Geçmiyor

babam gideli 8 ay bitti. O kadar iyi anlıyorum ki sizi. Babam mutluluğumu hayallerimi heveslerimi çocukluğumu her şeyimi götürdü. Yaşadığım her anda onun bir anısı var. Her gün tekrar uğurluyorum onu içimde. Bazen avazım çıktığı kadar bağırmak kırmak dökmek sesim soluğum kesilene kadar babamm babam demek geliyor içimden. Sanki içimin sesi var çığlık atıyor ve kimse duymuyor.Ama hiç geçmiyor acım hiç azalmıyor çaresizliğim. Kolum kanadımı kırdılar sanki uçamayan kuşlar gibi,onsuz nereye yaslanacağımı bilmiyorum.
 
Ölüm maalesef çok acı ama hayatın bir gerçeği.
Yaşam da hayatın bir gerçeği.
Kabullenmek noktasında zorluk çekiyorsanız terapi kesinlikle sizi rahatlatır.
 
Allah rahmet eylesin canım bu sabah felaket bir baş ağrısıyla uyandım, zaten babamdan sonra başım da sürekli feci bir şekilde ağrıyor. Ne yapacağım, nasıl atlatacağım bilmiyorum.
Sanki kolum kanadım kırılmış gibi, içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor çoğu zaman
 
merhaba Arya aramız pek iyi değil ama yazmak istedim;
Eminim ki çok zor bir süreç geçiriyorsun bir de gördüm ki bebek için uğraşıyorsun bende aynı şekilde iğneleri kullandığım için biliyorum bu zaten çok stresli duygusal olarak da yoran bir süreç üstüne eminim ki acın da ekleniyor. Aslında ikisinin stresi üzüntüsü bir araya geliyor iğne kullanınca bende de çok büyük duygusallık olmuştu belki bu kadar tekrar yoğun yaşamanın sebebi bu olabilir. Lütfen kendini toplamaya çalış zor ama eşini sevdiğini söylemiştin annen de destek olur belki psikolojik destek de alırsın. Umarım yaralarını bir an önce sarar sağlıklı ve huzurla bir çocuk sahibi olursun
 
sanki farklı bir isimle ben yazıyormuşum gibi. 2 tane çocuğum var biri 6 ya girecek. Sürekli yüzüme bakıyor eğilip eğilip. Babamın resmini kaldırıyor üstünü ortuyor görmeyeyim diye. Anasınıfında anlatmış öğretmene babamı. en iyi arkadaşı heryeyiydi kızımın. Babamın arabasına benzeyen arabalar geçince yönümü çeviriyor kızım yine ağlarsın şimdi diyor. Çok etkilendiler ama elimde değil. Yemek yiyorum ardından vicdan azabı , bazen kızımla oyun oynuyorum gülüyorum içim yanıyor, Diyorum bu kadar mıydı acın. Ne çabuk normalleştin diyorum. Bi yerlerden bana bakıp bak ben gittim ama 45 sene emek verdiğim evlatlarım unutmuş beni der üzülür diyorum. kaç gündür de kar yağıyor babam karlar altında yatıyor dizleri üşür diye kahroluyorum. Keşkeler keşkeler hiç susmuyor kulağımda.... sen sabır ver yarabbim.
 
Tüm duygular aynı

Yemek yesem ağzımdan burnumdan geliyor, babam da bunu çok severdi diyorum. Yağmur yağsa, kar yağsa babam üşüyordur diyip kendimi kahrediyorum. Biraz gülsem babam acaba "beni ne çabuk unuttu" der mi diye üzülüyorum. Hayata devam ederken içimde hep bi burukluk, acaba babam beni görüp kızıyor mudur üzülüyor mudur diyorum.
Başım sürekli ağrıyor, başımın ağrısından yataktan kalkamıyorum.

Sabır sabır sabır
 
Merhaba K KIR PAPATYASII

Dediğin gibi ikisi bir araya gelince daha da stresli ve duygusal bir sürece girdim. Toparlandım derken, tüm duygular yoğunlaşıyor yeniden yeniden..

Güzel dileklerin için teşekkür ederim.
 
