Geçmişte yaşadıklarımı unutamamam

muhtesemgatsby .!.:

Liseyi bitirdim.


İnanın o kadar zaman içimde tuttum ki yaşananları, belki de bu süreçte evde olduğumuz için daha fazla düşünmekten kaçamadım. Ben dershane öğretmenimin de tacizine uğradım daha önce. Tacize uğradığımı ise sonradan idrak edebildim. Bunları öğretmeni tanıyan arkadaşlarımla paylaştığımda ise yine 'abartıyorsun' diye tepki aldım. Hem çok kızıyorum herkese hem de dediğiniz gibi bundan sonra başıma gelebilecek olaylarda kendimi suçlu hissetmekten korkuyorum.

Sanki ileride buna benzer bir şey ile tekrar karşılaşırsam herkes gibi 'abartma Gatsby' dermişim gibi geliyor. Bu konularda sınırlarımı çizebileceğimi sanmıyorum.
Ailem her zaman destek oldular. Sadece ben sorunlarımı çok paylaşabilen biri değilim.

Genişletmek için tıkla...

böyle bir şey yaşayınca insan paylaşamıyor işte
şu an yaşasam mesela herkese anlatırım
şerefsizin yaptığına bak derim, hele biri dese ki arkadaşını sattın ağzının payını öyle bir veririm ki bir daha adımı hitap ederken ... hanım der, der ama 35 yaşındayım artık haliyle diyebiliyorum
ama işte genç yaşta yaşayınca bir travma oluşuyor, kendinde suçu arıyor insan abartıyor muyum diye soruyor kendi kendine
şu an yine böyle bir olay yaşasanız yine abartma diyen olacaktır ama sağlıklı düşünebiliyor olsanız, hem o abartma diyenlerin ağzının payını verirsiniz hem de abartıyor muyum diye bir şüphe içinizden geçmez bile emin olun.
ama bağımsız olarak birine bunları anlatıyor olmanız lazım. bir de aileden kimseye anlatmamışsınız iyice bunaltır bu his sizi.
ay ben işte canımı sıkan bir şeyi bile eşime anlatıp boşalıyorum, yani bir paylaşım iletişim olmalı.

pisekar .!.:

yasadiginiz seyler normal egil, bunun adi taciz, hatta travma sonrasi stress bozuklugu bile yasiyor olabilirsiniz. tabi bizim toplumumuzda taciz tecavuz normal goruldugu icin nolcak yeaaa tepkisi verebiliyorlar, mutlaka psikiyatrik yardim alin

Genişletmek için tıkla...

valla toplumu da anlamak güç
"abartma" nedir ya?
arkadaşım rahatsız oluyorsam yapmayacak karşı taraftaki bu kadar basit.
abartma sınırı nedir yani? taciz etmiş ama tecavüz etmemiş/ tecavüz etmiş ama bi kere etmiş
abartma hep kadına özgü
kızcağız da desin o zaman abartmayın alt tarafı polisle çözdük adam öldürmedik ya desin.
ay sinir oldum şu an, gidip o tavır alanların ağzını burnunu kırasım sonra da alt tarafı biraz hırpaladık abartmayın sakat bırakmadık ya diyesim var

MaYa_MiLa .!.:

valla toplumu da anlamak güç
"abartma" nedir ya?
arkadaşım rahatsız oluyorsam yapmayacak karşı taraftaki bu kadar basit.
abartma sınırı nedir yani? taciz etmiş ama tecavüz etmemiş/ tecavüz etmiş ama bi kere etmiş
abartma hep kadına özgü
kızcağız da desin o zaman abartmayın alt tarafı polisle çözdük adam öldürmedik ya desin.
ay sinir oldum şu an, gidip o tavır alanların ağzını burnunu kırasım sonra da alt tarafı biraz hırpaladık abartmayın sakat bırakmadık ya diyesim var

Genişletmek için tıkla...

Yani şöyle örnek vereyim. Polis ve aileler geldiğinde beni de müdürün odasının dışındaki sandalyeye oturttular. Büyük bir şok içerisindeyim o sıra ve tüm okul orada toplanmış beni izliyordu. Okulun temizlik görevlisi kadın geldi ve olayı sordu, ben de kısaca anlatıp taciz edildim dedim. Kendisi ise bunun bir taciz olmadığını çünkü fiziksel temas olmadığını söyledi. Olayı soran öğrencilere de gidip öyle anlattı. O güne kadar yakın olmadığım, sonrasında da en yakın arkadaşlarım olan iki kişi haricinde okulda kimse 'nasılsın' bile demedi. Öğretmenler, öğrenciler falan sadece olayı sordular. Gerçekten olayları çok dramatikleştirmek istemiyorum ama o gün benim hayatımda etkisi olan bir gündü. Kimsenin nasıl olduğumu bile sormaması yüzünden kimseye kötü hissettiğim zamanlarda paylaşmamaya başladım.

muhtesemgatsby .!.:

Liseyi bitirdim.


