- 21 Mart 2012
- 72
- 45
- 288
- 36
mrb arkadaşlar. öncelikle bir ricam olur. yabancı uyrukluyum ve trde üni okudum, imla hatalarım olursa kusuruma bakmayın 
bu sıralar o kadar yalnız ve boşlukta hissediyorum ki geçmişimi sorgulamaya başladım. şimdi konuya girsek;
ben neden bu kadar çok hata yaptım sanki zincir gibi arkası hiç kesilmemiş diyorum.
İki yıla yakın süren bir ilişkim vardı ve sanırım btti kendisine ulaşamıyorum. Neden böyle oldu diye düşünmeye başladım ve hayatım gözümün önünden film gibi geçip gitti.
İlişkimiz boyunca çok kavgalar oldu hep barıştık çok küs kalmazdık, ne de olsa yan yanaydık. Şimdi ise dünyanın iki ucundayız. Kavgamızın da büyük kısmı geçmişimizle ilgili. Şunu söylemeye utanıyorum ama bir çok ilişkim oldu ve aslında ben hep sevilmek sahiplenmek isterdim. Bakımlı çekici ve albenisi olan bir bayanım diyebilirim. Fakat yabancı bir bayanla ciddi bir ilişki ne kadar çok düşünülür az çok bilirsiniz. Ben yaşadım da öğrendim. Çok kandırıldım, aptaldım kabul ediyorum. Hiç kimsesi olmayan bir yerde tek başına okumaya gidiyorsunuz, psikolojim bozulmuştu ve ilgi hoşuma gidiyordu sanırım.
Üniversitenin ilk yıllarında derslerimi geçemiyordum çok moralim bozuluyordu. Kendimi gece hayatına verdim sayısız hata yaptım. Sahte mutluluklar peşindeydim. Ama türkçem biraz düzelince derslerimi geçtim ve bitirdim çok şükür.
İlk senemde aynı memleketten bir sevgilim vardı. ailemden uzakta olduğum için ona çok alıştım bir tek o vardı yanımda çünkü. Gelecek ile ilgili hayal kurarken terkedildim. Çok üzüldüm yıprandım sonrasında ciddiyetsiz ilişkiler yaşamaya başladım. Hiç birşeyi kafama takmazdım. İçimden nası geliyorsa öyle davrandım. Zaten gidicem diye boşvermiştim. Sonu hüsran.
Ama karşıma biri çıktı ve bana aşık olmaya başlamıştı. Bana sahip çıktı vs vs bunları daha önce kimseden görmedim, çok güzeldi, kıskanmak nedir bilmezdim. Tam herşey güzel giderken Benimle ilgili bir takım dedikoduya şahit olmuş. konuşulanları gururuna yediremedi.
Şüphelere düştü her şeyi anlatmamı istedi. Korktum, eksik anlattım ve bunu öğrendi
ama ben kendimle yüzleşmek istemiyordum sanırım. Niye böyle yaptın diye hep kızdı kırıldı haykırdı. Haklı da. Bu olaylar ikimize de travmalar yaşattı, ama direndik. Ben kendimi eve kapattım, herkesle irtibatımı kopardım, o nasıl istediyse öyle davrandım. Ama onun canı yandı ya, beni de eski sevgilileriyle kıyasladı. Geçmişiyle ilgili şeyleri muhabbet arasında anlattı, ben de üzüleyim diye. Ya yakınlaşmalarını bile detaylı şekilde anlatıyordu. Ben de masal dinliyor gibi dinliyordum bişey diyemiyordum. Çünkü çok suçlu hissediyordum o sıralar.
Aslında ben kimseyi yaklaştırmıyordum, hep bekaretimi kocama vericem diye. ta ki alkol etkisindeyken zorla kızlığımı kaybedinceye kadar. karşı koydum ama gücüm yetmedi. Kimseye anlatamadım. herşeyimi kaybetmiş gibi yaşadım. ne de olsa gitti düşüncelerindeydim. psikolojim normal değildi ve kimseden yardım almadım. lise sondaydım ve hepatit oldum. hastanede yattım 2 ay. derslerime bile çalışamadım. yalnız kaldıkça o an aklıma geliyordu ve odamda hep ağlıyordum. Ve geçenlerde bana bunu yapan çocuğu gördüm psikolojim alt üst oldu bütün gün suratım asıktı. Annemler noldu diyodu yok bişey anne. hasta gibiyim dedim
Çok sonra netten araştırdım ve hayatımı kötü yönde etkileyen faktörün bu olduğunu öğrendim :85: ayrıca ben orta okul 1de fln çocuk istismarına maruz kaldım hem de abim tarafından :85: annemlere söyleyemedim uyurken geliyordu beni ellerken uyanıyordum :85: ben uyanınca kaçıyordu. hiç birşey yapamıyordum zaten naptığını da tam anlayamıyordum. Annemler öğrendi ve beni yatılı okula gönderdi. Bu işkence böylece bitti. Çocuktum o zmnlar önem vermedim. Ama şimdi onla karşılaşıyorum ve aklıma geliyor bakamıyorum gözüne. Sanki hiç olmamış gbi davranıyordum ama işte sevgilimle ayrılınca bütün bu hataların altında yatan sebebin o olduğunu düşünmeye başladım. depresyona girmek istemiyorum. 10sene önce olan şeylerin şuan beni yıkmasını istemiyorum. Kimseye anlatamıyorum. Napmam lazım. Yine "yalnız kaldığımda düşünüp üzüleyim, uğraş bulunca unutayım" planını mı uygulıcam :85: buraya yazma sebebim. birilerine anlatma ihtiyacımı gidermek :85:
size de bir tavsiye büyük küçük dinlemeyin, çocuğunuzu koruyun, çocuk istismarına önlem alın. ben yandım başkaları yanmasın

