Ya benim de doğuma 4.5 ay var. Şimdiden o korkuları duymaya başladım. Ya hayatımız düzensizleşirse, ya kocamla uzaklaşırsak, ya şöyle ya böyle ya..sorulr hiç bitmiyo. Sizin için de çok üzüldüm kuzenimin bebeği de öyleydi 1 sene berbat bi hayatları oldu bebek sürekli hastaydı hiç bi yere gitmiyolardı hasta diye, sürekli ağlıyodu hiç uyumuyodu şu an yürüyo daha iyi. Umarım siz o kadar beklemezsiniz Allah kolaylık versin.Herkese merhaba
20 günlük bir bebeğim var
5 sene sonra tüp bebek yöntemiyle gelen bir Bebek
Yapı gereği çok merhametli , sorumluluk sahibi , duygusal bir insanım
39 yaşındayım
Çalışıyorum suanda izindeyim
Bu yasa kadar hayatı hep rahat yaşayan
Kendi ile olmayı seven
Eşimle koltukta pineklemekten bile keyif alan bir insanım
İşten ev gelip birlikte olmak
Eşimin yanına kıvrılmak sarılarak yatmak
Evde hep ikimizin olması çok güzeldi
Kafamıza esse dışarı çıkardık
Esmese evimizde keyif yapardık
Eşim temas ile ve sözlü olarak da beni çok severdi
Bunu her zaman belli ederdi
Şimdi beni sevdiği kelimelerle hep bebeği seviyor
Ben sanki ikinci planda kaldım gibi mutsuz oluyorum
Bebeğimiz oldu herşey değişti
Şimdi eşimle ayrı saatlerde uyuyoruz
Gece hiç uyUymayan bir bebeğim var
Meme düşkünü
Memede uyuyor ama yerine koyunca kıyameti koparıyor
Gece 11 gbi başlıyorum onu uyutma çabalarına bazen sabah 4-5 i buluyor uyuması
Eşim salonda yatıyor işe gidiyor çünkü
Bebeğimin uyuması resmen sabır işi
Kaç kere yatır kaldır yapıyorum
Gözünü acıyor saaylerce uğraştığım halde
Altını değiş
Emzir , Mama hazırla , banyo yaptır
Hayatımdaki herşey o suanda
Sanki sadece onun için yaşıyor gibiyim
Yanımda annem var
Evi o çekip çeviriyor
Bazen 7-8 gün uyumadıgım oluyor
Bu da beni psikolojik olarak çok yoruyor
Bazen anne olmak bana göre değil mi acaba diye düşünüyorum
Oysaki ne çok istedim bu miniği
Sanki hep ağlayacak sanki hayatı bana zindan edecek
Sanki hep yaramaz sorunlu olacak fikirleri dolanıyor kafamda
İşime hiç dönemeyeceğim
Evimle kendimle hiç ilgilenemeyeceğim
Eşimle birdaha eskisi gibi olamayacağım gibi
Bebeğimi yorgunluktan uykusuzluktan sevemiyorım bile doğru düzgün
Bu da vicdan yapmama sebep oluyor
Mutlu değilim suanda
Hep ağlıyor altını açarken
Üstünü değişirken
Uyurken bile kendi kendine söyleniyor
Bana geçecek deyin
Çok seveceksiniz deyin
Biz de böyle idik geçti falan deyin teselli edin
Sevgisiz büyüyen çok çocuk gördüm evet
bu nasıl mantık ve duygu yoksunu bir yorumdur.
Başlığı pek takip etmediğimden belki yazan olmuştur bilemicem. Bebekler için fön makinesi sesi varmış youtube da 1 saatlik versiyon onu denedin mi uyuması için?Bebeğime alıştım. Ama
Hala uyumuyor meme dışında
Bu gece mesela 2 saat falan uyudu tabi ben de
Evet internette 1 saatlik videolar var ise yariyor..
Annelik içgüdüsü bende de olduğu için 5 sene uğraştım zaten
Yaşarım ama dert etmem
siz dert yanmazsınız o dert yanmaz sonra dert yanan olunca da çok anormal bir şeymiş, bir tek o yaşıyormuş da herkes mutluluktan uçuyormuş gibi taşlanır.
