- 28 Mart 2020
- 21.686
- En iyi cevaplar
- 1
- 66.078
- 598
Sonraki yorumlarimda bir uyeye daha detayli anlattim. Onu okursaniz yardimci olur size.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Geçmişte olmuş şeyleri hatırlayıp yeniden sinirlenmek
- Konu Sahibi 1mirac
- Başlangıç Tarihi
- 13 Ekim 2016
- 3.813
- 6.859
- 158
- 25 Ekim 2018
- 3.838
- 6.905
- 158
Evet bende de var ,20 yil önce esimin ablasinim yaptigi kalitesiz bir seyi surekli hatirlayip sinir olmaktan bunaldim artik .Daha cok var aslinda ama özellikle ablasinin dedigi bir laf var onu hatirliyorum ve esime söylüyorum ki adamcagiz ne yapsın şu an biliyorum ama yenilir yutulur bir hareket degildi ,simdi olsa lap lap verirdim cevabini da.Bu konuda bir tespitim oldu benim; bu gecmiste sinir olunan şeyleri hatirlamak mutsuz bir animizda ya da işler yolunda gitmiyorken oluyor hep dikkat edin.O yüzden de sardiriyoruz galiba 
O an her sey yolundaysa ,keyfimiz yerindeyse bu hatirlama olmuyor ya da erteleniyor 
Ya da en azindan ben de böyle oluyor.
O an her sey yolundaysa ,keyfimiz yerindeyse bu hatirlama olmuyor ya da erteleniyor Ya da en azindan ben de böyle oluyor.
- 3 Temmuz 2010
- 11.071
- 11.547
- 498
Yani bendeki sorun su ki o zaman cevap verdiğim susmadıgım şeyleri de dusunup tekrar sinirleniyorum. Kendime diil ama karşıdakine, olaya. O zaman da tepki göstersem simdi de on kere de belkı yine takılır Benım aklıma.. biraz takıntılıyım sanırım bazı konularda
- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.824
- 798
- 23 Ocak 2020
- 1.348
- 1.345
- 133
senin bu yeteneğine gerçekten bayılıyorum. Keşke yarısı bende olsaydım. Bende eşimin ailesi tarafından çok ezildim. Aklıma geldikçe ağlıyorum, Düşündükçe eşimden soğuyorum. o an cevap verebilseydim diyorum keşke. ama olmuyor.
- 15 Mayıs 2021
- 7.455
- 24.755
- 263
Bundan sonrası için yapabilirsin. Farkında değilsin galiba ama hala kendinden veriyorsun.
- 26 Mayıs 2021
- 479
- 1.035
- 43
- 36
Çünkü onlar yapacağını yapmış kendi adlarına konu kapanmış oluyor biz de bir şey yapamadığımız için içimizde büyümeye devam ediyor konu. En temizi o an tepki vermek kavgaysa kavga gerginlikse gerginlik. Bize dert olacağına onlara dert olsun mantığı.
