Merhaba arkadaslar,
Aslinda buraya yazmak icin önceden yazimi hazirlamistim,fakat bir baktim sorunlarimin
yarisini bile yazmadan kac sayfa olmus. Bu yüzden buraya sorunlarimi kisaca anlatmakistiyorum. Belki bana yardimedebilirsiniz,ya da moral verebilirsiniz. Ilk önce kendimden biraz bahsedeyim. Ben 26 yasindayim ve yurtdisinda dogup büyüdüm. Okulda hep iyi bir ögrenci oldugum icin herkes benden üniversiteye gitmemi bekliyordu.Okuldan iyi bir ortalama ile mezun oldum fakat istedigim bölüme basvuramadim,cünkü herkes bana onu okursan issiz kalirsin, onu okuyupta ne olacaksin deyip durdular. Benim zaten özgüvenm yok denilecek kadar az. Korkup basvurmadim. Onun yerine ablamin baskisi olmak üzere psikoloji bölümüne ve baska bir bölüme daha bas vurdum. Kisa süre sonra tabii ki mutsuz oldum.Gitmek istemedim üniye.(Üniye gitigim zaman migdem bulaniyordu) Fakat herkesten sakladim. Gizli gizli agladim. Ta ki gitmemeye baslayinca annem babam farkina vardi. Kiyamet koptu. hepimiz cok üzüldük. ben simdi hala üniye kayitli olmama ragmen, okula gitmiyorum. Fakat ne yapacagimida bilmiyorum. Artik ne olmak istedigimi ne yapmak istedigimi hic bilmiyorum ve en önemlisi HERSEYDEN korkuyorum. Bu en basit sey olsa bile. Bu yüzden bütün gün evde odamda duruyorum.hic disariya cikmiyorum.Millet üniyi soracak diye. Arkadaslarimda yok. Yani üniyi birakip calisam,calismaktan korkuyorum. Ama ayni anda önceden burs almisligim oldugu icin borcumda var . Ne yapacagimi bilmiyorum. Ama en cok kendim dahil, ailemi hayal kirikligina ugrattigim icin ve su gecmis son 6-7 senemi bos yere harcadigima üzülüyorum.gelecekte nasil yasamimi sürdürecegim bilmiyorum. Etrafimdaki herkesin basarilarini görünce ben üzülüyorum.
Aslinda daha ayrintili yazi hazirlamistim ayrintilarla fakat cok uzun oldu bu yüzden özetledim
-ne olacagimi,ne yapacagimi bilmiyorum
-öz güvenim yok
-kendimi yalniz hisediyorum
-herseyden korkuyorum
Aslinda buraya yazmak icin önceden yazimi hazirlamistim,fakat bir baktim sorunlarimin
yarisini bile yazmadan kac sayfa olmus. Bu yüzden buraya sorunlarimi kisaca anlatmakistiyorum. Belki bana yardimedebilirsiniz,ya da moral verebilirsiniz. Ilk önce kendimden biraz bahsedeyim. Ben 26 yasindayim ve yurtdisinda dogup büyüdüm. Okulda hep iyi bir ögrenci oldugum icin herkes benden üniversiteye gitmemi bekliyordu.Okuldan iyi bir ortalama ile mezun oldum fakat istedigim bölüme basvuramadim,cünkü herkes bana onu okursan issiz kalirsin, onu okuyupta ne olacaksin deyip durdular. Benim zaten özgüvenm yok denilecek kadar az. Korkup basvurmadim. Onun yerine ablamin baskisi olmak üzere psikoloji bölümüne ve baska bir bölüme daha bas vurdum. Kisa süre sonra tabii ki mutsuz oldum.Gitmek istemedim üniye.(Üniye gitigim zaman migdem bulaniyordu) Fakat herkesten sakladim. Gizli gizli agladim. Ta ki gitmemeye baslayinca annem babam farkina vardi. Kiyamet koptu. hepimiz cok üzüldük. ben simdi hala üniye kayitli olmama ragmen, okula gitmiyorum. Fakat ne yapacagimida bilmiyorum. Artik ne olmak istedigimi ne yapmak istedigimi hic bilmiyorum ve en önemlisi HERSEYDEN korkuyorum. Bu en basit sey olsa bile. Bu yüzden bütün gün evde odamda duruyorum.hic disariya cikmiyorum.Millet üniyi soracak diye. Arkadaslarimda yok. Yani üniyi birakip calisam,calismaktan korkuyorum. Ama ayni anda önceden burs almisligim oldugu icin borcumda var . Ne yapacagimi bilmiyorum. Ama en cok kendim dahil, ailemi hayal kirikligina ugrattigim icin ve su gecmis son 6-7 senemi bos yere harcadigima üzülüyorum.gelecekte nasil yasamimi sürdürecegim bilmiyorum. Etrafimdaki herkesin basarilarini görünce ben üzülüyorum.
Aslinda daha ayrintili yazi hazirlamistim ayrintilarla fakat cok uzun oldu bu yüzden özetledim
-ne olacagimi,ne yapacagimi bilmiyorum
-öz güvenim yok
-kendimi yalniz hisediyorum
-herseyden korkuyorum