Umarım düzelir bu durum. Hiç bu kadar güçsüz hissetmemiştim..Ben de ayni durumdayım
Hep düzenli idim temiz titizdim
Geçenlerde kv dem buzdolabinda herşey çürümüş diye bana fırça atarken üzerine uçasım geldi
Aynı seyleri ben de yaşıyorum
Hatta suanda ağlıyordum
Yarın görümcem gelecek iki çocuğu ile
Onlar i da istemiyorum
9 dan beri bebeğim ağlıyordu
Ben de zordayım allah yardımcımız olsun
Ama bende 5 yıldır hasretini çekiyorum. Bebek deyınce bütün hücrelerim acıyor sanki. O kadar tedavi hepsı olumsuz.Herkese merhaba
20 günlük bir bebeğim var
5 sene sonra tüp bebek yöntemiyle gelen bir Bebek
Yapı gereği çok merhametli , sorumluluk sahibi , duygusal bir insanım
39 yaşındayım
Çalışıyorum suanda izindeyim
Bu yasa kadar hayatı hep rahat yaşayan
Kendi ile olmayı seven
Eşimle koltukta pineklemekten bile keyif alan bir insanım
İşten ev gelip birlikte olmak
Eşimin yanına kıvrılmak sarılarak yatmak
Evde hep ikimizin olması çok güzeldi
Kafamıza esse dışarı çıkardık
Esmese evimizde keyif yapardık
Eşim temas ile ve sözlü olarak da beni çok severdi
Bunu her zaman belli ederdi
Şimdi beni sevdiği kelimelerle hep bebeği seviyor
Ben sanki ikinci planda kaldım gibi mutsuz oluyorum
Bebeğimiz oldu herşey değişti
Şimdi eşimle ayrı saatlerde uyuyoruz
Gece hiç uyUymayan bir bebeğim var
Meme düşkünü
Memede uyuyor ama yerine koyunca kıyameti koparıyor
Gece 11 gbi başlıyorum onu uyutma çabalarına bazen sabah 4-5 i buluyor uyuması
Eşim salonda yatıyor işe gidiyor çünkü
Bebeğimin uyuması resmen sabır işi
Kaç kere yatır kaldır yapıyorum
Gözünü acıyor saaylerce uğraştığım halde
Altını değiş
Emzir , Mama hazırla , banyo yaptır
Hayatımdaki herşey o suanda
Sanki sadece onun için yaşıyor gibiyim
Yanımda annem var
Evi o çekip çeviriyor
Bazen 7-8 gün uyumadıgım oluyor
Bu da beni psikolojik olarak çok yoruyor
Bazen anne olmak bana göre değil mi acaba diye düşünüyorum
Oysaki ne çok istedim bu miniği
Sanki hep ağlayacak sanki hayatı bana zindan edecek
Sanki hep yaramaz sorunlu olacak fikirleri dolanıyor kafamda
İşime hiç dönemeyeceğim
Evimle kendimle hiç ilgilenemeyeceğim
Eşimle birdaha eskisi gibi olamayacağım gibi
Bebeğimi yorgunluktan uykusuzluktan sevemiyorım bile doğru düzgün
Bu da vicdan yapmama sebep oluyor
Mutlu değilim suanda
Hep ağlıyor altını açarken
Üstünü değişirken
Uyurken bile kendi kendine söyleniyor
Bana geçecek deyin
Çok seveceksiniz deyin
Biz de böyle idik geçti falan deyin teselli edin
Olacak tabiki neden olmasınAma bende 5 yıldır hasretini çekiyorum. Bebek deyınce bütün hücrelerim acıyor sanki. O kadar tedavi hepsı olumsuz.
Bana da olacak deyin anne olacaksın elbet bir gün deyin...
Önce sorun eşimdeydi. Ameliyat oldu doktor dogal ola ılecegini söyledi. Bende de sorun yok. Genetik testler pıhtılasma temiz. Ama olmuyor ne dogal yolla ne de tup bebekle. 1 kez tuttu o da 6 haftalık düştü
rahiminde kist polip ya da miyom var mi