- 24 Mart 2020
- 10.016
- 36.216
- 598
- 32
Kesinlikle işte bunu geç algıladım ben, daha doğrusu eşimin hatrı vardı artık yok o yüzden bundan sonra içimde kalmayacak hiçbir şey, kavga etmek değil aynı onlar gibi gülerek lafımı sokacağım dışardan bakınca suç bulamiycak kimse bana görünürde bı şey yapmış olmiycam çünkü. Bı de böyle deneyelim bakalım
- 26 Mayıs 2021
- 479
- 1.035
- 43
- 36
Kesinlikle kavga etmeyin karşıdan sinir edebilirsiniz sadece. Eğer onlar kavga edersede sakın cevap vermeyin haksız duruma onlar düşsün. Benim kv kavga çıkardı ben hiç cevap vermedim eşimin yanında demediğini bırakmadı sustum. Şimdide görüşmek istiyorlar ama kavga edip haksız duruma düştükleri için eşime neden gelip gitmediğimi sorduklarında eşim cevabını veriyor. Benim değil onların başı eğildi. Ben artık muhatap olmuyorum en temizi bu. Kaç kere özür diledi kv ama umrumda değil bitti artık. Size tavsiyem yapabiliyorsanız size zarar evren herkese bir sınır çizin sınır aşılıyorsada uzak durun en güzeli bu. Başka türlü çekilmiyor.Kesinlikle işte bunu geç algıladım ben, daha doğrusu eşimin hatrı vardı artık yok o yüzden bundan sonra içimde kalmayacak hiçbir şey, kavga etmek değil aynı onlar gibi gülerek lafımı sokacağım dışardan bakınca suç bulamiycak kimse bana görünürde bı şey yapmış olmiycam çünkü. Bı de böyle deneyelim bakalım
- 24 Mart 2020
- 10.016
- 36.216
- 598
- 32
Benzer şeyler yaşamışız benim kv de saçmalar saçmalar özür diler, ama ben mesafe koyamiyordum başka memleketlerdeyiz tatil olunca eşim rica ediyordu onun hatrı için gidiyordum mesela. Şimdi düşününce keşke gitmeseymişim diyorum. Mesafe koyacak fırsatım varken neden koymamışım diye. Şimdi bı de torun olmuş oldu ortsk nokta. Artık imkanlar doğrultusunda sınır koymaya çalışacağım seviyesine inmeden tavrımı koyacağım inşallah
- 24 Mart 2019
- 3.062
- 4.186
- 133
- 39
Destek mi alsanız. Pek normal bir durum değil. Hani bende geçmişte bana haksızlık yapılıyorsa ve dost aile sohbetinde adı konu geçerse sinirlenirim de ama kalkıp 3-5 yıl sonra ki olaylar için kimse ile kavga etmem
- 12 Aralık 2012
- 1.945
- 2.308
- 333
Bende yaşıyodum insanı çok yoran bişey. Zamanla mı oldu yoksa ben mi değiştim bilmiyorum ama o zaman olanlar şu an umrumda değil. Önemli olan benim. Benim hayatım. Başkaları yüzünden bugünümü heba edemem. Böyle yaparak eşinizin gözünde de takıntılı biri olursunuz.
- 30 Ağustos 2018
- 977
- 2.287
- 113
Ben de çok şiddetli bir şekilde yaşıyorum bu durumu. Mesela bahçe için aydınlatma almıştım, babam aydınlatmayı takması için çağırdığı elektrikçi arkadaşının aklına uyup mahalledeki lamba gibi güçlü bir florasan takmıştı. Çok sinir oldum ama arkadaşına ayıp olmasın diye bir şey demedim. Sonrasında babamla tartışsam da olan olmuştu. Üzerinden seneler geçti, odamda uyumaya çalışırken bir gece gözume o aydınlatma ilişti ve gecenin üçünde büyük bir öfke nöbeti yaşadım. Bu öfkem çok da uzun sürdü. Sonra babamın gözleri bozuk olduğu için o ışığı bizim kadar şiddetli görmediğini farkettim. Bunu anlayınca babama olan öfkem dindi.
Böyle küçük olaylarda da bizzat bana yapılmış şeylerde de bazen kafayı takıp kendimi kahrediyorum. En çok bana zarar. Sonra çevreme zarar. Depresif olduğum zamanlarda daha fazla oluyor. Mesela tez yazarken gecenin bir körü 3 yıl önce olan bir şey için ağlama krizine girip kriz bitince yüzümü yıkayıp tez yazmaya devam etmiştim. Belki de içimizdeki stresi atmanın bir yoludur.
Ben şahsen takıntıya meyilli bir insanım, bilinçli bir çabayla kendimi engellediğim oluyor. Yani bıraksam aklım gidecek farkındayım. Aşırı kaygıdan kaynaklanıyor, onun da farkındayım. Böyle anlarda dikkatimi dağıtacak şeyler yapıyorum. Yürüyüşe çıkmak gibi mesela. Ilk kaygı bozukluğunu bir hastalık sonrası yaşamıştım, aklıma o konu her geldiğinde online bir platformdan yabancı dil alıştırması yapıyordum. Böylece hem bir dil öğrendim hem de akıl sağlığımı nispeten korumuş oldum.
