Benimkiler boyuma geldi, inanın çoğu şeyi onlardan öğrendim. Anne biz farklıyız yaşlarımız beğenilerimiz huylarımız isteklerimiz beklentilerimiz.... her şeyimiz farklı ama sen bize hep aynı davranmaya almaya yedirmeye götürmeye... çalışıyorsun u bana onlar öğretti. Anne olarak her şeyi eşit yapmalıyız fikri kafamızda sabit, olmayınca haksızlık yapıyormuşuz evlat ayırıyormuşuz gibi geliyor ama değil. Her hareketine anlam yüklemenizin nedeni diğer çocuğunuz. Kardeşi var diye mi yapıyor, kardeşini kıskandığı için mi şunu bunu yapıyor yapmıyor... Bu sadece kuruntu saplantı. 28 aylık bebekten beklentiniz fazla. Yeni doğmuş bebek olunca diğeri büyük çocuk gibi geliyor ama o da bebek. Onu yapmıyor bunu yapmıyor... Sizin kafanızda bir sistem var ve çocuk robot gibi onları yapsın istiyorsunuz. Değişik değişik davranışlar huylar fazlar geliştirecekler, her şeye böyle panik olmayın. 28 ay çok küçük daha. Siz kardeş kıskanması yaşamasın diye devamlı peşinde gezerseniz bunaltırsınız.
Boş kalmasın ne demek? Tam tersi kendi kendine de vakit geçirebilsin. İşi gücü bırakmayın planlama yapın ve çocuğunuza söyleyin. Kardeşin uyuyacak, evimizin işlerini yapacağım, istediğin yemekleri pişireceğim, seninle vakit geçireceğiz... Paylaşın onunla. Bütün her şeyi bıraktım sana geldim de bir çeşit baskı. Bir sabah çocuğunuza aklıma bir şey gelmiyor bugün ne yapalım diyin. Bir yere gidelim mi, canın değişik bir şey istiyor mu sen söyle diyip fikir sunmasını sağlayın. Oyun grubu iyi gelir. 1-2 saat de olsa yaşıtı başka çocuklarla oynar mutlu olur. Yapamazsa edemezse konuşamazsa... O zaman annecim niye öyle oldu niye böyle olmadı diye sakince sorar konuşursunuz. Daha ortada sorun yokken sorun ihtimalini konuşuyorsunuz. Yani biz ne desek ne yazsak ikna olursunuz bilemiyorum ama çocuğunuz için biraz sakin olun. Çocuk, sabır ve emek isteyen dünyanın en zor işi. Daha yolun başında bu kadar evham panik inanın safi zarar. Ben sizi anlıyorum aynı yolu geçtim, kızım 2 yasındayken kardeşi doğdu. Bu hisleri biliyorum, beni hem çocuk doktorumuz hem de eşim durdurdu sakinleştirdi.
Lütfen geri çekilin ve farklı bir yaklaşım deneyin. Sorun yok, her şey yolunda, iki bebekli hayata alışmaya çalışıyorum, oğlumun da kardeşi oldu ve O da alışmaya çalışıyor, sakince gözlemleyeceğim, konuşup konuşmamasını dert etmeyeceğim, uzmanların dediğini dikkate alacağım, çocuğuma özel ilgi gösteriyorum sanıp bunaltmayacağım... kendi kendinizi telkin edin. Bu uzun süre böyle gitmez, bir yerde fiziksel veya ruhsal vücut tepki verecektir. Sinirli olacaksınız, tahammül eşiğiniz düşecek, yüzünüzden mutsuzluk yorgunluk akacak. Yazık hem çocuğu hem kendinizi rahat bırakın.