Başınız sağolsun her kayıp zordur ama ani gelen ölümler daha zor olabiliyor malesef ki. İşin uzmanı değilim ama uzamış yas süreci yaşıyor olabilirsiniz belki imkanınız varsa lütfen profesyonel destek alın, çocuk öncesi bu durumu halletmek çok daha iyi olabilir. Ölümün olduğu yerde daha ciddi bi şey olmuyor çok zor bir süreç.

Gönlünüze ferahlık diliyorum
 
tüm operatörlerde durum aynı, ölüm belgesi gerekiyor
 
Babanıza Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun inşallah
doktora gidin mutlaka .
annenize üzüldüm . üzmeyin anneciğinizi de. elinizde değil biliyorum . doktora gidin
 
Öncelikle başın sağolsun, babanın mekanı cennet olsun.

Kolay değil tabi insanın babasını kaybetmesi ama kabullenmek ve toparlanmak zorundasın.

Annen seni böyle gördükçe çok daha üzülüyordur. Emin ol baban da seni görseydi kendini bu kadar kahretmeni istemezdi.

Mesela bana bir sey olsa benden sonra çocuğumun psikolojisinin bu kadar bozulmasını istemem. Hayatina devam etmesini kendi ailesini kurmasını ve mutlu olmasını isterim.

Bebek için tedavi görüyorsan kullandığın ilaclar hormonal dengeyu bozduğu icin o yüzdende bu kadar kendini dipte hissediyor olabilirsin.

Cunku benim kullandiğım bazı ilaclarda hormonal dengemi bozdugu icin cok duygusal dalgalanma yasamistim. Kafamda kurup kurup ağlıyordum.

Sana tavsiyem spor yap. Bana spor yapmak cok iyi geldi, kafamda sürekli kurup ağlamayı bıraktım, stesim azaldı.

Ayrıca kendini dinleme. Dinledikce kafanda kurup ağlarsın. Çık dısarı kafani dağitacak aktivite yap.

Bu arada kendimde yaşamiş bir insan olarak söyluyorum kendini toparlamazsan kalp carpintılarin artar. Bana psikolog, psikolojik sorunlarin kalp sağliğina çok etkisi vardır demisti.

Allah babana rahmet eylesin. Sana da hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin.
 
Merhaba bende annemi kaybedeli 8.5 ay olacak.
Acisı hic gecmiyor cok ozluyorum hep ruyalarimda gitme diyorum gitmem.lazım diyor ve gidiyor
Bende dogumdan 4 gün sonra kaybettim annemi.
Kızım bana can oldu kan oldu tekrar beni hayata bağladı o olmasaydı bu sureci cok daha zor atlatirdim.
Hamilelik zor bir surec bir sure destek aldiktan sonra dusunun isterseniz ama iyi ki diyorum hep kızımı iyi ki dünyaya getirmisim butun aileye umut oldu.
 
Başınız sağolsun..
Bu durumda nasıl kelimeler kullanabilirim bilmiyorum ama kendinize bu kadar yüklenmeyin..
Ne yazık ki ölüm hepimizin kapısını çalan acı bir gerçek ve en çok geride kalanları yıkıyor..
Belki babanız adına bir şeyler yaparak aşabilirsiniz bu süreci..
Ne bileyim babanız adına ağaç dikerek, çocuklara kitap, mont vs. dağıtarak..
Yardım kampanyalarına katılarak onun için bir şeyler yaptığınızın farkında olmak belki güç verir size..
Böylece bu acı kaybınız size bir takım güzel işlerin kapısını aralamış, size bir amaç vermiş olur..
Bol bol inşirah suresi okuyun kendinize, içinize ferahlık verir.
Boş kalmamaya düşünmemeye çalışın..
Birde babanız kimseye muhtaç olmadan, elden ayaktan düşmeden, çekmeden ayrılmış aranızdan belki bunu da düşünüp bir parça teselli bulabilirsiniz.
Rabbim geride kalanlara sağlık güzellik versin, ALLAH yardımcınız olsun.
 
Ben de alti ay once kaybettim babami.Sizden yaşça epey büyügüm.Alti ay bir sene arasi normal yas süresini gecirip ihtiyac duyarsam yardim alacaktim.Ama bu sürede kendimi biraz daha toparladim acikcasi verilen sürenin mantigini anladim.Günluk hayatimi daha kolay idame ettirebiliyorum.Ama sizin yardim almak en dogal hakkiniz.Hem cok gencsiniz hem de onunüzde uzun bir yol var.Hamilelik sonraki planiniz olmali.Gittigim kuaför anneannesinin ölümunün ardindan dedesiyle terapiste gitmeye basladi dün ogrendim.Bence arastırın.
 