İnanın o kadar zaman içimde tuttum ki yaşananları, belki de bu süreçte evde olduğumuz için daha fazla düşünmekten kaçamadım. Ben dershane öğretmenimin de tacizine uğradım daha önce. Tacize uğradığımı ise sonradan idrak edebildim. Bunları öğretmeni tanıyan arkadaşlarımla paylaştığımda ise yine 'abartıyorsun' diye tepki aldım. Hem çok kızıyorum herkese hem de dediğiniz gibi bundan sonra başıma gelebilecek olaylarda kendimi suçlu hissetmekten korkuyorum.

Sanki ileride buna benzer bir şey ile tekrar karşılaşırsam herkes gibi 'abartma Gatsby' dermişim gibi geliyor. Bu konularda sınırlarımı çizebileceğimi sanmıyorum.
Ailem her zaman destek oldular. Sadece ben sorunlarımı çok paylaşabilen biri değilim.

Genişletmek için tıkla...

Ailenize üzüldüğünüzde anlatın ,böyle içinizde tutmakla olmaz. Liseden de kaç kişiyle görüşüyor olabilirsiniz ki? Her buluştuğunuzda bu aklınıza geliyorsa buluşmayın , en azından geçmişe bir çizgi çekersiniz.

muhtesemgatsby .!.:

Yani şöyle örnek vereyim. Polis ve aileler geldiğinde beni de müdürün odasının dışındaki sandalyeye oturttular. Büyük bir şok içerisindeyim o sıra ve tüm okul orada toplanmış beni izliyordu. Okulun temizlik görevlisi kadın geldi ve olayı sordu, ben de kısaca anlatıp taciz edildim dedim. Kendisi ise bunun bir taciz olmadığını çünkü fiziksel temas olmadığını söyledi. Olayı soran öğrencilere de gidip öyle anlattı. O güne kadar yakın olmadığım, sonrasında da en yakın arkadaşlarım olan iki kişi haricinde okulda kimse 'nasılsın' bile demedi. Öğretmenler, öğrenciler falan sadece olayı sordular. Gerçekten olayları çok dramatikleştirmek istemiyorum ama o gün benim hayatımda etkisi olan bir gündü. Kimsenin nasıl olduğumu bile sormaması yüzünden kimseye kötü hissettiğim zamanlarda paylaşmamaya başladım.

Genişletmek için tıkla...

Suna bak ya, sanki cok biliyormus gibi yorum yapiyorlar

Cokelek .!.:

Ailenize üzüldüğünüzde anlatın ,böyle içinizde tutmakla olmaz. Liseden de kaç kişiyle görüşüyor olabilirsiniz ki? Her buluştuğunuzda bu aklınıza geliyorsa buluşmayın , en azından geçmişe bir çizgi çekersiniz.

Genişletmek için tıkla...

Ertesi sene okul değiştirdim zaten. Haksızlık yaptığını düşündüğüm kişilerle de artık görüşmüyorum. Sadece bazen gördüğüm kabuslardan çok etkileniyorum. Bunun nedeni de sadece bu değildir muhtemelen küçüklüğümden beri uyku problemleri olan bir insanım.

Gün içinde aklıma getirmiyorum ya da sürekli bunu düşünmüyorum ama uzun süredir evde olmamdan kaynaklı eski şeylerin etkisini yeni hissediyor olabilirim. Önceden çok baskıladım bu durumu kendi içimde. Pandemi dönemi bitip eski sosyal hayatıma devam edersem düzelir umarım.

muhtesemgatsby .!.:

Teşekkürler yorumunuz için. Bana yaşadıklarım büyük şeyler gibi geliyor açıkçası o yüzden ileride 'bunlar neymiş' diyecek kadar kötü şeyler yaşamamayı umuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Umarım yaşamazsın tabiki .. yaşadıklarına takılıp kalma sadece. baş edemiyorsanda yardım al herkezin yaşadığı kendine ağırdır...