Bu krizler geldiğinde bilincinizi korumaya çalışın. Kendinize "dur" deyin. Gerçekten sesli olarak "papatya dur" demek gerekiyor. Kendinize sesli olarak telkin verin. Ve mümkünse dikkatinizi dağıtacak bir şeyler yapın.
Bu stresli hayata daha ne kadar bu şekilde dayanabilirim bilmiyorum. Bence bizim gibiler önce stres yönetimini öğrenmeli. Bu takıntılı durum da yönetemediğimiz stresin (ve tabii ki zamanında koyamadığımız sınırların) bir sonucu bence.
Böyle küçük olaylarda da bizzat bana yapılmış şeylerde de bazen kafayı takıp kendimi kahrediyorum. En çok bana zarar. Sonra çevreme zarar. Depresif olduğum zamanlarda daha fazla oluyor. Mesela tez yazarken gecenin bir körü 3 yıl önce olan bir şey için ağlama krizine girip kriz bitince yüzümü yıkayıp tez yazmaya devam etmiştim. Belki de içimizdeki stresi atmanın bir yoludur.
Ben şahsen takıntıya meyilli bir insanım, bilinçli bir çabayla kendimi engellediğim oluyor. Yani bıraksam aklım gidecek farkındayım. Aşırı kaygıdan kaynaklanıyor, onun da farkındayım. Böyle anlarda dikkatimi dağıtacak şeyler yapıyorum. Yürüyüşe çıkmak gibi mesela. Ilk kaygı bozukluğunu bir hastalık sonrası yaşamıştım, aklıma o konu her geldiğinde online bir platformdan yabancı dil alıştırması yapıyordum. Böylece hem bir dil öğrendim hem de akıl sağlığımı nispeten korumuş oldum.
Bu krizler geldiğinde bilincinizi korumaya çalışın. Kendinize "dur" deyin. Gerçekten sesli olarak "papatya dur" demek gerekiyor. Kendinize sesli olarak telkin verin. Ve mümkünse dikkatinizi dağıtacak bir şeyler yapın.
Bu stresli hayata daha ne kadar bu şekilde dayanabilirim bilmiyorum. Bence bizim gibiler önce stres yönetimini öğrenmeli. Bu takıntılı durum da yönetemediğimiz stresin (ve tabii ki zamanında koyamadığımız sınırların) bir sonucu bence.
bende kayınvalide, kayınpeder ve görümce yi görünce görmesem bile bazen adı geçince sinirleniyorum. bazen iki üç gün sürüyor. sizin babanızın gözü bozukmuş hafifletici sebep , bizimkileri ben napayım ,kalpleri bozuk.
Kesinlikle haklısınız
bende aynen böyle yaptım. Onlar gibi gülerek laf sokmayı herşeyi alttan yapmayı çok denedim ama olmadı. Artık görüşmüyorum en güzeli uzak durmak. bayramda gittim eşimin yanında gene öyle gıcık gıcık gülerek laf sokup saygısızlık yaptılar. Hiiç ortamı bozmadım güldüm eğlendim :) eşim görmüş oldu ama birdahada gitmedim. Orda cevap verip tartışma kavga da çıkabilirdi çünkü anlaşamıyoruz biz. Ozaman yüzyüze bakacak halimiz de kalmaz. Diğer türlüde ben onlarla görüşünce içim içimi yiyor lafları yüzünden. Sanırım eşimde kabullendi artık bunuooo aile içinde her olayı anında tepki verirseydi tek bir evli çift kalmazdı.
Evet tam olarak böyle bende sizin gibiyim ya hiç fark yok inanın. Yorumunuz tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim dikkate alıcam kesinlikle
umarım aşabiliriz çok zor çünkü 
genel anlamda da psikolojimin iyi olmadığını düşünüyorum ben