Annem, babam, anneannem, kedim... Çok sevdiğim şeyler gitti hayatımdan. Hepsi üst üste gelince yardım aldım ve inanın iyi geldi. Durumu bu kadar dramatize etmek yani görüyor mu, üşüyor mu, üzülür mü şeklinde düşünmek ölümü kabullenememekten oluyormuş, isyan sürecini bitirip yas sürecine geçemiyorsun demişti doktor. İlaçtan ziyade terapi daha iyi geliyor, bir deneyin derim. Acı geçti mi hayır, asla unutmak mümkün değil ama onunla yaşamayı öğrendim, yasımı tutup bitirdim, sizde destek almalısınız
 
Teşekkür ederim, sağolun.
Söylediğiniz şeyleri fazlasıyla yaptım, hala yapıyorum elimden geldiğince. Gerçekten iyi geliyor. Meşguliyet en iyi terapi biliyorum. Şu süreçte, özellikle yalnız kaldığım zamanlarda duygularım çok yoğunlaşıyor.
Babamın öldüğü gün, haber aldığımda yataktan fırlayıp bir spor ayakkabı giyerek koşmuştum. Hava çok yağmurluydu babam gömülürken, mezarlıkta ayakkabılarımın her tarafı çamur oldu.
1 senedir beni babamın ölüsüne adım adım götüren ayakkabılarım öylece vestiyerde duruyor, elim bile gitmedi ne silmeye ne tekrar giymeye. Dokunamadım.
Anlıyorum ki, ben hala yas süresini geçiremedim. Herşey dönüp dönüp başa sarıyor
 
Başın sağolsun, çok üzüldüm. Seninki eminim daha zor bir süreç olmuştur. Randevu aldım ben de, bakalım nasıl ilerleyecek.
 
Allah rahmet eylesin, sanırım ben yas sürecini tam olarak atlatamadım. Çünkü bir gün çok iyiyken, bir gün çok kötü oluyorum. Mesela dün gece 4'te uyudum, bugün 11 de uyandım. Şuan canım ne kahvaltı yapmak istiyor, ne de kalkıp evi toparlayıp bir aktivite yapmak...
Elim kolum tutmuyor birşey yapmaya, öylece uzanmış buluyorum kendimi yatakta. Saatler geçiyor, koca bir gün bitiyor.
 
Üst mesajda randevu aldiginizi okudum inanin sizin adiniza sevindim.Gece uyku düzeni kacinca gundüze de enerji kalmiyor tabi ki.Yasın evrelerinden birine takılmıs olmanız da mumkündür.Tabi bunu en iyi isin uzmani bilir.
 
Basın sagolsun canım bir ay oldu bu acıyı yaşadım iştahı kesikti kusma başlamıştı gittik hastaneye yatırdılar sabaha yoğun bakım aksama cenazesini aldık alistirarak gitti ama yine acı yinede çok zormuş yaşayınca anlıyormuş insan yarim saat önce ben yiyince midem almıyor sen ye deyip bana verdiği çikolatadan ısırdım minicik kıyamıyorum bitecek diye ağlama sesime kızım geldi belliki bitmeyecek ağlayacağım üzüleceğiz ama biz evlatlarına düşen inançlı iseniz onun adına hayırlar yapman dualar okuman sen böyle ağlamalar senin hastalanmana sebeb olur bence psikologla gorusmende hayr var
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

N
İtiraflar
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
24K
delibirselvi
B
Sevgilimin incelikten uzak oluşu ve uyumsuzluğumuz
4 5 6
Yorumlar
116
Görüntüleme
13K
ceyyceyy_
C
B
27+2 Erken İkiz doğum
2
Yorumlar
39
Görüntüleme
12K
Babysmother
B
S
Evliliğimin sağlığı için ne yapmalıyım?
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
3K
WOLFROG
V
  • Kilitli
Yalanlar üstüne kurulu bir aşkı kurtarabilir miyim? Yoksa gerçekleri bilmemesi daha mı iyi?
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
10K
gozyasi
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…