bu sıralar o kadar yalnız ve boşlukta hissediyorum ki geçmişimi sorgulamaya başladım. şimdi konuya girsek;
ben neden bu kadar çok hata yaptım sanki zincir gibi arkası hiç kesilmemiş diyorum.
İki yıla yakın süren bir ilişkim vardı ve sanırım btti kendisine ulaşamıyorum. Neden böyle oldu diye düşünmeye başladım ve hayatım gözümün önünden film gibi geçip gitti.
İlişkimiz boyunca çok kavgalar oldu hep barıştık çok küs kalmazdık, ne de olsa yan yanaydık. Şimdi ise dünyanın iki ucundayız. Kavgamızın da büyük kısmı geçmişimizle ilgili. Şunu söylemeye utanıyorum ama bir çok ilişkim oldu ve aslında ben hep sevilmek sahiplenmek isterdim. Bakımlı çekici ve albenisi olan bir bayanım diyebilirim. Fakat yabancı bir bayanla ciddi bir ilişki ne kadar çok düşünülür az çok bilirsiniz. Ben yaşadım da öğrendim. Çok kandırıldım, aptaldım kabul ediyorum. Hiç kimsesi olmayan bir yerde tek başına okumaya gidiyorsunuz, psikolojim bozulmuştu ve ilgi hoşuma gidiyordu sanırım.
Üniversitenin ilk yıllarında derslerimi geçemiyordum çok moralim bozuluyordu. Kendimi gece hayatına verdim sayısız hata yaptım. Sahte mutluluklar peşindeydim. Ama türkçem biraz düzelince derslerimi geçtim ve bitirdim çok şükür.
İlk senemde aynı memleketten bir sevgilim vardı. ailemden uzakta olduğum için ona çok alıştım bir tek o vardı yanımda çünkü. Gelecek ile ilgili hayal kurarken terkedildim. Çok üzüldüm yıprandım sonrasında ciddiyetsiz ilişkiler yaşamaya başladım. Hiç birşeyi kafama takmazdım. İçimden nası geliyorsa öyle davrandım. Zaten gidicem diye boşvermiştim. Sonu hüsran.
Ama karşıma biri çıktı ve bana aşık olmaya başlamıştı. Bana sahip çıktı vs vs bunları daha önce kimseden görmedim, çok güzeldi, kıskanmak nedir bilmezdim. Tam herşey güzel giderken Benimle ilgili bir takım dedikoduya şahit olmuş. konuşulanları gururuna yediremedi.
Şüphelere düştü her şeyi anlatmamı istedi. Korktum, eksik anlattım ve bunu öğrendi

Aslında ben kimseyi yaklaştırmıyordum, hep bekaretimi kocama vericem diye. ta ki alkol etkisindeyken zorla kızlığımı kaybedinceye kadar. karşı koydum ama gücüm yetmedi. Kimseye anlatamadım. herşeyimi kaybetmiş gibi yaşadım. ne de olsa gitti düşüncelerindeydim. psikolojim normal değildi ve kimseden yardım almadım. lise sondaydım ve hepatit oldum. hastanede yattım 2 ay. derslerime bile çalışamadım. yalnız kaldıkça o an aklıma geliyordu ve odamda hep ağlıyordum. Ve geçenlerde bana bunu yapan çocuğu gördüm psikolojim alt üst oldu bütün gün suratım asıktı. Annemler noldu diyodu yok bişey anne. hasta gibiyim dedim
Çok sonra netten araştırdım ve hayatımı kötü yönde etkileyen faktörün bu olduğunu öğrendim :85: ayrıca ben orta okul 1de fln çocuk istismarına maruz kaldım hem de abim tarafından :85: annemlere söyleyemedim uyurken geliyordu beni ellerken uyanıyordum :85: ben uyanınca kaçıyordu. hiç birşey yapamıyordum zaten naptığını da tam anlayamıyordum. Annemler öğrendi ve beni yatılı okula gönderdi. Bu işkence böylece bitti. Çocuktum o zmnlar önem vermedim. Ama şimdi onla karşılaşıyorum ve aklıma geliyor bakamıyorum gözüne. Sanki hiç olmamış gbi davranıyordum ama işte sevgilimle ayrılınca bütün bu hataların altında yatan sebebin o olduğunu düşünmeye başladım. depresyona girmek istemiyorum. 10sene önce olan şeylerin şuan beni yıkmasını istemiyorum. Kimseye anlatamıyorum. Napmam lazım. Yine "yalnız kaldığımda düşünüp üzüleyim, uğraş bulunca unutayım" planını mı uygulıcam :85: buraya yazma sebebim. birilerine anlatma ihtiyacımı gidermek :85:
size de bir tavsiye büyük küçük dinlemeyin, çocuğunuzu koruyun, çocuk istismarına önlem alın. ben yandım başkaları yanmasın

Son düzenleyen: Moderatör: