kızlar kalabalık bi ailenin en son üyesiyim ve 24 yaşındayım.abimle aramız çok iyidir diğer ablalarımlada iyi ama bana karşı herzaman daha şevkatli ilgili olmuştur canım abim...onun düğününde her durumda yanında oldum.abimin mutluluğu için herşeyi yaptım diyebilirim.yengemle ilk tanıştığımızda biraz soğuk hissetmiştim ama abim sevdikten sonra hiçbi sorun yoktu benim için..
Bi gün abimler misafirliğe gelmişler uzun süreli ama sabahtan uyuyana kadar bizde oldukları bi gün; abimin benimle başbaşa konuşup sohbet etmek için yanıma geldiği bi anda,yaklaşık yarım saat kırk dk sonra yengem yanımıza geldi.tabi bizim özel konuşmamız o an kesilmek zorunda kaldı.geldiğinde morali bozuk soğuk bi şekilde abime başım ağrıyor tansiyonum düştü heralde dedi.bende geçmiş olsun dedim tabi ama tavrı çok soğuk onun...sanki biri özellikle görümcelerine mesafeli ol demiş..ben çok sıcak kanlı davrandığım halde ondan bunu göremiyorum.hatta abimin yanında daha samimi davranıyor genelde.
annemse çok iyidir sürekli güzel yemekler yapıp evlerine kadar gönderir.arkalarından tek kelime etmez.bazen anneme keşke senin gibi kayınvalidem olsa derim.bende abimin üzülmemesi için hiçbişey demem asla.ama hissettiğim sizce yengem abimin bana sevgisini kıskanmış olabilirmi ?
abim önceden beni küçük kardeşi diye çok önemsediğini fikirlerime değer verdiğini çok belli etmiştir.sizce abimi çok sevdiği için böyle bişey mümkün olabilirmi...
mesela abim sürekli evine çağırır gel kal çok tatlı bi yeğenimde var.belli çok gidip kalmamı istiyor ama ben yengemden o sıcaklığı göremediğim için hiç gitmiyorum.
sizce nasıl davranmalıyım ?
Ben de aynı senin yapında olan Görümceyim (aynı zamanda Gelinimde ben..)
Senin yengen gibi aynı onun yapısında, buz ve soğuk gibi olanlarda; Gelinimiz ve Görümcelerim
:)) Hayat ne garip değil mi?
Bir taraf sıcak,canayakın,duygusal iken, diğer taraf soğuk,mesafeli olabiliyor..
Keşke böyle olmasaydı. Ben ne yapıyorum bu durumda? Ben o kadar iyi niyetli ve sıcakkanlı adımlar attığım halde (herkez bilir) bana bir adım bile gelmeyen Gelin hanıma ve Görümcelere artık bende ne güleryüz ne ilgi nede bir adım atıyorum.. Aynı onlar gibi oldum çıktım..:) Eee bunu onlardan öğrendim.. Herkeze hak ettiği kadar değer.. Kimse için kendini hırpalama..
Ben Görümcelerime nerdeyse yalvaracağım "msn e gelinde yeğenlerinizi göstereyim belki özlemişsinizdir" diye.. Çocuklarımı ne zaman görmek isterseniz söyleyin ben size kamera açarım hatta evlerini arattırdım hep halalarıyla konuştururdum.. Ama baktım onlardan ses yok hep ben hep ben...artık aramayı sormayı bıraktım belki akıl ederlerde özleyip ararlar diye. Ama yok Meğer onlar hiç özlemezmişler, aksi olsaydı ararlardı.. ben hep kendim aramışım arattırmışım.. Kim ne ekerse onu biçer.. Sen yeğenine git onu sev ara sor.. Yeğeninde seni hep sevgiyle hatırlar, halam beni hep arar sorardı diye.. Bak bizim halacıklar ben ararsam varlar, konuşurlar.. Ben aramasam Yoklar!
O nedenle bende ne arar ne sorarım kıymet bilmeyeni..
Çocuklarım da kendilerine sevgi ve alaka göstermeyenleri eminim bilirler büyüdükçe..
Ben yengen gibi soğukta değilim :)
Arasalar sorsalar evimize gelseler keşke ama halacıklar yanaşmıyor :)
Mayınlı bölge benim evim sanki !!....
Tam tersi mesela bendeki durum...
Oysa gelinimiz ve görümcelerim hep derler --Sen bir gelene On gidersin-- diye.. Bunu bildikleri halde bana o bir adımı bile atmayı çok görüyorlarsa e kusura bakmasınlar bende enayi değilim irtibatı keser atarım..
Hayatta sevmemişimdir böyle soğuk,buzdolabı gibi ilgisiz vurdumduymaz tipleri..
Tamda beni bulmuş hepsi özenle seçilmiş sanki:)
Takma kafana canım.. yeğenini de asla ihmal etme.. yengen buzdolabı diye küçücük yavruyu ilgisiz bırakma canım.. İlginle ve sevginle hep yanında ol yeğeninin..
Suya attığın çiçekler birgün olur döner sana....