kişi mezun olabildik sadece. Belki daha yüksek olsaydı yurtdışında burs bulabilirdim.
öyle böyle hayalim hep akademi olduğu için bu sene 26 yaşıma girerken yüksek lisansa başlayabiliyorum. Onda da hevesim sıfır insanın içinde hiç mi heyecan olmaz? kpssye hazırlanayım diyorum içimde yine istek yok. aynaya baktığım zaman yüzümü çökmüş görüyorum sanki aniden yüzüm çöktü. Herkesin hayatı yolunda bi benim böyle gibi geliyor artık
şimdi de çalışmıyorum. üniversitede full çalıştım. az biraz birikimim var ama hazıra dağ dayanmıyor. evlilik aşamasındayım ona bile isteğim yok. nişan bile yapmak istemedim.
mezun olur olmaz işe girdim. zaten staj yaptığım yerdi. iyi güzel çalışayım pandemi var başka iş bulamam dedim ve çalıştım. ama kendimi mesleki olarak yetersiz görüyorum. çalıştığım yerleri beğenmiyorum. sürekli kendimi kariyer olarak başkaları ile kıyaslıyorum. fesat biri değilim ama başarılı insanları çok kıskandığımı fark ettim. görüyorum birisi yurtdışına gitmiş kıskanıyorum. iyi bir işe girmiş kendimi kötü hissediyorum. onların kötülüğünü istiyor değilim ama keşke orada olsaydım diyorum.
Erasmusa okurken gittim staj için de gidecektim. ama pandemiye denk geldiği için gidemedim. okulumu uzatmamak için çabaladım ortalamam 2.70 kaldı. dönemimde 3 kişi mezun olabildik sadece. Belki daha yüksek olsaydı yurtdışında burs bulabilirdim.
öyle böyle hayalim hep akademi olduğu için bu sene 26 yaşıma girerken yüksek lisansa başlayabiliyorum. Onda da hevesim sıfır insanın içinde hiç mi heyecan olmaz? kpssye hazırlanayım diyorum içimde yine istek yok. aynaya baktığım zaman yüzümü çökmüş görüyorum sanki aniden yüzüm çöktü. Herkesin hayatı yolunda bi benim böyle gibi geliyor artık
