evet gerçektende öyle oluyor. benim kızımda 30 aylık haftasonu kahvaltı harici doğru düzgün bi şey yediremedim. bugün işe geldim akşam sorucam pilavlar tavuklar yoğurtlar sayıcak bana bir bir yediklerini eminim. bazen bende çok güzel yediriyorum ama çoğu zaman bir yolunu buluyor naz niyaz yemiyor. Ama babaannesinde öyle değil. kayınvalidemde arada der bugün yediremedim diye kadının bile morali bozuluyor. yemesi güç çocuklar gerçekten zor anlıyorum sizi.
Bencede çok değil, normalde etrafa kulaklarımı kapatir kimseyi umursamam ama herkes aynı seyi soylemeye baslayinca bi durup düşundüm, ne zaman menapoza girecegimizi bilemiyoruz belki hic bir problem olmamasina ragmen yıllarca cocuk olmayacak vs vs. Bi süre bu tarz konusan kişilerle iletişimi bir süre kesiyim en iyisi psikolojimi kötü etkilemişler suan onu farkettim
Her çocuk farklı oluyor daha uyumlu çocuklarda vardır herhaldeOfffffff yol gosteremiyorum. 6 bucuk yillik evliyiz ve cocugumuz yok, hep kafamda olan basimiza gelmesinden korktugum seylerin hepsini yaşamişsiniz işte siz.
Disardaki herkes bebek mucize, harika yapin yapin diye başimin etini yiyorlar ama internette forumda o "cocugumu çok seviyorum"larin ardindan bu şekilde paragraflarca dert geliyor.
Ama disarda tanidiklarim sanki cocuk onlari bir gram etkilememiş gibi davraniyorlar, bosuna korkuyormuşum gibi...
Ahhh kendi derdime boğdum konunuzu. Umarim buyudukce duzelir.
Beni gece uykusuzluğu çok korkutuyor işim çok yorucu masa başı değil iş yerinde dinlenmem imkansız
Yiyemiyor değil çok falza seçici gastrolojisinden alerjisine bütün bölümlere gönderdi doktorumuz testler ultrasonlar bi sorun çıkmadı. Anneme gidince orda bir elinde pide bir elinde havuç salatalık hiç itiraz yok bizim evde eşimle bana kök söktürüyor fazla nazladık şimdide bizi takmıyor
Evet haklısınız mutsuzken günü bile bitirmek çok zor
Sanırım öyle anneme karşı hiç böyle değil
Yok estağfurullah. Ben 28 yaşımda anne oldum bazen keske erken yapsaydım diyorum insan yaş aldıkça sakinliğe daha çon ihtiyaç duyuyorBende tam olarak 6.5 yıllık evliyim, bi ara etrafimdakiler susmustu ne güzel ama simdi basladılar yaşın geçiyor yapın bitane pisman olacaksınız ilerde diye.
Yaşım 30.. bi tarafım istiyor ama bi tarafım rahatlığa çok alıştı. Bu tarz konulari okudukça iyice karamsar oluyorum çocuk konusunda. Arkadaslarıma bakıyorum zombi gibiler, uykusuz ac yorgun mutsuz. Çok kararsızım çok, siz ne düsünuyorsunuz yaş mevzu sizide düşündüruyor mu? Etrafımdaki sağlıkçilar bile gec kalıyorsun demeye basladikendim gibi birini bulmuşkan sormadan edemedim, konu sahibi kusura bakmayin nolur
Bakıcı da zordur Allah kolaylık versin annem bakacak o konuda içim rahat herkes ne çabuk büyüyorlar diyor unutuyor insan heralde büyüdükçe:)
Vallahi bizde de durum bu anneme alışsın diye ara ara gönderiyorum annem ne yediğini sayınca şok oluyorum. Hergün ne yapsam da yer diye düşünmekten yaşlandım.
Amin teşekkür ederim ben çok istedim anne olmak onu herşeyden çok seviyorum ama bu zor olduğu gerçeğini değiştirmiyor üç dört yılı gözden çıkarmak lazımmış
Abur cubur olayı varsa onu kesmek lazım mutlaka bizimki dedesinin kıyamadığını öğrenmiş gibi iki göz yaşına kandıryor dedeyi. babama yasak koyduk asla şeker çikolata alınmıcak durdurak bilmiyor sonra bizede ağlayıp yaptırabileceğini sanıyor. ben daha katıyım ama eşiminde yelkenleri hemen suya iner. kararlı olmak lazım. abur cuburda iştahı kesiyor çünkü varsa sizdede böyle bi olay deneyin derim
Aynen öyle oluyorlar, bütün nazları niyazları tripleri anneye inanın, benim oğluma da kv baktı sağolsun, ilk başlarda anlatıyordu şunu yedi bunu yedi (genelde evde ağzına sokmadığı şeyler) sinir oluyordum ama alıştım valla, hatta kv bana diyor bazen kızım bu çocuk sana nazlanıyor aslında her şeyi yiyor diye, ben de evde pek üstüne düşmüyorum artık zaten biraz ağırlaştım da nazlayacak durumda değilim
Çalışmak evdenn bir nebze de olsun uzaklaşmak çok iyi gelecek durumunuz varsa bakıcı tütün kendinizi bu kadr üzmeyin hatta daha da varsa yatılı tütün
bizim oğlumuz da böyleydi hatta bir an benden ayrılmak istemezdi simdi sabahtan sokağa bir çıkıyor akşama kadar eve sokamiyorumBence anne baba psikolojisi ve bebeğin huyu ile alakalı durumlar bunlar.. Mesela çok şükür benim bebeğim çok da sıkıntılı değil şuan.. Gerçi 3 aylık daha ne oluruz bilemem de şuan için bizim ilişkimizi gerçekten etkilemedi.. Bana da çok dediler çocuk doğsun artık ayrı yatacaksınız hele cinsellik bi dahaki bahara kalıyor falanBen 28 yaşimdayim ve yaş konusuna o kadar takilmiyorum aslinda 40a kadar yolu var. 40 olmasa da bir 5 sene daha cocuk yapmayi kesin ve net dusunmuyorum.5 sene sonra tekrar bir gözden geciririz herhalde.
Valla benim cevremdekiler disariya karşi hep cocuk kendilerini hiç etkilememiş imaji ciziyorlar ve ben kendi kendime kuruyormuşum gibi davraniyorlar.
Gerci gorumcem de oyle davraniyordu 10 senelik evlilerdi cocuktan sonra ilk yıl boşandilar.
Ama hala birlikte yatıyoruz ve cinsel hayatımız etkilenmedi.. Derken tabi ki eskisi gibi olma şansınız yok çünkü size muhtaç minicik bir bebek var.. Zaten en başta bunu göze aldık öyle çocuk düşündük.. 
