Aylardır çözemediğim bir sıkıntının içindeyim.Yardımınıza o kadar çok ihtiyacım var ki...Etrafımda güveneceğim birileri olmadığı için,kimseye anlatamıyorum.Yanlış anlaşılmak istemiyorum.
Yaklaşık 1 yıldır bir birlikteliğim var.O dünyanın en iyi,en merhametli insanı.Yada ben öyle sanıyorum.Çok seviyorum.Çok sevildiğimi de biliyorum.Biz onunla ilkleri paylaştık hep,hayatımızda daha önce birileri olmadı.Biraz uzakta,arada çok şehirler var.Ama fırsat buldukça geliyor.Birlikte okuyorduk,o mezun oldu.Bende bu yıl lisans için oraya gitmek istiyorum,kısmetse..
Ama 3-4 aydır bir sıkıntımız var ki çözmeye gücüm yetmedi.Sorun benim geçmişim.Öyle çok büyük hatalarım olmadı.Ama çalışıyordum, haliyle insanları tanıyordum.Kapalı bir bayanım.Buna rağmen geçmişte benim hayatıma giren öylesine uzaktan bile olsa bütün erkekler sorun teşkil ediyor onun için.Sürekli bir iğneleme,hayıflanma.İlişkimiz de yıpranıyor gün geçtikçe. Üniden tanıdığım isimler,iş yerinde bildiğim kişiler,aile dostları...Yaptığım kötü bir şey yokken bunları öyle çok abartıyor ki ben bile düşünüyorum bazen hak ediyor muyum gerçekten diye?Ne yapacağımı nasıl aşacağımızı şaşırdım.Artık çalışmıyorum,çalışmamı istemiyor güvenini kazanırım düşüncesiyle.Hayatımdaki bütün erkekleri (normal seviyede,arkadaş babında) çıkarttım. Zor durumda kalsam arayacağım tek kişi bile yok.Bütün sırdaşım,yoldaşım ondan ibaret.Ama sürekli erkekler diye başlıyor konuşmaya...O kadar çok bunaldım ki anlatamam.Birlikteliğimizin ilk aylarında yaptığım,anlattığım şeyleri söylüyor sürekli bana.Elimde olsa gider değiştiririm zaten.Ne yapacağımı bilmiyorum.Öfkesi dinince dünyanın en tatlı insanı oluveriyor.Uzakta olduğumuz için mi diye düşünüyorum.Lütfenn yardımlarınızı bekliyorum.
Yaklaşık 1 yıldır bir birlikteliğim var.O dünyanın en iyi,en merhametli insanı.Yada ben öyle sanıyorum.Çok seviyorum.Çok sevildiğimi de biliyorum.Biz onunla ilkleri paylaştık hep,hayatımızda daha önce birileri olmadı.Biraz uzakta,arada çok şehirler var.Ama fırsat buldukça geliyor.Birlikte okuyorduk,o mezun oldu.Bende bu yıl lisans için oraya gitmek istiyorum,kısmetse..
Ama 3-4 aydır bir sıkıntımız var ki çözmeye gücüm yetmedi.Sorun benim geçmişim.Öyle çok büyük hatalarım olmadı.Ama çalışıyordum, haliyle insanları tanıyordum.Kapalı bir bayanım.Buna rağmen geçmişte benim hayatıma giren öylesine uzaktan bile olsa bütün erkekler sorun teşkil ediyor onun için.Sürekli bir iğneleme,hayıflanma.İlişkimiz de yıpranıyor gün geçtikçe. Üniden tanıdığım isimler,iş yerinde bildiğim kişiler,aile dostları...Yaptığım kötü bir şey yokken bunları öyle çok abartıyor ki ben bile düşünüyorum bazen hak ediyor muyum gerçekten diye?Ne yapacağımı nasıl aşacağımızı şaşırdım.Artık çalışmıyorum,çalışmamı istemiyor güvenini kazanırım düşüncesiyle.Hayatımdaki bütün erkekleri (normal seviyede,arkadaş babında) çıkarttım. Zor durumda kalsam arayacağım tek kişi bile yok.Bütün sırdaşım,yoldaşım ondan ibaret.Ama sürekli erkekler diye başlıyor konuşmaya...O kadar çok bunaldım ki anlatamam.Birlikteliğimizin ilk aylarında yaptığım,anlattığım şeyleri söylüyor sürekli bana.Elimde olsa gider değiştiririm zaten.Ne yapacağımı bilmiyorum.Öfkesi dinince dünyanın en tatlı insanı oluveriyor.Uzakta olduğumuz için mi diye düşünüyorum.Lütfenn yardımlarınızı bekliyorum.
