arkadaşım yazmadan geçemeyeceğim.benim profilimde bekar yazıyor ama evliyim.hem de bir yıllık falan değil.ben de kayınvalidemlere karşı ilk başlarda çok iyiydim,çünkü büyük bir aile olmak istiyordum inan ki onları kendi annem babam kadar çok seviyordum abartmıyorum.böyle bir kaç yıl geçti bir baktım ki böyle davranma onların gözünde enayilik,ensesine vur lokmasını al, gibi şeyler ifade ediyor.
baktım ki benim değerlerime saygı göstermiyorlar,hemen ben de 180 derece bir dönüşüm oldu.
kaynanamlarla bir kez yüz göz olacak bir olay yaşadık ve baktım ki bana hükmetmeye çalışıyorlar.yani onlar ılımlılığı,saygıyı zayıflık olarak görüyorlar.ben acayip derece strese girdim yeni yeni kendimi toparlıyorum.dedim ki değmez,bunlar için.beni üzmüş olmaları bile onları etkilemedi,özür bile dilemediler.oysa ki,ben onlar için çok iyi şeyler düşünürken onların vurdumduymazlığı beni daha çok yıprattı.herkes çektiğini bilir,şu anda 2 yıldır özel günlerde dahil hiç görüşmüyorum.şu aralar onlar benle konuşmak için çabalıyorlar.bütün herkes akrabaları da dahil benim haklı olduğumu biliyorlar.çok nadir o gün kendimi iyi hissedersem eğer kayınvalidem aradıysa konuşmak istersem konuşuyorum.görsen benle konuştukları için ne kadar mutlu oluyorlar yanınında olsam içine sokacak o derece yani. böyle çok daha değerli ve kafam daha rahat biliyor musun.eski kafam olsa şu anda onların karşısında tam da bir köle isauraydım.kabuğumu kırdım ama,şu anda çok ciddi bedensel hastalıklarım var o günlerin stresinden bana kalan.giden benden giiti yani.
ama,kendimi övmek için demiyorum ben kaybetmedim onlar benim gibi bir gelini ne derseniz kızlarını kaybettiler.
benim kızdığım ne biliyormusun canım körü körüne saygı.seni sevmiyor ve saygı duymuyorsa ne diye saygı duyacaksın ki,daha fazla aşağılanmak için mi*şaşarım böyle bir saygıya.
biraz uzun oldu canım kusura bakma,sen de yazarsan dinlemek isterim.:içelim:
puyorumnanaktan
